تا تیله ی زمین می چرخَد ، دورِ بازیِ اکنون تا درختان ، با وُجدانَن تا که خورشید ، صبح به صبح ، دروووود !! ، بر لب دارد باید بود تا که لبخندِ کودک ، انرژیِ بودنِ ماست تا ، خروسان ، بی مُزد ، می خوانند تا که باران ، بی منت ، می بارَد تا دلِ چشمه ، به برفِ سالِ دیگر ، امیدوارست تا که خورشید ، بر خوب وُ بد ، می تابد تا که ، دستِ باغبانِ خسته ، گُل کوکب می کارَد باید بود باید ، شکوفه کرد حتی رویِ شاخه ی غم وُ تنهایی باید از چشمه ی هیجان نوشید ، با هم بودنِ صداقت را باید ، بد نگفت ، به بهار وُ نوروز ، حتی آنکس که فقرَش تب دارد باید بود باید ماند باید ، از آوازِ انسانیت ، خواند برای این شبِ طولانی برایِ این هوایِ طوفانی وَ به احترامِ بلبلانی که در قفس ، تنها مُردند ، باید خواند هر چند حتی ، فلک هم ، به این آتش باد بزند هر چند حتی وقتی ، مهربانی هم ، تاوان را فریاد بزند باید بود وُ از تنِ فانی ، فراتر دید حتما این خِلقت ، سَحَرگاهی ، بعد از این شب دارد باید بود باید آگاه شد باید آگاه ساخت باید نوشت از عشق و دوستی ، تا شیشه ی عُمر ، مُرکَب دارد باید بود . . . شعر و عکس #رشید_خموشی 📸📝 زمستان ❄️ بهار🌱 #آران_و_بیدگل #محسن_یگانه 🎧