🔶🌴 #معنای_زینب سید نورالدین جزایری (از علمای قرن ۱۴) در کتاب «خصایص زینبیه» آورده: «نام زیبای بانو را همگان «زینب» گفته‌اند و برای آن چند معنا برشمرده‌اند: ۱- به معنای زینت پدر، ۲- به معنای فَربِهی، ۳- به معنای درخت خوش‌رویِ نیکو منظر، ۴- به معنای بَلاکِش. #زینت: زینب از زین اَب، به معنای زینت پدر است. #فَربِهی: این معنا به دلیل جمع شدن همه کمال‌های انسانی در اوست؛ زیرا فربه‌شدن از امور نِسبی است و مثلاً فربهی حیوان به کثرت گوشت و پیه است و فربهی درخت به کثرت شاخ، برگ و میوه است، و فربهی انسان به وفور ویژگی‌های نیکو و پسندیده در آن شخص است. پس کمال انسان به اخلاق اوست و چون دختر علی و فاطمه مجمع همه خوبی‌ها بود، زینب نامیده شد. #درخت_خوش‌رویِ نیکومنظر: عرب‌ها رسمی دارند که هر شخص بزرگ یا چیز نفیسی را به درخت مانند کنند: «سخن پاک همچون درختی پاک است» و «من و علی از یک درختیم» (اشاره به حدیث پیامبرص). پس چون آن بانو انسانی بزرگ، سبب بقای دین، نگهبان خاندان حضرت رسول و شفاعت‌کننده گنهکاران بود، ایشان را به معنای درخت خوش‌بویِ نیکومنظر، یعنی زینب نامیدند. خوش‌بویی زینب به‌واسطه نزدیکی به پنج‌تن آل‌عبا و نیکویی منظرِ بانو به‌واسطه چهره دلربای ایشان است. 🔴 #اسرار_حروف_زینب نویسنده کتاب «خصایص زینبیه» آورده است: واژه «زینب» چهار حرف دارد و هر کدام از این حروف، سرّی در خود پنهان کرده است: 🔸«ز» کنایه از مادرش زهراست؛ زیرا کمال‌های مادی و معنوی مادر به دختر گرامی‌اش به ارث رسید. 🔹«ی» کنایه از پدر بزرگوارش علی علیه‌السلام است. 🔸«ن» کنایه از دو برادرش، حسنین است. 🔹«ب» کنایه از جدّ بزرگوارش رسول خداست: النّبیُّ الأمّیُّ الْعَرَبی.