وفا ، کِی کُنَد ، دارِ دنیا ، به کَس که تن بهره جانَست همچون قفَس مشو غَرِّه بر آفتاب ، شب می‌رسد مشو نااُمیدِ شبی ، صبح آید زِ پس به دل نووش جامی که ذاتِ نِکو خورَد نان زِ دِل ، نه زِ هر بُولهَوَس هزار رنگ دارد ، هزاران خَدَنگ عقابِ زمان را ، چرخَش کُنَد چون مَگس چقدر آدمی ، خامِ خودکامگی است به خاک ، پخته گردَد ، چو چنگیزِ مَس ! به ریسمانِ تزویر و زور ، گردن کِشَد مگر سجده کرده است به زَر ، روزِ اَلَس ؟! مَکن بد ، مَخواه بد ، مَشو یاورِ بد ، دِلااا که حتی زبانِ بدی را ، مَعادیست دادرَس اگر چه که یکرنگ هر جا ، نامَحرم است !! اگرراستی و عشق است ، تلاشی عَبَس !! به لبخند ، مهمان کنیم ، جانِ دلخسته ای که دنیا شده کارزارِ آب وُ نان وُ نَفَس ( به نیکی گِرای وُ میآزار کَس رهِ رستگاری ، همین است وُ بَس ) . . #آران_و_بیدگل #دروازه_کویر_مرکزی_ایران شعر و عکس #رشید_خموشی 📝📱 تضمین از (#فردوسی_بزرگ ) 💢رسانه خبری صدای آران و بیدگل در#ایتا https://eitaa.com/joinchat/878575675C1fe03ca003