‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۴ آبان سالروز درگذشت علی‌اشرف درویشیان (زاده ۳ شهریور ۱۳۲۰ کرمانشاه -- درگذشته ۴ آبان ۱۳۹۶ تهران) نویسنده او داستان‌نویس و پژوهشگر حوزه ادبیات عامه بود که بسیاری از افسانه‌ها را در کتاب افسانه‌‌ها و متل‌های کردی آورده ‌است. درباره‌ قصه‌های کودکی‌اش می‌گفت: "در زندگی پای قصه‌های خیلی از قصه‌ گویان نشستم، اما مادر بزرگم از همه  آنها‌ بهتر بود و به آنچه می‌گفت آگاهی کافی داشت‌. افسانه را با آب و تاب و با سود جستن از مثل‌ها و اصطلا‌حات محلی بیان می‌کرد‌. آن‌ها را با مسائل روز و نکته‌های مورد علا‌قه ما می‌آمیخت،‌ آرام و بی‌شتاب قصه می‌گفت و عقیده داشت که گفتن متل در روز سبب کسالت و خستگی می‌شود، ‌بنابراین همیشه شب‌ها و به‌ویژه پیش از خواب برای ما قصه می‌گفت‌. پدرم هم قصه‌‌گوی خوبی بود، اما نه به اندازه مادربزرگم‌. او کم‌ سواد بود و برای ما اشعار حافظ و باباطاهر را می‌خواند‌. نخستین کتاب داستانی که به‌خانه‌ ما آمد، امیرارسلا‌ن نامدار بود که من در ۹ سالگی در شب‌های زمستان برای خانواده می‌خواندم". وی در سال ۱۳۳۷ پس از گذراندن دوره‌ دانشسرای مقدماتی کرمانشاه ۸ سال در روستاهای کرمانشاه و گیلا‌نغرب آموزگار بود. در سال ۱۳۴۵ در دانشگاه تهران در رشته‌ ادبیات فارسی و سپس تا کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی درس خواند و همزمان در دانشسرای عالی تهران تا رشته‌ مشاوره و راهنمای تحصیلی پیش رفت. او از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ به سبب نوشتن کتاب "از این ولا‌یت" و فعالیت‌های سیاسی، ۳ بار دستگیر و ممنوع‌‌القلم شد و ۶ سال به‌خاطر انتشار کتاب‌هایش در زندان بود و مجموعه‌ "فصل نان" و قصه‌ "رنگینه" را در زندان نوشت و توسط همسرش به‌خارج از زندان فرستاد‌. وی در بسیاری از آثارش از جمله در آبشوران، سال‌های ابری، فصل نان و همراه آهنگ‌های بابام به زندگی خودش و سختی‌های آن سالها پرداخته است. آثار: بیستون. آبشوران: نشرچشمه. فصل نان: نشرچشمه. همراه آهنگ‌های بابام: نشرچشمه. گل طلا وکلاش قرمز. ابر سیاه هزار چشم. روزنامه دیواری مدرسه ما. رنگینه. کی برمی‌گردی داداش جان. آتش در کتابخانه بچه‌ها. چون و چرا. داستان‌های محبوب من (۶ جلد): نشرچشمه. سلول ۱۸. سی و دوسال مقاومت در زندان‌. افسانه‌ها و متل‌های کردی: نشرچشمه. سال‌های ابری (۲ جلد): نشرچشمه. درشتی (مجموعه داستان کوتاه): نشرچشمه. مجموعه ۲۰ جلدی فرهنگ افسانه‌های ایرانی با همکاری رضا خندان مهابادی. واژه‌نامه گویش کرمانشاهی. یادمان صمد (صمدبهرنگی). شب آبستن. از این ولایت: نشرچشمه. قصه‌های آن سال‌ها: نشرچشمه. خاطرات صفرخان (صفر قهرمانیان): نشرچشمه. #علی_اشرف_درویشیان @arayehha

نکته📚 می‌گفت: این کتاب رو بخون وحشتناک قشنگه! با خودم گفتم چطور می‌شه یه کتاب وحشتناک قشنگ باشه! البته منظورش این بود که خیلی کتاب خوبیه، ولی همین دو صفت رو دم دست داشت و اگر دایرۀ واژگانش بیشتر و بهتر بود، حتماً صفت‌هایی بهتر به‌ کار می‌برد. 📚 👈 پیشوند «می» به فعل پس از خود نمی‌چسبد. 👈 با نیم‌فاصله نوشته می‌شود. آسمان غرب کشور از فردا ابری میشود. ❌ آسمان غرب کشور از فردا ابری می شود. ❌ آسمان غرب کشور از فردا ابری می‌شود. ✅ #علیرضا_حیدری @arayehha

هزار ابر عنایت بر آسمان رضاست اگر ببارم از آن ابر بر سرت بارم #غزل_مولانا @arayehha 📘 کلید موفقیت در جهان رضایت است ما باید همیشه راضی باشیم از زبان خداوند: اگر فقط شما راضی باشید من میتونم بهتون کمک کنم مردم فکر می‌کنند خداوند هم مثل آدمهاست و باید پیش او گریه و ناله کنی تا چیزی گیرت بیاد در صورتیکه اصلا اینطور نیست اگر رضایت داشته باشی چیزی کسب خواهی کرد با گله و شکایت خداوند چیزی نصیب کسی نمیکند (شکر نعمت ، نعمتت افزون کند) یا بقول قرآن (لئِن شَکرتُم لاَزیدنکُم) اگر شکر کنید من نعمتم را به شما اضافه میکنم ناله و شکایت در درگاه خداوند راه به جایی نمیبرد @arayehha

بامداد آدینه (ناهیدشید آریایی) دوستان عزیزم به نیکی و شادی هدیه امروز حافظ شیرین سخن به شما مهربانان دیوان حافظ غزل شماره ۹۷   🌱🌹🎹🌹🌱💐🎼💐🌱🌹🎹🌹🌱 تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج سزد اگر همه دلبران دهندت باج دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج بیاض روی تو روشن چو عارض رخ روز سواد زلف سیاه تو هست ظلمت داج دهان شهد تو داده رواج آب خضر لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت که از تو درد دل ای جان نمی‌رسد به علاج چرا همی‌شکنی جان من ز سنگ دلی دل ضعیف که باشد به نازکی چو زجاج لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است قد تو سرو و میان موی و بر به هیئت عاج فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی کمینه ذره خاک در تو بودی کاج معنی لغات غزل:  سزد = لایق ستانی = از مصدر ستانیدن به معنی گرفتن  خطا ( ختا ) = نام شهری در ترکستان که مشک خیز است و زیبایان آن به حُسن مشهور حبش = حبشه ، کشور سیاهان در خاور افریقا  ماچین = چین بزرگ یا چین اصلی ( لغت نامه دهخدا ) بیاض = سفیدی عارض رُخ روز = صفحۀ رُخسارِ خورشید داج = تاریک آبِ خضر = آبی که خضر از آن نوشید این مرض = منظور مرض عشق است کمینه = کم و حقیر کاج = کاش و کاشکی @atayehha

معنی غزل شماره ۹۷ (١ ) تويى كه از همه‌ى زيبارويان كشور زيباتر و برتر هستى و شايسته است كه همه‌ى دلبران به توباج دهند.[تاج ديگران بودن،كنايه از سر و سرور بودن و باج دادن كنايه از اطاعت و پيروى است. پس‌مى‌گويد:تو از همه زيباتر و برترى و همه بايد از تو اطاعت كنند.] ( ٢)  چشمان شوخ و پر كرشمه‌ى تو،سرزمين ختا و حبش را به هم ريخته و آشفته كرده و سرزمين‌ چين و هند،خراجگزار زلف تواند.[ختا،سرزمين سفيد پوستان و حبش كشور سياه پوستان است. در اين جا، در مقام تعميم،سراسر جهان-اعم از مركز سفيد پوستان و سياه پوستان-منظور نظر است. ماچين و هند هم دو كشور پر جمعيت جهان هستند و در اين جا مقصود كثرت خراجگزاران زلف معشوق‌است.]  (٣)   سپيدى روى تو مانند روشنايى خورشيد و سياهى زلف تو مانند تاريكى شب است.  (۴ ) دهان شيرين تو موجب رواج و اشتهار آب خضر شده و لب شيرين تو،نبات مصرى را از رونق و رواج انداخته است.يعنى شهرت آب خضر از آن است كه آن را بارها به دهان تو مانند كرده‌اند.و لب‌تو آن قدر شيرين است كه نبات مصرى را تحت الشعاع خود قرار داده و از رونق انداخته است.  (۵ ) من از اين بيمارى،حقيقتا شفا نخواهم يافت،زيرا كه از جانب تو اى عزيز،اميدى به مداوا و‌ معالجه نيست.[دواى درد من وصال توست.اما اميدى به وصال تو ندارم.] (۶) اى عزيز من،چرا دل نازك مرا-كه مانند شيشه شكننده است-از روى سنگدلى مى‌شكنى؟  (٧ ) لب تو مانند خضر و دهانت مانند چشمه‌ى آب زندگانى و قد تو مانند سرو،كمرت به نازكى مو و اندامت به سپيدى عاج است! ( ٨ ) آرزوى شاهى مانند تو در دل من افتاده است؛كاش من كوچك‌ترين ذره‌ى خاك درگاه تو بودم. دیوان حافظ بر اساس نسخه قزوینی و خانلری @arayehha

فایل صوتی غزل شماره ۹۷ با صدای استاد موسوی گرما رودی @arayehha

#زینب‌نانکی @arayehha

نقاب سنبل تر برشکن تجلّی را بسوز زآتش عارض حجاب تقوی را #ابن‌حسام‌‌ خوسفی سه تشبیه اضافی زیبا دارد که عبارتند از: ۱.نقاب سنبل؛ ۲. آتش عارض؛ ۳. حجاب تقوی سنبل هم خودش استعاره مصرحه از مو است. بسوز: فعل دو وجهی است که در معنی سوزاندن آمده است. نقاب شکستن: کنایه از آشکار کردن کردن پرده سوزاندن: هم کنایه میشه گرفت از از دین خارج کردن کسی. نوع را: حرف اضافه در مصراع اول و را مفعولی در مصراع دوم معنی: برای آشکار کردن صورت خود، موهای چون نقاب را از چهره کنار بزن و با آتش صورت خودت، پرده عفاف و تقوی را بسوزان و مردم را از دینداری خارج کن.😅 @arayehha

در كلاس روزگار درسهاي گونه گونه هست درس دست يافتن به آب و نان درس زيستن كنار اين و آن درس مهر درس قهر درس آشنا شدن درس با سرشگ غم ز هم جدا شدن در كنار اين معلمان و درسها در كنار نمره هاي صفر و نمره هاي بيست يك معلم بزرگ نيز در تمام لحظه ها تمام عمر در كلاس هست و در كلاس نيست نام اوست :‌ مرگ و آنچه را كه درس مي دهد زندگي است !! 🖋 #فریدون_مشیری 📓 لحظه ها و احساس 🎙 حسین یونسی @arayehha

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ۵ آبان سالروز درگذشت عبدالحمید بدیع‌الزمانی کردستانی (زاده ۲۱ دی ۱۲۸۳ سنندج – درگذشته ۵ آبان ۱۳۵۶ تهران) پژوهشگر و استاد دانشگاه او از استادان «رشید مریوانی» «حبیب‌اله کاشتری» (ادیب، فقیه نامدار) «عبدالحمید مشکانی» «حیدرقلی سردار کابلی» «عبداله مفتی دشتی» «سعدالدین سعدالشریعه» و «سیف‌اله مستوفی» دانش آموخت. او در این دوران، علم اصول و فقه و حدیث و تفسیر فراگرفت و به خواندن بسیاری از کتب مهم در این زمینه مانند «تهذیب المنطق» «مختصر المعانی» «جمع الجوامع» «شرح نظام» «تهذیب الکلام» و کتب تفسیر ازجمله «بیضاوی» «روح المعانی» و … کوشش داشت. سپس در منصب دبیر در مدرسه «ممتازیة سنندج» و پس از انتقال به‌تهران در سال ۱۳۲۱ در دبیرستان‌های «دارالفنون» «امیرکبیر» «ادیب» و «گوهرشاد» مشغول به‌کار شد. وی مدتی در ارتش خدمت کرد و مدتی نیز به‌واسطه تسلط بر زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسوی در روزنامه اطلاعات به‌کار ترجمه پرداخت تا اینکه در سال ۱۳۳۵ در دوران ریاست علی‌اکبر  سیاسی بر دانشگاه تهران، به پایمردی سه تن از شاگردانش یعنی احمد مهدوی دامغانی، مهدی محقق و جعفر شهیدی و با وساطت بدیع الزمان فروزانفر بدون آزمون ورودی به دانشگاه تهران راه یافت و در دانشکده معقول و منقول، دانشکده الهیات و دانشکده ادبیات و علوم انسانی استاد شد. وی به‌دور از غوغاسازی و شهرت‌طلبی، مردی دانشمند بود. تسلط او بر دقایق لغت عرب، در کنار حافظه قوی، مایه شگفتی دوستان بود. احمد مهدوی دامغانی در خصوص وی می‌نویسد: «فاضل مظلوم محرومی که فقط معدودی از معاصران به مقام او واقفند!». آثار: شاید برجسته‌ترین نوشته‌های وی، نوشتن بر حاشیه صفحات، هنگام مطالعه باشد و بجاست اگر روزی گردآوری و منتشر شود. اما از آثار دیگر او می‌توان به کتابهای زیر اشاره کرد: نورالنّبراس بجمع أسماء الهرماس لامیة الکُرد مجموعة القصائد قیدالأوابد بدایع الفواید معیار القروض فی علم‌العروض مخزن‌الأدب فی اشعار‌العجم و العرب منتخب قصاید فارسی دیوان غزلیات فارسی مثنوی بوسه‌نامه الدروس العربّیه منتخب نهج البلاغه کلمات عالیات شرح ضادیّه طرماح بن‌حکیم الطّائی @arayehha