جوجه های آخر پاییز🐥😅 مهندسی کشاورزی قبول شد. رشته ای مملو از واحدهای آزمایشگاهی وعملی. به دنبال راهی برای انجام کارهایش همراه با حفظ #چادرش بود. باید از ابتدا راهکاری عملی پیدا میکرد. درجلسه ی اول،با#چادرمخصوص آزمایشگاه که با آستین دوخته بود،وارد شد. همکلاسی هایش نگاه عاقل اندر سفیهی به او انداختند، حتی آن هایی که #چادرخود را برای کار عملی روی صندلی گذاشته بودند. استاد وارد شد. در آزمایشگاه راه می رفت و لباس آزمایشگاه همه را چک میکرد. وقتی به او رسید، گفت:"خانم لباس آزمایشگاه شما کو؟" بااحترام به استاد گفت: "من این پوشش را ویژه ی آزمایشگاه و به جای روپوش دوخته ام.مطمئن باشید در انجام وظایفم قصور نمیکنم." 👨‍🔬استاد با کنایه گفت:"جوجه را آخر پاییز می شمارند!" دانشجویان باز هم معنادار و سنگین نگاهش کردند... 🌱با خوش خلقی افزون برانجام کارهای خودش،به دیگران‌هم کمک میکرد. کوشا و پرتلاش بود... 📝ترم بعد چند نفر از همکلاسی ها،با #چادرمخصوص کار عملی به کلاس آمدند. استاد وارد کلاس شد. برای چک کردن لباس آزمایشگاه دانشجویان در آزمایشگاه قدم می زد... 🌻وقتی به آنها رسید نگاهی کرد و بدون هیچ حرفی رفت. خدارا شکر کرد که نه تنها همرنگ جماعت نشده،بلکه توانسته دیدگاه استاد و هم کلاسی هایش را تغییر دهد... 📖برگرفته از کتاب: "دخترانِه های دَرِگوشی"🧕_ص ۱۸۵