✍️حکایت رای مشروطِ جمهور و قدرت طلبی مطلقِ رئیس جمهور
🔸نقطه آغاز قانون است، اما نقطه پایان قانون نیست. این جمله می تواند روایت آغاز یک دیکتاتوری باشد، اگر ملتی آگاه نباشد! اگر نخواهیم به عنوان یک ملت، معنای درصد آرای مردم به جمهوری اسلامی و محتوای قانون اساسی را، در تحلیل تاریخ و وقایع دخیل نماییم، باید منتظر باشیم که آرای ما نیز در ساحت تاریخ و عرصه سیاسی بی ارزش شوند.
🔸 وقتی اراده می‌کنیم و انقلاب می‌شود، وقتی در اوج کثرت، خود را به وحدتی می‌رسانیم و می‌شود #جمهوری_اسلامی، و تاریخ این تفاهم سیاسی مستند را ثبت می‌کند و محتوای این جمهوری اسلامی را با فراز و فرود بسیار تبدیل به سندی می‌کنیم بنیادین، یعنی نقطه‌ی آغاز، #قانون است.
🔸 اما وقتی #جمهور، متکی بر این سند و برای اجرای این سند دست به انتخاب می‌زند، و رئیس‌جمهور انتخاب می‌کند، و رأی‌اش مصادره می‌شود برای آقای رئیس، روایت #دیکتاتوری آغاز می‌شود.
🔸کمتر از یک سال از رأی یک ملت به یک نظام سیاسی، و فقط دو ماه از #رفراندوم قانون اساسی آن گذشته است. زمستان 58 است. #بنی_صدر نه‌تنها در دوران زیست پیش از انقلاب و نه پس از آن، خود را مخالف رهبر انقلاب نشان نداده است بلکه با امام از فرانسه به ایران بازگشته و در مجلس بررسی نهایی قانون اساسی با رأی مردم حضور پیدا کرده است. جایی که امثال #رجوی، علی‌رغم نامزدی نتوانستند رأی مردم را کسب نمایند و اذعان دارد این انتخابات آزاد بوده و ادعا دارد در یک انتخابات آزاد، دلیل غلبه روحانیت و کسب اکثریت آرای مردم، از یک سو بی‌اعتبار بودن روشنفکران در آن فضا و از سوی دیگر حمایت #امام_خمینی از حضور روحانیون بوده است. وی معتقد است اکثریت با امام بود پس لیست امام رأی می‌آورد!
🔸انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار و بنی‌صدر در انتخابات واجد #اکثریت چشم‌گیری از آرا می‌شود. کمی کمتر از یازده میلیون رأی در میان حدود 14 میلیون شرکت‌کننده. مشکلات از همان ابتدا آغاز می‌شود، مسائل متعدد است، اما مسئله لاینحل یک چیز است، بنی‌صدر در چهارچوب #قانون_اساسی نمی‌گنجد! و در گرو آن نیست.
🔸او رأی بالای خود را تاویل می‌کند. معتقد است مردم او را انتخاب کرده‌اند پس اوست که مقبولیت دارد، نه خمینی و نه قانون اساسی. درخواست رفراندوم دارد برای برون‌رفت از بحران! و مهر رفراندوم پیشین هنوز خشک نشده است. بنی‌صدر در مصاحبه تاریخ شفاهی ایران (هاروارد) صراحتاً می‌گوید در مقابل دیدگاه امام قرار داشته است، اما زمان و زمینه تقابل با امام فراهم نبوده است، و در حالی ادعا دارد مردم نیز با دیدگاه‌های او همسو بوده‌اند و ازاین‌رو منتخب مردم شده است که هم بر اقبال حداکثری مردم به امام اذعان دارد و هم تاریخ گواه است که در اوج نفاق چنین بینشی را به مردم عرضه نکرد تا پاسخ آن را در یابد، هرچند پس از مشخص‌شدن مواضعش آن چه باید دریافت.
🔸بارزترین وجه انتخاب رئیس‌جمهور، انتخاب #مجری_قانون_اساسی است. مجری آن چه ملت از پیش بر آن وفاق داشته است، اما عجیب‌ترین وجه دیکتاتوری نیز آن است که پس از کسب رأی در بستر یک قانون، مردم و قانونشان زیر پا گذاشته شوند و رأی مردم به نفع شخص مصادره شود، آن هم الی‌الابد! یعنی در این منطق برگزاری همه‌ساله انواع رفراندوم جایز است اما رأی مردم به ایشان با وجود تغییر و تبدل شخصیت یا کشف آن چه از روی نفاق بر زبان نیاورده بودند قابل تغییر نبوده و همواره قابل استناد است.
🔸رأی جمهور در چهارچوب قانون اساسی، و اعتبار نامزد و رئیس‌جمهور در گرو همین چهارچوب است، رأی مشروطی که دست آویز قدرت‌طلبی شود، اگر مختوم به عزل از جانب امت نشود، به #پایان_جمهوری ختم می‌شود. ۱۲۰ نماینده ملت ایران با طرح مسئله #عدم_کفایت_سیاسی بنی‌صدر در ۲۴ خرداد سال ۶۰، راه را بر چنین آغازی بستند و امام امت نیز، ۱ تیرماه با تأیید عدم کفایت و حکم به عزل مجری ناخلف، هم‌داستانی امت و امام در پاسداری از جمهوریت و قانون اساسی را اعلام نمود.
...........................
@asaas_discourse
هدایت شده از اســــاس
✍️حکایت رای مشروطِ جمهور و قدرت طلبی مطلقِ رئیس جمهور
🔸نقطه آغاز قانون است، اما نقطه پایان قانون نیست. این جمله می تواند روایت آغاز یک دیکتاتوری باشد، اگر ملتی آگاه نباشد! اگر نخواهیم به عنوان یک ملت، معنای درصد آرای مردم به جمهوری اسلامی و محتوای قانون اساسی را، در تحلیل تاریخ و وقایع دخیل نماییم، باید منتظر باشیم که آرای ما نیز در ساحت تاریخ و عرصه سیاسی بی ارزش شوند.
🔸 وقتی اراده می‌کنیم و انقلاب می‌شود، وقتی در اوج کثرت، خود را به وحدتی می‌رسانیم و می‌شود #جمهوری_اسلامی، و تاریخ این تفاهم سیاسی مستند را ثبت می‌کند و محتوای این جمهوری اسلامی را با فراز و فرود بسیار تبدیل به سندی می‌کنیم بنیادین، یعنی نقطه‌ی آغاز، #قانون است.
🔸 اما وقتی #جمهور، متکی بر این سند و برای اجرای این سند دست به انتخاب می‌زند، و رئیس‌جمهور انتخاب می‌کند، و رأی‌اش مصادره می‌شود برای آقای رئیس، روایت #دیکتاتوری آغاز می‌شود.
🔸کمتر از یک سال از رأی یک ملت به یک نظام سیاسی، و فقط دو ماه از #رفراندوم قانون اساسی آن گذشته است. زمستان 58 است. #بنی_صدر نه‌تنها در دوران زیست پیش از انقلاب و نه پس از آن، خود را مخالف رهبر انقلاب نشان نداده است بلکه با امام از فرانسه به ایران بازگشته و در مجلس بررسی نهایی قانون اساسی با رأی مردم حضور پیدا کرده است. جایی که امثال #رجوی، علی‌رغم نامزدی نتوانستند رأی مردم را کسب نمایند و اذعان دارد این انتخابات آزاد بوده و ادعا دارد در یک انتخابات آزاد، دلیل غلبه روحانیت و کسب اکثریت آرای مردم، از یک سو بی‌اعتبار بودن روشنفکران در آن فضا و از سوی دیگر حمایت #امام_خمینی از حضور روحانیون بوده است. وی معتقد است اکثریت با امام بود پس لیست امام رأی می‌آورد!
🔸انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار و بنی‌صدر در انتخابات واجد #اکثریت چشم‌گیری از آرا می‌شود. کمی کمتر از یازده میلیون رأی در میان حدود 14 میلیون شرکت‌کننده. مشکلات از همان ابتدا آغاز می‌شود، مسائل متعدد است، اما مسئله لاینحل یک چیز است، بنی‌صدر در چهارچوب #قانون_اساسی نمی‌گنجد! و در گرو آن نیست.
🔸او رأی بالای خود را تاویل می‌کند. معتقد است مردم او را انتخاب کرده‌اند پس اوست که مقبولیت دارد، نه خمینی و نه قانون اساسی. درخواست رفراندوم دارد برای برون‌رفت از بحران! و مهر رفراندوم پیشین هنوز خشک نشده است. بنی‌صدر در مصاحبه تاریخ شفاهی ایران (هاروارد) صراحتاً می‌گوید در مقابل دیدگاه امام قرار داشته است، اما زمان و زمینه تقابل با امام فراهم نبوده است، و در حالی ادعا دارد مردم نیز با دیدگاه‌های او همسو بوده‌اند و ازاین‌رو منتخب مردم شده است که هم بر اقبال حداکثری مردم به امام اذعان دارد و هم تاریخ گواه است که در اوج نفاق چنین بینشی را به مردم عرضه نکرد تا پاسخ آن را در یابد، هرچند پس از مشخص‌شدن مواضعش آن چه باید دریافت.
🔸بارزترین وجه انتخاب رئیس‌جمهور، انتخاب #مجری_قانون_اساسی است. مجری آن چه ملت از پیش بر آن وفاق داشته است، اما عجیب‌ترین وجه دیکتاتوری نیز آن است که پس از کسب رأی در بستر یک قانون، مردم و قانونشان زیر پا گذاشته شوند و رأی مردم به نفع شخص مصادره شود، آن هم الی‌الابد! یعنی در این منطق برگزاری همه‌ساله انواع رفراندوم جایز است اما رأی مردم به ایشان با وجود تغییر و تبدل شخصیت یا کشف آن چه از روی نفاق بر زبان نیاورده بودند قابل تغییر نبوده و همواره قابل استناد است.
🔸رأی جمهور در چهارچوب قانون اساسی، و اعتبار نامزد و رئیس‌جمهور در گرو همین چهارچوب است، رأی مشروطی که دست آویز قدرت‌طلبی شود، اگر مختوم به عزل از جانب امت نشود، به #پایان_جمهوری ختم می‌شود. ۱۲۰ نماینده ملت ایران با طرح مسئله #عدم_کفایت_سیاسی بنی‌صدر در ۲۴ خرداد سال ۶۰، راه را بر چنین آغازی بستند و امام امت نیز، ۱ تیرماه با تأیید عدم کفایت و حکم به عزل مجری ناخلف، هم‌داستانی امت و امام در پاسداری از جمهوریت و قانون اساسی را اعلام نمود.
...........................
@asaas_discourse