🔴 وِرِسکی که برای ما نبود چند روز پیش عکسی از #پل_ورسک در یکی از کانال‌ها دیدم. خیلی زیبا بود اما با خودم گفتم چرا کسانی باید خطر حرکت قطار بر روی یک پل در این ارتفاع را بپذیرند و این ریسک بزرگ را به جان بخرند؟ شروع به تحقیق کردم و اولین چیزی که به آن رسیدم این جملات بود: 🔹 «این پل در مدت‌زمان دو سال ساخته شد و کار ساخت آن از آبان سال ۱۳۱۳ تا اردیبهشت ۱۳۱۵ به طول انجامید و سرانجام در سال ۱۳۵۶ به ثبت ملی رسید. این پل که در مسیر راه‌آهن سراسری تهران-شمال قرار دارد، نقش مهمی در سرنوشت جنگ جهانی دوم داشته است و اگر وجود نداشت، نتیجه دیگری برای جنگ رقم می‌خورد.» عجب! تحقیقم را بیشتر کردم چرا باید افتخار یک‌پل در ایران، تغییر دادن نتیجه جنگی باشد که به کشورمان ربطی نداشت؟ عنوان جستجویم را تغییر دادم: راه آهن در ایران نتایج خیلی جالب بود. هرچند از قبل، خطوط کوتاه ریلی در کشور وجود داشت و هشتاد سال پیش از روی کار آمدن رضاخان، اولین خط راه آهن ایران ساخته شده بود، اما طرح راه آهن شمال جنوب که به مجلس برده شد، مصدق به شدت با آن مخالفت کرد و خودش می‌گوید: «در جلسه 2 اسفند 1305 مجلس شورا گفتم برای ایجاد راه دو خط بیشتر نیست: آن که ترانزیت بین‌المللی دارد ما را به بهشت می‌برد و راهی که به منظور سوق‌الجیشی ساخته شود ما را به جهنم.» این حرف مصدق تازه نبود و پیش از او پادشاهان قاجار هم به همین استدلال جلوی درخواست های سایر کشورها برای احداث این خط آهن ایستاده بودند. به نظر آنها خط آهن شمال_جنوب انگیزه نظامی داشت و اولویت نیاز کشور نبود و آن چه می‌توانست به نفع کشور شود راه آهنی از شرق به غرب در مسیر جاده ی ابریشم بود. در زمان رضاشاه اما انگار آنچه اولویت داشت چیز دیگری بود که حتی به ساخت ورسک روی آسمان هم می‌ارزید! اولویتی که در ابتدای تحقیقم به آن رسیده بودم: «تغییرِ نتیجه ی جنگِ جهانیِ دوم.» ✍ #زهرا_آراسته_نیا 🔥سوزستان⬇️ https://eitaa.com/joinchat/2783444993C792bec2f2c