💠 کربلای سقیفه ▫️ مرحوم صدرالمتألهین در رساله سه اصل می ‌فرماید: ↙️ پس زنهار که به علم ظاهر و صلاح بی ‌بصیرت، مفتون و مغرور نگردی که هر شقاوتی که به مردودان راه یافت، از #غرور_علم_ظاهر و #عمل_بی_اصل راه یافت و آنچه در قصص الانبیاء خوانده‌ ای یا از احوال شهدا و اولیا شنیده ‌ای از این مصیبت ‌ها و محنت ‌ها که به خاندان نبوت و ولایت و اهل بیت عصمت و طهارت راه یافته، اگر نیک دریابی آنها همه از #نفاق و #کید اهل شید و ریا و غدر و حیله متشبّهان به اهل علم و تقوا برخاسته. 🔻 #علی_مرتضی (علیه السلام) نه به ضرب ابن ملجم بر زمین افتاد بلکه به سکنجبین شهد صلاح ابوموسی اشعری و سرکه نفاق عمرو بن عاص شربت شهادت نوشید». 🔻 بعد می فرماید: و #امام_حسین (علیه السلام) نه به خنجر بی داد شمر ذی الجوشن خوابید، بلکه به معجون افیون پُر سمّ مکر و افسون و تریاق پرزهر اتفاق اهل نفاق، خونش با خاک کربلا آمیخته شد که «قتل الحسین یوم السقیفة»». فرمود او در سقیفه کشته شد. 👈 اگر ـ خدای ناکرده ـ ایمان، کامل نباشد، نفاق باشد، وابستگی به خارج باشد، نفوذی باشد، بیگانه‌ پرستی باشد، این گونه می شود. این حکیم است، می‌ گوید حسین بن علی در سقیفه کشته شد. 🔻 بعد می گوید: «همچنین پاره‌ های جگر #حسن_مجتبی (علیه السلام) از کید و غدر نهانی معاویه به خاک محنت ریخت و بر این قیاس هر چه به سایر ائمه (علیهم السلام) واقع شده، همه به زور شید اعدا و مکر و تلبیس ارباب زرق و ریا بوده است». #تاسوعا #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #جام_معرفت 📚 دیدار جمعی از اعضای همایش ملی جایگاه حکمت اسلامی در انقلاب با حضرت استاد تاریخ: 1398/10/10

امام سجاد(ع): «برای عباس (ع) در روز قیامت منزلتی است که جمیع شهدا به آن غبطه می‌خورند» 🏴فرارسیدن تاسوعای حسینی بر همگان تسلیت باد 💥پایگاه خبری مفاز💥 eitaa.com/mafaz_news

باور بومی و فرقه‌ای که حسین(ع) فقط مال ماست! ✍در کتاب «حسین وارث آدم»، شریعتی می‌کوشد تا شهادت و امام حسین(ع) را از باوری بومی، قومی و فرقه‌ای که می گوید صرفا امام حسین(ع) مال ماست، تبدیل به راهی برای نجات انسان کند... ✍در این مجال بر آنم تا از کتاب «حسین وارث آدم»، اثر دکتر علی شریعتی یادکنم که در سال ۱۳۴۹ منتشر شد. در دههٔ چهل و پنجاه در میان آثار بسیار متعددی که دربارهٔ حوادث عاشورا به تحریر درآمد، سه اثر بیش از دیگر آثار محل توجه قرار گرفت: «شهید جاوید» اثر آقای صالحی نجف آبادی، «حماسهٔ حسینی» اثر استاد مرتضی مطهری، و «حسین وارث آدم» اثر دکتر علی شریعتی. به گمانم اثر شریعتی، بیش از دو اثر دیگر در میان جامعه، به خصوص در میان نسل جوان راه باز کرد و از اثرگذاری ژرفی برخوردار شد. حتی می توان گفت «حسین وارث آدم» یکی از زیباترین و عمیق‌ترین آثاری است که در تاریخ گذشته و حال ما دربارهٔ شهادت به تحریر درآمده است. ✍شریعتی به واسطهٔ بازخوانی مفهوم «شهادت»، خواهان نزدیک شدن به وجدان مغفول جامعه و دعوت افراد خوکرده به اخلاق ذلت و بردگی، به نوعی اصالت و خودجوشی بوده است. در همهٔ سنن دینی، شرقی و معنوی یکی از نشانه‌های باورمندی به وجود حقیقت و وفاداری با عهد و پیمانی که میان انسان مومن متفکر با حقیقت وجود دارد، آمادگی فرد مومن و متفکر برای مواجههٔ انتخابی و آزادانه با پدیدهٔ «مرگ» است. در سنت تاریخی خود ما نیز «شهادت»، یعنی مرگ در راه خدا و ایمان به خداوند در همین سیاق، یعنی بر اساس درک خاصی از حقیقت و وجود پیوندی ازلی و ابدی میان فرد مومن با خداوند باید فهمیده شود. ✍البته باید توجه داشت که «شهادت» و «آمادگی برای شهادت» از ارزش‌های بسیار متعالی سنن دینی و معنوی از جمله اسلام و تشیع و حتی سنن غیردینی بوده است. لیکن این خطر وجود دارد که این مفاهیم و ارزش‌های متعالی به ابزارهایی سیاسی و ایدئولوژیک در دست قدرت‌ها یا جریان‌های سیاسی تبدیل شوند. آن‌چنان که این استحالهٔ معنایی دربارهٔ مفهوم متعالی «شهادت»، این روزها برای نمونه در عملیات تروریستی و انتحاری برخی از مسلمانان معتقد به گروهی از جریان‌های ظاهرا اسلام‌گرا و در واقع به شدت ضد اسلام و ضد معنویت دیده می‌شود. ✍شهادت و شهادت‌طلبی که امری بسیار متعالی است، اگر با «آگاهی و خودآگاهی» و نیز با «آزادی و انتخاب» همراه نباشد، بی‌تردید خود برای جامعه و فرهنگ دینی و معنوی به ابزاری بسیار آسیب‌رسان و خطرناک تبدیل می‌شود. ✍در «حسین وارث آدم»، شریعتی می‌کوشد تا بر اساس درکی وجودی، شهادت و امام حسین(ع) را از باوری بومی، قومی و فرقه‌ای که صرفا مورد اعتقاد شیعیان است، به یک نحوهٔ نگرش و به یک فلسفهٔ تاریخ برای همهٔ آن کسانی تبدیل کند که راهی برای نجات انسان از بردگی و اسارت جست‌وجو می‌کنند. ✍بیژن عبدالکریمی 💥پایگاه خبری مفاز💥 eitaa.com/mafaz_news

🎥 عزاداری شمرهای زمانه 🔹#منافقین که دستشان به خون صدها ایرانی هموطن آغشته است، از حسین(ع) می‌گویند! 🔹رسانه می‌تواند یزید را هم حسینی نشان دهد. 🔹نفاق در بیشتر مواقع شباهت‌ زیادی به جریان حق دارد. ✍ما به عنوانِ خواننده تاریخ، حق و باطل را در جریان تاریخی به خوبی تشخیص می‌دهیم و می‌فهمیم که در دوراهی که در یک طرف ولی‌زمان و در طرف دیگه همسر پیامبر(ص) یا صحابه نماز شب‌خوان هستند، بایستی عَلَم حمایت از امام زمان(عج) برداشت و اصحابِ جمل را رها کرد اما برای کسی که در معرکه است، تشخیص سخت است همانطور که موارد زیادی بودند که اشتباه فهمیدند و در دامِ فتنه گرفتار شدند. #شمر_زمانه_ات_را_بشناس #منافقین #مجاهدین_خلق ↙️ مفازمدیا؛ رسانه صوتی و تصویری نقد فرق ضاله و جریان‌های انحرافی @mafaz_media @mafaz_news

محرم در پاکستان؛ آشنایی با بانی آئین‌های عاشورایی و مناسک پشتون‌ها 🔹آئین‌های عزاداری در میان قبایل پشتون پاکستان نیز، مانند بسیاری از جوامع مسلمان، دارای ویژگی‌های خاص خود است که با توجه به سنت‌ها و باورهای فرهنگی و مذهبی آنها شکل گرفته است. برخی از این آیین‌ها عبارتند از: محافل مذهبی و نوحه‌خوانی، قرائت قرآن و دعا، نوحه‌خوانی و مرثیه‌سرایی، راهپیمایی‌های عزاداری، توزیع نذورات از قبیل غذا و نوشیدنی، پوشیدن لباس‌ سیاه، تعزیه‌خوانی و نصب نمادهای عزا 🔹این آیین‌ها و سنت‌ها نشان‌دهنده ارادت و احترام عمیق پشتون‌های پاکستان به امام حسین(ع) و واقعه کربلا است و به نوعی پیوند فرهنگی و مذهبی آنان با تاریخ و میراث اسلامی را نمایان می‌سازد. 🔹در شهر پیشاور که مرکز ایالت خیبرپختونخوا است، نیز از اول محرم تا ۸ ربیع الاول مراسم عزاداری با طرق مختلف برگزار می‌شود که در آن شیعه و سنی‌های بریلوی شرکت می‌کنند و بر مصائب فرزند پیامبر خدا صلی الله علیه و آله اشک می‌ریزند. ✅ با تلاش روحانیون محلی #شیعه و #اهل_سنت بریلوی و همچنین خانه فرهنگ ایران در پیشاور از چند سال گذشته اتحاد و همبستگی در بین مسلمانان وجود آمده و در نتیجه آن روحانیون برجسته اهل سنت در مجالس عزاداری شیعیان از جمله در برنامه‌های محرم خانه فرهنگ ایران در پیشاور شرکت می‌­کنند. 💥پایگاه خبری مفاز💥 eitaa.com/mafaz_news

➖شهادت امام حسین علیه السلام و شباهت آن با شهادت حضرت یحیی علیه السلام قسمت دوم 7⃣- سخن گفتن سر بریده امام حسین و حضرت یحیی ✍حضرت یحیی، بعد از شهادت و جدا شدن سر مبارک ایشان، خطاب به طاغوت زمان خویش چنین سخن می گوید: 🔺 فَأَتَوْا بِرَأْسِ يَحْيَى فِي طَشْتٍ وَ كَانَ الرَّأْسُ يُكَلِّمُهُ وَ يَقُولُ لَهُ يَا هَذَا اتَّقِ اللَّهَ لَا يَحِلُّ لَكَ هَذا )1 ترجمه: سر مبارک حضرت یحیی را در تشتی آوردند درحالیکه سر مبارک ایشان، خطاب به پادشاه، چنین سخن گفت: تقوای خدا پیشه کنید. ✍سر مبارک امام حسین(علیه السلام) نیز بعد از شهادت در بالای نیزه، معجزه گونه، سخن می گفت و قرآن تلاوت می فرمود. 🔺كُنتُ فيمَن حَمَلَ رَأسَ الحُسَينِ عليه السلام، فَسَمِعتُهُ يَقرَأُ سورَةَ الكَهفِ، فَجَعَلتُ أشُكُّ في نَفسي وأنَا أسمَعُ نَغمَةَ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام. فَقالَ لي: يَا بنَ وكيدَةَ، أما عَلِمتَ أنّا مَعشَرَ الأَئِمَّةِ أحياءٌ عِندَ رَبِّنا نُرزَقُ؟! قالَ: فَقُلتُ في نَفسي: أسرِقُ رَأسَهُ، فَنادى‏: يَا بنَ وكيدَةَ، لَيسَ لَكَ إلى‏ ذاكَ سَبيلٌ، سَفكُهُم دَمي أعظَمُ عِندَ اللَّهِ مِن تَسييرِهِم رَأسي، فَذَرهُم «فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ.)1 ترجمه: به نقل از حارث بن وَكيده: من در ميان كسانى بودم كه سرِ حسين عليه السلام را مى‏بردند و شنيدم كه آن سر، سوره كهف را مى‏خوانَد و من با آن كه صداى ابا عبد اللَّه الحسين عليه السلام را مى‏شنيدم، در درونم [به ايشان‏] شك مى‏كردم. [سر] به من گفت: «اى پسر وَكيده! آيا ندانستى كه ما امامان، زنده هستيم و نزد خدايمان روزى مى‏خوريم؟!». با خود گفتم: سر را مى‏دزدم. ندا داد: «اى پسر وَكيده! تو به اين كار، راهى ندارى (موفّق نمى‏شوى) و گناه ريختن خون من، نزد خدا، از چرخاندن سرم بزرگ‏تر است. آنان را وا بگذار. «به زودى، آن گاه كه غل و زنجير در گردن، به روىْ كشيده شوند، خواهند دانست!» 8⃣-در شهادت هر دو بزرگوار، آسمان گریست ✍از دیگر شباهت‌های فراوان امام حسین و حضرت یحیی، این است که آسمان در شهادت هر دو بزرگوار، گریست و در حالیکه سابقه نداشته است. 🔺إنَّ الحُسَينَ عليه السلام بَكى‏ لِقَتلِهِ السَّماءُ وَالأَرضُ وَاحمَرَّتا، ولَم تَبكِيا عَلى‏ أحَدٍ قَطُّ، إلّا عَلى‏ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا وَالحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليهما السلام)3 ترجمه: به نقل از ابو بصير، از امام صادق عليه السلام: آسمان و زمين، بر شهادت حسين عليه السلام گريستند و سرخ شدند. اين دو، بر كس ديگرى جز يحيى بن زكريّا و حسين بن على عليه السلام، نگريسته‏اند. 🔺احمَرَّتِ السَّماءُ حينَ قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام سَنَةً، و يَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام، وحُمرَتُها بُكاؤُها.)4 ترجمه: به نقل از داوود بن فَرقَد، از امام صادق عليه السلام: هنگامى كه حسين عليه السلام شهيد شد و نيز در شهادت يحيى بن زكريّا عليه السلام، آسمان تا يك سال، سرخ شد. سرخ شدن آسمان، گريستن آن است‏. ✍همچنین در منابع اهل سنت، به این واقعه اشاره شده است. ابن عساکر در کتاب تاریخ دمشق، چنین نقل می کند: 🔺لَم تَبكِ السَّماءُ عَلى‏ أحَدٍ بَعدَ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا إلَّا الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ.)5 ترجمه: آسمان پس از يحيى بن زكريّا عليه السلام، بر كسى جز حسين بن على عليه السلام نَگِريست. 📚منابع: 1:تفسير القمي، ج‏1، ص: 88 2:دلائل الإمامة، ص 188 3:كامل الزيارات، ص 181 4:كامل الزيارات، ص 182 5:تاريخ دمشق، ج 14، ص 225 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تاسوعا چه روزی است❓ 🛑عن ابی‌عبدالله علیه‌السلام: «تاسُوعَاءُ» يَوْمٌ حُوصِرَ فِيهِ الْحُسَيْنُ َ عَلَيْهِ السَّلَام‏ وَ أَصْحَابُهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ بِكَرْبَلَاءَ وَ اجْتَمَعَ عَلَيْهِ خَيْلُ أَهْلِ الشَّامِ وَ أَنَاخُوا عَلَيْهِ وَ فَرِحَ ابْنُ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ بِتَوَافُرِ الْخَيْلِ وَ كَثْرَتِهَا وَ اسْتَضْعَفُوا فِيهِ الْحُسَيْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ أَصْحَابَهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ أَيْقَنُوا أَنْ لَا يَأْتِيَ الْحُسَيْنَ َ عَلَيْهِ السَّلَام‏ نَاصِرٌ وَ لَا يُمِدَّهُ أَهْلُ الْعِرَاقِ. بِأَبِي الْمُسْتَضْعَفُ الْغَرِيب‏. 🔰امام صادق علیه‌السلام: تاسوعاء، روزى است كه حسين و يارانش در كربلاء محاصره شدند، اهل شام در اطراف آنان اجتماع نمودند. ابن‌مرجانه و ابن‌سعد از كثرت لشكر خود خوشحال شدند و حسين و ياران او را در آن روز ضعيف شمردند. آنان يقين كردند كه براى حسين ياورى نخواهد آمد و اهل عراق آن حضرت را امداد نخواهند كرد. پدرم فداى آن حسينى كه ناتوانش دیدند و غريب بود. 📚؛:الکافی، ج۴، ص۱۴۷ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖پرواز حضرت عباس صلوات الله علیه در بهشت 🛑قالَ عَلِيّ بْن الْحُسَيْن‏ صلوات الله علیه: رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِهِ حَتَّى قُطِعَتْ يَدَاهُ فَأَبْدَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِمَا جَنَاحَيْنِ يَطِيرُ بِهِمَا مَعَ الْمَلَائِكَةِ فِي الْجَنَّةِ كَمَا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً يَغْبِطُهُ بِهَا جَمِيعُ الشُّهَدَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ 🔰حضرت آقا امام سجاد صلوات الله علیه: خداوند رحمت نمايد عمویم عباس بن علی (صلوات الله علیه) را، که به تحقیق ایثار و جانبازی کرد و جنگ نمایانی نمود و جان خود را فدای برادرش ساخت؛ تا اینکه دستانش قطع شد و خداوند در ازايش مانند عمویش جعفرطیار ، دو بال به او عنایت کرد تا با آنها با ملائکه در بهشت پرواز نماید. و همانا براي حضرت عباس (صلوات الله علیه) نزد خداوند تبارک و تعالی جایگاهی است که همه شهدا در روز قیامت بر او غبطه مي خورند . 📚:الخصال، ج‏1، ص: 68 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

❓ آیا می توان گفت حضرت عباس (ع) و حضرت زینب (س) معصوم اند؟ 📣 استادمحمدی‌شاهرودی #شبهات_محرم 🌐#معارف_اعتقادی 🔻 https://eitaa.com/joinchat/3353018433Cb6f9c7903b

🟡 شبهه دستگاه امام حسین مختص گروهی نیست! همه جور آدمی می‌تونن تو جلسات امام حسین شرکت کنند، شرابخور، بی‌حجاب و.... 🟢 پاسخ استاد شیخ حسین انصاریان به این شبهه را بخوانید 🔹مجلس عزای امام حسین(ع) پذیرای همه نوع افکار است، اما نه همه نوع ابزار. 🔹شراب‌خوار هم شاید به مجلس امام حسین بیاید اما نه با شیشه شراب، قمارباز هم می‌تواند به مجلس امام حسین بیاید اما نه با آلات قمار. 🔹آن سگ‌باز و میمون‌باز هم می‌توانند به مجلس امام حسین بیایند اما نه با سگ و میمون. 🔹طبیعتا آن کسی هم که کاشف حجاب است و در خیابان‌ها تن‌نمایی می‌‌کند هم می‌تواند به مجلس امام حسین بیاید اما وقتی به مجلس امام حسین وارد شد حق ندارد با ابزار گناه و با تظاهر به گناه یعنی با سر لخت و یا تن لخت وارد شود. پس حتماً باید آداب پوشش را رعایت کند. 🔹بله دستگاه امام حسین بزرگ است ‌و پذیرای همه افکار و ادیان است. ولی قاعده و قانون دارد، احترام دارد. 🔹همه نوع آدمی حق دارد وارد مجلس امام حسین شود، حتی آن گنهکار هم حق دارد، اما هیچ‌کس حق ندارد آداب این مجلس را به سخره گرفته و بی‌حرمتی کند. 🔹هیچ کس حق ندارد با ابزار گناه و با تظاهر به گناه وارد این مجلس شود و حرمت این مجلس را بشکند و قبح زدایی کند. 🔹مهمان حرمت دارد به شرط اینکه حرمت صاحب خانه را حفظ کند. #شبهات_ محرم 🌐#معارف_اعتقادی 🔻 https://eitaa.com/joinchat/3353018433Cb6f9c7903b

دوربین مخفی / روضه بی ریا گوشه خیابون دم سازنده کلیپ گرم🖤❤️😢 https://eitaa.com/joinchat/3353018433Cb6f9c7903b

به ژولیده نیشابوری گفتند یک شعر در وصف حضرت عباس (علیه السلام) بگو که پنج بار کلمه "چشم" داشته باشد او شعری گفت که ده تا کلمه «چشم» داشت: *چشم ها از هیبت چشمم، به پیچ و تاب بود* *محو چشمم چشم ها و چشم من بر آب بود* *چشم گفتم چشم دادم چشم پوشیدم ز آب* *من سراپا چشم و چشمم جانب ارباب بود* 🖤🖤🖤#معارف_اعتقادی https://eitaa.com/joinchat/3353018433Cb6f9c7903b