⚠️ #سلبریتی_الگوی_مصرف_پست_مدرن به تعبیر یک نویسنده جامعه شناس، در جامعه معاصر سلبریتی بودن لزوما به این معنی نیست که یک فرد در مقایسه با میانگین افراد آن جامعه از استعداد و مهارت بیشتری برخوردار است، بلکه صرفا به این معنی است که یک نفر بهتر از دیگران توانسته #کالایی را که مردم می خواهند، به خوردشان بدهد. مهم این است که مردم با دیدن آن بتوانند رویایی از آن چه را ندارند، در سر بپرورانند. به همین خاطر است که با بررسی سلبریتی های هر جامعه می توان به #فرهنگ_توده_ای و شکاف های اصلی آن جامعه در یک دوره مشخص پی برد. چرا که #فرهنگ_شهرت چیزی فراتر از علاقه به آدم های مشهور، انعکاسی از ارزش های جمعی و نمایش رابطه پیچیده میان انتظارات اجتماعی و واقعیت های اجتماعی ـ اقتصادی است. #تفاوت_سلبریتی_های الان با الگوها و اسوه های سنتی را می توان در خلقیات و روحیات و رفتارهای ارزشی و انسانی و اجتماعی آنها دانست. در دوران ماقبل پست مدرن، کسی که ویژگی های متفاوت تری بلحاظ پهلوانی یا اندیشه ای یا جوانمردی و ایثارگری یا مدیریت و راهبری دینی و اجتماعی و سیاسی و یا مولد بودن در امور اقتصادی و... را داشت، تبدیل به شخصیتی مرجع و معروف می شد و تاثیر رسانه ها حداقلی محض بود ولی الان ویژگی های ظاهری و #سبک_مصرفی و پوششی خاص با حضور حداکثری در مقابل ارباب رسانه و تبدیل شدن به سوژه مصرف رسانه ای باعث شهرت و معروفیت شخص می شود. 📝علیرضا محمدلو 📍تبیین بیشتر مطلب در لینک زیر👇 http://vasael.ir/fa/news/13493/سلبریتی-الگوی-مصرف-پست-مدرن @andisheengelabi

⚠️ #سلبریتی_الگوی_مصرف_پست_مدرن به تعبیر یک نویسنده جامعه شناس، در جامعه معاصر سلبریتی بودن لزوما به این معنی نیست که یک فرد در مقایسه با میانگین افراد آن جامعه از استعداد و مهارت بیشتری برخوردار است، بلکه صرفا به این معنی است که یک نفر بهتر از دیگران توانسته #کالایی را که مردم می خواهند، به خوردشان بدهد. مهم این است که مردم با دیدن آن بتوانند رویایی از آن چه را ندارند، در سر بپرورانند. به همین خاطر است که با بررسی سلبریتی های هر جامعه می توان به #فرهنگ_توده_ای و شکاف های اصلی آن جامعه در یک دوره مشخص پی برد. چرا که #فرهنگ_شهرت چیزی فراتر از علاقه به آدم های مشهور، انعکاسی از ارزش های جمعی و نمایش رابطه پیچیده میان انتظارات اجتماعی و واقعیت های اجتماعی ـ اقتصادی است. #تفاوت_سلبریتی_های الان با الگوها و اسوه های سنتی را می توان در خلقیات و روحیات و رفتارهای ارزشی و انسانی و اجتماعی آنها دانست. در دوران ماقبل پست مدرن، کسی که ویژگی های متفاوت تری بلحاظ پهلوانی یا اندیشه ای یا جوانمردی و ایثارگری یا مدیریت و راهبری دینی و اجتماعی و سیاسی و یا مولد بودن در امور اقتصادی و... را داشت، تبدیل به شخصیتی مرجع و معروف می شد و تاثیر رسانه ها حداقلی محض بود ولی الان ویژگی های ظاهری و #سبک_مصرفی و پوششی خاص با حضور حداکثری در مقابل ارباب رسانه و تبدیل شدن به سوژه مصرف رسانه ای باعث شهرت و معروفیت شخص می شود. 📝علیرضا محمدلو 📍تبیین بیشتر مطلب در لینک زیر👇 http://vasael.ir/fa/news/13493/سلبریتی-الگوی-مصرف-پست-مدرن @andisheengelabi

1⃣ #ریچارد_دایر با دست گذاشتن بر کلیدواژه هویت می‌گوید: علاقه ما به سلبریتی ها، کمتر، از اینکه آنها کیستند و یا چه دستاوردی داشته اند و بیشتر، از آنچه آنها بازنمایی می کنند می آید: ستاره ها چیستی انسان بودن در جامعه امروز را مفصل بندی می‌کنند؛ یعنی آنها انگاشت خاصی که ما از شخص یا فرد داریم را بیان می‌کنند. 🔸او اضافه می کند که آنها جنبه هایی از زندگی را اجرا می کنند که برای ما مهم اند و ادعا می‌کند که ستاره‌ها” تن یافتگی مقوله های اجتماعی” از جمله نژاد، طبقه، قومیت جهت‌گیری جنسیتی و دین‌اند. به تعبیری #هویت_سازی و فردسازی می‌کنند و این برای ادراک بشری مهم و جذاب است. 2⃣ یک پله بالاتر از هویت، #ایده_بازنمایی می‌گوید آنچه در گفتمان رسانه ها رسانش می‌شود نه تصاویر خاص سلبریتی ها بلکه معناهایی است که به سلبریتی ها پیوست می‌شود. مثلا معنای مادر، عشق، سرزمین و بسیاری از مفاهیم را در گُرده سلبریتی ها معنا می‌کنیم و همین پدیده‌ها می توانند با تغییر گفتمانی در پیج شخصی یا رفتار اجتماعی خود، تمام این مفاهیم استراتژیک ساخته شده را تحریف و تخریب نمایند. قدرت معناسازی از سلبریتی ها پدیده‌های فرهنگی استراتژیک می‌سازد. 3⃣#هال می گوید: فرهنگ نه در رمان ها و نقاشی ها که در کردارها دیده می‌شود. #کردارهای_رسانه‌ای بدلیل اندرکنش های فرا اجتماعی به تعبیر #کریس_روجک، که همان صمیمیت های از راه دور خوانده و ترجمه می‌شود، سمت و سبک زندگی افراد را جهت می‌دهد و صورتبندی می‌کند. 🔸اوج همذات پنداری با کردارهای سلبریتی ها را در میان برخی از افراد کم سن و سال جامعه شاهد هستیم که تبدیل به موج فرهنگی در فضای مجازی می‌شوند که نمونه های آن را در امثال ساسی مانکن و…تجربه کرده ایم. 4⃣از نظر #دانیل_بورستین، سلبریتی ها #جعل می‌شوند. او می گوید: سلبریتی کسی است که برای مشهور بودنش مشهور است. این شخصیت های مصنوعی، #سوار_بر_جذابیت‌های_زنجیره‌ای همچون قیافه و استایل کیف و کفش و لباس و ارتباطات، بدلیل بده بستانی که مخاطب با سلبریتی در جهان تخیلی اش شکل داده، شخصیت مخاطب را تسخیر می‌کند. 5⃣برخی معتقدند که سلبریتی ها، #شبه_دین بوده و فرادین عمل می‌کنند. در مخاطب، نوعی سرسپردگی ایجاد می‌کند و معناسازی با چاشنی حواس پرتی صورت می‌گیرد. با این توضیح که دین دارای گرانش و وزن و جدیت خاصی است و در تلاش است که نقش و سهمی در حل مسائل اجتماعی داشته باشند و طبیعتا با آگاهی و خودآگاهی و توجه همراه می‌شود. #فرهنگ_شهرت به وسیله گونه ای از بی‌توجهی شناخته و شمرده می‌شود. 6⃣ فرهنگ شهرت مبتنی بر خودشیفتگی است و #سندروم_نارسیسیم را ترویج می‌کند. واکنین می‌گوید: چون فرددخودشیفته از همه نوع توجه و دوست داشته شدن لذت می‌برد و مثلا به یک میزان از اینکه از او بترسند یا دوستش داشته باشند خوشش می‌آید برایش مهم نیست که آنچه درباره او منتشر می‌شود دروغ باشد. اساسا تمرکز سلبریتی ها بر #اقتصاد_توجه بوده و دغدغه مرکزی آنها دیده‌شدن حداکثری است. 🔸با همه این تفاسیر که در نقد سلبریتی و نه ستاره یا قهرمان مطرح گردید باید اذعان داشت که سلبریتی به معنای خاص شهرت منتسب، برای هر جامعه می‌تواند فرصت تلقی شود بشرطی که در خدمت معانی عمیق قرار بگیرد و ریل تربیت و ساخت این پدیده‌ها بگونه‌ای رقم بخورد که یا پارادوکسی در زندگی شخصی و حرفه ای آنها مشاهده نشود و یا اینکه طبق قوانین مشخصی، پس‌لرزه‌های سیاسی و فرهنگی آنها کنترل شود که در ساحت فرهنگ عمومی یا انتخابات و اعتراضات و حوادث اجتماعی مختلف مثل زلزله و سیل و…شاهد #کنشگری_منفی و تولید گسل اجتماعی از جانب آنها نباشیم! ✍علیرضامحمدلو،پژوهشگر رسانه و علوم اجتماعی 🆔@andisheengelabi

▫️ماجرای یک #غم_سفارشی! 🔎چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند... ▫️از فوتبالیست جماعت ناراحت نشوید که چرا مقابل دوربین، #فیگور_غم می‌گیرند ‌و شادی پس از گل خود را به احترام مردم!؟ سانسور می‌کنند. همین جماعت را باید در شب های پارتی و مختلط ببینی که چگونه از خجالت قیافه غم‌زده خود در می‌آیند و دستبند به دست، راهی زندان و آب خنک می‌شوند. ▫️شب یلدا را چون نماد شادی ایرانی است تحریم و بایکوت می‌کنند(در فضای مجازی البته) و شب کریسمس را تا صبح پاس میدارند(در فضای واقعی البته). چهره ها غم و شادی شان هم #کالایی_مصرفی است و بستگی به مشتری اش دارد. حال این آدم ها هم برحسب دلار محاسبه می شود و محل و قرار معامله نیز فجازی است. ▫️تصویر و تصوری از واقعیت هم برایشان وجود ندارد و تحت تاثیر آشوب ذهنی و فیلترینگ حبابی، مردم و مخاطب را هم دچار #فریب_ذهنی می‌کنند. مردم ناراحت نیستند ولی این جماعت پارتیچی، یک ناراحتی تحمیلی و #غم_سفارشی را هرهفته مقابل دوربین برای مردم القا می‌کنند. ▫️#فرهنگ_شهرت را هر روز درحال مصرف و درونی سازی هستیم و یک #دیکتاتوری_پنهان تحت پوشش صنعت فرهنگ، حتی نسخه شادی و غم برای ما می‌پیچد. اکنون دیگر از فاز "چگونه و به چه چیزی فکر بکنیم" عبور کرده‌ایم و به مرحله " چرا و چگونه شاد یا ناراحت باشیم" رسیده ایم. یعنی هژمونی و سلطه سرمایه‌داری بر #افکار، به سوی #ذائقه ها هم سرایت کرده است. #سلبریتی ✍علیرضامحمدلو 🆔@asre_tabyin

1⃣ #ریچارد_دایر با دست گذاشتن بر کلیدواژه هویت می‌گوید: علاقه ما به سلبریتی ها، کمتر، از اینکه آنها کیستند و یا چه دستاوردی داشته اند و بیشتر، از آنچه آنها بازنمایی می کنند می آید: ستاره ها چیستی انسان بودن در جامعه امروز را مفصل بندی می‌کنند؛ یعنی آنها انگاشت خاصی که ما از شخص یا فرد داریم را بیان می‌کنند. 🔸او اضافه می کند که آنها جنبه هایی از زندگی را اجرا می کنند که برای ما مهم اند و ادعا می‌کند که ستاره‌ها” تن یافتگی مقوله های اجتماعی” از جمله نژاد، طبقه، قومیت جهت‌گیری جنسیتی و دین‌اند. به تعبیری #هویت_سازی و فردسازی می‌کنند و این برای ادراک بشری مهم و جذاب است. 2⃣ یک پله بالاتر از هویت، #ایده_بازنمایی می‌گوید آنچه در گفتمان رسانه ها رسانش می‌شود نه تصاویر خاص سلبریتی ها بلکه معناهایی است که به سلبریتی ها پیوست می‌شود. مثلا معنای مادر، عشق، سرزمین و بسیاری از مفاهیم را در گُرده سلبریتی ها معنا می‌کنیم و همین پدیده‌ها می توانند با تغییر گفتمانی در پیج شخصی یا رفتار اجتماعی خود، تمام این مفاهیم استراتژیک ساخته شده را تحریف و تخریب نمایند. قدرت معناسازی از سلبریتی ها پدیده‌های فرهنگی استراتژیک می‌سازد. 3⃣#هال می گوید: فرهنگ نه در رمان ها و نقاشی ها که در کردارها دیده می‌شود. #کردارهای_رسانه‌ای بدلیل اندرکنش های فرا اجتماعی به تعبیر #کریس_روجک، که همان صمیمیت های از راه دور خوانده و ترجمه می‌شود، سمت و سبک زندگی افراد را جهت می‌دهد و صورتبندی می‌کند. 🔸اوج همذات پنداری با کردارهای سلبریتی ها را در میان برخی از افراد کم سن و سال جامعه شاهد هستیم که تبدیل به موج فرهنگی در فضای مجازی می‌شوند که نمونه های آن را در امثال ساسی مانکن و…تجربه کرده ایم. 4⃣از نظر #دانیل_بورستین، سلبریتی ها #جعل می‌شوند. او می گوید: سلبریتی کسی است که برای مشهور بودنش مشهور است. این شخصیت های مصنوعی، #سوار_بر_جذابیت‌های_زنجیره‌ای همچون قیافه و استایل کیف و کفش و لباس و ارتباطات، بدلیل بده بستانی که مخاطب با سلبریتی در جهان تخیلی اش شکل داده، شخصیت مخاطب را تسخیر می‌کند. 5⃣برخی معتقدند که سلبریتی ها، #شبه_دین بوده و فرادین عمل می‌کنند. در مخاطب، نوعی سرسپردگی ایجاد می‌کند و معناسازی با چاشنی حواس پرتی صورت می‌گیرد. با این توضیح که دین دارای گرانش و وزن و جدیت خاصی است و در تلاش است که نقش و سهمی در حل مسائل اجتماعی داشته باشند و طبیعتا با آگاهی و خودآگاهی و توجه همراه می‌شود. #فرهنگ_شهرت به وسیله گونه ای از بی‌توجهی شناخته و شمرده می‌شود. 6⃣ فرهنگ شهرت مبتنی بر خودشیفتگی است و #سندروم_نارسیسیم را ترویج می‌کند. واکنین می‌گوید: چون فرددخودشیفته از همه نوع توجه و دوست داشته شدن لذت می‌برد و مثلا به یک میزان از اینکه از او بترسند یا دوستش داشته باشند خوشش می‌آید برایش مهم نیست که آنچه درباره او منتشر می‌شود دروغ باشد. اساسا تمرکز سلبریتی ها بر #اقتصاد_توجه بوده و دغدغه مرکزی آنها دیده‌شدن حداکثری است. 🔸با همه این تفاسیر که در نقد سلبریتی و نه ستاره یا قهرمان مطرح گردید باید اذعان داشت که سلبریتی به معنای خاص شهرت منتسب، برای هر جامعه می‌تواند فرصت تلقی شود بشرطی که در خدمت معانی عمیق قرار بگیرد و ریل تربیت و ساخت این پدیده‌ها بگونه‌ای رقم بخورد که یا پارادوکسی در زندگی شخصی و حرفه ای آنها مشاهده نشود و یا اینکه طبق قوانین مشخصی، پس‌لرزه‌های سیاسی و فرهنگی آنها کنترل شود که در ساحت فرهنگ عمومی یا انتخابات و اعتراضات و حوادث اجتماعی مختلف مثل زلزله و سیل و…شاهد #کنشگری_منفی و تولید گسل اجتماعی از جانب آنها نباشیم! ✍علیرضامحمدلو،پژوهشگر رسانه و علوم اجتماعی 🆔 @asre_tabyin