کسانی که مسلمان نیستند و قرآن را به کتاب آسمانی بودن و بالطبع حسین بن علی (ع) را هم به امامت و پیشوایی قبول ندارند، بر حسین بن علی (ع) می‌گریند. پس این گریه کردن یک چیزی نیست که بتواند ما را به‌عنوان «پیرو» حسین (ع) مشخص و ممتاز کند. ما اگر خودمان را پیرو حسین (ع) می‌دانیم، باید بدانیم که حسین (ع) چه کرد؛ بعد از آن که دانستیم چه کرد، درصدد برآییم که تشیّع خود و پیروی خود را نسبت به آن بزرگوار ثابت کنیم؛ معنای شیعه بودن این است؛ معنای ولایت این است؛ معنای توسل به حسین بن علی (ع) این است و اثرش همین است. #برشی_از_یک_کتاب نام کتاب #دو_امام_مجاهد نوشته‌ی #رهبر_معظم_انقلاب