📌قسمت #بیست_و_یکم #خطبه_فدک آنگاه حضرت فاطمه (سلام‌اللّٰه‌علیها) بازگشت در حالیکه امیرمؤمنان (سلام‌اللّٰه‌علیه) در #انتظار بازگشت ایشان و ورود حضرتش به خانه بود. «۱۰۱» چون فاطمه (سلام‌اللّٰه‌علیها) به خانه رسید و آرام گرفت به امیرمومنان (سلام‌اللّٰه‌علیه) عرض کرد: ای پسر #ابوطالب همچون جنین پرده به خود پیچیده‌ای و مانند افراد متهم در خانه نشسته‌ای. «۱۰۲» کسی بودی که شهپر عقاب‌ها را درهم‌شکستی اکنون این #ناچیزها تو را ناتوان ساخته‌اند. این پسر ابوقحافه #ابوبکر است که عطای پدرم و وسیله معیشت فرزندانم را از من می‌رباید. «۱۰۳» در #دشمنی با من سخت می‌کوشد و در #گفتار با من دشمنی و کینه‌توزی می‌کند. کارم به آنجا رسید که #انصار از یاری‌ام خودداری کردند و مهاجرین پیوند مرا نادیده گرفتند و مردم چشم برهم‌گذاشتند تا حق مرا نبینند. «۱۰۴» هیچ‌کس از من #دفاع نکرد و مانع ستم بر من نشد. به هنگام رفتن خشم فروخورده و به وقت بازگشتن شکست‌خورده بودم. از آن هنگام که شمشیر فرو گذاشتی، چهره‌ی خود را خوار نمودی، تو بودی که گرگها را پاره‌کردی و اکنون خاک‌نشین گشته‌ای نه گوینده‌ی را بازمیداری و نه کار #سودمندی به انجام میرسانی و از من کاری ساخته نیست. «۱۰۵» ای کاش پیش از این وقت و پیش از این خواری‌ام #مرده بودم. از پروردگار جانبداری‌اش را می خواهم که یاورم اینگونه است و دشمنم آن‌گونه. وای بر من در در هر سپیده‌دم وای بر من در هر شامگاه... با ما همراه باشید. کپی و نشر = #حلال