مسلم بن عقیل(ع) بعداز شنیدن اخبار کوفه و آمدن عبیدالله بن زیاد و تهدید و ارعاب مردم کوفه این احتمال را می داد که دیر یا زود محل اقامتش در خانه مختار توسط جاسوسان به عبید الله بن زیاد گزارش شود ، بنابراین شبانه ازخانه مختار خارج گردید و به خانه هانی بن عروه نقل مکان کرد ، هانی در اندرون خانه خود بود و مسلم(ع) در بیرون آن ایستاد و غلام خانه را به سوی هانی فرستاد ، هانی نزد مسلم(ع) آمد ، مسلم(ع) بر او سلام کرد و گفت : آمده ام تا مرا پناه دهی و در خانه تو منزل کنم ، هانی گفت : با این کار ، مرا به بیش از طاقتم تکلیف کردی، اگر نه این بود که وارد خانه من شده ای دوست داشتم که از نزد من به جای دیگر بروی ، ولی با این کار حقی بر من پیداکرده ای و سزاوار نیست کسی مانند من کسی مانند تو را برگرداند ، داخل شو ، هانی جایگاهی را به مسلم(ع) اختصاص داد و شیعیان همان جا با او رفت و آمد می کردند ، تا اینکه حدود بیست و پنج و یا سی هزار نفر با او بیعت کردند. تاریخ طبری ج۵ص۳۶۱ انساب الاشراف ج۲ص۳۳۶ مقاتل الطاابین ص۱۰۰ الارشاد ج۲ص۴۵ اخبارالطوال ص۲۳۳ الفتوح ج۵ص۴۰ #هانی #مسلم https://eitaa.com/Ashuraresearch

اختلاف منابع در گزارش ۸: 1: شیخ مفید در ارشاد آورده است: شیعیان به صورت ناشناس و پنهانی و با سفارش یکدیگر به کتمان امور با مسلم(ع) در خانه هانی رفت و آمد می کردند.( الارشاد ج۲ص۴۵) 2: دینوری می نویسد : مسلم بن عقیل(ع) وارد خانه هانی بن‌ ورقه مذحجی شده است.( اخبارالطوال ص۲۳۳) 3: ابن اعثم کوفی گزارش کرده است : مسلم بن عقیل(ع) بر هانی وارد شد، هانی وقتی او را دید ، برایش بلند شدو گفت : جانم به فدایت پشت سرت چه خبر است ؟ مسلم گفت : آنچه تو خود می دانی ، عبیدالله بن زیاد فاسق پسر فاسق وارد کوفه شد و از او بر جان خود ترسیدم ، نزد تو آمده ام تا مرا پناه دهی و میزبانم باشی تا ببینم چه اتفاقی می افتد ، هانی به وی گفت : جانم فدایت ، مرا به کاری بیش از طاقتم تکلیف کردی ، اگر نه این بود که به خانه ام وارد شده ای ، دوست داشتم بازگردی ولی این کار را برای خود ننگ می دانم که کسی را که بر من پناه آورده ، باز گردانم ، وارد شو به برکت خدا ، مسلم بن عقیل(ع) به خانه هانی مذحجی داخل شد ، عبیدالله بن زیاد یکسر در باره مسلم می پرسید ولی کسی او را به محل مسلم راه نمایی نمی کرد ، شیعیان در خانه هانی با مسلم رفت و آمد داشتند و پنهانی با حسین بن علی (ع) بیعت می کردند و مسلم بن عقیل(ع) نام آنها را می نوشت و از آنان عهد و پیمان می گرفت که به سمت عبیدالله نروند و بهانه نیاورند تا اینکه حدود بیست و چند هزار نفر با مسلم بن عقیل(ع) بیعت کردند.( الفتوح ج۵ص۴۰) 4: ابن شهر آشوب در المناقب می نویسد : مسلم از خانه سالم به خانه هانی رفت نه از خانه مختار. ( المناقب ج۴ص۹۱) 5: ابن عبدر به در کتاب العقد الفرید در قولی شاذ و نادر از ابو عبید قاسم بن سلام نقل کرده است که سی هزار نفر از کوفیان با مسلم بن عقیل علیه عبیدالله بن زیاد قیام کردند اما مردم او را رها کرده و از بالای خانه ها به او آجر پرتاب می کردند، مسلم بعد از دیدن این وضعیت به خانه هانی پناه برده است.( العقد الفرید ج۳ص۳۶۴) https://eitaa.com/Ashuraresearch

ابن سعد( ۲۳۰ق) از عبدالله بن شریک نقل می کند : بشر بن غالب را دیدم که به خاطر پشیمانی از کمک نکردن به حسین(ع) ،بر روی قبر وی، غلت می زد . الطبقات الکبری ج۱ص۵۰۱شماره ۴۶۲ https://eitaa.com/Ashuraresearch

تاریخچه حرم در قرن دوم ( قسمت اول): دهها روایت از امام باقر (ع) و امام صادق (ع) وجود دارد که از شیعیان می خواهند تا به زیارت قبر امام حسین (ع) بروند. همانند روایت حسین بن ابی حمزه که در آن آمده است : در اواخر دوره اموی ،حرکت کردم و قصد زیارت قبر حسین (ع) را داشتم تا در حرم قرار گرفتم. در روایات امام صادق (ع) به وجود حائر( حرم) و باب (درگاه) و سقیفه( سایبان) اشاره شده است . بنابراین پیش از سال ۱۴۸ق بر مزار امام حسین (ع) بنایی هر چند مختصر بوده است. دانشنامه امام حسین علیه السلام ج۱۲ص۳۶۰ https://eitaa.com/Ashuraresearch

پادکست فرهنگ عاشورا ..... قسمت هفتم ...قمه زنی . #قمه #پادکست https://eitaa.com/Ashuraresearch

تحلیل گزارش ۸: چرا هانی از ورود مسلم بن عقیل(ع) به خانه اش اکراه داشت:

مسلم بن عقیل (ع)از خانه مختار بن ابی عبید در منطقه ثقیف که در شمال کوفه بود به جنوب یعنی محله مذحج و منزل هانی رفت ، طبیعی بود که این تغییر مکان باید شبانه و در دل شب انجام گیرد ، چرا که مسلم (ع)باید فاصله زیادی را طی می کرد تا به خانه هانی برسد و از طرف دیگر نیز ابن زیاد با سختگیری های زیادی که نسبت به مردم از خود نشان داد ه بود ، جاسوسان زیادی در اطراف و اکناف کوفه اجیر کرده بود تا محل اقامت مسلم(ع) را پیدا نماید ، اما چرا هانی از ورود مسلم(ع) به خانه اش اکراه داشت ؟ کلید حل این پرسش را باید در مهمان دوستی و مهمان نوازی عرب جستجو نمود ؛ دورژه درباره مهمان نوازی عرب قبل از اسلام می نویسد : صحرا گرد عرب در عین آنکه ولع درچپاول و غارت داد ، مهمان نوازی از برجسته ترین فضائل او به شمار می رود و شاید احساس ضعف وناتوانی در مقابل طبیعت سرسخت و خشن ، این فکر را در آن قوم رواج داده که همگان به یک رسم مقدس مهمان نوازی احتیاج دارند ، اهمیت مهمان نوازی با حماسه و جوانمردی به شمار برجسته ترین فضائل صحراگرد عرب در آمده و جان مهمان در نظر وی مقدس و محترم شناخته شده و آزار مهمان در نظر وی نه تنها نقض اخلاق و شرف به شمار می رود ، بلکه دفاع از او را جزء واجبات خود می دانند ، گرچه بداند مهمان پناهنده در عدد یکی از دشمنان بوده و آن طور از مهمان دفاع می کند که از خود چنین دفاع نمی کند و چه بسا جان خود را برای حفظ او به مخاطره می اندازد وگاهی برای آنکه کاملا از عهده مراسم مهمان نوازی بر آمده باشد ، حاضر است شتر همسایه را با کراهت هرچه تمام تر ربوده و صرف پذیرایی وی نماید( تاریخ تمدن اسلام و عرب ص۱۱۹) بعد از ظهور دین مبین اسلام به این خصلت جاهلی مهر تایید گذاشته شد و آن را جزء خصلت های رسولان الهی دانست( ذاریات آیات ۲۴_۲۸/ حجر آیات ۶۸_۶۹) و اهل بیت (ع) نیز در این باره در قالب روایات بی شماری به آن اشاره کرده اند که ما در این مقام تنها به دو مورد اشاره می کنیم ؛رسول خدا (ص)فرمودند : میهمان راهنمای بهشت است( بحارالانوار ج۷۵ص۴۶۰حدیث ۱۴)در نقل دیگری امیرامومنین علی (ع) فرمودند : هنگامی که خداوند نسبت به جمعیتی خیر و نیکی بخواهد ، هدیه گرانبهایی برای آنها می فرستد ، عرض کردند : ای رسول خدا چه هدیه ای ؟ فرمود : میهمان با روزی خویش وارد می شود و گناهان خانواده را با خودش می برد( همان )هانی نیز که از بزرگان و اشراف کوفه بشمار می آمد به این خصیصه سخت پایبند بود و به این صفت شناخته شده بود ، مثلا در ایام حکومت معاویه کثیر بن شهاب که از جانب او حاکم خراسان شده بود ، اموال فراوانی برداشت و به کوفه گریخت و در خانه هانی بن عروه پناه آورد و معاویه از هانی درخواست کرد تا کثیر را به او تحویل دهد ، اما هانی از این کار سر باز زد و معاویه نیز عهد کرد تا هانی را بکشد( الکامل مبرد ج۱ص۱۸۰_۱۸۱)اما بعدها در جریانی و زیرکی خود هانی ، هم توانست جان کثیر را نجات دهد و هم معاویه را از تصمیمش منصرف نماید ، دفاع و پناه دادن هانی به کثیر دلیلی بر تایید عمل کثیر از سوی هانی نیست ، بلکه نشان از مهمان دوستی هانی دارد ، در مورد مسلم نیز هانی می دانست ، ابن زیاد با روحیه خونخواری و سفاکی که در درون او وجود دارد ، مسلم را زنده نخواهد گذاشت و با هر گونه زیرکی و لطایف الحیل این قدرت را دارد تا معادلات را تغییر دهدو به او دست یابد ، بنابر این هانی می دانست نمی تواند به بهترین وجه ،حق مهمان نوازی و مهمان دوستی را ادا نماید، به همین خاطر در بدو ورود مسلم به خانه اش ، در سخنانی اکراه خود را از ورود مسلم بن عقیل(ع) نشان داد، چرا که واهمه داشت نکند در شرایطی مسلم در خانه اش دستگیر یا کشته شود و ننگ آن بر دامن او باقی بماند و نتواند به خوبی از او دفاع کند، هرچند در وقایع بعدی وفاداری و حمایت همه جانبه ی هانی از مسلم بن عقیل (ع)به خوبی در تاریخ ثبت و ضبط گردید. https://eitaa.com/Ashuraresearch

طبری (متوفای ۳۱۰ق) از عثمان بن زیاد برادر عبیدالله بن زیاد نقل می کند : آرزو داشتم که هیچ مردی از فرزندان زیاد نبود ، مگر این که قیامت بر بینی اش تسمه بینی بندی بود، اما حسین، کشته نشده بود. تاریخ طبری ج۵ص۴۶۷ البدایه و النهایه ج۸ص۲۰۸ https://eitaa.com/Ashuraresearch

تاریخچه بنای حرم ... قرن دوم (قسمت دوم) : آغاز جسارت به قبر امام حسین (ع)را باید به دوران خلافت هارون الرشید( ۱۷۰-۱۹۳) بازگرداند . گفته شده در نزدیکی قبر امام حسین (ع) درخت سدری بوده است که آن را کندند . شیعیان در آن برهه تاریخی این کار را تغییر مصرع الحسین [ تغییر دادن قتلگاه حسین (ع) ] می دانستند تا محل قبر مخفی شود و آن را پیدا نکند ( امالی طوسی ص۳۲۵شماره ۶۵۱) هشام بن محمد کلبی هم خبری از آب انداختن بر قبر حسین (ع) نقل کرده است (امالی شجری ص۱۶۲) در این خبر از فردی از بنی اسد یاد شده که دوباره آمد و محل قبر را معلوم ساخت . از آنجا که هشام کلبی متوفای ۲۰۵یا ۲۰۶ق است نباید این تخریب مربوط به زمان متوکل عباسی باشد . https://eitaa.com/Ashuraresearch

گزارش ۹: نامه مسلم بن عقیل (ع) به امام حسین (ع)

بعد از آنکه مسلم بن عقیل(ع) وارد خانه هانی بن عروه شد و مردم گروه گروه برای بیعت کردن نزد او می آمدند ، نامه ای به امام حسین (ع) نوشت و آن را توسط عابس بن ابی شبیب شاکری به مکه فرستاد ، طبری از محمد بن قیس نقل می کند که این نامه بیست و هفت روز قبل از به شهادت رسیدن مسلم نوشته شده است ، در این نامه آمده بود : اما بعد ، به راستی که راه نما ، به بستگانش دروغ نمی گوید ، از کوفیان هجده هزار نفر با من بیعت کرده اند چون نامه ام به شما رسید درآن شتاب کنید ، تمام مردم با شمایند ، آنان نسبت به خاندان معاویه هیچ گونه میل و نظری ندارند و السلام . تاریخ طبری ج۵ص۳۹۵ الطبقات الکبری ج۱ص۴۵۸ اخبارالطوال ص۲۴۳ مروج الذهب ج۳ص۶۴ https://eitaa.com/Ashuraresearch

تحلیل اول گزارش ۹ : سفیر مسلم بن عقیل (ع) به سمت مکه چه کسی است؟ در نقل ابن نما نامه مسلم بن عقیل(ع) توسط عابس بن ابی شبیب شاکری و قیس بن مسهر صیداوی برای امام حسین (ع) فرستاده شده است( مثیرالاحزان ص۳۲) احتمال دارد ابن نما ، قیس بن مسهر را به این خاطر به قاصدان اضافه کرده است که قیس جزء همراهان مسلم از مدینه به کوفه بوده است و با او وارد شهر کوفه شده و طبیعتا باید تا هنگام این نامه نگاری در کوفه باقی مانده باشد، هرچند در میان منابع کهن و قدیمی نامی از قیس بن مسهر به عنوان قاصد نامه به سوی امام حسین(ع) به سمت مکه دیده نمی شود. https://eitaa.com/Ashuraresearch