{منظور از حدیث (من أخلص لله أربعین صباحا...) چیست؟} در حديث آمده كه: «من اخلص لله اربعين صباحا جرت ينابيع الحكمة من قلبه الي لسانه» يعني كسي كه خودش و عملش و عبادتش را چهل روز براي خدا پاك كند چشمه هاي #حكمت از قلبش به زبانش جاري ميشود. منظور اين است كه اگر كسي از خواب #غفلت بيدار شود و از گناهان #توبه كند و مدتي در مرحله #استقامت صبر و نترسيدن از غير خدا را تمرين كند و خود را در اعمال و عقايد و افكار با #صراط_مستقيم دين تطبيق دهد و تنها خدا را دوست داشته باشد و #جهاد_با_نفس كند و حقيقت #عبوديت را در خود ايجاد كند و از اين راه اخلاص و خلوص واقعي بدست بياورد و چهل روز با اين اخلاص بگذراند حكمتي را كه خداي تعالي در اثر تزكيه نفس در روح و نفس بوجود آورده به زبانش جاري ميكند و ديگران را از حقايق اشياء بخصوص از معرفت پروردگار مطلع ميسازد. پس توصيه ميشود كه دوستان در راه #تزكيه_نفس جدي باشند تا به اخلاص كامل برسند و ديگران را از حكمت متعالي بهره مند نمايند. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه)