📆بیست و چهارم ماه ذی الحجه سال دهم هجری، نزول #آیه_مباهله :👇 @AsnadolMasaeb

✅حضرت رسول اکرم(ص) در سال دهم هجری، نامه‌ای به اسقف نجران (ابو حارثه) نوشت، و طی آن، مسیحیان نجران را به دین اسلام دعوت کرد. «نجران» که در مرز حجاز و یمن قرار گرفته، در آغاز طلوع اسلام تنها منطقه مسیحی‌نشین در حجاز (عربستان) بود. نماینده پیامبر اسلام(ص)، صهیب بن سنان، نامه را به اسقف مسیحیان نجران رساند. او پس از خواندن نامه، شورایی مرکب از شخصیت‌های مذهبی و غیرمذهبی تشکیل داد، که وارد مدینه شوند و از نزدیک با پیامبر آخرالزمان(ص) دیدار کنند و دلایل نبوت ایشان را مورد بررسی قرار دهند. هیئت مسیحیان نجران متشکل از ۶۰ نفر به مدینه رفتند. نمایندگان نجران پس از دیدار با پیامبر(ص) با او به مباحثه و تبادل نظرات و افکار پرداختند و در مورد مسیح(ع) و مریم(س) و خدا به گفتگو نشستند، که در نهایت آنان به رسول اکرم(ص) گفتند : گفتگوهای شما ما را قانع نمی‌کند! در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه مباهله را آورد و پیامبر(ص) را مأمور کرد، تا با کسانی که با او مجادله می‌کنند، به مباهله برخیزد. آن آیه چنین است : 📋《فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِين》 ♦️به آنها بگو : بیایید ما فرزندان خود را دعوت می‌کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت می‌نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت می‌کنیم، شما نیز از نفوس خود را، آنگاه مباهله می‌کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار می‌دهیم.(۱) نمایندگان نجران از رسول اکرم(ص) وقت خواستند و قرار شد فردای آن روز به مباهله بروند. روز مباهله طبق نقل شیخ مفید، پس از فتح مکه (سال هشتم هجری) و قبل از حجة الوداع (سال دهم هجری) در روز ۲۴ ذی الحجه رخ داده است.(۲) رسول اکرم(ص) و نمایندگان نجران، توافق کردند که مراسم مباهله در نقطه‌ای خارج از شهر مدینه، در دامنه صحرا انجام بگیرد. اسقف مسیحی به نمایندگان نجران گفته بود، در مراسم مباهله نگاه کنید، اگر محمد(ص) با فرزندان و خانواده اش برای مباهله آمد، از مباهله با او بترسید و اگر با یاران و سربازان آمد با او مباهله کنید. رسول اکرم(ص) به همراه امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و حضرت فاطمه(س) به سمت صحرا رفت. اسقف هنگام دیدن آنان گفت : آنان که با محمد(ع) هستند، کیستند؟ گفتند : آن که پیش روی اوست، پسر عموی او و شوهر دخترش و محبوب‌ترین خلق نزد اوست؛ آن دو طفل، فرزندان اویند از دخترش؛ و آن زن، فاطمه(س) دختر اوست که عزیزترین خلق، نزد اوست. اسقف در این هنگام گفت : من صورتهایی را می بینم که اگر از خدا تقاضا کنند، که کوهها را از جا برکند، چنین خواهد کرد. هرگز با آنها مباهله نکنید، که هلاک خواهید شد و یک مسیحی تا روز قیامت بر روی زمین باقی نخواهد ماند. پس با دیدن این صحنه هیأت مسیحی از مباهله امتناع ورزید و اسقف اعظم مسیحیان به رسول اکرم(ص) گفت : یا اباالقاسم! ما با تو مباهله نمی کنیم، بلکه مصالحه می کنیم. پیامبر اسلام(ص) نیز با آنها بر پرداخت جزیه مصالحه نمود.(۳) همچنین در روایت دیگری آمده است که پیامبر اسلام(ص) پس از امتناع هیأت مسیحی از مباهله چنین فرمود : 📋《أَمَا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَوْ لَاعَنُونِي مَا أَحَالَ اللَّهُ لِيَ الْحَوْلَ وَ بِحَضْرَتِهِمْ مِنْهُمْ بَشَرٌ إِذاً لَأَهْلَكَ اللَّهُ الظَّالِمِينَ‌》 ♦️اما قسم به خدایی که جانم در دست اوست، اگر آنها با ما ملاعنه می کردند، خداوند سالى را بر من سپرى نمى‌كرد مگر اينكه كسى از آنان باقى نمى‌ماند و در اين صورت خدا ستمگران را هلاك می کرد.(۴) 📚منابع： ۱)سوره آل عمران، آیه ۶۱ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۱، صص۱۶۶-۱۷۱ ۳)تفسیر نمونه مکارم شیرازی، ج۲، ص۵۷۸ ۴)شواهد التنزیل حاکم حسکانی، ج۱، ص۱۵۷ @AsnadolMasaeb

📜آیه مباهله بزرگترین فضیلت #امام_علی_علیه_السلام در کلام نورانی #امام_رضا_علیه_السلام! 👇 @AsnadolMasaeb

✅روزى مأمون عباسی به امام رضا(علیه السلام) گفت : 📋《أَخْبِرْنِی بِأَکْبَرِ فَضِیلَةٍ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ(ع) یَدُلُّ عَلَیْهَا الْقُرْآنُ؟》 ♦️بزرگترین فضیلت امیرالمؤمنین(ع) که قرآن هم بر آن دلالت داشته باشد، چیست؟ امام رضا(ع) فرمود : 📋《فَضِیلَةٌ فِی الْمُبَاهَلَةِ!》 ♦️فضیلتی که در آیه مباهله به آن اشاره شده است که خداى عزّوجلّ فرموده است : 📋《فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ》 ♦️پس هر که در این باره پس از دانشی که تو را (حاصل) آمده با تو محاجه کند، بگو بیایید پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم، سپس مباهله کنیم و لعنت‌ خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.(آل‌ عمران، ۶۱) سپس امام رضا(ع) فرمود : 📋《دَعَا رَسُولُ اللَّهِ(ص) أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ(ع) فَکَانَ نَفْسَهُ بِحُکْمِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ، فَقَدْ ثَبَتَ أَنَّهُ لَیْسَ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ تَعَالَى أَجَلَّ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) وَ أَفْضَلَ، فَوَجَبَ أَنْ لَا یَکُونَ أَحَدٌ أَفْضَلَ مِنْ نَفْسِ رَسُولِ اللَّهِ(ص) بِحُکْمِ اللَّهِ》 ♦️در جریان مباهله، حضرت رسول اکرم(ص) امیرالمومنین علی(ع) را به حکم خداوند متعال به عنوان نفس خویش خواند. پس در نتیجه ثابت شد احدی از خلق خدا، افضل و اجلّ از حضرت رسول اکرم(ص) نیست. پس طبق آیه قرآن احدى از جهانيان به حکم خدا، افضل از نفس رسول اکرم(ص) نیست.(۱) 👤استاد طائب می گوید : طبق آيه ی مباهله؛ 📋《...قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ..》استفاده مي شود، كه امام علی(ع) جان پيامبراکرم(ص) است. چون به تصريح دانشمندان، مراد از «انفسنا» امام علي(ع) مي‌باشد. اين كه رسول اكرم(ص)، امام علی(ع) را جان خود خوانده‏، نه به اين معناست كه «علي(ع)» پيامبر(ص) است! بلكه منظور اين است كه علي(ع) در فضائل، كمالات و مقامات همچون پيامبر(ص) مي باشد و در شجاعت، رشادت، شهامت، تقوا ، ايثار و خلاصه تمام كمالات و مقامات مانند حضرت رسول اکرم(ص) است. نتيجه اين كه علی(ع) در مقامات و كمالات نازل منزله پيامبر(ص) و تالی تلو اوست. با توجّه به اين مطلب اگر قرار باشد پس از پيامبر اكرم(ص) خليفه و جانشيني براي آن حضرت(ص) از سوي خداوند انتصاب شود،(طبق نظر شيعه)! يا امّت اسلامي كسي را براي اين منظور انتخاب كنند(طبق نظر اهل سنت)! آيا نبايد شخصي را انتخاب كنند كه مثل پيامبر، يا در مرحله بعد از آن حضرت(ص) باشد؟ بنابراين، از انطباق جمله «انفسنا» به شخص «علي بن ابي‏طالب(ع)» مي ‏توان پلي به سوی ولايت و امامت زد و بدين وسيله ولايت را ثابت كرد.(۲) 📚منابع : ۱)بحار الأنوار مجلسی، ج۱۰، ص۳۵۰ ۲)برگرفته از بیانات استاد طائب @AsnadolMasaeb

✍اعتراف به حقانیت و عظمت #آیه_مباهله در برخی منابع و کتب اهل سنت :👇 @AsnadolMasaeb

1️⃣ #آیه_مباهله @AsnadolMasaeb

2️⃣ #آیه_مباهله @AsnadolMasaeb

4️⃣ #آیه_مباهله @AsnadolMasaeb

✨💠✨💠💎💠✨💠✨ 📋بیست و چهارم ماه ذی الحجه سال دهم هجری، نزول #آیه_ولایت ،جریان خاتم بخشی حضرت امیرالمومنین #امام_علی_علیه_السلام در هنگام نماز!👇 #وقایع_ماه_ذی_الحجه @AsnadolMasaeb

✅مرحوم شیخ مفید واقعه خاتم بخشی امام علی(ع) در حین نماز را روز بیست و چهارم ذی الحجه می داند.(۱) حاکم حسکانی در شان نزول آیه ولایت می نویسد : ابن عباس نقل می کند که؛ 📋《أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) صَلَّى يَوْماً بِأَصْحَابِهِ صَلَاةَ الظُّهْرِ وَ انْصَرَفَ هُوَ وَ أَصْحَابُهُ فَلَمْ يَبْقَ فِي الْمَسْجِدِ غَيْرُ عَلِيٍّ(ع) قَائِماً يُصَلِّي بَيْنَ الظُّهْرِ وَ الْعَصْرِ》 ♦️روزی حضرت رسول اکرم(ص) در مسجد به همراه اصحاب نماز ظهر را اقامه کردند و بعد از اتمام نماز به همراه اصحاب از مسجد خارج شدند و کسی غیر از امام علی(ع) در مسجد باقی نماند. در حالی که علی(ع) در حال قیام، مشغول اقامه نماز بین ظهر و عصر بود. 📋《إِذْ دَخَلَ الْمَسْجِدَ فَقِيرٌ مِنْ فُقَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ فَلَمْ يَرَ فِي الْمَسْجِدِ أَحَداً خَلَا عَلِيّاً(ع) فَأَقْبَلَ نَحْوَهُ فَقَالَ : يَا وَلِيَّ اللَّهِ بِالَّذِي يُصَلَّى لَهُ أَنْ تَتَصَدَّقَ عَلَيَّ بِمَا أَمْكَنَكَ؟!!》 ♦️در این هنگام سائلی از فقیران مسلمین به مسجد آمد و کسی را غیر از علی(ع) در مسجد ندید. پس به سوی او رفت و گفت : ای ولی خدا! سوگند به کسی که برای او نماز خوانده می شود، آن مقدار که توان داری به من صدقه ای بده! 📋《وَ لَهُ خَاتَمٌ عَقِيقٌ يَمَانِيٌّ أَحْمَرُ كَانَ‌ يَلْبَسُهُ فِي الصَّلَاةِ فِي يَمِينِهِ فَمَدَّ يَدَهُ فَوَضَعَهَا عَلَى ظَهْرِهِ وَ أَشَارَ إِلَى السَّائِلِ بِنَزْعِهِ، فَنَزَعَهُ وَ دَعَا لَهُ》 ♦️همراه امیرمؤمنان(ع) انگشتری از عقیق یمانی بود که مولا همیشه آن را همراه نماز در دست راست مبارک می کرد. در این هنگام حضرت(ع) دست مبارکش را دراز کرد و پشت دست را که انگشتر کاملا نمایان بود، نشان داد و به سائل اشاره کرد که آن را از انگشت بیرون بیاورد. پس سائل چنین کرد و و انگشتر را گرفت و برای مولا دعا نمود و از مسجد خارج شد. در این هنگام جبرائیل نازل شد و گفت : 📋《لَقَدْ بَاهَى اللَّهُ بِكَ مَلَائِكَتَهُ الْيَوْمَ》 ♦️خداوند امروز به واسطه تو بر فرشتگانش مباهات می کند. سپس آیه ولایت را به خدمت رسول اکرم(ص) وحی نمود و گفت : 📋《إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُون》 ♦️همانا ولیّ شما تنها خدا و فرستاده اوست و همچنین کسانی که ایمان آورده‌اند، یعنی همان کسانی که نماز برپا می‌دارند و زكات می دهند، در حالی كه در رکوع نماز هستند.(مائده،۵۵)(۲) حضرت رسول اکرم(ص) برای پیدا کردن مصداق واقعی آیه شریفه، با جمعی از یاران خود به مسجد آمدند. آن ها سائلی را دیدند که از درب مسجد بیرون می آید. حضرت(ص) به او فرمود : 📋《هَلْ أَعْطَاكَ أَحَدٌ شَيْئاً؟》 ♦️آیا کسی چیزی به تو داد؟ سائل گفت : آری! آن حضرت(ص) پرسید : چه چیزی داد؟ سائل گفت : این انگشتر را! آن حضرت(ص) فرمود : 📋《مَن أَعْطَاكَهُ؟》 ♦️چه کسی این را به تو داد؟ سائل گفت : آن که در حال نماز است و به امیرمؤمنان(ع) اشاره کرد. آن حضرت(ص) فرمود : در چه حالتی بود؟ سائل گفت : در حال رکوع! حضرت رسول اکرم(ص) که می دید نشانه های آیه، بر علیّ بن ابی طالب(ع) انطباق پیدا کرده است، بی درنگ تکبیر گفت و اهل مسجد به دنبال تکبیر آن حضرت(ص) تکبیر گفتند.(۳) برو ای گدای مسکین، درِ خانه علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرَم گدا را! 👤شهریار 📚منابع： ۱)مَسارّ الشیعة شیخ مفید، ص۲۳ ۲)شواهد التنزيل حاکم حسکانی، ج۱، ص۲۱۲ ۳)مجمع البیان طبرسی، ج۳، ص۳۶۲ @AsnadolMasaeb

👤حسرت خلیفه دوم!👇 ✅بعد از نزول آیه ۵۵ سوره مائده که معروف به آیه ولایت است؛ 📋《إِنَّمٰا وَلِيُّكُمُ اَللّٰهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَلَّذِينَ آمَنُوا اَلَّذِينَ يُقِيمُونَ اَلصَّلاٰةَ وَ يُؤْتُونَ اَلزَّكٰاةَ وَ هُمْ رٰاكِعُونَ》واشاره به جریان انگشتر دادن امام علی(ع) در حالت رکوع به سائل دارد، بعدها در زمان حیات حضرت رسول اکرم(ص) این عمل توسط عمر بن خطاب نيز چندين بار انجام شد؛ تا در مورد او نیز آيه ای نازل شود! 💍نقل است که عمر گفته است؛ 📋《وَ اللهِ لَقَدْ تَصَدَّقْتُ بِاَرْبَعیِنَ خَاتَمَاً وَ اَنَا رَاکِعٌ لِیَنْزِلَ فِیَّ مَا نَزَلَ فِی عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبٍ(ع) فَمَا نَزَلَ》 ♦️به خدا سوگند! چهل انگشتر در حال رکوع دادم تا درحق من نیز آنچه در حق علی بن ابی طالب(ع) نازل شده است، نازل شود؛ ولی نازل نشد.(۱) ⁉️از این سخن عمر معلوم می‌شود که او نیز به این فضیلت خاص امام علی(ع) اعتراف داشته و چون نمی‌توانست این فضیلت را انکار نماید؛ لذا سعی می‌کرد او نیز صاحب فضیلتی اینچنینی باشد! با زاغ بگویید؛ نگوید سخن از قاف کاین لقمه به اندازه کام همه کس نیست! 👤نظریان 📚منبع： ۱)امالی شیخ صدوق، ص۱۸۶ @AsnadolMasaeb

📆روز بیست و پنجم ماه ذی الحجه سال دهم هجری قمری، نزول #سوره_هل_اتی در شان امام علی(علیه السلام) و حضرت فاطمه(سلام الله علیها) و حسنین(علیهما السلام) :👇 @AsnadolMasaeb

✅امام باقر(علیه السلام) در شان نزول سوره (هل اتی) می فرماید : 📋《مَرِضَ [یَومَاً] اَلْحَسَنُ(ع) وَ اَلْحُسَيْنُ(ع) وَ هُمَا صَبِيَّانِ صِغَارٌ فَعَادَهُمَا رَسُولُ اَللَّهِ(ص) وَ مَعَهُ رَجُلاَنِ》 ♦️روزی امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در دوران کودکی بیمار شدند. حضرت رسول اکرم(ص) همراه دو نفر از اصحاب از آنها عیادت کردند. یکی از آنان به امام علی(ع) گفت : 📋《يَا أَبَا اَلْحَسَنِ(ع)! لَوْ نَذَرْتَ فِي اِبْنَيْكَ نَذْراً إِنِ اَللَّهُ عَافَاهُمَا》 ♦️ای ابالحسن(ع)! چه خوب بود برای شفای دو فرزندت نذری برای خدا می کردی! امام علی(ع) فرمود : 📋《أَصُومُ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ شُكْراً لِلَّهِ تَعَالَى وَ كَذَلِكَ قَالَتْ فَاطِمَةُ(س) وَ قَالَ اَلصَّبِيَّانِ وَ نَحْنُ أَيْضاً نَصُومُ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ وَ كَذَلِكَ قَالَتْ جَارِيَتُهُمْ فِضَّةُ》 ♦️نذر می‌ کنم اگر خوب شدند سه روز را روزه بگیرم. حضرت فاطمه(س) نیز چنین فرمود و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هم فرمودند : ما نیز سه روز روزه می گیریم. فضه، کنیز آنان، نیز همین نذر را کرد. 📋《فَأَلْبَسَهُمَا اَللَّهُ اَلْعَافِيَةَ فَأَصْبَحُوا صِيَاماً وَ لَيْسَ عِنْدَهُمْ طَعَامٌ فَانْطَلَقَ عَلِيٌّ(ع) إِلَى جَارٍ لَهُ مِنَ اَلْيَهُودِ يُقَالُ لَهُ شَمْعُونُ يُعَالِجُ اَلصُّوفَ》 ♦️چندی نگذشت که امام حسن(ع) و امام حسین(ع) شفا یافتند. همه به نذر خود وفا کردند و روزه گرفتند، اما برای افطار چیزی در خانه نبود.  امام علی(ع) نزد یکی از همسایگان یهودی اش که پشم‌ باف بود و شمعون نام داشت رفت و به ایشان فرمود : 📋《هَلْ لَكَ أَنْ تُعْطِيَنِي جِزَّةً مِنْ صُوفٍ تَغْزِلُهَا لَكَ اِبْنَةُ مُحَمَّدٍ(ص) بِثَلاَثَةِ أَصْوَاعٍ مِنْ شَعِيرٍ؟》 ♦️آیا حاضری دختر محمد(ص) مقداری پشم برای تو بریسد و تو در برابرش کمی جو بدهی؟  شمعون یهودی گفت : 📋《نَعَم! فَأَعْطَاهُ》 ♦️بله! و به امام(ع) کمی پشم داد.  📋《فَجَاءَ بِالصُّوفِ وَ اَلشَّعِيرِ وَ أَخْبَرَ فَاطِمَةَ(س) فَقَبِلَتْ وَ أَطَاعَتْ ثُمَّ عَمَدَتْ فَغَزَلَتْ ثُلُثَ اَلصُّوفِ ثُمَّ أَخَذَ صَاعاً مِنَ اَلشَّعِيرِ فَطَحَنَتْهُ وَ عَجَنَتْهُ وَ خَبَزَتْ مِنْهُ خَمْسَةَ أَقْرَاصٍ لِكُلِّ وَاحِدٍ قُرْصاً وَ صَلَّى عَلِيٌّ(ع) مَعَ اَلنَّبِيِّ(ص) اَلْمَغْرِبَ ثُمَّ أَتَى مَنْزِلَهُ فَوُضِعَ اَلْخِوَانُ وَ جَلَسُوا خَمْسَتُهُمْ》 ♦️امام على(ع) پشم و به مقدار سه صاع جو هم به منزل آورد و موضوع را به حضرت فاطمه(س) گفت و حضرت فاطمه(س) نیز پذيرفت. حضرت فاطمه(س) یک‌ سوم آن پشم را ریسید و یک صاع جو از شمعون گرفت و آن را آرد کرد و با آن پنج قرص نان پخت. برای هر نفر یک قرص نان! امام علی(ع) نماز مغرب را با حضرت رسول اکرم(س) به جا آورد و سپس به منزل آمد. سفره را گستردند و هر پنج نفر سر سفره نشستند. 📋《فَأَوَّلُ لُقْمَةٍ كَسَرَهَا عَلِيٌّ(ع) إِذَا مِسْكِينٌ قَدْ وَقَفَ بِالْبَابِ فَقَالَ : اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ مُحَمَّدٍ(ص) أَنَا مِسْكِينٌ مِنْ مَسَاكِينِ اَلْمُسْلِمِينَ أَطْعِمُونِي مِمَّا تَأْكُلُونَ أَطْعَمَكُمُ اَللَّهُ مِنْ مَوَائِدِ اَلْجَنَّةِ》 ♦️هنگامی که حضرت امیرالمومنین(ع) اولین تکه را کندند، ناگاه مسکینی در خانه را زد و گفت :  سلام بر شما ای اهل بیت محمد(ص)! من مسلمان مسکینی هستم، از آنچه می‌خورید به من نیز بخورانید، خداوند از نعمت‌های بهشت به شما بدهد! امام على(ع) آن قطعه نان را از دست بر زمين نهاد و چنين فرمود : 📋《فَاطِمُ ذَاتَ اَلْمَجْدِ وَ اَلْيَقِينِ! يَا بِنْتَ خَيْرِ اَلنَّاسِ أَجْمَعِينَ! أَ مَا تَرَيْنَ اَلْبَائِسَ اَلْمِسْكِينَ جَاءَ إِلَى اَلْبَابِ لَهُ حَنِينٌ يَشْكُو إِلَى اَللَّهِ وَ يَسْتَكِينُ يَشْكُو إِلَيْنَا جَائِعٌ حَزِينٌ كُلُّ اِمْرِئٍ بِكَسْبِهِ رَهِينٌ مَنْ يَفْعَلِ اَلْخَيْرَ يَقِفْ سَمِينٌ مَوْعِدُهُ فِي جَنَّةٍ رَهِينٌ حَرَّمَهَا اَللَّهُ عَلَى اَلضَّنِينِ وَ صَاحِبُ اَلْبُخْلِ يَقِفْ حَزِينٌ تَهْوِي بِهِ اَلنَّارُ إِلَى سِجِّينٍ شَرَابُهَا اَلْحَمِيمُ وَ اَلْغِسْلِينُ》 ♦️اى فاطمه(س) كه داراى يقين و بزرگى هستى و اى دختر گزينه‌ترين همۀ مردم! آيا اين مستمند درمانده را كه بر در ايستاده و با آواى اندوهگين به خداوند شكايت مى‌كند و با گرسنگى و اندوه از ما يارى مى‌خواهد مى‌بينى‌؟ و هر كسى در گرو كردار خويش است و هر كس نيكى كند در موقف شاد و خرم مى‌ايستد و وعده‌گاه او بهشت است و خداوند بهشت را بر بخيل حرام فرموده است. شخص بخيل در موقف اندوهگين است و آتش او را به دوزخ فرا مى‌كشد. نوشيدنى او آشاميدنى‌هاى بسيار گرم و بوناک است. @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇

حضرت فاطمه(س) در پاسخ ایشان اين ابيات را فرمود : 📋《أَمْرُكَ سَمْعٌ يَا اِبْنَ عَمِّ وَ طَاعَةٌ مَا بِيَ مِنْ لَوْمٍ وَ لاَ وَ ضَاعَةٍ غَذِيتُ بِاللُّبِّ وَ بِالْبَرَاعَةِ أَرْجُو إِذَا أُشْبِعْتُ مِنْ مَجَاعَةٍ أَنْ أَلْحَقَ اَلْخِيَارَ وَ اَلْجَمَاعَةَ وَ أَدْخُلَ اَلْجَنَّةَ فِي شَفَاعَةٍ》 ♦️اى پسر عمو! فرمان تو شنيدنى و پذيرفتنى است و بر من هيچ پستى و كار نكوهيده نيست. من با خرد و نيكوكارى پرورش يافته‌ام و اميدوارم كه چون گرسنه‌ اى را سير كنم به نيكان و گزيدگان ملحق شوم و به بهشت درآيم و مقام شفاعت داشته باشم. 📋《وَ عَمَدَتْ إِلَى مَا كَانَ عَلَى اَلْخِوَانِ فَدَفَعَتْهُ إِلَى اَلْمِسْكِينِ وَ بَاتُوا جِيَاعاً وَ أَصْبَحُوا صِيَاماً لَمْ يَذُوقُوا إِلاَّ اَلْمَاءَ اَلْقَرَاحَ ثُمَّ عَمَدَتْ إِلَى اَلثُّلُثِ اَلثَّانِي مِنَ اَلصُّوفِ فَغَزَلَتْهُ ثُمَّ أَخَذَتْ صَاعاً مِنَ اَلشَّعِيرِ فَطَحَنَتْهُ وَ عَجَنَتْهُ وَ خَبَزَتْ مِنْهُ خَمْسَةَ أَقْرَاصٍ لِكُلِّ وَاحِدٍ قُرْصاً وَ صَلَّى عَلِيٌّ(ع) اَلْمَغْرِبَ مَعَ اَلنَّبِيِّ(ص) ثُمَّ أَتَى مَنْزِلَهُ فَلَمَّا وُضِعَ اَلْخِوَانُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ جَلَسُوا خَمْسَتُهُمْ فَأَوَّلُ لُقْمَةٍ كَسَرَهَا عَلِيٌّ(ع) إِذَا يَتِيمٌ مِنْ يَتَامَى اَلْمُسْلِمِينَ قَدْ وَقَفَ بِالْبَابِ فَقَالَ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ مُحَمَّدٍ(ص)! أَنَا يَتِيمٌ مِنْ يَتَامَى اَلْمُسْلِمِينَ أَطْعِمُونِي مِمَّا تَأْكُلُونَ أَطْعَمَكُمُ اَللَّهُ مِنْ مَوَائِدِ اَلْجَنَّةِ》 ♦️حضرت فاطمه(س) برخاست و آنچه در سفره بود به آن مستمند داد و همگان آن شب را گرسنه گذراندند و فرداى آن روز هم روزه گرفتند و حال آنكه در شب هم جز آب خالى چيزى نياشاميده بودند. آنگاه حضرت فاطمه(س) يك سوم ديگر از آن پشم را ریسید و يك صاع ديگر جو برداشت و دستاس و خمير كرد و پنج گرده نان پخت كه براى هر كس يك گرده بود. امام على(ع) همچنان نماز مغرب را با حضرت رسول اکرم(ص) به جا آورد و به خانه‌اش آمد و وقتی سفره گستردند و نشستند، نخستين لقمه‌ اى كه امام على(ع) از آن نان برگرفت، يتيمى از يتيمان مسلمانان بر در آمد و گفت : اى اهل بيت محمد(ص)! بر شما درود باد! من يتيمى از يتيمان مسلمانانم و از آنچه مى‌خوريد به من نیز بخورانيد، خدايتان از خوراكهاى بهشتى روزى فرمايد. امام على(ع) آن قطعه نان را از دست بر زمين نهاد و چنين فرمود : 📋《فَاطِمُ بِنْتَ اَلسَّيِّدِ اَلْكَرِيمِ، بِنْتَ نَبِيٍّ لَيْسَ بِالزَّنِيمِ، قَدْ جَاءَنَا اَللَّهُ بِذَا اَلْيَتِيمِمَنْ، يَرْحَمِ اَلْيَوْمَ فَهُوَ رَحِيمٌ، مَوْعِدُهُ فِي اَلْجَنَّةِاَلنَّعِيمِ، حَرَّمَهَا اَللَّهُ عَلَى اَللَّئِيمِ وَ صَاحِبُ اَلْبُخْلِ يَقِفْ ذَمِيمٌ، تَهْوِي بِهِ اَلنَّارُ إِلَى اَلْجَحِيمِ شَرَابُهُ اَلصَّدِيدُ وَ اَلْحَمِيمُ》 ♦️اى فاطمه(س)! اى دختر سيد بزرگوار! اى دختر پيامبرى كه هرگز آلايشى نداشته است! خداوند يتيمى پيش ما فرستاد و هر كس امروز رحم كند، رحيم است و وعده‌گاه او در بهشت نعمتهاى بهشتى است كه خداوند آنها را بر شخص پست حرام كرده است. آدم بخيل نكوهيده است و آتش او را به جحيم فرا مى‌خواند و آشاميدنى او آشاميدنيهاى بسيار گرم و بوناك است. حضرت فاطمه(س) نیز چنين فرمود : 📋《فَسَوْفَ أُعْطِيهِ وَ لاَ أُبَالِي وَ أُوثِرُ اَللَّهَ عَلَى عِيَالِي》 ♦️هم اكنون به او عطا مى‌كنم و باك ندارم و خداوند را بر بستگان خويش بر مى‌گزينم. 📋《وَ عَمَدَتْ فَاطِمَةُ(س) فَغَزَلَتِ اَلثُّلُثَ اَلْبَاقِيَ مِنَ اَلصُّوفِ وَ طَحَنَتِ اَلصَّاعَ اَلْبَاقِيَ وَ عَجَنَتْهُ وَ خَبَزَتْ مِنْهُ خَمْسَةَ أَقْرَاصٍ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ قُرْصاً وَ صَلَّى اَلْمَغْرِبَ مَعَ اَلنَّبِيِّ(ص) ثُمَّ أَتَى مَنْزِلَهُ فَقَرَّبَ إِلَيْهِ اَلْخِوَانَ وَ جَلَسُوا خَمْسَتُهُمْ》 ♦️سپس حضرت فاطمه(س) برخاست و آنچه در سفره بود به آن يتيم عنايت كرد و همگى گرسنه ماندند و چيزى جز آب خالى نياشاميدند، و فرداى آن روز هم روزه گرفتند. حضرت فاطمه(س) باقى ماندۀ پشم را ریسید و يك صاع باقى مانده از جو را دستاس و خمير كرد و پنج گرده نان فراهم آورد. امام على(ع) نماز مغرب را با حضرت رسول اکرم(ص) به جا آورد و به خانه آمد و نزديك سفره همگى با هم نشستند. 📋《فَأَوَّلُ لُقْمَةٍ كَسَرَهَا عَلِيٌّ(ع) إِذَا أَسِيرٌ مِنْ أُسَرَاءِ اَلْمُشْرِكِينَ قَدْ وَقَفَ بِالْبَابِ فَقَالَ : اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْلَ بَيْتِ مُحَمَّدٍ(ص)! تَأْسِرُونَنَا وَ تَشُدُّونَنَا وَ لاَ تُطْعِمُونَنَا؟》 ♦️نخستين لقمه كه امام على(ع) از آن نان گرفت يكى از اسيران مشركان آمد و بر در خانه ايستاد و گفت : اى خاندان محمد(ص)! سلام بر شما باد. ما را به اسيرى مى‌گيريد و خوراكى به ما نمى‌دهيد؟! @AsnadolMasaeb ادامه مطالب :👇

امام على(ع) آن قطعه نان را از دست بر زمين نهاد و چنين فرمود : 📋《فَاطِمُ بِنْتَ اَلنَّبِيِّ(ص) اَلْأَحْمَدِ، بِنْتَ نَبِيٍّ سَيِّدٍ مُسَدَّدٍ، قَدْ جَاءَكَ اَلْأَسِيرُ لَيْسَ يُهْدَى مُكَبَّلاً فِي غُلِّهِ مُقَيَّدٌ، يَشْكُو إِلَيْنَا اَلْجُوعَ قَدْ تَقَدَّدَ، مَنْ يُطْعِمِ اَلْيَوْمَ يَجِدْهُ فِي غَدٍ عِنْدَ اَلْعَلِيِّ اَلْوَاحِدِ اَلْمُوَحَّدِ، مَا يَزْرَعُ اَلزَّارِعُ سَوْفَ يَحْصُدُ فَأَعْطِيِنْ لاَ تَجْعَلِيهِ يَنْكُدُ حَتَّى تُجَازَيْ بِالَّذِي يُنَفَّذُ》 ♦️ای فاطمه(س)! ای دختر محمد(ص) مرسل! اى دختر پيامبر سرور استوار! اسيرى به اينجا آمده است كه به جاى ديگر رهنمون نمى‌شود و در غل و زنجير بسته است و از گرسنگى شكايت مى‌كند و چيزى مى‌خواهد و هر كس امروز خوراكى به كسى دهد فردا آن را مى‌يابد. نزد خداوند يكتاى بلند مرتبه آنچه را كشاورز بكارد به زودى درو خواهد كرد. به او خوراك بده و مگذار به زحمت افتد تا آنكه به چيزى پاداش داده شوى كه نيست و تمام نمى‌شود. حضرت فاطمه(ع)به ایشان چنين پاسخ داد : 📋《لَمْ يَبْقَ مِمَّا كَانَ غَيْرُ صَاعٍ قَدْ دَبِرَتْ كَفِّي مَعَ اَلذِّرَاعِي شِبْلاَيَ وَ اَللَّهِ هُمَا جِيَاعٌيَا رَبِّ لاَ تَتْرُكْهُمَا ضَيَاعٌ أَبُوهُمَا لِلْخَيْرِ ذُو اِصْطِنَاعٍ عَبْلُ اَلذِّرَاعَيْنِ طَوِيلُ اَلْبَاعِ وَ مَا عَلَى رَأْسِيَ مِنْ قِنَاعٍ إِلاَّ عَبَاءٌ نَسْجُهَا بِصَاعٍ》 ♦️از آنچه آورده‌اى جز يك صاع باقى نمانده است. كف دست و مچ من تاول زده است. به خدا سوگند دو پسرم گرسنه‌اند. خداوندا! آن دو را تباه مگردان. پدرشان هم در كار خير همواره كارهاى نو و تازه مى‌آورد، مچهاى دستش سطبر و بخشنده است. بر سر من سراندازى نيست جز آنچه كه به دست خود بافته‌ام. 📋《وَ عَمَدُوا إِلَى مَا كَانَ عَلَى اَلْخِوَانِ فَأَعْطَوْهُ وَ بَاتُوا جِيَاعاً وَ أَصْبَحُوا مُفْطِرِينَ وَ لَيْسَ عِنْدَهُمْ شَيْءٌ》 ♦️سپس برخاستند و آنچه در سفره بود به آن اسير دادند و شب را گرسنه گذراندند و فرداى آن روز هر چند روزه نداشتند، چيزى هم براى خوردن نداشتند.(۱) 📋《فَلَمَّا كَانَ اَلْيَوْمُ اَلرَّابِعُ وَ قَدْ وَفَوْا نَذْرَهُمْ أَخَذَ عَلِيٌّ(ع) بِيَدِهِ اَلْيُمْنَى اَلْحَسَنَ(ع) وَ بِيَدِهِ اَلْيُسْرَى اَلْحُسَيْنَ(ع)  وَ أَقْبَلَ عَلَى رَسُولِ اَللَّهِ(ص) وَ هُمْ يَرْتَعِشُونَ كَالْفِرَاخِ مِنْ شِدَّةِ اَلْجُوعِ》 ♦️صبح روز چهارم که شد، امام علی(ع) دست امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را گرفت، و نزد حضرت رسول اکرم(ص) آمدند. حضرت رسول اکرم(ص) وقتی بچه‌ها را دید که مانند جوجه ضعیف از شدت گرسنگی می‌لرزیدند. حضرت رسول اکرم(ص) هنگامی که آنان را اینگونه دید، فرمود : 📋《يَا أَبَا اَلْحَسَنِ(ع)! مَا أَشَدَّ مَا يَسُوءُنِي مَا أَرَى بِكُمْ!》 ♦️ای ابالحسن(ع)! چقدر بر من دشوار می‌آید که من شما را به چنین حالی ببینم. آنگاه با امام علی(ع) و کودکان به طرف خانه حضرت فاطمه(س) رفتند. 📋《وَ هِيَ فِي مِحْرَابِهَا وَ قَدْ لَصِقَ ظَهْرُهَا بِبَطْنِهَا مِنْ شِدَّةِ اَلْجُوعِ وَ غَارَتْ عَيْنَاهَا بِالدُّمُوعِ》 ♦️و او را در محراب خود یافتند، و از شدت گرسنگی ضعیف شده و چشمهایش گود افتاده بود، و حضرت(ص) از مشاهده این حال ناراحت شدند. در همین بین جبرئیل نازل شد، و عرضه داشت : 📋《يَا مُحَمَّدُ(ص)! خُذْ مَا هَنَّأَكَ اَللَّهُ فِي أَهْلِ بَيْتِكَ، فَأَقْرَأَهُ هَلْ أَتىٰ إِلَى آخِرِ اَلسُّورَةِ》 ♦️ای محمد(ص)! این سوره را بگیر! خدا تو را در داشتن چنین اهل بیتی تهنیت می‌گوید، آنگاه آیات آغازین سوره‌ی «هل أتی» را قرائت کرد. 📋《..یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیرا..》 ♦️برای جلب رضایت خدا، طعام خود را به مسکین و یتیم و اسیر می دهند. تا رسید به این آیه؛ 📋《إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاء وَكَانَ سَعْیكُم مَّشْكُورًا》 ♦️این پاداش شماست و از کوششتان سپاس گزاری شده است.(انسان، آیه ۸)(۲) 👤امام محمد شافعی می سراید : 📋《أَنَا عَبْدٌ لِفَتَىً أُنْزِلَ فِيهِ هَلْ أَتَى، إلَی مَتَی أَکتُمُهُ؟ أَکتُمُهُ إلَی مَتَی؟》 ♦️من غلام آن جوانمردی هستم که درباره ی او سوره ی (هل أتی) نازل شده است! و این را تاکی آن را پنهان کنم؟ تا کی؟ تا کی؟(۳) 📚منابع : ۱)روضة الواعظین ابن فتّال نیشابوری، ج۱، ص۱۶۰ ۲)عمدة عيون صحاح الأخبار ابن بطریق، ج۱، ص۳۴۵ ۳)دیوان امام شافعی، ص۲۶۳ @AsnadolMasaeb

1⃣3⃣روز بیست و سوم ماه ذی الحجه سال ۶۰ هجری قمری، کاروان #امام_حسین_علیه_السلام به وادی «زُبالة» رسیدند.👇 #روز_شمار_عاشورا @AsnadolMasaeb