. #میلاد_امام_رضا #سوم_علی السلام علیک یا امام الرئوف یا ابالحسن یا علی بن موسی الرضا علیه السلام حضرت نجمه مبارک باد گوهر زاده ای آسمان شیعه را خورشید انور زاده ای شافعی دیگر برای روز محشر زاده ای سرور والاتری از هر چه سرور زاده ای ای عروس فاطمه گویا که حیدر زاده ای آمده از نسل موسی' وارث نام علی از مه زیبای او شد آسمان ها منجلی لحظه ای که او قدم بگذاشت بر روی زمین پهن شد در زیر پایش یک پر روح الامین پیشواز او رسیده شخص ختمی المرسلین او شده از لحظه ی میلاد خود حصن حصین هفتمین نائب به مولانا امیرالمؤمنین اوست هشتم حیدر و سوّم علی،شمس الشّموس پادشاه کشور ایرانیان در أرض طوس ماه ذی القعده رسید وزنده شد یاد رئوف باز افتاده دلم در دام صیّاد رئوف هر دل ویران شده گردیده آباد رئوف شد به پا در عرش اعلا جشن میلاد رئوف حضرت موسی' مبارک حق به تو داده رئوف آمده بر جن و انس و عرشیان شاه کرم صاحب عرش خدا در مهد والای عجم در کرامت اوست مظهر بر خداوند جلیل خلقت او شد شبیه خاندانش بی بدیل قلب های شیعیان بسته به درگاهش دخیل پنجره فولاد او شد شافی کور و علیل کفش دار او شدن شد آرزوی جبرئیل می رسد بر حدّ والای تقرّب بر خدا آن غلامی که شده جاروکش صحن رضا کور اگر آید درون صحن او بینا شود نوکر آید در حریم‌ پاک او آقا شود زائر او سرفراز محشر عقبا شود شد سعادتمند آن کس که بر او شیدا شود با نگاه او روا هر حاجت دنیا شود در حقیقت باب حاجات است درایران زمین شد گدایی در حریمش افتخار مؤمنین باز گردد از حریمش درب جنت مستقیم انبیا و اولیا هستند در صحنش مقیم اوست موسی' زاده و ارباب موسای کلیم دشمن او می شود جاوید در نار حَمیم هر که دارد مِهر او شد صاحب قلب سلیم علت پیدایش هر بنده ای حبّ الرّضاست شد عزیز هر دو دنیا هرکه بر او مبتلاست بر گدایان حریمش مِهر او شوکت دهد گنبد و گلدسته اش بر دیده ها عزّت دهد هرکه را آمد به کویش بابی از رحمت دهد احتیاجی نیست زائر بر خودش زحمت دهد هر که را شد زائرش مولای ما جنّت دهد جنّت اعلاست زیر پای زوّار رضا بهتر از جنّت شده یه لحظه دیدار رضا در شکوه صحن او آیات حق تفسیر شد هر که خورده آب سقّاخانه را تطهیر شد قلب هر دلداده ای با جذبه اش تسخیرشد بر مس دل ها زیارت نامه اش اکسیر شد خوش به حال خادمی که در سرایش پیر شد خادم او رستگار هر دو دنیا می شود خوش به حالش انتخاب شخص زهرا می شود اوست سلطان رئوف و ضامن آهو رضا می دهد عزّت به آن کس که شود بر او گدا می رسد عقبا به داد زائرینش در سه جا عاشقان! هر کس که دارد آرزوی نینوا می دهد یک گوشه ی چشم رضا کربوبلا بر لب ما نقش شد روحی فداک یا رضا روزی ما کن دوباره اربعین کرب و بلا وای از روزی که او از موطنش گردد جدا می شود مسموم زهر کینه ی یک بی حیا می خورد روی زمین تا حجره اش او بارها خادمش بیند به روی رأس پاک او عبا بر کف حجره گذارد سر به یاد کربلا یاد گودالی که خاکش در یم خون رنگ شد پر ز تیر و نیزه وشمشیر و مشتی سنگ شد ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .