#سالها_در_انتظار_یار #قسمت_211 صداهای نامفهومی به گوشش می رسید. غیر از آن، صدای تپش قلبش را هم می شنید. احساس کرد که نفس هایش به شماره افتاده. ریتمِ تپش قلبش، کندتر و کندتر شد و حسِ سبک شدن پیدا کرد. راحت و سبکبال شد. دردی حس نمی کرد. چه حالِ خوبی داشت. حالی که تا آن موقع تجربه نکرده بود. حسِ پرنده ای را داشت که اوج گرفته بود در آسمان و بالا و بالاتر می رفت. آرزو داشت همیشه در همان حال بماند. سرو صداها بیشتر و بیشتر شد و بعد دیگر هیچ صدایی نبود. حتی صدای تپش قلبش. آسوده و بی درد، در خوابِ عمیقی فرو رفت. خوابی که سالها آرزویش را داشت. مدت ها بود که خواب راحتی به خودش ندیده بود. ولی حالا فارغ از تمامِ دغدغه ها و به دور از افکارِ پریشان، آرام و آسوده خوابیده بود. کاش این خواب ابدی باشد و در پسش بیداری نباشد. کاش این رؤیا ماندگار و واقعی باشد. 🖋نویسنده (فرجام پور) ⛔️کپی و فروارد حرام❌ http://eitaa.com/joinchat/2376597514Cd7df27c490