eitaa logo
🇮🇷 کانال شعر وادب #ایران_من 🇮🇷
954 دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
3.5هزار ویدیو
29 فایل
🔹به نـام خـداوند #شعــــرو_ادب که با واژه بخشیده جانها به لب #دانشکده مجازی ✅ درح #اشعار از شعرای #ایران_زمین درمناسبت های مختلف ، همراه با #تقویم_روز و حافظ خوانی #شعرکودک و #آموزش #شعر آیدی مدیر👈 @shiriwatch و ادمین 👈 @Sabrshiri آیدی کانال ⤵⤵
مشاهده در ایتا
دانلود
آموزش مبانی شعر (2) : دوبيتی، رباعی، غزل، قصیده، مثنوی، قطعه ترکیب بند، ترجیع بند، مسمط و … كوچکترین واحد شعر، (بیت) که از دو مصراع متحدالوزن تشکیل شده است. :  شعری است دارای چهار مصراع هم وزن كه رعايت قافيه در مصراع های اول ، دوم و چهارم الزامی است. دوبيتی بر وزن: (بحر هزج) است. (مفاعيلن، مفاعيلن، مفاعيل) مانند دوبیتی‌های باباطاهر: به صحرا بنگرم صحرا ته وینم به دریا بنگرم دریا ته وینم به هرجا بنگرم کوه و در و دشت نشان از قامت رعنا ته وینم واژه‌های: صحرا، دریا، رعنا (قافیه) و ته وینم (ردیف) است. دلم گر قصه گوید، اینک آن گوش لبم گر بوسه خواهد، این لب نوش اگر شب زنده دارم، این سر زلف چو خوابم در رباید، اینک آغوش در دوبیتی فوق فقط قافیه وجود دارد که واژه‌های: (گوش، نوش، آغوش) قافیه هستند. : البته راجع به اصطلاحات وزن عروضی که معیار اندازه‌گیری و شناخت وزن در شعر است را مفصل پی خواهیم گرفت که در بالا به آن اشاره شده است. ادامه در جلسه‌ی بعد...👌
آموزش مبانی شعر (4) در این‌جا برای آشنایی با قواعد اوزان عروضی که در بخش رباعی مختصراً به آن اشاره شد می‌پردازیم. قواعد عروض معیار سنجش وزن در شعر است. : همانطور که می‌دانید الفبای زبان فارسی دارای سی و دو حرف است. ا ب پ ت ث... : صداها که ما به آن (مصوت) می‌گوییم‌، شش تا هستند که سه مصوت بلند و سه مصوت کوتاه هستند. : آ ، ای ، او . مانند «آ» در آب، «ی» در سیب ، «و» در بو : فتحه ( -َ ) ، کسره ( -ِ ) ، ضمه ( -ُ ) : هجای فارسی از نظر تعداد دو نوع است. ١- كه یک حرف دارد یعنی (یک حرف + یک مصوت كوتاه) و با علامت [ن] نشان داده می‌شود. صامت + مصوت كوتاه ، مانند: تُ (تو) ، کِ (كه) ، چُ (چو) ، نَ (نه). ۲ - که دو حرف دارد و با علامت [ - ] نشان داده می‌شود. ۱- صامت + مُصَوّتِ کوتاه + صامت. مانند : دَر ، سَر ، دِل ۲- صامت + مصوّت + مصوّت. مانند : با، جا، ما، سو، بو، سی، بی : عَلی ، [ عَ ، لی ] كه می‌شود: يک مصوّت کوتاه + یک مصوّتِ بلند. و علامتش : [ ن - ] اَحمَد ، [ اَح ، مَد ] که می‌شود دوتا مصوت بلند. و علامتش : [ - - ] : توجه داشته باشید که در تقطیع شعر بر اساس خوانش ابیات تقطیع می‌شود نه نوشتار. : خواهر (خاهر) - (خا - / هر -) ، خویش (خیش) - (خی - / ش u) خواستن (خاستن) - (خا - / س u /تن -) (محمّد علی آمد) مُ، حَم، مَد/ عَ، لی/ آ، مد : مـ حمـ مد (ن - -) عـ لی ( ن -) آ مد (- -) با آنكه در حريم تو بيگانه‌ام هنوز مَفعولُ/ فاعِلاتُ/ مَفاعیلُ/ فاعِلن * : ( - - ن/ - ن - ن/ ن - - ن/ - ن -) من اگر نظر حرام است، بسی گناه دارم چه کنم نمی‌توانم ، که نظر نگاه دارم (ن ن - ن/ - ن - -/ ن ن - ن/ - ن - -) فَعَلاتُ/ فاعلاتن/ فعلات/ فاعلاتن م/ن/گر/ن/ظر/ح/را/مس/ت/ب/سی/گ/نا/ه/دا/رم چ/ک/نم/ن/می/ت/وا/نم/ک/ن/ظر/ن/گا/ه/دا/رم * چنانچه هجای پایانی مصراع کوتاه، بلند و یا کشیده باشد، بر حسب قاعده فقط هجای بلند (-) محاسبه می‌شود.
آموزش مبانی شعر (4) در این‌جا برای آشنایی با قواعد اوزان عروضی که در بخش رباعی مختصراً به آن اشاره شد می‌پردازیم. قواعد عروض معیار سنجش وزن در شعر است. : همانطور که می‌دانید الفبای زبان فارسی دارای سی و دو حرف است. ا ب پ ت ث... : صداها که ما به آن (مصوت) می‌گوییم‌، شش تا هستند که سه مصوت بلند و سه مصوت کوتاه هستند. : آ ، ای ، او . مانند «آ» در آب، «ی» در سیب ، «و» در بو : فتحه ( -َ ) ، کسره ( -ِ ) ، ضمه ( -ُ ) : هجای فارسی از نظر تعداد دو نوع است. ١- كه یک حرف دارد یعنی (یک حرف + یک مصوت كوتاه) و با علامت [ن] نشان داده می‌شود. صامت + مصوت كوتاه ، مانند: تُ (تو) ، کِ (كه) ، چُ (چو) ، نَ (نه). ۲ - که دو حرف دارد و با علامت [ - ] نشان داده می‌شود. ۱- صامت + مُصَوّتِ کوتاه + صامت. مانند : دَر ، سَر ، دِل ۲- صامت + مصوّت + مصوّت. مانند : با، جا، ما، سو، بو، سی، بی : عَلی ، [ عَ ، لی ] كه می‌شود: يک مصوّت کوتاه + یک مصوّتِ بلند. و علامتش : [ ن - ] اَحمَد ، [ اَح ، مَد ] که می‌شود دوتا مصوت بلند. و علامتش : [ - - ] : توجه داشته باشید که در تقطیع شعر بر اساس خوانش ابیات تقطیع می‌شود نه نوشتار. : خواهر (خاهر) - (خا - / هر -) ، خویش (خیش) - (خی - / ش u) خواستن (خاستن) - (خا - / س u /تن -) (محمّد علی آمد) مُ، حَم، مَد/ عَ، لی/ آ، مد : مـ حمـ مد (ن - -) عـ لی ( ن -) آ مد (- -) با آنكه در حريم تو بيگانه‌ام هنوز مَفعولُ/ فاعِلاتُ/ مَفاعیلُ/ فاعِلن * : ( - - ن/ - ن - ن/ ن - - ن/ - ن -) من اگر نظر حرام است، بسی گناه دارم چه کنم نمی‌توانم ، که نظر نگاه دارم (ن ن - ن/ - ن - -/ ن ن - ن/ - ن - -) فَعَلاتُ/ فاعلاتن/ فعلات/ فاعلاتن م/ن/گر/ن/ظر/ح/را/مس/ت/ب/سی/گ/نا/ه/دا/رم چ/ک/نم/ن/می/ت/وا/نم/ک/ن/ظر/ن/گا/ه/دا/رم * چنانچه هجای پایانی مصراع کوتاه، بلند و یا کشیده باشد، بر حسب قاعده فقط هجای بلند (-) محاسبه می‌شود.