دسته‌اى (حدود ده تا پانزده) ستاره، به شکل خوشه انگور، در یک جا مجتمع هستند که به آن مجموعه خوشه‌ پروین می‌گویند. این ستارگان مانند خورشید از شرق به طرف غرب در حرکت‌اند، ولى در همه حال دُمِ آن‌ها به طرف مشرق است. @armyqom

از جمله صورت فلکی‌های شاخص آسمان است که در نیمکره شمالی زمین نیز دیده می‌شود. برای دیدن آن در این شب‌ها باید تا دیروقت صبر کنید تا تمامی ستارگان آن طلوع کنند. اما هرچه که به زمستان نزدیک‌تر می‌شویم، در ساعات اولیه شب می‌توان این صورت فلکی زیبا را در آسمان نظاره‌گر بود. سه ستاره درخشان در میانه این صورت فلکی کمربند این شکارچی را مشخص می‌‌کنند و در زیر این کمربند شمشیر شکارچی قرار می‌گیرد که سحابی زیبای شکارچی و سر اسب را نیز شامل می‌شود. زمانی که صورت فلکی شکارچی به بیشترین ارتفاع خود در آسمان رسیده است، شمشیر شکارچی با دقت خوبی منطبق با جهت جنوب آسمان است. @armyqom

خورشید تقریباً از شرق طلوع و در غرب غروب می‌کند. این موضوع را همه می‌دانند؛ ولی این مطلب فقط در اوایل بهار و پاییز صحیح است و در زمان‌های دیگر محل طلوع و غروب خورشید نسبت به شرق و غرب مقداری انحراف دارد. در تابستان شمالی‌تر از شرق و غرب و در زمستان جنوبی‌تر از شرق و غرب است. در اوایل تابستان و زمستان محل طلوع و غروب خورشید حداقل ۵/۲۳ درجه با محل دقیق شرق و غرب اختلاف دارد (به دلیل اختلاف مداری زمین با همین زاویه) که این میزان اصلاً قابل چشم‌پوشی نیست. از این رو این روش نسبتاً غیر دقیق است، تنها جایی که همیشه خورشید از شرق طلوع و در غرب غروب می‌کند استوا است. در نیمکره شمالی در هنگام ظهر نجومی، خورشید دقیقاً در جهت جنوب است و سایه اجسام رو به شمال می‌افتد. ظهر نجومی در موقعیت جغرافیایی شما هنگامی است که خورشید به بالاترین نقطه خود در آسمان می‌رسد. در این هنگام سایه شاخص به حداقل خود می‌رسد و پس از آن دوباره افزایش می‌یابد. حرکت خورشید از شرق به غرب است و این نیز می‌تواند روشی جهت یافتن جهت‌های جغرافیایی باشد. @armyqom

یکی از دقیق ترین روش ها استفاده از سایه و خورشید است. در این روش به یک آسمان صاف و مقداری زمان نیاز داریم. در این روش به وسیله ای برای اندازه گیری جهات نیاز نیست. تنها به یک چوب صاف به طول یک متر و دو قطعه چوب یا سنگ کوچک نوک تیز و یک تکه نخ یا طناب نیاز داریم. در صبح و کمی قبل از ظهر، درجه بندی را شروع می کنیم. چوب بلند را به صورت قائم در زمین فرو می کنیم(هرچه قائم تر باشد دقیق تر است ). زمین اطراف چوب باید افقی و هموار باشد. (هرچه بیشتر تراز باشد دقیق تر است) نخ یا طناب را به چوب وصل کرده و دایره ای می کشیم که کمی کوچکتر از سایه چوب باشد ( بنابر این سایه در ابتدا از دایره بزرگتر بوده و از دایره بیرون زده ) بعد صبر می کنیم هرچه به ظهر نزدیکتر می شویم سایه هم کوتاه تر شده و هم به مرز دایره ای که کشیدیم نزدیکتر می شود. درست موقعی که نوک سایه به روی دایره رسید شاخص (در اینجا تکه چوب قرمز ) را به آنجا فرو کرده یا با سنگ علامت می زنیم . بعد از آن حرکت نوک سایه مسیرش را در داخل دایره ( یا کمان ) ادامه می دهد تا به کمترین مقدار خود برسد , بعد از آن سایه شروع به بلند شدن می کند همچنین جهت آن به غرب تعغیر می کند تا دوباره دایره را در یک نقطه قطع کند.دوباره علامت می زنیم. حال دو علامت داریم یکی که قبل از ظهر و یکی بعد از ظهر دو علامت را بهم وصل کنیم پاره خطی بدست می آید که عمود منصف آن که از مرکز دایره ( یا کمان ) می گذرد دقیقا رو به چوب امتداد شمال را نشان می دهد. برای رسم عمود منصف می توانید از مرکز دایره خطی به پاره خط عمود کنید(روش رسم عمود منصف با خط کش و پرگار را یاد بگیرید @armyqom

روش دیگری که می‌توان برای مشخص کردن راستای شمال و جنوب استفاده کرد، ساختن یک قطب‌نمای ساده است. برای این کار نیاز به یک سنجاق آهنی و یک لیوان آب است. سنجاق باید سبک باشد تا روی آب شناور بماند. می‌توان از یک کاغذ یا برگ درخت در زیر آن استفاده نمود تا سنجاق به زیر آب فرو نرود. البته با چرب کردن سنجاق به کمک روغن نیز می‌توان از فرو رفتن آن جلوگیری کرد. چنانچه سنجاقی که به کار می‌بریم مغناطیسی باشد در این حالت آن را روی آب قرار می‌دهیم و سنجاق می‌چرخد و برای ما راستای شمال – جنوب را نشان می‌دهد. اما اگر سنجاق مغناطیسی نباشد باید به کمک یک پارچه پشمی آن را مغناطیسی کنیم و سپس این روش را به کار بگیریم. این روش دارای اشکالی است، تنها راستای شمال - جنوب را مشخص می‌کند و برای ما محل شمال یا جنوب را مشخص نمی‌کند و ما باید به کمک روش‌های دیگر محل قطب‌ها را مشخص کنیم یا آنها را حدس بزنیم. @armyqom

اگر جایی باشیم که کنده‌ی درخت بریده شده وجود داشته باشد می‌توان به کمک حلقه‌های سنی درخت، جهت‌یابی کرد؛ به طوری که آن سمت از درخت که حلقه‌های سنی آن تداخل بیشتری با هم دارند شمال را نشان می‌دهد . اگر مقطع درخت بريده‌شده‌اى را نگاه کنيد، تعدادى دايره هم‌مرکز را مشاهده خواهيد کرد که هر يک از آنها نشان‌دهنده یک سال عمر درخت است. درختى که به‌طور دائم آفتاب به تنه‌اش بتابد، دايره‌هاى نشان‌‌دهنده عمر آن درخت در يک سمت به هم نزدیک‌تر شده و در سمت ديگر از هم دور خواهند بود. سمتى که دوايرش از هم دورتر هستند، سمت جنوب است (به علت تابش زياد آفتاب و رشد بيشتر آن) و سمتى که دوايرش به هم نزدیک‌ترند‌، سمت شمال است. لازم به ياد‌آورى است که در نيمکره جنوبى، جهت‌ها عکس اين وضعيت خواهد بود. @armyqom

چوب یا میله نسبتاً صافی به طول نیم یا یک متر را به صورت عمودی در زمین صاف قرار دهید. نوک سایه شاخص را روی زمین علامت‌گذاری کنید. ۱۰ تا ۲۰ دقیقه بعد نوک سایه چند سانتی‌متر جابجا شده است. محل جدید آن را علامت‌گذاری کنید. از آنجا که جهت حرکت ظاهری خورشید در آسمان از شرق به غرب است جهت حرکت سایه‌اش در روی زمین از غرب به شرق است (در نیمکره شمالی سایه‌ها ساعت‌گَرد است). اگر دو نقطه علامت‌گذاری شده را به هم وصل کنیم جهت شرق و غرب را مشخص می‌کنیم. نقطه اول غرب و نقطه دوم شرق است. حال اگر طوری بایستیم که پای چپ ما روی نقطه اول و پای راستمان روی نقطه دوم باشد روبرویمان شمال و پشت سرمان جنوب است. @armyqom

آموزش جهت یابی با یه چوب صاف @armyqom

آموزش جهت یابی بدون قطب نما @armyqom

جهت‌یابی با ساعت اگر ساعت مچی عقربه‌دار را در کف دست به حالت افقی نگه داریم طوری که عقربه ساعت شمار به طرف خورشید اشاره کند در این حالت نیمساز زاویه‌ای که بین عقربه ساعت شمار و عدد ۱۲ تشکیل شده جهت جنوب را نشان می‌دهد. اینکه گفته می‌شود عقربه ساعت به طرف خورشید اشاره کند یعنی اینکه اگر چوب کبریتی را در مرکز ساعت قرار دهیم سایه آن موازی با سایه عقربه و برعکس آن باشد یا اینکه سایه عقربه ساعت‌شمار درست در زیر آن قرار بگیرد یا اگر چوبی ده - پانزده سانتی‌متری را در زمین به صورت عمودی قرار دهیم، ساعت طوری روی زمین قرار گرفته باشد که عقربه ساعت‌شمارش موازی با سایه چوب باشد. @armyqom

دلیل اینکه زاویه بین عقربه و ساعت ۱۲ را نصف می‌کنیم این است که وقتی زمین یک دور به دور خورشید می‌گردد، ساعت ما دو دور کامل چرخیده است. این روش وقتی صحیح است که ساعت مورد نظر درست تنظیم شده باشد یعنی اگر در بهار و تابستان ساعت‌ها را یک ساعت به جلو می‌بریم باید اول آن را تصحیح کنیم سپس این عمل را انجام دهیم. همچنین در همه سطح کشور ساعت یکسانی وجود ندارد مثلاً در ایران حدود یک ساعت متغیر است. ساعت صحیح هر مکانی در واقع همان ساعتی است که در هنگام ظهر نجومی ساعت ۱۲ را نشان دهد. در واقع برای تعیین دقیق جهت‌های جغرافیایی ساعت باید طوری تنظیم شده باشد که هنگام ظهر جنوبی ساعت ۱۲ را نشان بدهد. روش ساعت مچی تا ۲۴ درجه امکان خطا دارد، برای دقت بیشتر باید از آن در عرض جغرافیایی ۴۰ تا ۶۰ درجه استفاده کرد؛ *کشور ما دارای عرض جغرافیایی ۳۶ تا ۳۹ درجه است. *اگر از ساعت دیجیتال استفاده می‌کنید، می‌توانید ساعت عقربه‌داری را روی یک کاغذ یا روی زمین بکشید (دور دایره‌ای از ۱ تا ۱۲ بنویسید، و عقربهٔ ساعت‌شمار را هم بکشید)، و سپس از روش بالا استفاده کنید. @armyqom

ببینید آموزش #جهت_یابی زبان فارسی آموزش #نظامی @armyqom

ببینید آموزش #جهت_یابی با سایه چوب #زیرنویس #فارسی #آموزش_نظامی @armyqom

ببینید آموزش #جهت_یابی زبان فارسی #آموزش_نظامی @armyqom

ببینید آموزش کامل #جهت_یابی بوسیله ساعت #زبان #فارسی #آموزش_نظامی @armyqom

ببینید آموزش #جهت_یابی زبان فارسی #آموزش_نظامی @armyqom

▪️ یک استتار جالب با پوشش نسبتا کامل در دل طبیعت #جالب #استتار @armyqom

جالب است بدانید پی‌کا به عنوان جانشینی برای تیربار متوسط گرینوف (گرینف) و تیربار سبک آرپی‌دی وارد ارتش شوروی شد؛ و با توجه به شباهتش به تیربار گرینوف در ایران به نام گرینوف نیز معروف شد که البته اشتباه است. @armyqom

مختصات پی‌کا (PK) وزن سلاح 9 ک.گ (مدل اولیه) 7٫5 ک.گ (مدل پ‌کاام) طول سلاح 1203 م.م (مدل اولیه) 1192 م.م (مدل پی‌کاام) 1098 م.م (مدل پی‌کاتی) طول لوله 605 م.م برد نهایی (حداکثر) 3800 – 4000 متر برد مفید 1000 متر (مدل اولیه و پی‌کاام) 1500 متر (مدل پی‌کاتی) طول پوکه 54 م.م کالیبر 7.62 × 54 mmR R: طول زه پوکه است انواع جعبه خشاب‌های استاندارد 50، 70، 100، 200 و 250 نواخت تیر علمی 650 – 800 تیر بر دقیقه (با توجه به مدل) 650 تیر بر دقیقه (مدل اولیه و پی‌کاام) 700 – 800 تیر بر دقیقه (مدل پی‌کاتی) نواخت تیر عملی 250 تیر بر دقیقه (در برخی منابع 100 -150) سرعت اولیه 825 متر بر دقیقه (مدل اولیه و پی‌کاام) 855 متر بر ثانیه (مدل پی‌کاتی) تعداد خان 4 عدد گردش خان از چپ به راست @armyqom

تعریف و مشخصات پی‌کا پی‌کا (به روسی: Пулемёт Калашникова و به اختصار ПК، به‌معنی تیربار کلاشینکوف) که طراحی آن براساس تفنگ معروف کلاشینکف صورت گرفته است، تیرباری چندمنظوره، ساخت کشور اتحاد جماهیر شوروی توسط میخائیل کلاشینکف در سال 1965 معرفی و به‌کار گرفته‌شد. تغذیه‌ی این سلاح توسط نوارهای 25 فشنگی انجام می‌شود؛ که البته می‌توان آنها را به‌یکدیگر متصل کرده در جعبه‌های مخصوص حمل نوار فشنگ با ظرفیت 100، 200 و 250 عددی قرار داد. @armyqom

محاسن: نوار پر کن دستی دارای لوله پیک قدیمی دارای سه پایه وزن سبک معایب: دستگاه شکننده دستگیره آلات متجرکه ماشه ضعیف و شکننده پچ بودن بیشتر قطعات تشعت تیر گرد و خاک زیاد @armyqom

این سلاح دارای مدل‌های گوناگون شامل قابل حمل توسط سرباز، قابل نصب بر روی هلیکوپتر و قابل نصب بر روی خودروهای رزمی زرهی است. پی‌کاام (تیربار مدرن کلاشنیکف) (به روسی: ПК Модернизированный به اختصارPKM) مدل کنونی و نسخهٔ بهبودیافته و سبک‌تر پی‌کا با وزن خالی ۷٫۵ کیلوگرم که از سال ۱۹۶۹ تولید می‌شود. پی‌کاام‌اس (تیربار مدرن سوارشونده کلاشنیکف) (به روسی: ПКМ Станковый به اختصارPKMS) مدل سنگین‌تر برای نصب بر روی سه‌پایه با وزن ۱۲ کیلوگرم پی‌کاام‌اس‌ان (تیربار مدرن سوارشونده دید در شب کلاشنیکف) (به روسی: ПКМС Ночной به اختصارPKMSN) یک مدل مخصوص از نوع سوارشونده بر روی سه‌تایه با قابلیت نصب دوربین دید در شب پی‌کاتی (تیربار تانک) (به روسی: ПК Танковый به اختصارPKT) مدل مخصوص نصب بر روی تانک و خودروهای زرهی دیگر PK Pecheneg جدیدترین مدل پ‌کا که در سال ۱۹۹۹ به عنوان سلاح اتوماتیک جوخه طراحی شد. در این مدل نیازی به تعویض پیاپی لوله نیست و امکان آتش مستمر بیشتری برای پیاده‌نظام فراهم می‌شود. @armyqom

پی‌کا مقاومت بالایی در برابر گرد و غبار باروت و یا کثیفی میدان نبرد دارد. پی‌کا روی سیلند گاز زیر لوله سلاح، دارای سوراخ‌هایی برای تخلیه‌ی گاز باروت شلیک شده است؛ تعداد این سوراخ‌ها دو عدد می‌باشد و سه وضعیت برای تنظیم آنها وجود دارد. وضعیت یک (سلاح تمیز و نظافت دقیقی دارد): هردو سوراخ باز است. وضعیت دو (سلاح نسبتا کار کرده): یک سوراخ باز و یک سوراخ بسته است. وضعیت سه (سلاح کثیف): هردوسوراخ بسته است

نحوه تیراندازی و تغذیه پی کا @armyqom

جزوه اسلحه پی کا pk @armyqom