🍃 بسم رب الشهدا🍃 #اعزام به خارج❣ پس از شیمیایی اول به اصرار مسئولین لشکر، محمدحسین برای ادامه درمان به فرانسه اعزام می شود. در پاریس محمد حسین با یکی از دوستان دوران تحصیلش در مدرسه شریعتی برخورد می کند. آن دوست در مدت اقامت محمدحسین، او راهنمایی می کند. شهر را نشانش می دهد و هر جا که نیازی بود به عنوان مترجم به او کمک می کند. او محمدحسین را به خوبی می شناخت، از هوش و استعدادش باخبر بود و سابقه موفقیت های درسی اش را می دانست؛ به همین سبب زمانی که محمدحسین میخواهد به ایران برگردد، پیشنهاد عجیبی به او می دهد: «تو به اندازه کافی جنگیدهای، دو بار مجروح شده ای، به نظر من تو وظیفه خودت را به طور کامل انجام داده ای، دیگر کجا می خواهی بروی؟ همین جا بمان! اینجا می توانی درس بخوانی و آینده درخشانی داشته باشی، من آشنایان زیادی دارم، قول میدهم هر امکانی که بخواهی برایت فراهم کنم. »محمدحسین تشکر می کند و در جواب می گوید: 👇 «اینجا برای شما خوب است و دشت های داغ جبهه های جنوب ایران برای من، دنیا و مافیها همه برای اهل دنیاست👌 اما ⚘حسین، پسر غلام حسین،⚘ آفریده شده برای دفاع و تا جنگ است و من زندهام توی جبهه ها می مانم.»❣ هنوز دو ماهی از رفتنش نگذشته بود که زنگ زد و گفت به زودی به ایران بر می گردد. چشمانش کاملا خوب نشده بود و دکتر برایش عینکی تجویز کرده بود که نمره اش به راحتی پیدا نمی شد 😔 و آن دفعه هم به مصیبت و بدبختی در قم شیشه را پیدا کردیم. چند وقتی که حالش بهتر شد به جبهه برگشت .راوی ;مادر بزرگوارشهید #خاطرات_ محمد _حسین 🏴--🍃🌼🍃--🏴 @shahid_aref_64