فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#منبرهای_دلنشین
سخنرانی #حجت_الاسلام_حدائق
نیاز هر مومن
سخنی از فرمایشات نهمین امام و یازدهمین معصوم، حضرت جوادالائمه علیه السلام
امام (ع)، سه ویژگی را بهعنوان نیازها و ضرورتهای هر انسان مؤمنی یاد میفرمایند. میفرمایند: «اَلمُؤمِن یَحتاجُ إلی ثَلاثٍ خِصالٍ. تُوفیقٍ مِنَ الله وَ واعِظٍ مِن نَفسِه وَ قَبولٍ مِمَّن یَنصَحُه».
انسانهای مؤمن اولاً نیازمند این هستند که توفیقهای خود و موفقیتهای خود را از خداوند طلب کنند و تقاضا کنند. پس «توفیقٍ مِنَ الله» یعنی داشتههای خود را تا به این لحظه، از خدا بدانیم. و یکجهت دیگرِ «توفیقٍ مِنَ الله» خواستههای خود را هم از این لحظه به بعد، از او بخواهیم.
چه میخواهید؟ در جستجوی چه چیزی هستید؟ که خداوند قدرت فراهم کردن آن را برای شما ندارد؟؟! این نکتهی اول که نیاز هر مؤمنی به توفیقٍ مِنَ الله است.
دوم، واعِظٍ مِن نَفسِه. یکی از ضرورتهای هر مؤمنی، برای خود، در وجود خود، واعظی قرار بدهد. به تعبیر عامیانهی روزمره، ما قبل از اینکه دیگران مچ ما را بگیرند، خود از خود مچگیری کنیم. امیرالمؤمنین (ع) در صفات انسانهای باتقوا، در نهجالبلاغه در خطبهی همام میفرمایند: «فَهُم لِأَنفُسِهِم مُتَّهِمون». انسانهای باتقوا، خودشان، خودشان را متهم میکنند. یعنی چرا این حرف را زدی؟ چرا این برخورد تند را کردی؟ ما قبل از اینکه دیگران بگویند: گفتارت درست نبود؛ رفتارت پسندیده نبود؛ این عملت، عمل شایستهای نبود و ... و قبل از اینکه از دیگران بشنویم، خودمان، خودمان را بازخواست کنیم و محاکمه کنیم....
@asrzohoor69
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#منبرهای_دلنشین
سخنرانی #حجت_الاسلام_حدائق
ویژه رحلت حضرت امام خمینی رحمت الله علیه
پیغمبر میفرماید: «لِیَکُن أکثَرُ هَمَّکَ الصَّلوةَ فَإِنَّهَا رَأسُ الإِسلام» بیشترین هَمّات و اندوهت و تلاشت باید در رابطه با نماز باشد. این دستور پیغمبر است. یعنی عمدهی تلاشتان باید بیاید روی محوریت نماز «فَإِنَّهَا رَأسُ الإِسلام» چون رأس اسلام، نماز است.
آن فیلمی که از حضرت امام گرفتند در بیمارستان، سرم در دست حضرت امام، بعد از عمل، امام با این حالتِ نقاهت، نمازِ شبش در بیمارستان تعطیل نشد. واقعاً برای همهی ما حجّت است.
در حالات امام دارد، امام بعد از عملی که کردند، چون امام سرطان داشتند، شاید چند ساعتِ آخرِ زندگی امام بود. آقای انصاری میگوید که: یک وقت امام به هوش آمدند، اوج بیماری بود که دیگر بعد از چند ساعت هم امام از دنیا رفتند. امام چشمانشان را باز کردند. من فهمیدم که امام، منتظرِ وقتِ نمازند. به اشاره، به من گفتند: وقتِ نماز داخل شده؟ حرف نمیتوانستند بزنند. گفتم: آقا، وقتِ نماز داخل شده. امام را تیمّم دادیم. همانطور که امام روی تخت خوابیده بودند، با اشاره، شروع کردند نمازخواندن. و بعضی از مردم، چقدر با نماز بیگانهاند...!
@asrzohoor69