بسم الله الرحمن الرحیم اینجا دفتری است برای مرور اشعار ناب فارسی و شاید هم گاهی غیرفارسی آنها که در خاطره و خاطرات مان می ماند و عرض ادب و ارادتی به محضر شاعران بزرگ جغرافیای فرهنگی ما و گاهی نیز معرفی شاعری و کتابی و دیوانی و ترانه ای و ... هرچه هست امید که مورد رضایت باشد. یاحق 🖊مدیر کانال🖊 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق نه هر که چهره برافروخت دلبری داند نه هر که آینه سازد سکندری داند نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست کلاه داری و آیین سروری داند تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن که دوست خود روش بنده پروری داند غلام همت آن رند عافیت سوزم که در گداصفتی کیمیاگری داند وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند بباختم دل دیوانه و ندانستم که آدمی بچه‌ای شیوه پری داند هزار نکته باریکتر ز مو این جاست نه هر که سر بتراشد قلندری داند مدار نقطه بینش ز خال توست مرا که قدر گوهر یکدانه، گوهری داند به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد جهان بگیرد اگر دادگستری داند ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه که لطف طبع و سخن گفتن دری داند #حافظ #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق باید که ز داغم خبری داشته باشد هر مرد که با خود جگری داشته باشد حالم چو دلیری ست که از بخت بد خویش در لشکر دشمن پسری داشته باشد! حالم چو درختی است که یک شاخه نا اهل بازیچه دست تبری داشته باشد سخت است پیمبر شده باشی و ببینی فرزند تو دین دگری داشته باشد! آویخته از گردن من شاه کلیدی این کاخ کهن بی که دری داشته باشد سردرگمی ام داد گره در گره اندوه خوشبخت کلافی که سری داشته باشد! #حسین_جنتی #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق مباد سفره رنگین تان کپک بزند خلاف میل شما چرخکی فلک بزند به پاسبان محل بسپرید نگذارد گرسنه ای سر این کوچه نی لبک بزند شما به صحت ایمان خویش شک نکنید درخت دین جماعت اگر شتک بزند شما به سایه باغات خویش خوش باشید اگر چه باز گلویی دم از فدک بزند رها کنید علی را که مثل هر شب خویش به زخم کهنه و نان جو اش نمک بزند امیر قافله گیرم که عزم جنگ کند نشسته اند سواران که را محک بزند #محمدمهدی_سیار #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق چرا عاقلان را نصیحت کنیم؟ بیایید از عشق صحبت کنیم تمام عبادات ما عادت است به بی‌عادتی کاش عادت کنیم چه اشکال دارد پس از هر نماز دو رکعت گلی را عبادت کنیم؟ به هنگام نیّت برای نماز به آلاله‌ها قصد قربت کنیم چه اشکال دارد که در هر قنوت دمی «بشنو از نی» حکایت کنیم؟ چه اشکال دارد در آیینه‌ها جمال خدا را زیارت کنیم؟ مگر موج دریا ز دریا جداست؟ چرا بر «یکی» حکم «کثرت» کنیم؟ پراکندگی حاصل کثرت است بیایید تمرین وحدت کنیم «وجود» تو چون عین «ماهیت» است چرا باز بحث «اصالت» کنیم؟ اگر عشق خود علت اصلی است چرا بحث «معلول» و «علت» کنیم؟ بیا جیب احساس و اندیشه را پر از نقل مهر و محبت کنیم پر از «گلشن راز»، از «عقل سرخ» پر از «کیمیای سعادت» کنیم بیایید تا عینِ عین القضات میان دل و دین قضاوت کنیم اگر سنت اوست نوآوری نگاهی هم از نو به سنت کنیم مگو کهنه شد رسم عهد الست بیایید تجدید بیعت کنیم برادر چه شد رسم اخوانیه؟ بیا یاد عهد اخوت کنیم بگو قافیه سست یا نادرست همین بس که ما ساده صحبت کنیم خدایا دلی آفتابی بده که از باغ گل‌ها حمایت کنیم رعایت کن آن عاشقی را که گفت: «بیا عاشقی را رعایت کنیم» #قیصر_امین_پور #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق کوه باشی سیل یا باران ... چه فرقی می کند سرو باشی باد یا توفان ... چه فرقی می کند مرزها سهم زمینند و تو سهم آسمان آسمان شام با ایران چه فرقی می کند قفل باید بشکند باید قفس را بشکنیم حصر «الزهرا» و «آبادان» چه فرقی می کند مرز ما عشق است، هرجا اوست آنجا خاک ماست سامرا، غزّه، حلب، تهران چه فرقی می کند هر که را صبح شهادت نیست شام مرگ هست بی شهادت مرگ با خسران چه فرقی می کند شعله در شعله پر ققنوس می سوزد ولی لحظه آغاز با پایان چه فرقی می کند #سیدمحمدمهدی_شفیعی #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق خبر آمیخته با بغضِ گلوگیر شده ست سیلِ دلشوره و آشوب سرازیر شده ست سرِ دین طعمه سرنیزه ی تکفیر شده ست هر که در مدح علی(ع) شعر جدید آورده ست گویی از معرکه ها نعش شهید آورده ست روضه مشک رسیده ست به بی آبی ها خون حق می چکد از ابروی محرابی ها باز هم حرمله ... سرجوخه وهابی ها کوچه پس کوچه ی آینده به خون تر شده است باز، بوزینه‌ی کابوس به منبر شده است خط و ربطِ عرب ای کاش که کاشی گردند تا حرم همسفر «قافله باشی» گردند لاشه خواران سقیفه، متلاشی گردند می زند قهقهه «القارعه» بر خامی شان خون دین می چکد از «دولت اسلامی» شان بنویسید تب ناخلفی ها ممنوع! هدف، آزاد شده، بی هدفی ها ممنوع! در دل عرش ورود سلفی ها ممنوع! عرش یک روضه فاش است که داغ و گیراست عرش ... گفتیم که نام دگر سامرّاست! شرق در فتنه اصحاب شمال افتاده ست بر رخ غرب از این حادثه خال افتاده ست وا شده مشت و از این چفیه، عقال افتاده ست گویی از هرچه که زشتی ست، کفی هم کافی ست! جهت خشم خدا یک سلفی هم کافی ست! تا «بهار عربی» روی علف باز کند جبهه در شام و عراق از سه طرف باز کند وای اگر دست کجی پا به «نجف» باز کند عاشق شیر خدا، وارث شمشیر خداست سینه سنی و شیعه سپر شیر خداست لخته خون جگر ماست به روی لب شان کوره ی دوزخیان، گوشه نشین تب شان لهجه عبری و لحن عربی مکتب شان «نیل» را تا به «فرات» -آنچه که بود- آتش زد شک مکن ما همه را مکر یهود آتش زد بی جگرها جگر حمزه به دندان گیرند انتقام احد و بدر ز طفلان گیرند چه تقاصی ز لب قاری قرآن گیرند بیشتر زانکه از این قوم بدی می جوشد از زمین غیرت «حجر بن عَدی» می جوشد گره انگار نه انگار به کار افتاده سایه سرکش ما گردن دار افتاده چشم بی غیرت اگر سمت «مزار» افتاده صاعقه در نفس ابری خود کاشته ایم به سر هر مژه ای یک قمه برداشته ایم سنگ تکفیر به آیینه ی مذهب؟! هیهات! ذوالفقار علی و رحم به مرحب؟! هیهات! دست خولی طرف معجر زینب؟! هیهات! ما نمک خورده‌ی عشقیم، به زینب سوگند پاسبانان دمشقیم، به زینب سوگند داس تکفیر گل از ریشه بچیند؟! هرگز! کفر بر سینه‌ی توحید نشیند؟! هرگز! مرتضی همسر خود کشته ببیند؟! هرگز! پایتان گر طرف «کرب و بلا» باز شود آخرین جنگ جهانی حق آغاز شود خوش خیالی ست مرامی که اجاقش کور است مفتی نفتی این حرملگان مزدور است قصه حنجره و تیرِ سه پر مشهور است خار در چشم سعودی شده «بیداری ما» باز کابوس یهودی شده «بیداری ما» رگ بیداری ما شد شریانی که زدند بشنوی «بر دهل جنگ جهانی که زدند» پاسخ شیعه به هر زخم زبانی که زدند: بذر غیرت سر خاک شهدا می کاریم پاسخ شیعه همین است که صاحب داریم #احمد_بابایی #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق مثل آن چایی که می‌چسبد به سرما بیشتر با همه گرمیم با دل های تنها بیشتر درد را با جان پذیراییم و با غم ها خوشیم قالی کرمان که باشی می خوری پا بیشتر بَم که بودم فقر بود و عشق اما روزگار زخم غربت بر دلم آورد این جا بیشتر هر شبِ عمرم به یادت اشک می ریزم ولی بعدِ حافظ خوانیِ شب های یلدا بیشتر رفته ای اما گذشتِ عمر تأثیری نداشت من که دلتنگ توام امروز، فردا بیشتر زندگی تلخ است از وقتی که رفتی تلخ تر بغض جانکاه است هنگام تماشا بیشتر هیچ کس از عشق سوغاتی به جز دوری ندید هر قدر یعقوب تنها شد زلیخا بیشتر بر بخارِ پنجره یک شب نوشتی: عاشقم خون انگشتم بر آجر حک کنم: ما بیشتر #حامد_عسکری #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق چندیست جان به حجم تنت جا نمی شود هِی سرفه می کنی نفست وا نمی شود بر گُر گرفتن تو، نسیمی بر آتش است اکسیژنی که در نفست جا نمی شود گرگی گرسنه در ریه ات زوزه می کشد تعبیر خواب گرگ به رویا نمی شود دکتر که عکس های تو را دیده بود، گفت: «این زخم کهنه است؛ مداوا نمی شود» در شهر مدتی است که در پیش پای تو دیگر به احترام کسی پا نمی شود این پرده های کرکره چون پلک پنجره چندی است سمت آمدنت وا نمی شود طعنه زده به دختر تو همکلاسی اش: «این سرفه ها برای تو بابا نمی شود!» امواج سینه ی تو به من یاد داده است دریا بدون موج که دریا نمی شود دریای بیقرار! تو اسطوره نیستی! اسطوره با مبالغه افسانه می شود جایی که عقل مانع پرواز آدمی است عاقل تر آن کسی است که دیوانه می شود پروانه از شراره ی آتش به هیچ وجه «پروا» نکرده است که پروانه می شود من با تو سوختم که بدانم چه می کشی «احساس سوختن به تماشا نمی شود» #اصغر_عظیمی_مهر #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق با من برنو به دوش یاغی مشروطه خواه عشق کاری کرده که تبریز می سوزد در آه بعدها تاریخ می گوید که چشمانت چه کرد؟ با من تنهاتر از ستارخان ِ بی سپاه موی من مانند یال اسب مغرورم سپید روزگار من شبیه کتری چوپان سیاه هرکسی بعد از تو من را دید، گفت از رعد و برق کنده ی پیر بلوطی سوخت، نه یک مشت کاه کاروانی رد نشد تا یوسفی پیدا شود یک نفر باید زلیخا را بیاندازد به چاه آدمیزادست و عشق و دل به هر کاری زدن آدم است و سیب خوردن، آدم است و اشتباه سوختم دیدم قدیمی ها چه زیبا گفته اند "دانه ی فلفل سیاه و خال مهرویان سیاه" #حامد_عسکری #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق نمازم را قضا کرده تماشا کردنت ای ماه بماند بین ما این رازها بینی و بین الله! من استغفار کردم از نگاه تو نمی دانم اجابت می شود این توبه کردن های با اکراه؟ برای من نگاه تو فقط مانند آن لحظه است همان لحظه که بیتی ناگهانی می رسد از راه ... و شاید من سر از کاخ عزیزی در می آوردم اگر تشخیص می دادم چو یوسف راه را از چاه مرا محروم کردی از خودت این داغ سنگین بود چنان تحریم تنباکو برای ناصرالدین شاه #سیدحمیدرضا_برقعی #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق نوشتم اول خط بسمه‌ تعالی سر بلندمرتبه پیکر، بلندبالا سر فقط به تربت اعلات سجده خواهم کرد که بنده ی تو نخواهد گذاشت هرجا سر قسم به معنی «لا یمکن الفرار از عشق» که پر شده است جهان از حسین سرتاسر نگاه کن به زمین! ما رایت الا تن به آسمان بنگر! ما رایت الا سر سری که گفت من از اشتیاق لبریزم به سرسرای خداوند می روم با سر هرآنچه رنگ تعلق، مباد بر بدنم مباد جامه، مبادا کفن، مبادا سر همان سری که یَُحّب الجمال محوش بود جمیل بود جمیلا بدن جمیلا سر سری که با خودش آورد بهترین ها را که یک به یک همه بودند سروران را سر زهیر گفت حسینا! بخواه از ما جا حبیب گفت حبیبا! بگیر از ما سر سپس به معرکه عابس «اجننی» گویان درید پیرهن از شوق و زد به صحرا سر بنازم ام وهب را به پاره ی تن گفت: برو به معرکه با سر ولی میا با سر خوشا به حال غلامش، به آرزوش رسید گذاشت لحظه ی آخر به پای مولا سر در این قصیده ولی آنکه حسن مطلع شد همان سری است که برده برای لیلا سر سری که احمد و محمود بود سر تا پا همان سری که خداوند بود پا تا سر پسر به کوری چشمان فتنه کاری کرد پر از علی شود آغوش دشت، سرتاسر امام غرق به خون بود و زیر لب می‌گفت: به پیشگاه تو آورده‌ام خدایا سر میان خاک کلام خدا مقطعه شد میان خاک الف لام میم طاها سر حروف اطهر قرآن و نعل تازه ی اسب چه خوب شد که نبوده است بر بدن‌ها سر تنش به معرکه سرگرم فضل و بخشش بود به هر که هرچه دلش خواست داد، حتی سر نبرد تن به تن آفتاب و پیکر او ادامه داشت، ادامه، سه روز ... اما سر - جدا شده است و سر از نیزه‌ها درآورده است جدا شده است و نیفتاده است از پا سر صدای آیه ی کهف الرقیم می آید بخوان! بخوان و مرا زنده کن مسیحا سر بسوزد آن همه مسجد، بمیرد آن اسلام که آفتاب درآورد از کلیسا سر چه قدر زخم که با یک نسیم وا می شد نسیم آمد و بر نیزه شد شکوفا سر عقیله غصه و درد و گلایه را به که گفت به چوب، چوبه ی محمل، نه با زبان، با سر دلم هوای حرم کرده است می دانی دلم هوای دو رکعت نماز بالا سر #سیدحمیدرضا_برقعی #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق یکایک سر شکست آن روز، اما عهد و پیمان نه غم دین بود در اندیشه ی مردم، غم نان نه شبی ظلمانی و تاریک حاکم بود بر تهران به لطف حضرت خورشید، اما بر خراسان نه کبوترهای گوهرشاد بودیم و صدای تیر پریشان کرد جمع یکدل ما را، پشیمان نه سراسر، صحن از فوج کبوترها چنان پر شد که چندین بار خالی شد خشاب آن روز و میدان نه یکی فریاد می زد: «شرمتان باد آی دژخیمان! به سمت ما بیاندازید، اما سوی ایوان نه» یکی فریاد سر می داد: «بر پیکر سری دارم که آن را می سپارم دست تیغ و بر گریبان نه» برای او که کشتن را صلاح خویش می داند تفاوت می کند آیا جوان یا پیر؟ چندان نه دیانت بر سیاست چیره شد، آری جهان فهمید رضاجان است شاه مردم ایران، رضاخان نه! کلاه پهلوی هم کم کم افتاد از سر مردم نرفت اما سر آن ها کلاه زورگویان، نه! گذشت آن روزها، امروز اما بر همان عهدیم نخواهد شد ولی این بار جمع ما پریشان، نه! به جمهوری اسلامی ایران گفته ایم: «آری» به هرچه غیر جمهوری اسلامی ایران: «نه» کجا دیدی که یک مظلوم تا این حد قوی باشد اگرچه قدرت ما می شود تحریم، کتمان نه دفاع از حرم یعنی قرار جنگ اگر باشد زمین کارزار ما، تل‌آویو است، تهران نه! #محمدحسین_ملکیان #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀

#للحق وسط کشف کودکانه‌ی من موج زنجیر‌ها تلاطم کرد خیمه آتش گرفت عصر دهم کفش من راه خانه را گم کرد پابرهنه به خانه برگشتم خواهرم پاک کرد اشکم را داد قولی که کفش نو بخریم خواهرم گفت: او کریم است و زیر دِین کسی نمانده کریم کربلا می روی به‌زودی ها شب میلاد، کربلا بودیم یک خیابان ستاره باران بود خواهرم، چون کبوتران حرم سرِ خوان کریم، مهمان بود کربلا را ندید خواهر من یک خیابان، مسیر خوشبختی بزم دیدار نوکر و ارباب یک خیابان، تلاقی دو حرم یک طرف مهر، یک طرف مهتاب هرطرف رو کنی خدا پیداست یک طرف مهر بود و نهر فرات یک طرف ماه بود با مشکش دست بر سینه، زائری آرام عکس سلفی گرفت با اشکش شب میلاد و گریه؟! عاشق بود! به سپید و سیاه، خرده مگیر اهل اشک از قبیله ی ابرند خادمان تو هر چقدر صبور زائران، همچو رعد بی صبرند زائران، بی بهانه می گریند این عجب نیست زائران حسین با دل شاد گریه می کردند پدر و جدّ و مادرش، چون ما شب میلاد گریه می کردند گریه دار است «نام» او حتی! چمدانم پر از شکایت بود گِله ها داشتم، ولی حالا همه ی شعرهام یادم رفت! آه...‌ ای یار خوش قد و بالا شاعرت را به قتلگاه بکش پیرمرد از عشایر کوفه دید در کنج میکده مستم «اِشرِبِ المای!‌ ها هَلابیکُم» داد لیوان آب در دستم یاد طفل رباب افتادم بین دو رود، زندگی، جاری ست در تلاقی ماه با خورشید نوعروسی عفیف، لب وا کرد «بله» تا گفت، عطر سیب وزید کِل کشیدند ایل امّ وهب در دفاع از حرم، به میدان رفت گفت: امروز جای ماندن نیست عاقد، انگار روضه‌خوان شده بود رفت داماد و نوعروس گریست! باغ گل گشت خیمه قاسم ... ارمنی بود و دومین سفرش گنبد ماه را نشان می داد دم باب‌الحسن هیاهو بود او که قنداقه را تکان می داد همسرش چند سال نازا بود عشق را با فُلوس می سنجد! عقل، سرگرم فقر و صرّافی ست جای سوغات، وقت برگشتن یک بغل از ضریح او کافی ست هرگز از کربلا کفن نخرید! این خیابان که قلب تاریخ است «قبله ی آخرالزمانی ها»ست یکی از پشت سر صدایم کرد لهجه‌اش مثل آسمانی هاست «حججی» بود با همان لبخند زُل زد و شربتی تعارف کرد در گلو ردّ بغض شیرینی ناگهان ساعت حرم می خواند غزلی با صدای «آوینی» «تو مپندار کربلا شهری ست ....» بس که مشتاق مَصرعت بودم مِصرعی هیئتی، به شعر وزید «همه‌جا کربلاست» تا محشر کوریِ چشم ابن‌سعد و یزید خبری از سنان و خولی نیست یک خیابان که خلق می بینند شهدا را کنار پیر خمین پرچم سرخ می زند فریاد رحمه الله واسعه ست حسین «کوثری» باز روضه می خوانَد ... کربلا خاک نیست ای مردم! بلکه جغرافیای تاریخ است گودیِ قتلگاه، در باطن روضه‌ی یثرب و در و میخ است فاطمه روی خاک افتاده ... زائران تو بعد عصر دهم همه در قتلگاه افتادند نسل در نسل، سمت کرب و بلا پابرهنه به راه افتادند راستی! از رقیّه‌ات چه خبر؟! چشم تا کار می‌کند اینجا روضه‌ی فاش، بر زمین مانده دلم از روضه برنمی گردد همچو پایی که روی مین مانده باز شد راه کربلا با «خون» ... یادم آمد که دور او پُر بود از هیاهوی قوم تکفیری! چقدَر روضه، غیر تکراری ست! باز هم یک گریز تصویری: ازدحام است دور شش گوشه ... سینه‌اش پاره پاره، چون کندوست شوکران را عسل گرفته حسین گفتم اصغر کجاست؟ رندی گفت: کودکش را بغل گرفته حسین از سرِ اصغرش سؤال مکن! شب میلاد، کربلا غوغاست هرکه در کربلاست خوشبخت است کودکان، پابرهنه، دور حرم‌ می‌دوند و خیالشان تخت است که یکی هست خواهری بکند «کربلا» زینبیّه‌ی زهراست! چشم هایم به خیمه گاه افتاد رفت از کربلا به «کوفه»، دلم کاروان، دست بسته راه افتاد «دَخَلَتْ زَینَبُ عَلَی ابْنِ‌زیاد» شب میلاد یا که عصر دهم صبح صادق، غروب گودال است شعر من «تلّ زینبیّه» شده دل من بس که رو به گودال است دست و پا می زنی هنوز، حسین! در قنوتش سکوت کرده اگر غزلی سربریده می خوانَد جای اذن دخول، شاعر تو ایستاده، قصیده می خواند! شاعرت را ببخش ... دیوانه ست! #احمد_بابایی #کانال_اشعار_ناب 🥀 https://eitaa.com/ashaare_nab 🥀