گریه کن رفح، گریه کن که هیچ واقعیتی مثل قصههای کودکانِ تو راستی پذیر نیست. به خیال خود گمان میکردید که کربلا دروغ است آیا فلسطین را نمیبینید؟من به چشمان خود تکرار تاریخ را میبینم؛زمانی که مردم به دو دسته تقسیم شدند عدهای حسینی و عدهای دیگر طرفدار یزید لعنت الله، عده دیگر نیز گمراه و حیران و بیطرف.
امام حسین با یاران خود پرچم امت اسلام را بالا برد رئیس جمهور ما هم با طرفداران خود پرچم را بالا برد و سرانجامِ هر دو به شهادت ختم شد. بعد از شهادت سیدالشهدا شیطان صفتان خیمهها را به آتش کشیدند اکنون نیز خیمههای سوخته در رفح داغ دلِ ما را تازه میکند، آری غزه عاشوراست...
علمدار کجایی، کجایی که کودکان غزه را غریب گیر آوردند؛ گویی اسرائیل جهنم را به زمین آورده است صدای آتش و آوار همه جا را پر کرده است.
اکنون ما، در ساحل آرامش و شهری شکسته آن سوی جهان در خون کودکان خود غلتیده است.
جگرمان با شنیدن این همه جنایت، ظلم و ناعدالتی سوخته است. امان از آن شیطان صفتانی که مردم بی دفاع و غیرنظامی را مورد حمله قرار میدهند؛ امان از روزی که دختران روی پای پدرانشان سوختند؛ امان از گهوارههایی که خالی شدند؛ امان از شبهایی که به جای لالایی مادر صدای بمب شنیدند و به جای بوسهٔ گرم پدر، بر گونههایشان آتش نشست. اینجا کربلایی دیگر است دوباره فرشتگان، کودکان معصوم و بیگناهی را که قبل از راه رفتن پرواز کردن را آموختهاند به آغوش میکشند.
گریه کن رفح گریه کن که آسمانت با دود بمبهای اسرائیل خاکستری شده است اما این را بدان که سنگرهای غیرتِ ما در برابر کودک کشی، نسل کشی و اقدامات غیر انسانی خالی نمیماند.
هر چقدر که میخواهید به جایِ آب، به غزه این درختِ امید آتش بدهید؛ اما این را بدانید که در خاک غزه هزاران لاله وجود دارد و خاکش مقدس است؛ آری غزه تا لبا لب غرقِ در خون است.
خانههایشان را ویران میکنی؟ خیمههای آنها را میسوزانی؟ غافل از اینکه آنها در پناه آسمان خانه میسازند.
ای کودکان بیپناهی که پناهتان آغوش پروردگار و آوای قلبتان اشهد ان لا اله الا الله است؛ بدانید که روزِ ظهور مهدی موعود و نابودی غاصبان سرزمین مادریتان نزدیک است.
✍🏻به قلم محدثه رضائی
@arabiarakun
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
طالب في بلاد الغربة
📚قصه شب(۱۱)
گوینده:الظافر الزامیلی
مترجم:جناب آقای رضا شریعتی
📻#رادیو_فردوس
@arabiaraku
روزی روزگاری، دانشجویی برای ادامه تحصیلات دانشگاهی خود به سرزمین غربت رهسپار شد. در ابتدا، با تغییرات بزرگ محیطی و فرهنگی روبرو شد، اما مصمم بود به تلاش و یادگیری خود ادامه دهد.
دانشجو در غربت آموخت که ثبات عاطفی و مکانی دو رکن اصلی سلامت انسان هستند. در غربت، گویی بر روی آب زندگی میکند و زمین خشکی برای گذاشتن پا ندارد و احساس میکند که زمان به سرعت میگذرد.
و زندگی با او میگذرد. در میان انبوهی از احساسات که گاه او را در تنگنای غربت خفه میکنند، دانشجو خود را نابینا مییابد و چیزهایی را میبیند و حسهایی را تجربه میکند که دیگران از آن بیخبرند. صدای هواپیمایی که در آسمان پرواز میکند، حسرت بازگشت به وطن را در قلب او زنده میکند و بوی عطری که شبیه عطر مادرش است، بیاختیار اشک به چشمانش میآورد.
همسر در غربت، هم مادر است، هم دختر و هم معشوقه. و هر دو در قبال یکدیگر در غربت احساس تعهد عمیقی میکنند. روزها و خاطرات در چمدانی جمع میشوند و با خود به همراه میبرند و حسرت بازگشت به وطن به وضوح قابل لمس است. غربت خط فاصلی بین زندگی قبل از سفر و بعد از آن است.
در نهایت، دانشجو وفادار به وطن خود باقی میماند و حسرت و امید بازگشت و تغییر را در قلب خود حمل میکند.
@arabiaraku
با سلام خدمت اعضای محترم🌱
برنده مسابقه این هفته انجمن علمی دانشجویی فردوس 《سرکار خانم زهرا شریعتی》 هستند، به ایشان تبریک عرض میکنیم. برای دریافت هدیه به پی وی ادمین مراجعه کنند.👏🏼🌺
@Parisaamoradi