بسم‌الله الرحمن الرحیم #اشعارکردی ولادت_حضرت_امام_حسن_مجتبی_علیه‌السلام   خوری نیه اگه مُعجزه‌ای برپا بی خوری نیه اگه سینه‌یِ دریا وا بی خوری نیه که دریا صدفِ موسیٰ بی خوره ناب یسه اوشن علی بابا بی  امشوه جامِ غم مِی زده ، کم نیله کس که م عاشق بیمه و ، سر و سَرم نیله کس شو چه روشن بیه ، انگار زمین زَر بیه باز ماه له هاله‌یِ خورشید ، شوه سر بیه باز گوشِ عالم ، له ای بزم صدا ، کَر بیه باز آی جبریل توبوش، فاطمه کوثر بیه باز  گیسوه باز بکین بردیه هستی له برم کره گیِ ارشدِ زهرا هرخودیدن دلبرم جز لبت هیچ‌ کوره ، شَهد و نمک گر هم نوی غیرِ زهرا ، له نگاهِ تو کسی مَحرَم نوی هرکه بی طالبِ تو وطلبِ دِرهم نی هرکسی خوی سگِ کویِ تو نخون آدم نی کیدن ای ماه ، که رُخسارِ خدایی دیری و خدای صورتِ انگشت نمایی دیری دیمه گیسویِ شکن در شکنت دَر هَم بی خوب بی ، چهره له حُسن فروشی کم بی رهِ گلخانه‌ی تو ، جاده‌ی ابریشم بی تا که آدم له خوی هاتیه چه بی ، آدم بی خوش له ای ناز بنازیم که دیدن دیره ای همه حُسن ، و حق ، سینه دریدن دره آسمان دامنی له ماه و زُحَل ریشیایه یاحسن له قَدَمت تاج محل ریشیایه طرحِ اَبروی تو له دس ازل ریشیایه و خدا که له زوانِ تو عسل ریشیایه دَمِ تو ، کهنه شراویگه که تاکَم م لوه خوش و حالِ دلِگم بو ک هلاکم م لوه چاوه ِ تو واز بیو کاره م خست له محشر یوسفه چاوه ِ زلیخای دلم کفت آخر هرکه سرنیشت ، له پای تو حسن کفت له سر هرکه له عشق تو در کفت ،حسن کفت له ور  بعد ه یه ، کویچه‌ وکویچه ‌بیه بن‌بست ارام اهل عالم مس مسم مس جام مجتبام تیغِ صلحِ تو بلنده که دین خَم نیه یار کربلا جُز و قُعودِ تو مجسم نیه یار کسی مجنونِ تو ای لیلی عالم نیه یار چه خیالیگه ، بهشتم له جهنم نیه یار لطفِ زهراس که له دل دو هدیه دیریم هم حُسینیه وپا ، هم حَسنیه دیریم رو له چاوهِ دلمان ، منظره‌ای وا کردی تا اُفق‌ دلبره م ، پنجره‌ای وا کردی گرضریحی که تونیری ، گره‌ای وا کردی عقده‌ای له دلته خاطره‌ای وا کردی کویچه تنگ بی و ، دل سنگ و ، صدایِ سیلی وای ، خوینه که ‌چکدن وسرهرِ سیلی گرده ،ای زخم ، فقط عقده و غم برپابو تی او روژه ارایِ تو حرم برپابو صحن وایوان حسن ، وحق قسم برپابو له حرم سینه زنان نوحه و دَم برپابو هرکه دیره غم او زلفِ رها بسم الله هرکه دیره هوس کربُ بلا بسم الله _آرمین غلامی(مجنون کرمانشاهی)

اشعارکردی میلاد امام حسن مجتبی(ع) _اشعارمجنون کرمانشاهی ___ حس خوبیگه که امشو و زوان دره تید و تن خسته ی م باز توان دره تید یه چه فرخنده شویگه چه مبارک سحره که لوه عطر خوش، خوش نفسان دره تید هزگره چو نکه درِ مِیکده گان باز بیه آی مس سیل خدا پیر مغان دره تید بی نصیب م نکین یه دمه جام کوثر بازیش صحبت مسی له میان دره تید روژه داران شوه نیمه ماه مژده بین نمک سفره ی ماه رمضان دره تید سفره تکمیل بیه ، بزم خدا کامل بی سوره ی قدر شوه پانزدهم نازل بی فصل تنیایی زهرا و علی سَر بیه باز شوه، ای شهر جوره روژِ منور بیه باز زویتره هرکسی مژده له پیمبر رسیه نوه ت هاتیه ویا فاطمه کوثربیه باز نمکه ناوه حسن ریشد وخرمای لبت رطب سفره ی افطار پیمبر بیه باز طعم چاویل بهاریِ تو ای روح وهار میوه ی نوبریه روژه ی حیدربیه باز سفره ی ماه مبارک برکت دیرید وبس و سرهر قدمد با برکت تر بیه باز چه اسیر و چه فقیر و چه یتیم هاتیه باز و دره مال تو ارباب کریم هاتیه باز تونی سلطان منو منم مه او مسکینی که حسن گیان غیرتوله سینه نیره دینی قدمت و سر ه چاوم یا امام مجتبی غیره عشق تو حسن له م نیه آیینی مستجاب بو دعای منه آلوده اگه پای هر برگ دعا و تو رسه آمینی وصف مشتریلدنظری گر تو بکی ته صف یوسف دلباخته خود دینی کوهکن بوم ،م لی شوق شکر خنده ی تو آو کفته له دهانم توچنی شیرینی له جوانیل بهشتی توفقط آقایی اولین سید آل علی و زهرایی حسنی ، عشق له احسان خدا بیدنه تو میوه ی عرشیِ آل مصطفی بیدنه تو لقب سوزترین نیره برازنده له توس قده یه عرش پُره عشق و صفا بیدنه تو چند باره که تو دارایی خود بخشیده و ازل له کرم انگشت نما بیدنه تو شوی افطار چه بودن که تومهمان م بید دلخوشی من وبزم فقرا بیدنه تو اهل ای خاکه اگه نیدنه بوش که حسن مرد خاکی زمین اهل وفابیدنه تو ماورای دل افکار تماشای تونه آخره عرش خدا ، جلوه سیمای تونه تونی سوگند خدا بوشه له انجیر حسن تونی توآیه ی طِفلَین تو تفسیر حسن کردیه صلح حسن بیدنه تنیا وخدا تونی له جنگ جمل دست و شمشیر حسن زانویلد له بغل گردیه و سَروزمین و گمانم بیدنه له زندگیت سیر حسن آه ، آقای غریبم چه وه روزت هاتیه بیدنه آخر تو له منالیت پیر حسن قاب بی له دوچاوت صورت یاس نیلی چاوه تو دیه حسن گیان له منالی سیلی م گدای کرم حضرت مولاحسنم حسنی ام وخدا بنیس وبانه کفنم _آرمین غلامی(مجنون کرمانشاهی) #اشعارکردی امام_حسن #ولادت_امام_حسن #مدح_خوانی