🔴 کوتاه درباره #امام_موسی_کاظم علیه‌السلام دوران امامت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام با دوران حکومت ۴ خلیفه عباسی که در راس آن‌ها هارون الرشید بود همزمان شد. آن‌ها در مجموع ۱۴ سال حضرت را تحت شدیدترین ظلم‌ها و شکنجه‌ها و زندان قرار دادند. چهار خلیفه هم عصر ایشان، از هیچ شکنجه‌ای برای خاموش شدن نور ولایت و امامت در سیاه چاله‌هایی جهنم گونه دریغ نکردند. در روایات داریم که استخوان‌های موسی بن جعفر (ع) در این سیاه چاله‌ها نرم شده بود. ارتباط با نور و هوا به سختی برقرار می‌شد، چه برسد به اینکه امام بتوانند به راحتی با خانواده و اصحابشان دیدار و یا ارتباط مکتوب داشته باشند. در روایات آمده است که زندان بان‌های امام هفتم (ع) سخت‌ترین اهانت کنندگان به پدر و مادر حضرت بودند و سعی می‌کردند با شکنجه روحی، عذاب‌های ایشان را چندین برابر کنند. هارون‌الرشید که بسیار شبیه معاویه بود به شدت اهل رعایت ظواهر اسلام بود اما در باطن بدترین خلق بود‌. روزی در کنار کعبه، هارون الرشید حضرت کاظم علیه السلام را ملاقات نمود و در ضمن سخنانی به امام علیه السلام گفت: آیا تو هستی که مردم مخفیانه با تو بیعت می کنند و تو را به رهبری خویش برمی گزینند؟ حضرت با کمال شهامت فرمود: «اَنَا اِمامُ الْقُلُوبِ وَاَنْتَ اِمامُ الْجُسُومِ؛ من بر دلهای مردم حکومت می کنم، و تو بر جسمهای آنان!» موسی بن جعفر (ع)در دل زمین و در عمق هفت متر استقرار داشتند. ارتفاع سیاه چال آنقدر کم بود که زندانی نمی‌توانست بایستد و اگر می‌خواست، حرکت کند، باید کمر را خم می‌کرد. علاوه بر این سیاه چال در فصول مختلف، سرما و گرمای غیر قابل تحملی داشت. رفت و آمد به سیاه چال سخت بود. آخر هم نتوانستند زندانی بودن آن امام همام را تحمل کنند و او را به شهادت رساندند. ما شیعیان ظلم ستیزی را از ائمه ظلم ستیز خود گرفته‌ایم و تا پای جان پای این مکتب خواهیم ماند. مگر با حبس نفس‌مان و ریختن خونمان خاموش شویم. امام کاظم (ع) به هشام بن حکم می فرماید: «یا هشام! انّ للّه علی النّاسِ حجّتین: حجّة ظاهرةً و حجّةً باطنة، فامّا الظاهرة فالرّسل و الأنبیاء و الأئمّة علیهم السلام، و امّا الباطنة فالعقول؛ ای هشام! خدا دو حجّت بر مردم دارد: یکی، حجّت آشکار و دیگری، حجّت درونی و باطنی. اما حجّت آشکار، پیامبران و رسولان و امامان اند و اما حجّت باطنی، عقل هاست.»