ابوبکر بن العربی از دانشمندان اهل سنت می آورد: مصایب و ناگواری ها مایه تاسف است ،اما بر مصیبت حسین تاسف بلکه هزاران افسوس ،کسی که ادرارش بر سینه رسول خدا (ص) می ریخت و آن را نمی شست .اما برای خونش حرمت قائل نشدند و به دست یاغیان بر زمین ریخت . پناه بر خدا،وای بر مسلمانان . العواصم من القواصم ص۳۳۴ @ashoora_61

((مداحی که آوازه ی شهرتش همه گیر نشد)) مقتل نویس، شاعر، نویسنده، مداح و محققی که سالها در محله ی شکوفه تهران زندگی کرد و شخصیتی که بین جامعه مادحین به اذعان بزرگان این وادی چون مرحوم آقای آهی کم نظیر است، اما هیچگاه مشهور نشد. حاج سید حسن معطر در ایام جوانی از اصحاب زورخانه بوده و با مرحوم تختی دوستی داشته. ایشان تنها بازمانده ازشاگردان  حاج مرزوق بود، همچنین سالها خدمت آقای شیخ حسن  اثنی عشری و مجتهدی درس خوانده است آثار مختلفی از جمله :حدیقة الابرار فی معرفة الائمة الاطهار، تحویل الایات من حجج البالغات، خصایص احمدیه، دارند که به علت مسائل  مالی چاپ نشده است، وتنها کتابی که از ایشان به زیور طبع رسیده،  مقتل  وی یعنی (( مصائب المعصومین و اولادهم مظلومین )) است. سید اولادی نداشت و در اواخر عمر هم برایش   درآمدی نبود ، اعتقاد داشت که او وظیفه اش را انجام میدهد به لطف خدا روزی اش هم از غیب می رسد. رضوان الله تعالی  علیه نثار روح مداح عالم و محقق و گمنام ، حاج سید حسن معطّر صلواتی عنایت بفرمائید. @jawaher_kalam @ashoora_61

مرحوم سید حسن معطر : زمان ما مداحِ تازه‌کار، روی زمین می‌نشست و می‌خواند، پیشرفت که می‌کرد روی صندلی و بعد، روی منبر می‌رفت. الآن شلوغ شده و از راه نرسیده می‌روند بالای منبر! @ashoora_61

آدرس مزار روضه خوان با اخلاص سیدالشهداء سلام الله علیه سید حسن معطر در بهشت زهرا سلام الله علیها قطعه ۳۰۱ (روضةالحسین) ردیف۱۲/ شماره۴۸ @ashoora_61

مرحوم حسین بختیاری @ashoora_61

ابن تیمیه در پاسخ به فرمانده سپاه مغول که وارد شام شده بود ضمن رد وجود نواصب در شام پیرامون شهادت امام حسین (ع) می آورد: کسی که آن حضرت را به قتل رسانده یا بدین کار کمک نموده یا راضی بدان است، پس لعنت خداوند و ملائکه و مردم ،همگی بر او باد. القرآن و السیف ،المنتخب من مدونات التراث ص۷۲ @ashoora_61

با عرض سلام خدمت همراهان عزیز واقعیتش در این کانال قصد نداشتم پیرامون مطالب و محتوای برخی منبری ها صحبتی بکنم اما ظاهرا انقدر بازار گزارش های عجیب و غریب زیاد شده که از جهت تاریخی لازم دیدم به ۳ نکته اشاره کنم : ۱. مطالبی که این منبری عزیز و محترم ارائه می دهند در هیچ منبع معتبر تاریخی و روایی گزارش نشده است . ۲. گزارش توقیعات حضرت حجت (ع) با شیخ مفید برای اولین بار در کتاب الاحتجاج نقل شده است. این کتاب از جهت کتابشناسی قطعا به ۲ نفر انتساب دارد هر چند برخی از متاخرین صحت انتساب را پذیرفته اند اما اشکال اساسی این کتاب مرسله بودن مطالب کتاب است . و اساسا جریان ملاقات شیخ مفید و حضرت حجت (ع) قابل اثبات نیست. ۳. بر فرض صحت انتساب کتاب و وجود سند روایات آن ، مطالبی که این منبری بزرگوار می فرمایند در هیچ کدام از توقیعات بیان نشده است. @ashoora_61

کاش عزیز منبری سند مطلب خود را بیان می کرد تا نقد متنی و سندی آن راحت تر بود اما از جهت محتوایی ، بُریر از قاریان قرآن بود که از کوفه به کاروان حسینی ملحق شد. و اساسا ساکن کوفه و از قبیله حمدان مشرقی و یمنی تبار بود که در این شهر اقامت داشت.حال چگونه گزارش از سگی می دهد که از مدینه با کاروان بود جای تعجب دارد. @ashoora_61

آغاز پیاده روی در نقاط مختلف کشورهای اسلامی ... مقصد واحد( کربلا) .... مسیر واحد .... انگیزه (واحد) = انسجام اسلامی . @ashoora_61

گزارش ۴۴: بطن العتیق

دینوری نقل کرده است که کاروان امام حسین (ع) رفت تا به وادی عقیق رسید،در آنجا مردی از قبیله بنی عکرمه نزدش آمد و بعد از سلام، عرض کرد: ابن زیاد، سواران بسیاری را از میان قادسیه تا عذیب در کمین شما نهاده است، جانم فدایت باد، برگرد، به خدا سوگند، جز به سوی نیزه ها و شمشیرها نمی روی، به آنان که نامه نوشته اند، اعتماد مکن،ایشان نخستین کسانند که با تو خواهند جنگید، امام حسین(ع) به او فرمود: خیر خواهی فراوانی کردی، خداوند پاداش خیرت دهد، سپس خداحافظی کردو حضرت(ع) رهسپار شد. اخبارالطوال ص۲۴۸ @ashoora_61

گزارش ۴۵: ذات عرق

ذات عرق، محل احرام عراقیان می باشد که میان نجد و تهامه قرار گرفته است، چون حسین بن علی(ع) به این مکان رسید، مردی از طائفه بنی اسد به نام بشر بن غالب با او دیدار نمود،امام حسین(ع) به او فرمود: اهل کدام قیبله ای؟ بشر گفت: از بنی اسد هستم، امام حسین(ع) به او فرمود:از کجا می آیی؟ گفت: عراق، حضرت(ع) فرمود:مردم عراق را چگونه دیدی؟ گفت: ای فرزند رسول خدا، دل هایی را پشت سر نهادم که با تو بودند و شمشیر هایی را که با بنی امیه بودند، امام(ع) فرمودند: راست گفتی ای برادر عرب، خداوند متعال هرچه بخواهد انجام می دهد و هر چه اراده کند به آن حکم می نماید، بشر از حضرت سوال کرد: ای فرزند رسول خدا، مراد از آیه شریفه یوم ندعوا کل اناس باممهم چیست؟ امام حسین(ع) فرمود: اینان دو گروه امام هستند، امام هدایت که به هدایت دعوت می کند و امام ظلالت که به گمراهی فرامی خواند،هرکس اولی را اجابت کند،به بهشت می رود و هرکس ظلالت را اجابت نماید، در آتش است( الفتوح ج۵ص۶۹/ مقتل خوارزمی ج۱ص۲۲۰)در این منزل عون بن عبدالله بن جعده به همراه نامه پدرش به کاروان حسینی پیوست( انساب الاشراف ج۳ص۳۷۷) @ashoora_61

گزارش ۴۶: منازل میان ذات عرق و حاجر

کاروان امام حسین(ع) به راه خود ادامه داد تا به غمزه رسید و در آنجا یک روز ماند، بعد از آن مسلح و از آنجا به افیعیه رفت، از افیعیه نیز گذشت تا به معدن سلیم و از آنجا به منزل عمق رسید، از این منزل نیز حرکت نمود تا به سلیلیه و از سلیلیه به مغیثه الماوان و از آنجا به نقره رهسپار شد( الحسین فی طریقه الی شهاده ص۳۵)درباره این منازل و وقایع آن و سخنان و خطبه های آن حضرت، منابع چیزی انعکاس نداده اند. @ashoora_61

ادامه لیست مطالب کانال: ۱۱۲. منزل بطن العتیق ۱۱۳. منزل ذات عرق ۱۱۴. منزل خزیمیه ۱۱۵. نگاهی به زندگانی زینب کبری (س)

امیلی گرت وایت مستند ساز انگلیسی، از لحظه مواجهه‌اش با حرم امام حسین می‌گوید. @ashoora_61

دوری از تو بزرگترین مصیبت است....❤️

کراجکی (۴۴۹ق) نوشته است :برخی از اسب‌هایی را که بر بدن حسین بن علی (ع) تاختند به مصر منتقل شدند و نعل آنها را کندند و جهت تبرک بر در خانه‌هایشان نصب کردند. کتاب التعجب ص۱۱۶ @ashoora_61

متن عبارت کراجکی در کتاب التعجب . کراجکی از شاگردان شیخ مفید و شیخ طوسی بشمار می آید.

گزارش ۴۷: منزل خزیمیه

خزیمیه سرزمینی در راه کوفه به سوی مکه است که بعد از ثعلبیه واقع شده است( معجم البلدان ج۲ص۴۳۲)چون کاروان امام حسین (ع) به خزیمیه رسید، یک شبانه روز در آن توقف کرد، چون صبح شد، زینب (س) نزد برادر آمد و عرض کرد: برادرم، چیزی را که دیشب شنیده ام، با تو در میان بگذارم؟ امام حسین(ع) فرمود: چه چیزی شنیده ای؟ زینب (س) عرض نمود: شب برای انجام کاری بیرون رفته بودم که صدایی شنیدم که می گفت: الا یا عین فاحتفلی بجهد/ و من یبکی علی الشهداء بعدی علی قوم تسوقهم المنایا/ بمقدار الی انجاز و عدی ترجمه: ای چشم بکوش و پر از اشک شو، چه کسی بعد از من بر این شهیدان گریه می کند؟ جماعتی که مرگ، آنان را چنان که خداوند مقدر فرموده با خود می برد، تا وعده او تحقق پیدا کند. در اینجا، امام حسین(ع) به خواهرش فرمود: خواهرم، تقدیر انجام می شود. الفتوح ج۵ص۷۰/ مقتل خوارزمی ج۱ص۲۲۵ @ashoora_61

تحلیل اول گزارش ۴۷ : نگاهی به زندگانی زینب کبری (س) قسمت اول

زینب دختر علی بن ابیطالب و مادرش فاطمه دختر رسول خدا(ص)می باشد، برخی از محققان روز و سال تولد آن حضرت را در پنجم جمادی الاول سال ششم هجری دانسته اند و نقل های پیرامون نامگذاری او توسط خداوند و سبقت نگرفتن رسول خدا در نامگذاری آن حضرت بر خداوند، بیان کرده اند، که نمی توان به این اقوال اعتماد نمود. چرا که در هیچ یک از منابع معتبر و دسته اول تاریخی و روایی این گزارش ها بیان نشده است، ابن اثیر(متوفای 630ق)آورده است که زینب دختر علی بن ابیطالب زمان رسول خدا(ص) را درک نموده و در حیات آن حضرت به دنیا آمده است( اسدالغابه ج۶شماره ۶۹۶۱)عدم بیان مورخان، شخصیت شناسان و علمای علم انساب در این باره به گونه ای است که نمی توان به نقل های بعدی که اغلب میان مورخان دوره صفویه و قاجار متداول گردیده است، اعتماد نمود، مضافا بر اینکه این گونه نظرات بعضا بدون دلیل و مستندی قابل قبول ارائه شده اند، بنابر این مسکوت نهادن روز و سال ولادت زینب کبری(س) و عدم تعیین این رویداد منطبق با موازین علمی است؛کنیه مبارکش ام الحسن( المجدی ص۱۹۹)و در برخی نقل ها، ام کلثوم بوده است،زینب کبری(س) با پسر عمویش عبدالله بن جعفر ازدواج نمود، ابن سعد به اسنادش از عبدالرحمن بن مهران نقل می کند: عبدالله بن جعفر به همراه زینب با لیلی دختر مسعود نیز ازدواج کرد( الطبقات الکبری ج۶شماره ۴۶۲۷) اما ابن حزم نقل می کند که عبدالله بن جعفر بعد از طلاق دادن زینب با خواهرش ام کلثوم ازدواج نمود( جمهره انساب العرب ص۳۸) ظاهرا این نقل صحیح به نظر نمی رسد، چرا که بنابر تصریح علمای انساب، امیر المومنین دارای دو دختر به نام های ام کلثوم کبری و ام کلثوم صغری بوده است، ام کلثوم کبری در زمان خلافت عمر بن خطاب، به ازدواج او در آمد و از او زید و رقیه را به دنیا آورد و در دوران امامت امام حسن بن علی از دنیا رفت ام کلثوم صغری به ازدواج کثیر بن عباس در آمد و در گزارش دیگری همسر عبدالله بن عقیل بود( المجدی ص۲۰۰/ الاصیلی ص۵۹)احتمال دارد ازدواج های دیگر عبدالله بن جعفر، بعد از وفات زینب کبری انجام گرفته باشد، ابن عنبه (متوفای828ق) وفات عبدالله بن جعفر را در نود سالگی و به سال هشتاد هجری در دوران خلافت عبد الملک مروان و یا سلیمان بن عبد الملک دانسته است( عمده الطالب ص۳۹) در حالی که در نقل منسوب به عبیدلی(متوفای 277ق) به اسنادش از هند دختر ابو رافع بن عبدالله نقل می نماید که زینب کبری روز یکشنبه پانزدهم رجب سال قمری وفات نمود( اخبارالزینبات ص۱۲۲) بنابر این ازدواج عبدالله بن جعفر با لیلی دختر مسعود بعد از سال 62ق بوده است،مضافا بر اینکه مسئله طلاق زینب کبری(س) در هیچ یک از منابع و ماخذی که به شرح احوال عبدالله بن جعفر پرداخته اند نیامده است و این حزم در این نقل واحد است؛ اما ادعای اینکه امیرالمومنین(ع) هنگام ازدواج زینب کبری(س)با عبدالله بن جعفر ، شرط نمود که اگر او خواست در سفر برادرش را همراهی نماید، عبدالله مانع او نشود،هیچ گونه دلیل معتبر تاریخی از میان منابع متقدم نسبت به آن وجود ندارد و این مسئله از سوی برخی متاخران اضافه شده است،ابن اثیر (متوفای 630ق) زینب کبری را زنی عاقل با منطقی محکم و استوار معرفی کرده است( اسدالغابه ج۶شماره ۶۹۶۱) @ashoora_61