🔰 #انقلاب_و_روشنفکران/ بخش 4 💠 بیگانگی با مردم 🔺 واقعیت این است که روشنفکران ما در عصر پهلوی فاقد پایگاه مردمی بودند و به دلیل حمایت مالی #رژیم_پهلوی و رفاهی که از این رهگذر به دست آورده بودند، بیشتر از اینکه در اندیشه منافع مردم محروم باشند، در جهت حفظ رژیم از رهگذر فریب گروه‌های فعال بودند. 🔺 #محمد_درخشش، رییس جامعه فرهنگیان و وزیر فرهنگ کابینه #علی_امینی خود اذعان بر نداشتن پایگاه این طیف در میان مردم دارد و می­‌نویسد: «اندیشمندان و روشنفکران ما هیچگاه و در هیچ زمانی کوچک­ترین پایگاهی در بین توده­‌های مردم نداشته­‌اند. زیرا آنها همواره به صورت یک طبقه ممتاز و تافته جدا بافته خرج خود را از خرج توده­‌های مردم جدا ساخته­‌اند. 🔹 به همین دلیل آنچه می­‌گویند و می­‌نویسند در محدوده دید و افکار و تامین منافع طبقاتی خویش است و مشهورترین نوشته‌­های نویسندگان بنام، کوچک­ترین جاذبه‌­ای برای توده مردم ندارد. مردم حتی معروف­ترین نویسندگان و اهل قلم را نمی­‌شناسند. زیرا در ایران اصولا نویسنده مردمی وجود ندارد…» 🔺 در میان اعترافات ناگزیر درخشش این نکته هم قابل اعتنا و تأمل است که وی روشنفکران را به این سبب که به جای تکیه بر مردم، امید و نگاهشان به قدرت­‌های بیگانه است، مورد انتقاد و شماتت قرار می‌­دهد و می­‌افزاید: 🔹 «… اساسی­‌ترین راز و پشتوانه ملل آزاد شده از بند #استبداد، تشکل و اتحاد يکپارچه آنها و اتکاء به نیروی سرنوشت‌ساز خود، به جای #وابستگی و تسلیم… به سیاست­‌های خارجی بوده است. لازمه چنین اتحاد و تشکلی نیز برخورداری رهبران و هادیان جامعه از اعتماد و حمایت توده‌­هاست و ... آقای #خمینی با درک این واقعیت بود که با بی­‌اعتنایی و پشت کردن به روشنفکران چپ و راست و میانه‌رو ملی، با شعار و فریاد حمایت از #مستضعفان به بسیج توده‌­ها توفیق یافت … .» ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4939 🆔 http://eitaa.com/joinchat/1866006547C4bbc9c7892