#روایت_کرمان کش مو برای خواهرم 🔆بچه ها دور یک میز جمع شده بودند، به سختی کنار هم نشستند اشاره به میزدیگری کردم و گفتم: «بچه ها این میز خالیه بشینید و راحت نقاشی بکشید» یکدفعه سربلند کرد و با تحکم گفت: «نه! ما خانواده‌ایم همه پیش هم می‌شینیم» و شروع کرد به نقاشی کشیدن. هرکس برای خودش نقاشی می کشید. نقاشی که تمام شد برگه‌ها را تحویل دادند و منتظر بودند تا جایزه‌یشان را بگیرند. آخرین نفر بود که برگه را تحویل داد. جاکلیدی را به سمتش گرفتم. گفت: «میشه یک کش مو هم بهم بدید؟» گفتم: «کش مو میخوای چه کار؟» گفت: «برای خواهرم می‌خوام» گفتم: «خب خواهرت خودش بیاد نقاشی بکشه و جایزه بگیره» جواب داد: «نمی تونه بیاد. خیلی کوچیکه» کمی فکر کرد و ادامه داد: «اصلا جاکلیدی منو بگیرید به جاش کش مو بدید!» جاکلیدی را به سمت من گرفت‌! خندیدم و جاکلیدی را به سمت خودش برگرداندم و کش مو را به او دادم. گفتم: «جاکلیدی مال خودت ،کش مو برای خواهرت» آنها را گرفت و لبخندی زد و رفت. 🕝چند ساعت بیشتر از رفتنش نگذشته بود. عکس‌های انفجار در شبکه های مجازی دست به دست می‌شد. عکس را نگاه کردم. همانطور که گفته بود آنجا هم خانواده بودند. همان لبخند روی لب‌هایش بود. 🥀شهید محمد امین سلطانی نژاد 📝روایت شده از موکب ربیون غرفه کودک 🖋نویسنده :حانیه کویری ___ 📌کانال #تنها‌مسیر‌کرمان ، روایتی متفاوت را برای شما دارد ✉️دوستان خود را به این کانال دعوت کنید👇 🔗https://eitaa.com/Tanhamasirkerman