کودک و سه گانه تربیت رسانه ای(بخش اول) 🔹مشغول مطالعه مقاله ای با موضوع رسانه و تکنولوژی بودم که در انتهایش نوشته بود: تکنولوژی یک تقویت‌کننده است که خصلت‌های خوب ما را پررنگ و خصلت‌های بد ما را بدتر می‌کند. آنچه تکنولوژی انجام نمی‌دهد تبدیل‌کردن ما به آدم‌هایی بهتر است. این وظیفه‌ای است که نمی‌توانیم به ماشین محول کنیم. 🔸ضروری است که از نگاه یک پدر یا مادر دلسوز و مهربان و در نسبت با فرزندانمان این پاراگراف بالا را دومرتبه بخوانیم و دقیق تر بنگریم که آیا واقعا در #دهکده_جهانی به تعبیر مک لوهان که تکنولوژی فراگیر شده و اطلاعات به وفور در دسترس کودک سال و بزرگسال قرار گرفته و ارتباطات به موضوعی اینترنشنال و اپیدمیک بدل گشته چگونه باید از رسانه و تکنولوژی گوی سبقت را در تربیت کودکانمان بربابیم و به عنوان والدین کودک، تبدیل به واژه حاشیه ای و موجودی مزاحم نشویم؟ 🔸در جنگ تربیت میان تکنولوژی و خانواده یا جهان حقیقی و مجازی که برای ارباب رسانه با شکار توجه کودکانمان، بودجه های هنگفت و اقتصادکلانی به دنبال دارد، چگونه می توان انسان بهتری بود و بازی را به نفع خانواده ازآب درآورد و کودک متعادل و موفق و سالمی تربیت نمود؟ 🔸برای بهره برداری درست از رسانه در مسیر تربیت فرزند نه می توان دنیای مجازی اپیدمیک و فراگیر را بطور کامل پس زد و از اساس نپذیرفت و نه اینکه خیلی افراطی و بدون برنامه و #رژیم_مصرف، خود و خانواده را در اختیار تام و تحت آموزه های رادیکال رسانه ای قرار داد. 🔸آنچه که مهم و ضروری است و مسیر تربیت رسانه ای موفق و کم تنش و پرلذت را رقم می زند، شناخت صحیح #قوای_درگیر در ساحت رشد کودک است. #توجه، #تخیل،#تعقل سه عنصر اصلی برای شکل دهی شخصیت کودک هستند که اگر این زیربنا به درستی فهم و مدیریت شود، ابزار رسانه در خدمت اراده و اختیار انسان برای هرچه بهترشدن قرار خواهد گرفت. ✍علیرضامحمدلو 🆔@andisheengelabi