#نکاتی_از_بزرگان_سیر_و_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (۱)
▪️۱. هر روز صبح، #دعای_عهد، یعنی دعای «اَللّـٰهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ ...» را بخواند. اشاره کردم که در روایت این دعا آمده است، اگر کسی #چهل روز آن را بخواند، از یاران بقیّة‌الله‌الاعظم ارواحنا‌فداه خواهد بود و اگر قبل از ظهور از دنیا برود، خدا او را برای اینکه در رکاب و محضر حضرت باشد، به دنیا برمی‌گرداند.
▪️۲. هر روز #چهل مرتبه ذکر #تسبیحات_اربعه را بگوید.
▪️۳. بعد از گرفتن #وضو #آیة‌الکرسی بخواند؛ برای اهل قبور هم این آیه را بخواند؛ و یا خواندن آن را بعد از نمازهای #صبح، ترک نکند.
▪️۴. گفتن اذکاری در این چهل روز توصیه شده است؛ مانند
ذکر «یا باقِی»، روزی ١١٣ بار؛
ذکر «یا رَبُّ یا اََللهُ»، روزی ٢٠٤ بار؛
ذکر «یا صَمَدُ»، روزی ١٣٤ بار؛
ذکر «یا عَلِیُّ»، روزی ١١٠ بار
و ذکر «یا باسِطَ الْیَدَینِ بِالرَّحْمَةِ»، ٤٠ مرتبه بعد از نماز #صبح.
▪️۵. در روزهای #دوشنبه و #چهارشنبه چهل مرتبه سوره‌ی تکاثر: «اَلْهیـٰـكُمُ التَّكاثُرُ» را بخواند.
▪️۶. در طول این چهلّه، هر روز #زیارت_عاشورا را بخواند.)
▪️۷. در طول روز با #طهارت و با #وضو باشد و هنگام رفتن به بستر هم با #وضو باشد و با وضو به خواب برود.
▪️۸. در ایّام چهلّه حتماً هر روز نمازهای خود را اوّل وقت بخواند و مداومت بر خواندن نماز اوّل وقت داشته باشد.
▪️۹. اگر توانست در #سحر، صد بار #استغفار نماید. این استغفار را هم ممکن است در قنوت نماز وِتر (وَتر) به زبان جاری کند و یا جدای از نماز، در کنار نماز خود صد مرتبه استغفار کند. اگر در #سحر موفّق نشد و برای این کار فرصت کم آورد؛ در این چهل روز حدّاقل صد مرتبه استغفار در طول روز را ترک نکند.#
▪️۱۰. در طول این چهل روز، هیچ روزی را بدون تلاوت #قرآن و یا گوش سپردن به آن از دست ندهد.
▪️۱۱. در این ایّام بر ذکر و یاد خدا مداومت داشته باشد. همیشه خود را در محضر و منظر الهی ببیند و حسّ حضور را کاملاً حفظ کند.
▪️۱۲. بر نفی #خواطر مداومت داشته باشد. خطوراتی که ذهن و دل او را مشغول می‌کند، از دل بیرون براند. در این زمینه از ذکر «لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ» به خوبی می‌تواند استفاده کند. بیرون راندن همه‌ی افکار و تخیّلات از ذهن و دل، یعنی اینکه من فقط خدا را می‌خواهم؛ جز خدا هیچ چیز نمی‌خواهم و فقط می‌خواهم مشغول به محبوب خودم باشم. ادامه دارد....
#نکاتی_از_بزرگان_سیر_و_سلوک_در_آداب_چهله_نشینی (٢)
▪️۱۳. یکی از آداب چهلّه نشینی را ترک #اعتراض_به_خدای_متعال گفته‌اند؛ چون اغلب ما علیٰ‌رغم تدیّن و تقدسّمان نسبت‌به شرایطی که خدا در زندگی برای ما پیش آورده است، چه در جنبه‌های مادّی و بعضاً حتّی در جنبه‌های روحی و معنوی، به‌خدا اعتراض داریم؛ از خدا گله‌مندیم؛ با خدا دعوا داریم و ساخط و غضبناک بر خدا هستیم. [اینها تعابیری است که در احادیث وجود دارد و به آنها اشاره کرده‌ایم.] در این چهلّه انسان اعتراض به خداوند را ترک کند؛ #تسلیم خدا و پذیرای آنچه که خداوند برای او مقدّر کرده است، باشد؛ با خدا دعوا نداشته باشد؛ از خدا گله‌مند نباشد؛ خاطر او از خدا مکدّر نباشد و از خدا دلخور نباشد.
☑️در این زمینه دو جنبه وجود دارد:
جنبه‌ی #تکوینی، یعنی آنچه که خدا با ما کرده است و جنبه‌ی #تشریعی، یعنی آنچه که به ما دستور داده که انجام دهیم. نسبت‌به هیچ‌یک از این دو مورد، یعنی آنچه خدا با ما کرده، یا آنچه خداوند به ما امر کرده است که انجام دهیم، معترض، دلخور، ناراضی و ناخرسند نباشیم.
▪️۱۴. یکی دیگر از آدابی که برای چهلّه‌نشینی ذکر شده، #جوع و کم‌خوردن است. البتّه نه به این معنا که به‌قدری کم بخورد که رمقی برای او نماند و به‌خاطر ضعف، از حال برود. بلکه شکم‌چرانی و پرخوری نکند و دنبال لذّت‌جویی از راه طعام نباشد. به حدّاقل ضروری اکتفا کند. از حدّاقل کمتر هم استفاده نکند؛ چون توان او را برای عبادت و طاعت در چهلّه می‌گیرد؛ امّا بیش از آن حد هم به خوردن نپردازد.
▪️تا جایی که می‌تواند در طول این چهلّه #روزه بگیرد و اگر همه‌ی این چهل روز را نمی‌تواند، حدّاقل روزهای #دوشنبه و #پنج‌شنبه را روزه داشته باشد. اگر در این مدّت، روزه‌ی روزهای خاصّی هم مستحب است، آنها را هم از دست ندهد.
▪️۱۵. نکته ی دیگر در آداب چهلّه‌نشینی، پرهیز از خوردن #غذاهایی است که باعث سنگینی انسان می‌شود؛ نوعی رخوت، سستی و خواب‌آلودگی در فرد ایجاد می‌کند؛ شادابی، پرتوانی و سرزندگی برای عبادت را از انسان می‌گیرد و کسالت را بر او حاکم می‌کند. غذاهای سنگین، غذاهایی که ادویه‌جات فراوانی در آن به‌کار رفته است، غذاهای بسیار چرب و امثال اینها، چنین خواصّ منفی‌یی دارند.
▪️۱۶. ❗️احتیاط کردن در #لقمه؛ یعنی انسان هرچیز که پیش آمد، نخورد. چیزهایی که به #حلال بودن آنها #یقین دارد؛ چه به اعتبار خود شیء خوراکی و چه به اعتبار منبع درآمدی که به تهیّه‌ی آن مواد غذایی یا شیء خوراکی منجر شده است، از هر دو منظر حلال باشد. در این ایّام بیشتر دقّت کند؛ هر‌کس هرچه داد، نگیرد و نخورد و تا به حلال بودن آن #یقین پیدا نکرده است، حتّی‌المقدور استفاده نکند.
▪️البتّه اینها که گفتیم، برای اوایل راه است. در بحث #رزق مفصّل گفته‌ایم که هنگامی‌که فرد در سلوک به مرتبه‌ای از رشد رسید، خدا ولایت او را در دست می‌گیرد. وقتی به آنجا رسید، خدا اجازه نمی‌دهد کسی چیزی را که مشکل دارد، به او تعارف کند؛ که او استفاده کند. شخص در آن مرحله، در حریم امن الهی قرار می‌گیرد؛ خدا حریمی ایجاد می کند و او را محفوظ می‌دارد؛ در معرض آن چیزها قرار نمی‌دهد و نمی‌گذارد آن چیزها به‌سمت او بیاید؛ ولی در اوایل یا اواسط راه که هنوز این ویژگی در فرد ایجاد نشده است، باید مراقبت کند و در خوردن هرچه به او تعارف کردند و یا هرچیز خوشمزه‌ای که جلوی او گذاشتند و می‌تواند آن را بردارد و بخورد، احتیاط کند؛ تا با اطمینان بیشتری، #لقمه‌ی_حلال خورده باشد.
▪️۱۷.خوراکی‌هایی را هم که مال افراد بخیل، پست، بی‌‌بند‌و‌بار و غیر متدیّن است، نخورد و در این چهل روز سعی کند سر سفره‌ی این گونه افراد ننشیند و #غذای این گونه افراد را نخورد.
▪️۱۸. سعی کند از هر پولی یا در هر منزلی، چیزی نخورد. خیلی #احتیاط کند حتماً پول او #حلال باشد و مطمئن باشد که اهل منزلی که می‌خواهد مهمانشان شود، هم در حلال بودن کسبشان، هم در پرداخت وجوهات شرعیّه‌شان و هم در پاکی و #طهارت آنچه که می‌خواهند با آن غذا بپزند، مقیّد هستند. این دقّت‌ها را داشته باشد. تا جایی که می‌تواند، از هر فروشنده مواد غذایی تهیّه نکند. حتّی‌المقدور غذای بیرون، مثل فست فودها، رستوران ها، چلوکبابی‌ها و امثال اینها را نخورد و تا جایی که می‌تواند، خودش #غذای_مطمئنّی را تهیّه و آماده کند.
ادامه دارد..