بااین حرفش سه تایی خندیدیم فرهاد: -خیلی خوشحالم که تورو دوباره اینجامیبینم داداش، خیلی دلمون واست تنگ شده بود رامین: -آره، جات تو اداره خیلی خالی بود، اون ماموریتی که قراربود مثل همیشه باهم باشیم هم نیومدی، زیاد خوش نگذشت خدایی فرهاد: -مگه سرگرمیه که بهت خوش نگذشته؟ رامین: -ساکت شو، چرا گندمیزنی به فاز احساسیم؟ لبخند دندون نمایی زدم -خیلی خب دعوا نکنید، منم دلم واستون تنگ شده بود نفسی بیرون دادم -چه میشه کرد، وضع زندگی ماهم ازاین بهترنمیشه دیگه فرهاد: -حتما حکمتی توش بوده داداش، اینجوری نگو رامین: -شایدم فرصتی بوده تا طرفو خوب بشناسی... خواست ادامه بده اما بانگاه سنگین فرهاد ساکت شد رامین: من برم به کارم برسم، کاری ندارین -نه داداش، بروبه کارهات برس ازاتاق رفت بیرون پشت سرش هم فرهاد رفت، شاید حق با رامین باشه، باید مائده رو خوب میشناختم، اصلا انگار نمیشناختم، همیشه اینجور وقتا دوطرف مقصرن ولی یکی کمتر یکی بیشتر..... 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۱۹ و ۲۰ ¤¤ #دوسال_بعد ¤¤ ❤️امیرعلی -از فرهاد به امیرعلی، از فرهاد به امیرعلی بی‌سیم رو فشار دادم -فرهاد به گوشم -سوژه خودشو به منطقه رسوند -دریافت شد، تمام رو کردم سمت رامین -من میرم بالای تپه، هروقت بهت گفتم خودتو آماده کن -چشم از ماشین پیاده شدم و سریع خودمو به بالای تپه رسوندم، وقتی مطمئن شدم سوژه وارد کارخونه شده دستمو گذاشتم رو هندزفری نامرئی‌ای که تو گوشم بود -وضعیت سفیده، خودتونو برای عملیات آماده کنید از تپه رفتم پایین و سوار ماشین شدم، به همراه رامین و سروان حسینی وسایل مورد نیازمونو آماده کردیم و از ماشین پیاده شدیم، دستمو گرفتم بالا و به فرهاد علامت دادم، همینکه دستمو گرفتم پایین به همراه رامین و فرهاد و بقیه‌ی گروه وارد کارخونه شدیم، عده ای از قاچاقچیا با دیدنمون خواستن صلاحشونو دربیارن -اینجا محاصره‌س، بهتره خودتونو تسلیم کنید صدای شلیک از طبقه بالا اومد و ما وارد عملیات شدیم، به همراه چندنفردیگه رفتیم طبقه بالا و یه عده رو دستگیر کردیم، چشم چرخوندم تا بلکه اون شخصی که لقب خودشو گذاشته سلطان رو پیداکنم، همون لحظه نگاهم به سایه‌ی مردی کشیده شد، آروم آروم سمتش رفتم، همینکه یکم بهش نزدیک شدم سمتم چرخید و بهم شلیک کرد، سوزش بدی تو بازوم حس کردم، خواست فرارکنه به پاش شلیک کردم و تعادلشو ازدست داد و افتاد رو زمین، فرهاد با ترس سمتم اومد -چیشده امیرعلی؟ -هیچی... بدو بهش دستبند بزن از درد لبمو به دندون گرفتم و نشستم روزمین فرهاد به سلطان دستبند زد و بلندش کرد و دادزد: -سریع آمبولانس خبر کنید. سریع آمبولانس رسید و منو سوارش کردن، رامین همراهم سوار آمبولانس شد -الان میرسیم داداش -بد داره میسوزه -اشکال نداره این همه تو عملیات ها تیرخوردی اینم روش -ممنون بابت دلداریت -خواهش میکنم وظیفه‌س تک خنده زدم اونم خندید -دیوونه -خیلی خب دیگه اینقدرحرف نزن اینهمه داری دردمیکشی ❤️سارا داشتم قهوه‌مو می‌خوردم که یهو یه نفر زد رو شونه‌م، نرگس و مبینا اومدن روبه روم نشستن مبینا: -اینقدر که قهوه خوردی دیگه منم حالم داره به هم میخوره -خوابم میاد نرگس: -حتما دیشب هم تا لنگ صبح بیدار بودی -وای آره، داشتم درس میخوندم، این ترم بنظرم خیلی درساش سخت ترشدن واقعا دیگه نمیتونم مبینا: -آره، ترم اول بهتربود، هعیی نرگس: -پاشید ببینم، خدا دوتا تنبل نصیب من کرد، پاشید کلاس استاد حیدری شروع شد ایندفعه دوباره بعدازاون وارد کلاسش بشیم حتما ردمون میکنه این روزها همش به ما گیرداده دستمو گذاشتم جلوی دهنش -باشه بابا خوردیمون عه کیفمو برداشتم و انداختمش رو دوشم، به همراه مبیناونرگس وارد کلاس شدیم، خداروشکر استاد هنوز نیومده بود،منم مثل همیشه به پسرای کلاس بی توجهی بودم و نشستم سرکلاس. استاد وارد شد و هممون به احترامش ایستادیم و به گفتن بفرمایین از جانب استاد، نشستیم، اونم شروع کرد به حضور غیاب، نوبتم که رسید خواستم یجوری بگم هستم تا بهش نشون بدم من اهل دیر کردن نیستم، همین که گفت رستگار گفتم بله، اما... از پشت سرم صدای یه پسر اومد، سرمو چرخوندم و با دیدن ایلیا نزدیک بود شاخم دربیاد، من اولش با تعجب نگاش میکردم بعد اخم کردم اما اون لبخند از لب هاش کنار نمی‌رفت، خدایا دارم درست می‌بینم؟! چرااولین بار متوجهش نشدم!؟ باصدای استاد سرمو برگردوندم و با کلی علامت سوال به فکر فرو رفتم، درس امروز رو هم نفهمیدم. با گفتن خسته نباشید استاد سریع وسایلمو جمع کردم تا از کلاس برم بیرون، نمیخواستم باهاش رو دررو بشم،ازدستش عصبانی بودم، از کلاس زدم بیرون، به ایلیا که داشت صدام میزد توجهی نکردم و به راهم ادامه دادم، همون لحظه اومد و مقابلم ایستاد -برید کنار -وایسین کارتون دارم -من با شما کاری ندارم فهمیدین؟ برید کنار -ساراخانم خب یه لحظه وایسین -اقا ایلیا بخدا نرید کنار همینجا دادوبیداد راه میندازم ها اخم کرد و گفت: _مگه اتفاقات دوسال پیش تقصیرمن بودن؟ تنها اشتباهم این بود که رفتم، میدونم، میخواین به پاهاتون بیفتم بگم غلط کردم؟ اصلا میخواین همینجا دادبزنم جلوی این جماعت ازتون معذرت بخوام؟ بابا یکم انصاف داشته باشین، من مجبور بودم که برم 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

خب تا اینجا چطور بود؟😄 بریم ۱۰ تا قسمت شگفت‌انگیز (۲۱ تا ۳۰) 🥰👇

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۲۱ و ۲۲ نگاهی به پشت سرم انداختم دیدم مبینا و نرگس دارن نگاهمون میکنن، دهنمو کج کردم و سمت ایلیا چرخیدم -بریم بشینیم روی یکی از نیمکت ها نشستیم -واسه چی برگشتید؟ -فقط من برنگشتم، هممون برگشتیم نگاهی بهش انداختم ایلیا-آره، مائده هم -خب؟ ایلیا-نمیخواین بپرسین برای چی برگشتیم؟ -بلاخره کشورتونه سوال پرسیدن داره؟ -سارا خانم، دخترعمو، چرا دارید یه جوری حرف میزنید که انگار واستون مهم نیس؟؟ -چون واقعا برام مهم نیست اقا ایلیا، هیچی برام مهم نیس -میخواین باورکنم؟ برای فرار از سوالش رومو برگردوندم، خواستم بلند شم که برم ایلیا: مائده طلاق گرفت با تعجب سمتش برگشتم -طلاق گرفت؟! -آره -چرا؟! کلافه نفسشو بیرون دادوگفت: _آرمان از مائده برای کارش سوءاستفاده کرد، دراصل اون عاشق مائده نبود، فقط میخواست به هدفش برسه، البته ناگفته نماند خودش زن داره، قاچاقچی دارو هم هست -باورم نمیشه! -چندروز پیش مائده تونست از آرمان طلاق غیابی بگیره، آرمان چندروزیه ازش خبری نیست، برای همین باوروبندیلمونو جمع کردیم برگشتیم ایران نفسمو بیرون دادم -غیرقابل باوره، اینهمه اتفاق! -مائده میگه دل امیرعلی رو شکستم، آه امیرعلی دامنمو گرفت پس حقمه پوزخندی زدم -چه عجب، بلاخره مائده خانم هم فهمیدن با برادر بیچاره‌م چیکار کردن -مائده دوساله عذاب وجدان داره -ولی این چیزیو عوض نمیکنه آقا ایلیا، شما میدونید بعداز رفتنتون امیرعلی چه بلایی سرش اومد؟ کلی بدبختی کشیدیم تا ازاون حالت افسردگی دراومد -میفهمم چی میگین، باور کنین هیچکدوممون نمیخواستیم این اتفاق بیفته -فعلا که افتاد -قراره یه شب بیایم خونتون -میخواید امیرعلی با دیدن مائده دوباره بهم بریزه؟ عصبی بلند شد -سارا خانم یه جوری حرف میزنی انگار ظالمیم بلند شد و مکان رو ترک کرد، بغضمو قورت دادم،منم بلندشدم و سمت دخترا رفتم. کلاس هام که تموم شدن وسایلمو جمع کردم و گذاشتمشون تو کیفم، بدون اینکه به ایلیا نگاهی بکنم از کلاس رفتم بیرون. از دانشگاه خارج شدم . و سویچ رو از جیبم دراوردم، همینکه دکمه رو زدم یه نفر صدام زد، برگشتم عقب، از دیدن مائده جا خوردم، کم کم از حالت تعجب دراومدم و اخمی کردم، خواستم سوار ماشین بشم که دستمو گرفت -وایسا سارا -چیه؟ -باهات کار دارم -چیکارم داری به اطراف نگاهی انداخت -زشته جلوی مردم پوفی کشیدم و هردو سوار ماشین شدیم -برای چی برگشتی مائده -ایلیا گفت برات توضیح داده -آره، ولی قانع نشدم -یه سوال ازت میپرسم توهم یه جواب بهم بده رو کردم سمتش -اگه... تو عاشق یه نفرباشی، حاضری براش هرکاری بکنی؟ پوزخندی زدم -هرکاری؟ مثل خیانت؟ -ساراگفتم یه سوال میپرسم درست جواب بده، تو اگه جای من بودی حاضر میشدی هرکاری بکنی؟ نمیدونستم چه جوابی بهش بدم، برای همین سکوت کردم بابغض گفت: -درسته، انتخابم اشتباه بود، ولی سارا، درکم کن، من نمیتونستم با آدمی زندگی کنم که هیچ علاقه ای بهش ندارم، تو خودتو بذار جای من، اگه به کسی علاقه‌ای نداشته باشی میتونستی باهاش بری زیر یه سقف؟ نه نمیتونستی، باورکن اگه با امیرعلی ازدواج میکردم هم زندگی من،هم آینده ی امیرعلی خراب میشد، درسته دل امیرعلی رو شکستم، تاوانشم دادم، ولی الان برگشتم تا کمکش کنم حرفاش کمی قانعم کرد، اون راست میگفت، اگه امیرعلی و مائده باهم ازدواج میکردن الان ممکن بود زندگی خوبی نداشته باشن...رو کردم سمتش -کمک؟ چه کمکی؟ -آرمان، اون دنبال امیرعلیِ -چرا؟! -آرمان بامن ازدواج کرد تا بتونه از امیرعلی اطلاعات کسب کنه، هدفش امیرعلی بود با نگرانی پرسیدم: -منظورت چیه مائده؟ آخه برای چی باید هدفش امیرعلی باشه؟ -چون آرمان قاچاق داروعه، امیرعلی هم دنبالشه، آرمان اینومیدونه، اما نمیدونم چرا میخواد امیرعلی رو بندازه تو تله، اینو چندماه پیش فهمیدم، آرمان نمیخواست طلاقم بده چون تهدیدش کرده بودم همه چیو به امیرعلی میگم 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۲۳ و ۲۴ مائده:-سارا کمکم کن باامیرعلی حرف بزنم -اون الان تهران نیست که -پس کجاست؟ -رفته ماموریت، توهمدان -ای وای، نمیدونی کی میاد؟ -تازه ده روزه که رفته، گفت ماموریتش 15روزه -امیدوارم زودبرگرده، چون آرمان وقتی بفهمه ازش طلاق غیابی گرفتم زنده‌م نمیذاره -خیلی بی‌جا کرده -من دیگه برم، کاری نداری -نه، خداحافظ -خداحافظ از ماشین پیاده شد و رفت. نگرانیم نسبت به امیرعلی بیشترشد، میترسیدم اتفاقی براش بیفته، سه روزه زنگ نزده و خبری ازش نداریم. سعی کردم کمی خودمو آروم کنم، چندتا نفس عمیق کشیدم و بعداینکه به خودم مسلط شدم سمت خونمون راه افتادم ❤️امیرعلی آروم چشمامو بازکردم، به اطراف نگاهی انداختم و آخرشم سِرُم رو بالا سرم دیدم، در بازشد و دکتر اومد سمتم -سلام، بلاخره به هوش اومدی -س... سلام منو معاینه کردوپرسید: -جاییت هم دردمیکنه؟ -فقط... دستم تیرمیکشه -خب، جای نگرانی نیست، خوب میشه -آقای دکتر... خیلی تشنمه -فعلا که نمیتونی آب بخوری -گلوم خشک شده -گفتم که... آب فعلا برات ممنوعه، اگه بهت آب بدم اونوقت خدایی نکرده بلایی سرت اومد سرهنگ کله‌مو از بدنم جدا میکنه به‌زور لبخند دندون نمایی زدم -خیلی خب من برم، ایشالله زودتر سلامتیتو به دست بیاری -ممنون همینکه پاشو از اتاق بیرون گذاشت رامین و فرهاد اومدن داخل فرهاد: سلام داداش خوبی رامین: -به به، داداش مصدوممون چطوره؟ -سلام خوبم فرهاد: -نگرانمون کردی امیرعلی، آخه حواست کجابود، خیلی ریسک کردی امیرعلی -ممکن بود... فرار کنه رامین: -بازم ادای آدمای شجاع رو دراورد سه تایی خندیدیم، همون لحظه سرهنگ به جمعمون پیوست سرهنگ: به به، سرگرد رستگار، خوبی؟ خواستم بشینم که اجازه نداد سرهنگ: -دراز بکش دراز بکش، خوب ما رو چند روز اینجا علاف کردی ها زدیم زیرخنده -شرمنده سرهنگ: -دشمنت شرمنده، با کاری که توکردی، تونستیم یه شخص مهمی رو دستگیر کنیم -انجام وظیفه بود سرهنگ: -خیلی خب بچه ها، بریم بذارید امیرعلی استراحت کنه فرهاد: -فعلا خداحافظ داداش لبخندی زدم و سه تایی از اتاق رفتن بیرون، چنددقیقه بعد چشمام گرم شدن و خوابیدم ❤️سارا از ماشین پیاده شدم و سمت در ورودی رفتم، یه جفت کفش زنونه و یه جفت کفش مردونه کنار در دیدم و باتعجب یه تای ابرومو دادم بالا، نکنه مهمون داریم!؟ وارد سالن شدم و سمت پذیرایی رفتم، صداهای مبهمی میومد، کله‌مو بردم داخل پذیرایی وبا دیدن عمو مهدی و زن‌عمو مریم، جا خوردم و باتعجب بهشون زل زدم، همون لحظه چشمشون به من خورد عمومهدی: -به به، سارا جان خوبی؟ زن عمو: -سلام عزیزم خوبی؟ سریع به خودم اومدم و لبخندی زدم -سلام، ممنون شماخوبید؟ زن عمو: -حتما ازدیدنمون تعجب کردی، نه؟ کنار مامان نشستم -بله، خیلی مامان: -ایلیا کجاست؟ عمومهدی: -دانشگاهه رو کرد سمت من وگفت: -دانشگاه تموم شد؟ -بله، ایلیاهم با مائده فکرکنم برگشت خونه بابا رو کرد سمتم و پرسید: -مگه ایلیا تو دانشگاهت ثبت‌نام کرده!؟ عمومهدی: -بله، دانشگاهشو انتقال داد بابا: -عجب! مامان: -چرا نیومدن؟ زن عمو: -ایلیا که روز اول دانشگاهش بود، مائده هم... عمومهدی: -راستش مائده اصلا روش نمیشد بیاد، ما هم همینطور،شرمنده ایم بخدا بابا: -این حرفو نزن داداش، دشمنت شرمنده زن عمو:-با این لجبازیش آخرشم کار دست خودش داد مامان: -گذشته ها دیگه گذشته، قرار نیس تا آخرعمر شرمنده باشید به مامان نگاه کردم، معلوم بود هنوز از دست مائده دلخوره ولی بروز نمیده،حتی بابا بابا: -همین الان زنگ بزنید ایلیا و مائده بیان، شام مهمون ما هستید عمو: -نه داداش اصلا زحمت نمیدیم مامان: چه زحمتی آقامهدی، بعداز مدت ها دورهم جمع میشیم زن عمو: -آخه نمیخوایم بیشترازاین مزاحمتون بشیم عزیزم مامان: -مراحمید عزیزم زنگ زدن به ایلیا و بعد از یک ساعت مائده و ایلیا اومدن خونمون 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۲۵ و ۲۶ مائده: -ای کاش اینقدر احمق نبودم که یه نفر سرم کلاه بذاره، خوبم شد مامان:-عه، چرا این حرفو میزنی مائده؟ مائده: -دل امیرعلی رو شکوندم پس حقم بود، نبود؟ هممون به هم نگاه کردیم بابا: -گذشته ها گذشته. امیرعلی هم فراموش کرده توهم فراموش کن آقا مهدی: -راستی امیرعلی کجاست؟ بابا: -جناب آقای بدقول دیروز گفتن شب زنگ میزنم تاالان زنگ نزده هیچ، گوشیش هم خاموشه زن عمو: -مگه امیرعلی کجاست؟ -رفته همدان ایلیا: همدان؟! بابا: -براش ماموریت پیش اومد الان ده روزه رفته همدان. فقط سه بار بهمون زنگ زده. -عه تازه تو دانشگاه زنگ زد، گفت ببخشید دیشب زنگ نزدم چون مشغول بررسی یه پرونده بود مامان آروم تو گوشم گفت: مامان: ببین امیرعلی بهت زنگ نزده؟ کم‌کم دارم نگران میشم -تازه بهش زنگ زدم خاموش بود مامان: ای بابا که زن عمو متوجه نگرانی مامان شد زن عمو: -میناجان چیزی شده؟ مامان: -والا چی بگم. نگرانشم صدبار بهش گفتم گوشیتو خاموش نکن هی گوشیشو خاموش میکنه عمومهدی: -ماموریته دیگه...ایشالا که اتفاقی نیفتاده خودتونو نگران نکنید یهو گوشیم زنگ خود -به به چه عجب زنگ زد مامان گوشیو ازم گرفت و گذاشتش رو اسپیکر مامان: -چه عجب زنگ زدی، گوشیتو خاموش کردی نمیگی نگران میشیم؟ صد بار بهت نگفتم گوشیتو خاموش نکن؟ چرا جواب نمیدی؟ جرعت داری پاتو بزار خونه هممون از شدت خنده غش کرده بودیم امیرعلی: -علیکم السلام ورحمت الله و برکاته، خوبی مامان جان؟ مامان: ساکت امیرعلی: -شما گفتی حرف بزنم الان میگی ساکت بشم؟ مامان اول تصمیم قطعی رو بگیر بعد دستور بده ای بابا مامان: -تواین زبون رو نداشتی چیکار میکردی؟ امیرعلی:-ببخشید دیشب زنگ نزدم یه منگلی خورد بهم گوشیم از دستم افتاد خاموش شد عصر روشن شد مامان: -توخوبی؟ امیرعلی: -من اگه خوب نباشم باید تعجب کنی، مگه میشه با وجود این دو دلقک حالم خوب نباشه؟ مامان: -دلقک؟! -رامین و فرهاد. باید بیای ببینی، فرهاد که زنش بهش زنگ زده جوابشو نداده الانم داره قانعش میکنه که شماره زنشو ندید، رامین هم نامزدش بهش زنگ زده بدون اینکه اسمو بخونه یه مش حرف نامربوط زد الانم که فهمید نامزدش بود افتاده کف زمین داره تشنج میکنه دوباره خندیدیم -پس حسابی اونارو سوژه خودت کردی داداش امیرعلی: بله که یه صدایی از پشت تلفن اومد -دلقک مفت گیر اوردی؟ -این کیه داداش؟ امیرعلی: -رامین بود، من دیگه باید برم الانه که سرهنگ دوباره بیاد بالاسرمون، کاری باری؟ مامان: نه مادر مواظب خودت باش -چشم خداحافظ تماس رو قطع کردیم -خیلی خب مامان راحت شدی؟ والابخدا علکی نگرانشی اونجا داره بهش خوش میگذره مامان: -تو حسودی نکن دوباره هممون خندیدیم ساعت یازده شد و رفتن خونه. ماهم یک ساعت بعدش خوابیدیم ❤️امیرعلی بعداز اینکه تماس رو قطع کردم، یک ساعت بعدش سرهنگ اعلام کرد که وسایلمونو برای رفتن جمع کنیم رامین: -چراهمیشه همه چیز یهوییه فرهاد: -سرهنگه دیگه، همیشه ی خدا کارهاش یهویی هستن -حالاخوبه فقط وسایل شخصیه اینقدر دارین غرمیزنین ها، زود باشین از پرواز جانمونیم با بقیه سوارهواپیمای شخصی شدیم و سمت تهران حرکت کردیم. ساعت هفت صبح به فرودگاه تهران رسیدیم و بلافاصله سمت خونمون رفتم. رسیدم خونه خواستم زنگ بزنم که در بازشد و بابا در رو بازکرد و باتعجب نگام کرد. فورا بغلش کردم و گونه‌شو بوسیدم -سلام آقاجون، آخ که چقدر دلم براتون یه ذره شده بود بابا: سلام، تو کی اومدی پسر؟ -ساعت هفت رسیدم. نمیخواید دعوتم کنید بیام تو؟ بابا: -بیاتو پسرم رفتیم داخل. مامان و سارا ازجاشون بلند شدن و کلی احوالپرسی کردن مامان: -تو مگه دیشب زنگم نزدی؟ چرا بهمون نگفتی داری میای؟ -خودمونم نمیدونستیم. ساعت دوازده سرهنگ گفت باروبندیلتونو جمع کنید میریم تهران. مامان: -قربونت برم چقدر لاغرشدی سارا: -شروع شد -حسود هرگز نیاسود ساراخانم مامان: -الان دوباره دعواشون میشه خندیدیم -من بااجازتون برم بخوابم خیلی خستمه، ده روزه خواب درست و حسابی نداشتم بابا: -برو استراحت کن پسرم رفتم تو اتاقم و تا سرمو گذاشتم رو بالشت خوابم برد 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۲۷ و ۲۸ خواب بودم که حس کردم یه چیز سرد داره به صورتم برخورد میکنه. چشمامو باز کردم یه قطره آب رفت تو چشمم. فورا ازجام بلند شدم و رو تخت نشستم.با دیدن قیافه ی موذیانه سارا اخم کردم -قربون داداشم برم که با اخم کردن جذاب میشه -سارا برای یه دقیقه هم که شده آدم باش -ناهار نمیخوری؟ نفس عمیقی کشیدم - راستی داداش -بله؟ کمی این پا و اون پا کردوگفت -امشب قراره برامون مهمون بیاد. حالااگه گفتی کیا؟ -حوصله حدس زدن ندارم برو سراصل مطلب -عمومهدی و خونواده گرامیشون درکثری از ثانیه چشمام گرد شد -چییی؟!! -برگشتن ایران، البته... همراه مائده -م... مائده؟! - قضیه‌ش مفصله، مائده از آرمان طلاق گرفته -طلااااق!؟ -آره، گفت آرمان قاچاقچی ازآب دراومده و کلی اتفاقات دیگه هم افتاده،گفت میخواد باهات حرف بزنه -من هیچ حرفی بااون ندارم، حتی نمیخوام اسمشو هم بشنوم فهمیدی؟ -امیرعلی، میدونم از مائده دلخوری، اما امشب باهاش خوب رفتارکن، خب؟ -یعنی من گناه ندارم؟ گناه ندارم که اون بلا رو سرم اورد؟ -قربونت برم، هردوتون گناه دارین. این وسط هیشکی نمیتونه درست حالتونو درک کنه، فقط تو و مائده حال همدیگه رو میتونید درک کنید. داداش جون، گذشته ها گذشته. توروخدا مثل قبل باهم خوب باشید. خب؟ -تو دیگه چرا این حرفو میزنی سارا؟از تو یکی دیگه توقع نداشتم -من بخاطر خونوادمون میگم.اونا چه گناهی کردن آخه؟ -همینم که خواستم ببخشمش از سرش هم زیادی بود.باشه سعی میکنم....ارواح عمم -نگام کن بهش نگاه کردم که گفت: -میدونم هنوزم دوستش داری با این حرفش انگارغم عالم سراغم اومد، اون راست میگفت،بااینکه مائده اون بلارو سرم اورده بود بازم دوستش داشتم لبخندی زد و گونه‌مو بوسید سارا: داداش خودمی.، قربونت هم میرم -اینقدر خودتو لوس نکن سارا: چشـــم. بریم برا ناهار -بزن بریم که دلم لک زده برا غذای مامان رفتیم پایین و ناهار خوردیم،اما فکرم درگیر مائده و اتفاقی که براش افتاده بود ❤️سارا شب شد و عمومهدی و خونوادش اومدن خونمون و باهمگی احوالپرسی کردیم و دورهم نشستیم. به امیرعلی و مائده نگاه کردم که دیدم مائده هی زیرچشمی به امیرعلی نگاه میکنه اما امیرعلی اصلا به مائده نگاه هم نمی‌کرد و فقط باایلیا حرف می‌زد، زدم رو پای مائده که بلاخره توجهش بهم جلب شد -ها؟ -ها و کوفت، چرا به داداشم زل زدی؟ - مگه من بهت نگفتم کمکم کن باهاش حرف بزنم -بهش گفتم، گفت حرفی باهات نداره، البته یه چیزدیگه هم گفت که اونو ولش کن -چی گفت؟ -هیچی ولش کن -ساراااا -ای بابا، گفت نه باهات حرف میزنه نه میخواد اسمتوبشنوه برای یه لحظه چشماش برق زد و معلوم شد بغض کرده -توروخدا گریه نکن -راست میگه، اگه منم جاش بودم این حرفا رو میزدم، ولی باید بهش بگم سارا، شاید اینجوری لااقل یکم منو ببخشه -من که کاری نمیتونم بکنم -محل کارش کجاس؟ -چیییی؟! -هیسسس آرومتر عه -محل کارشو میخوای چیکار؟ -تو به این کارا کار نداشته باش -باشه بهت آدرسشو میدم ولی بدون کارت اشتباهه سرمو گرفتم بالا دیدم امیرعلی داره مشکوک نگاهمون میکنه، لبخندی بهش زدم و دوباره با مائده مشغول حرف زدن شدیم ❤️امیرعلی صبح روزبعد رفتم اداره، امروز کلی کار داشتم و سرم خیلی شلوغ بود. همینکه پامو گذاشتم تو اداره فرهاد با دیدنم سمتم اومد -سلام امیرعلی خوبی -سلام ممنون. تو خوبی -شکر خوبم، راستی، سرهنگ گفت اگه اومدی به توکه پا بری اتاقش کارت داره -آها، راستی از پرونده‌ی سلطان چه خبر؟ -پروندش دست رامینه داره تکمیلش میکنه -آها، من برم اتاق سرهنگ -پرونده رو بعدا میذارم تواتاقت -باشه دمت گرم اول رفتم تواتاقم و لباسامو عوض کردم و بعد رفتم اتاق سرهنگ و چندتقه به در زدم، با گفتن بفرمایید ازجانب سرهنگ وارد اتاقش شدم و احترام نظامی گذاشتم 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

🍀🍂🍀🍂🍀❤️❤️🍂🍀🍂🍀🍂رمان جذاب و عاشقانه، 🍀فانتزی و پلیسی #دلداده 🍂قسمت ۲۹ و ۳۰ -کارم داشتین جناب سرهنگ؟ -بفرمابشین نشستم رو صندلی روبه روییش -بفرمایید -از پرونده‌ی سلطان چه خبر؟ -بچه ها دارن بهش رسیدگی میکنن، الانم کارش تموم میشه -خوبه، تااینجاشو خوب پیش رفتی رستگار، آفرین -درس پس میدیم جناب سرهنگ -گفتم بیای اینجا تا یه موضوعی رو بهت بگم -بفرمایید -خواستم بگم چون این پرونده رو تو داری بهش رسیدگی میکنی و باتوجه به سابقه‌ی کاریت، بهتره بازجویی امروز رو تو انجام بدی -من؟! آخه... -آخه نداریم، مگه به خودت اعتماد نداری؟ -بحث اعتماد نیس، ولی آخه این پرونده خیلی مهمه، منم تاحالا ازکسی بازجویی نکردم -پس بهتره تلاشتو بکنی، من میدونم از پسش برمیای و دراین هیچ شکی نیست -چشم، هرچی شما بگید -موفق باشی لبخندی زدم -ممنون، اجازه میدید مرخص بشم؟ -بفرما مرخصی بلندشدم و دوباره احترام نظامی گذاشتم و رفتم بیرون. به بازجویی امروز فکرمیکردم، میتونم از پسش بر بیام؟اگه خراب کنم چی؟ هوففف رسیدم به اتاقم و دررو بازکردم که دیدم فرهاد تو اتاقمه و پرونده رو گذاشت رو میزم -دستت دردنکنه -عه اومدی رفتم و نشستم پشت میزم -خوبی داداش؟ -فرهاد، سرهنگ بازجویی این پرونده رو سپرده به من -جان من راست میگی؟ این که خیلی خوبه -استرس دارم -میدونم که ازپسش برمیای، چرا به خودت اعتمادنداری تو، حالا بیا این پرونده رو چک کن پرونده رو بازکردم و خوندمش -مسعود کاشفی، متولد1352اهل تبریز، سابقه دار هم بوده مثل اینکه! شیش سال حبس بوده بخاطر آدم ربایی! -نچ نچ، چه سابقه ی درخشانی هم داشته نفسمو بیرون دادم و از جام بلند شدم -خب... اتاق بازجویی رو آماده کنید -چشم الان به بچه ها میگم ردیفش کنن ازاتاق خارج شدیم و من سمت اتاق شنود رفتم تا متهم رو بیارن بعدازاینکه متهم رو اوردن چنددقیقه بعد من وارد اتاق شدم و دررو بستم، سمتش رفتم و پرونده رو گذاشتم رومیز و بعد من نشستم، همینکه خواستم لب بازکنم گفت: -ببینید من ازهیچی خبرندارم علکی وقتتونو هدر ندید پرونده رو بازش کردم و تمام اطلاعاتشو واسش خوندم -هرچی ازت پرسیدم رو باید مو به مو برام تعریف کنی -گفتم که، من از چیزی خبر ندارم -باشه،من کمکت میکنم تبلتی که کنارم رومیز بود رو برداشتم و صدایی که مربوط به تماس خودش و یه نفردیگه بود رو پخش کردم.... --بارها باید تافردا آماده باشن کاشفی: -ولی تا فردا که نمی‌رسیم... --همین که گفتم، از رستگار اطلاعات جمع کردی؟ کاشفی: -نه، هنوز اطلاعاتی ازش به دست نیووردم صدارو قطع کردم و به چهره‌ی کاشفی که الان رنگ و رویی براش نمونده بود نگاه کردم -خب، فکرکنم الان کلی حرف برای گفتن داری، بهتره همه چیوبگی،از کی دستور می‌گیری؟ سکوت کرد و چیزی نگفت -بهتره بدونی اگه سکوت کنی باید بهای سنگینی بپردازی، پس بهتره کمک کنی ما هم کمکت میکنیم نفس عمیقی کشید -من، فقط یه نفر به اسم آرمان رو می‌شناسم، فقط هم سه بار بااون ملاقات کردم، آدرسی هم ازش ندارم که بهتون بدم، مدام از یه شماره بهم زنگ می‌زنه، همین -بقیه‌ی باند ها چی؟ -من ازاون دسته ها خبرندارم، فقط یکیشون رابطه‌ی صمیمی با آرمان داره -کی؟ -شاهین -شاهین؟! خب؟ -خیلی وقته باآرمان در ارتباطه، -شماره ای، آدرسی چیزی ازش نداری؟ -نه از جام بلند شدم -ممنون که کمکمون کردی روکردم سمت ستوان ستوده -میتونید ببریدشون احترام گذاشت و به کاشفی دستبند زد و اونو باخودش برد. از اتاق رفتم بیرون که دیدم رامین و فرهاد تواتاق شنود هستن -بیکارید اومدین اینجا رامین: کارت بیست بود فرهاد: آره داداش، کارت عالی بود لبخندی زدم -ممنون از اتاق شنود رفتم بیرون که دیدم سروان سمیعی داره سمتم میاد سمیعی:آقای رستگار،یه خانمی اومدن میخوان شمارو ببینن -یه خانم!؟ -بله گفتن از فامیلتون هستن، الان کنار اتاقتون منتظرتونن -باشه،ممنون زدم رو شونه‌ش و باتعجب سمت اتاقم رفتم.... 🍂ادامه دارد.... ✍نویسنده؛ اسرا بانو 🍂https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5 ❤️🍀🍀🍂🍂🍀🍀🍂🍂❤️

ادامه فردا میذارم🌱