فرزندان قمربنی هاشم (ع): عباس بن علی (ع) هنگام شهادت دو فرزند به نام های عبیدالله و فضل داشته است،هرچند برخی از علمای علم نسب فرزندی به نام حسن را نیز از جمله فرزندان ایشان می دانند( تهذیب حدائق الالباب ص۹۴) اما مشهور تنها دو فرزند را برای ایشان نقل کرده است ( عمده الطالب ص۴۳۹/ تحفه الطالب ص۱۰۶/ سرالسلسله العلویه ص۱۳۳/ المعقبین ص۱۰۲) که در میان این دو فرزند تنها عبیدالله صاحب فرزند شد و نسل او ادامه یافت به گونه ای که بیهقی از نسب شناسان بزرگ می نویسد: هر کس که ادعای فرزند بودن عباس بن علی را از طریق غیر از عبیدالله بن عباس نماید، او کذاب و دروغگو است( المعقبون ج۳ص۳۹۶). https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422

پادکست فرهنگ عاشورایی.... قسمت دوازدهم .... حاج رضا پور رکنی. https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422

شما صدای حاج رضا پور رکنی را می شنوید👆👆👆👆👆

گزارش ۱۵(قسمت دوم): محاصره قصر کوفه

خبر محمد بن اشعث به مسلم بن عقیل(ع) رسید، او عبدالرحمن بن شریح شبامی را به مقابله با محمد بن اشعث فرستاد، محمد بن اشعث با دیدن جمعیت ترسید و قصد عقب نشینی نمود، اما قاصد قعقاع بن شور ذهلی نزد محمد بن اشعث آمد و به او گفت که مسلم بن عقیل(ع) را عقب راندم و او از محل خود عقب نشینی کرده است ،محمد بن اشعث نیز از فرصت استفاده کرد و از طرف خانه های رومیان وارد قصر شد ،کثیر بن شهاب و محمد بن اشعث و دیگر بزرگان در قصر جمع شدند و عبیدالله بن زیاد را به جنگ تشویق می کردند اما عبیدالله بن زیاد از این کار اباء داشت ، او به بزرگان کوفه گفت، بر بالای قصر بروید و به آنها وعده ی اکرام و بخشش زیاد دهید و نافرمانان را از عذاب سخت بترسانید و به آنها خبر دهید که لشکر شام به طرف کوفه می آید ، بزرگان کوفه هر یک به جانبی از بالای قصر رفتند و فریاد می زدند : ای کوفیان ، از خدا پروا کنید و در فتنه شتاب مکنید و اتحاد امت را بر هم نزنید و لشکر شام را به سمت خود نکشانید که شما پیش از این بزرگی آنها را تجربه کرده اید ، کثیر بن شهاب نیز به کوفیان می گفت : ای مردم ! به خانه های خود بروید و دنبال شر نباشید و جانتان را به خطر نیندازید ، این لشکر امیر المومنین یزید است که به سمت کوفه در حرکت است ، امیر قسم خورده است که اگر به جنگ ادامه دهید و شب به خانه هایتان باز نگردید ، حقوق فرزندانتان را از بیت المال قطع می کند و جنگجویانتان را بدون مزد به جنگ های شام می فرستد ، بی گناه را به خاطر گناهکار و حاضر را به جای غایب کیفر دهد تا در میان شما کسی از اهل نافرمانی باقی نماند مگر آنکه وبال کارهایش را چشیده باشد ، در این اثناء میان نیروهای ابن زیاد و مسلم بن عقیل(ع) در محله خرما فروشان درگیری رخ داد ، از دیگر سو از بالای برج های قصر نیز به طرف سپاهیان کلوخ و تیر پرتاب می کردند تا کسی نزدیک قصر نشود و مختار نیز برای اینکه جلوی تحرکات عمرو بن حریث را بگیرد ، مقابل درب خانه عمرو بن حریث توقف کرد ، شبث بن ربعی با پرچم امان به بیرون قصر رفت ، سخنان اشراف کوفه کار خود را کرده بود ، زنان نزد پسران و برادران خود می آمدند و می گفتند : برگرد، دیگران هستند ، مرد نزد اقوامش می آمد و می گفت : فردا لشکر شام می رسد با جنگ و فتنه چه خواهی کرد؟ باز گرد ، دیگری می گفت : چرا در فتنه شتاب کنیم ، در حالی که فردا لشکر شام می رسد ، سزاوار است در خانه بنشینیم و آنان را رها کنیم تا خداوند میان آنان صلح برقرار کند ، سپاهیان مسلم بن عقیل پیوسته کم می شدند تا به پانصد نفر رسیدند ، شب فرارسیده بود ، مسلم از سمت بازار به سوی مسجد عقب نشینی کرد ، از هر کوچه که می گذشت گروهی سی یا چهل نفره بر می گشتند تا اینکه وارد مسجد شد ، به ابن زیاد گفتند : سر و صدا فروکش کرده است و جمعیت زیادی نمی بینیم ، ابن زیاد دستور داد تا ازبالای قصر قندیل هارا روشن نموده و درون مسجد را ببینند ، نگاهبانان جمعیتی پنجاه نفره را به اطلاع دادند ، این جمعیت هنگامی که مسلم بن عقیل نماز عشاء را خواند به سی نفر تقلیل یافتند ،بعد از نماز نیز با همین تعداد با گروهی از سربازان ابن زیاد به نبرد پرداختند که برخی از یارانش کشته شدند و مسلم بن عقیل(ع) نیز جراحاتی برداشته و به همراه ده تن از یارانش عقب نشینی کردند ،مسلم بن عقیل(ع) در این حال می گفت : سبحان الله ، این مردم ، ما را با نامه های خود فریفتند و آن گاه این چنین ما را به دشمنان سپردند ، هنگامی که از کوچه های قبیله کنده می گذشت و به انتهای کوچه رسید ، به پشت سر نگاه کرد و کسی را با خود ندید. تاریخ طبری ج۵ص۳۶۹/ اخبارالطوال ص۲۳۸/الطبقات الکبری ج۱ص۴۶۰/ الامالی شجری ج۱ص۱۶۷/ انساب الاشراف ج۲ص۳۳۸/ مقاتل الطالبین ص۱۰۳/ الارشاد ج۲ص۵۲/ البدایه و النهایه ج۸ص۱۵۴/ تذکره الخواص ص۲۴۲/ تهذیب التهذیب ج۱ص۵۹۱/ الاصابه ج۲ص۷۰/الفتوح ج۵ص۵۰/مقتل خوارزمی ج۱ص۲۰۷. https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422

اختلاف منابع در گزارش ۱۵: 1-طبری از هلال بن یساف نقل می کند که : آن شب در راه، مسلم و یارانش را در نزدیکی مسجد انصار دیدم ، از هر کوچه که می گذشتند ، گروهی سی یا چهل نفره باز می گشتند ، و وقتی به بازار رسیدند که شب تاریکی بود و وارد مسجد شدند. ( تاریخ طبری ج۵ص۳۹۱) 2-طبری از عیسی بن یزید نقل می کند که : محمد بن اشعث و قعقاع بن شور و شبث بن ربعی در شبی که مسلم بن عقیل به طرف قصر ابن زیاد حرکت کرد با مسلم و یارانش نبردی سخت کردند ، شبث می گفت : منتظر شب باشید آنها پراکنده خواهند شد و قعقاع به وی گفت : تو جلوی راه مردم را گرفته ای ! راه را باز کن تا پراکنده شوند ، عبیدالله بن زیاد دستور داد ، مختار و عبدالله بن حارث را دستگیر کنند و برای یافتن آن دو جایزه تعین کرد ، آن دو دستگیر و زندانی شدند( تاریخ طبری ج ۵ص ۳۸۱) 3-ابن نما می گوید : میان سپاهیان مسلم و ابن زیاد نبرد شدیدی رخ داد ، چون شب شد ، جمعیت از اطراف مسلم ، پراکنده شدند و تعداد اندکی باقی ماندند ، مسلم وارد مسجد شد تا نماز بخواند ، ولی وقتی به سمت در کنده مسجد می رفت ، تنها بود و نمی دانست کجا برود.( مثیرالاحزان ص ۳۴) 4-ابن سعد می گوید : خبر زندانی شدن هانی ، به مسلم بن عقیل رسید ، به همراه چهار صد نفر از شیعیان حرکت کرد ، ولی چون به قصر رسیدند ، تنها شصت مرد باقی مانده بودند.( الطبقات الکبری ج۱ص۴۶۰) https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422

تاریخچه حرم در قرن یازدهم هجری: شاه عباس صفوی در سال ۱۰۳۲ق به زیارت عتبات عراق رفت( تاریخ عالم آرای عباسی ج۲ص۱۰۰۵) و در سال ۱۰۳۳ق تلاش بسیاری برای تزیینات داخلی حرم امام حسین علیه السلام انجام داد ( روضه الصفا ج۸ص۴۳۳) و در سال ۱۰۴۰ق نیز شاه صفی به زیارت عتبات رفت به دستور او بود که مسجد واقع در پشت سر امام علیه السلام را توسعه دادند و رواقی در شمال حرم بنا کردند که به نام رواق شاه شهرت یافت . دیوار شمالی صحن نیز برچیده و زمین های آن سمت خریداری گردید و صحن توسعه یافت .این اقدامات در سال ۱۰۴۸ق صورت گرفت. https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422

شیخ مفید به نقل از حذلم بن ستیر می آورد: زینب دختر علی را دیدم و زنی با حیاتر و سخنورتر از او ندیده بودم .گویی او از زبان امیرالمومنین (ع) سخن می گوید .زینب به مردم اشاره کرد که : خاموش باشید .نفس ها حبس شد و صداها آرام گرفت . امالی مفید ص۳۲۱ شماره ۸ https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422

تحلیل اول گزارش ۱۵ (قسمت اول): به کارگیری واژه امیرالمومنین در اسلام

در میان گزارش ها با نقلی مواجه هستیم که از زبان کثیر بن شهاب واژه امیر المومنین را برای یزید بکار برده است( تاریخ طبری ج۵ص۳۶۹/ انساب الاشراف ج۲ص۳۳۸)اما این واژه اولین بار برای چه کسی در اسلام بکار برده شد ؟و اساسا بعد ها چه سیری برای این واژه ایجاد گردید ؛ بنابر منابع شیعه و اهل سنت ، رسول خدا (ص) این واژه را اولین بار برای علی بن ابیطالب (ع) بکار برده است( انساب الاشراف ج۲ص۳۶۶/ الارشاد ج۱ص۱۷۶/ مسند احمد بن حنبل ج۴حدیث ۱۹۹۴۲/ امالی مفید ص۲۱۱) انس بن مالک نقل می کند در خانه ی ام حبیبه، برای رسول خدا(ص) آب آوردم تا وضو بگیرد ، در آن حال رسول خدا (ص) فرمودند : اکنون از این درب، امیرالمومنین و خیرالوصیین بر تو وارد می شود ، انس می گوید : گمان کردم که چنین کسی از اقوام من است ، اما دیری نپایید که علی بن ابیطالب (ع) از درب خانه وارد شد( حلیه الاولیا ج۱ص۶۳) در نقلی از عمران بن حصین وارد شده است که رسول خدا (ص) فرمودند : علی از من است و من از علی هستم او ولی هر مومنی پس از من است( تاریخ دمشق ج۴۲ص۱۹۷حدیث ۸۶۶۲)در برخی روایات شیعه اطلاق عنوان امیرالمومنین بر علی بن ابیطالب به امر خداوند بوده است( امالی مفید ص۱۸۵)و در نقلی از چرایی بکار گیری این واژه برای آن حضرت از امام باقر (ع) سوال شده است که ایشان سوق دادن مردم به سوی علم را دلیل بکار گیری این واژه دانسته اند( بصائرالدرجات ص۱۴۹)در این میان امامان شیعه بر این نکته تصریح کرده اند که این واژه تنها برای علی بن ابیطالب بکار می رود و مختص به آن حضرت است و هیچ کس دیگری نمی تواند آن را بر خود حمل نماید، مگر آنکه کافر باشد( بحارالانوار ج۵۲باب ۲۷حدیث ۱۶۵)یا افترا زننده دروغ گو( بحار ج۲۴باب ۶۷حدیث ۱۹) از دیگر سو، در گزارشی وارد شده است که مردی از روستاهای اطراف مدینه بر امام صادق (ع) وارد شد و هنگام ورود بر آن حضرت عرض کرد : السلام علیک یا امیرالمومنین و رحمه الله و برکاته و حضرت صادق (ع) نیز وی را از این کار منع نفرمودند و پاسخش را دادند و به ابوالصباح فرمودند : هیچ بنده ای حقیقت ایمان را نخواهد چشید، مگر اینکه بداند هرچه برای اولین ما است ، برای آخرین ما نیز هست ( اختصاص ص۲۶۷) مرحوم مجلسی با بیان اینکه این خبر نادر و شاذ بوده و صلاحیت معارضه با روایات بیشماری که بر منع استعمال این لفظ بر غیر علی بن ابیطالب (ع) به کار رفته است ؛ را ندارد برای آن دو احتمال مطرح می نماید؛ اول آنکه امام در صدد القای این معنا بوده است که در معنا نیز ما امیرالمومنین هستیم و توهم سائل را که اگر شک دارد در اینکه معنای این لفظ بر امامان دیگر صادق است را مرتفع نماید . دوم اینکه، منع اطلاق اسم و بکارگیری این واژه بر غیر علی بن ابیطالب بخاطر مصلحت بوده تا اینکه این لفظ بر غیر اهل بیت (ع) و انسان های نالایق حمل نگردد( بحارالانوار ج۳۷باب ۵۴حدیث ۷۱) اما رویدادهای بعد از رسول خدا (ص) به گونه دیگری رقم خورد ، علی بن ابیطالب (ع) از خلافت منع شد و در جریان مسلمانان انحراف ایجاد شد ، طبیعی است که همه فضایل علی بن ابیطالب (ع) باید برای خلفای جدید اختصاص پیدا نماید ، یکی صدیق گردد و دیگری فاروق. https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422

عاقبت جنایتکاران کربلا .... قسمت هشتم : اسحاق بن حیوه حضرمی او به دعوت عمربن سعد بر پیکر امام حسین علیه السلام اسب تاخت و پیراهن امام را غارت کرد و چون آن را پوشید به پیسی مبتلا شد و مویش ریخت . مختار او را دستگیر کرد و دستور داد بر بدنش اسب تاختند تا به هلاکت رسید . تاریخ طبری ج۵ص۴۵۴/ انساب الاشراف ج۳ص۴۱۰/ مقتل خوارزمی ج۲ص۳۷ https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422

قره بن قیس تمیمی می گوید : به زنان و خانواده و فرزندان حسین هنگامی که بر جنازه او گذشتند نگریستم ،شیون کردند و صورت خود را می خراشیدند( تاریخ طبری ج۵ ص۴۵۶) حمید بن مسلم نقل کرده است: زینب فریاد می کشید: وامحمدا ! دخترانت میان لشکر، اسیر گشته اند و فرزندانت کشته شده اند و باد صبا برآنها می وزد؛ به خدا سوگند هر دوست و دشمنی را گریاند و حتی اشک سپاهیان را دیدم که بر سم اسبانشان فرو می ریزد .( مقتل خوارزمی ج۲ص۳۹). https://eitaa.com/joinchat/2717123313Cc3af38e422