بعثت راهبران میانی، نیاز امروز انقلاب اسلامی 🔸از جوانی این سوالِ «اول مرغ بوده یا تخم مرغ» اذیتم می کرده که «انقلاب اول رهبری می خواهد که مردم را بکشاند یا مردمی که رهبر جعل کنند و مسیری بپیمایند؟» رهبرهای بزرگی بوده‌اند که ملت خوبی نداشته‌اند؛ و ملت‌های انقلابی که رهبر خوبی ندارند. برای جمع این دو عنصر از کجا شروع باید کرد؟ 🔹و سرانجام جوابم نه از آن انتخاب‌های «همه گزینه‌ها» و نه رو کردنِ «گزینه سوم» بود که معمولاً در اینگونه مسائل جواب باکلاسی محسوب می‌شود. جواب قطعاً گزینه اول است؛ حداقل در غالب اوقات. ارادۀ جمعی -اگر هم ایجاد شده باشد- بدون «#ره‌بر» خوب، «ره به جایی نمی‌بَرَد» و کار رهبر نیز از «بعثت درونی» آغاز می‌گردد. بعثتی که مسئله و راهِ حل را در وجود خودش تبدیل به درد کرده باشد، و نه مغزش که قلبش را شبانه روز مچاله کند و به چالش بکشاند. 🔸این را در ادبیات روزگار خودمان با «امام ره» دیدیم و تازه تصویری در ذهنمان پیدا کردیم از این که چرا و چگونه پیامبران «مبعوث» می‌شوند. 🔹موسای کلیم که قبل از بعثت در کاخ فرعون و شهرگردی‌هایش قلب را با درد آشنا می‌کرد هم فاز عملیِ مبارزه را کلید نزد؛ و اگر هم زد اشتباهش همین بود که قبل از بعثت کلید زد: قالَ فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (20شعراء). ضالّ هم که یعنی گم شده، برنامه از خدا نگرفته، و نه گمراه چون پیامبران معصومند. تنها با خطابی از جنس وحی و الهام(در مورد غیر انبیاء) است که ناگهان این کوه تربیت، دردآشنایی، و توانایی تبدیل به سیل می‌شود و امتی را به حرکت در می‌آورد: /وَ أَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِما يُوحى‏ (13)... اذْهَبْ إِلى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‏ (24)قالَ رَبِّ اشْرَحْ لي‏ صَدْري (25)وَ يَسِّرْ لي‏ أَمْري (26)وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِساني‏ (27طه) 🔸تا جایی که از برنامه الهی اصلاح می‌دانیم و از قرآن آموخته‌ایم، حرکت‌های اینچنین از نگاه دین همواره با بعثت و دعوت رهبران آغاز شده است. 🔹اصلاً اول مرغ بوده یا تخم مرغ؟ تخم مرغ، پدری کردن می‌خواهد و مادری ورزیدن. من اگر جای خدا بودم اول رهبری می‌آفریدم که امتی را پرورش دهد. ولو آن امت، بنی اسرائیل باشند که تک‌تکشان حاصل معجزه الهی در عنایت اسحاق به ابراهیم ع بوده باشند. البته که امت باید قابلیت داشته باشد، ولی این قابلیت را فقط رهبر است که می‌تواند به فعلیت دربیاورد. چنان که امیرمؤمنان در مورد بعثت و تغییری که ایجاد کرد چنین می‌فرماید « إِنَّ اللَّهَ [تَعَالَى‏] بَعَثَ مُحَمَّداً ص نَذِيراً لِلْعَالَمِينَ وَ أَمِيناً عَلَى التَّنْزِيلِ وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ عَلَى شَرِّ دِينٍ وَ فِي شَرِّ دَارٍ مُنِيخُونَ‏ بَيْنَ حِجَارَةٍ خُشْنٍ‏ وَ حَيَّاتٍ صُمٍ‏ تَشْرَبُونَ الْكَدِرَ وَ تَأْكُلُونَ الْجَشِبَ‏ وَ تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَ تَقْطَعُونَ أَرْحَامَكُمْ الْأَصْنَامُ فِيكُمْ مَنْصُوبَةٌ وَ الْآثَامُ بِكُمْ مَعْصُوبَةٌ» (خطبه 26 نهج البلاغه) 🔻و رهبر معظم انقلاب نیز شبیه آن را در مورد ملت ایران و امام ره در ۱۴ خرداد ۱۳۹۹ فرمودند. 🔸البته که ملت باید زمینه داشته باشد، و البته که زمان و مکان درست برای انقلاب مهم است، ولی این همه از نظر زمانی مسبوق به وجود رهبری مبعوث شده است: «این همان نسخه‌ای است که امام خمینی به این نسخه عمل کرد؛ عیناً نسخه‌ی بعثت پیغمبر است؛ معارف همان معارفی است که پیغمبر آنها را از جانب خدای متعال به مردم ابلاغ کردند؛ ارزشها همانها است؛ احکام هم همانها است؛ و حرکت به سمت تحقّق این احکام، احتیاج داشت به یک ایمان قوی، به یک همّت بلند، به یک دلِ «متوکّل علی الله»؛ همه‌ی اینها در امام جمع بود و ایشان اقدام کرد، خدای متعال هم کمک کرد و این حرکت انجام گرفت. 🔹البتّه امام می‌دانستند که ایمان اسلامی در اعماق جان و ارتکاز ملّت ایران خیلی رسوخ دارد، مردمِ مؤمنی هستند... امام این را میدانستند و لذا مسئله‌ی اسلام را، حکومت اسلامی را، نظام اسلامی را مطرح کردند و زمینه‌اش هم فراهم بود و امام این زمینه را هم شناخت.» (سخنرانی نوروزی رهبری سال 99). 🔸اکنون نیز حداقل در لایۀ رهبران میانی، نیاز به همین «بعثت‌های درونی» است تا پیامبرانی مشابه انبیای بنی اسرائیل در میان جامعه‌ای که به سمت آرمان‌های موسوی در حرکت است ظهور کنند. علاوه بر حاکمیت، بتوانند هم جلوی انحرافات را بگیرند و هم به جامعه صبر و استقامت دهند و .... . که فرمود: «علماء أمّتي أفضل من أنبياء بني إسرائيل». ✍به قلم علی تقی زاده #جبهه_فرهنگی_انقلاب #اندیشه_مقاومتی @ashena_ab