عمل به قانون یا شانه خالیکردن از آن!
من موافق هر قانونی هستم که بتواند از رشد هنجارشکنان و ولنگاران بیحجاب در جامعه جلوگیری کند.
اما مسأله این است که این قوانین چه میزان ضمانت اجرا از طرف مردم و مسئولین دارد؟
شاید بتوان گفت که ضمانت اجرای یک قانون به خود آن بستگی دارد.
در لایحهی عفاف و حجاب، بندهایی در زمینهی مبارزه با هنجارشکنی آقازادهها و ترک فعل مسئولین آمده است که به نظرم هیچگونه ضمانت اجرا نخواهد داشت!
چرا؟
چون وقتی قوانین نظارتی سفت و سختتری در قبال ترک فعل آنان، هنوز اجرایی نشده است، چه ضمانتی برای عملیاتی شدن این بند از قوانین آنهم برای حجاب وجود دارد؟!
از طرفی آیا این قوانین از سوی بانوان هنجارشکن و متهتک اجرا میشود؟
بستگی دارد.
کلیپی را میدیدم که از بانوان بیحجاب در خصوص جریمه توسط دوربین، میپرسید. آنها هم نظر مثبتی داشتند. چرا؟ چون میگفتند دیگر کسی نیست بگوید این چه وضعشه، یا مثلا چرا اینجوری آمدی، یا رعایت کن!
یعنی به حسب خود دیگر هجمهی روانی که بخواهد امر به معروفشان کند وجود ندارد. حالا دوربین بخواهد جریمه کند خیلی مهم نیست!
این خیلی مهم نیست میتواند ۲ معنا داشته باشد:
الف) دیگر مهم نیست. حجاب بر سر میکنم و اگر جریمهای باشد میپردازم.
ب) دیگر مهم نیست. هر چقدر باشد میپردازم و همانگونه که بخواهم در خیابان قدم میزنم.
خب توجه به این دو معنا، شاید بتوانیم چنین نتیجه بگیریم که قانون عفاف و حجاب، ضمانت اجرای حداکثری نیز نمیتواند داشته باشد. چرا که همان قشر ۵ یا ۶درصدی، عموما از طبقهی مرفه جامعه بوده و با سرمایهی هنگفتی که در اختیار دارند، ککشان هم نمیگزد.
نتیجه: از رفقای حزباللهی خود میخواهم دل به این لوایح نبندید! اگر مسئولین اهل اجرای قوانین بودند، اکنون باید به رشد ۸ درصدی در اقتصاد و رشد فرهنگی مطلوب در کشور میرسیدیم.
و اگر بنا بود مردم با جریمههای دوربینی، سر به راه شوند، اکنون باید آماره کشتههای تصادف جادهای آن هم بر اساس سرعت غیر مجاز به کمترین میزان میرسید که چنین نشده است.
حقیقتا تذکر لسانی تأثير دارد.
بروید و تذکر محترمانه بدهید. خداوند خودش کمک خواهد کرد.
🖊 علی عسگری
#لایحه_عفاف_حجاب
#لیبرالیسم
#بی_حجابی
@araf11