#بازخوانی مقایسه نظر #قالیباف در مورد #برجام و #مذاکره با نظر رهبر معظم انقلاب مذاکره با دشمن؛ ابزار سلطه‌دشمن یا نوعی مبارزه محمدباقر #قالیباف مهر 95 در اجتماع بسیجیان شهرداری تهران که در محل باغ موزه دفاع مقدس برگزار شد نظر صریح خود درباره #برجام باز هم مطرح کرده و ضمن بیان موافقت خود با برجام مذاکره با دشمن را مبارزه دانسته و افزود: «بنده با #برجام موافق هستم اما باید باور داشته باشیم که #مذاکره با دشمن نیز به نوعی مبارزه است؛ باید باور داشته باشیم که دشمن همواره دشمن ماست اما شیوه امروز آن مذاکره با کشور ما است؛ ما باید همواره به سمت امکانات، آسایش و رفاه اجتماعی حرکت کنیم.»این در حالی است که رهبرانقلاب در بیانیه گام دوم مذاکره با آمریکا آن را بی فایده و حتی مضر معرفی کرده اند:  «در مورد آمریکا حلّ هیچ مشکلی متصوّر نیست و مذاکره با آن جز زیان مادّی و معنوی محصولی نخواهد داشت.»   #مقام_معظم_رهبری پیش تر از این نیز به سرزنش کسانی پرداخته اند که راه #مذاکره را توصیه میکنند. ایشان اول شروع تحمیلات را از مذاکره با دشمن معرفی کرده و فرموده بودند: «شما وقتی با کسی قهرید، وقتی با کسی حرف نمی‌زنید، رودربایستی با هم ندارید. در مقابلِ هم، هیچ حالت توقّعی وجود ندارد. اما وقتی با کسی مذاکره شروع شد؛ پشت میز نشستید؛ یک قهوه با هم خوردید؛ یک گپ دوستانه هم در کنارش با هم زدید؛ در فلان محفل بین‌المللی نشستید و با همدیگر یک خرده درددل کردید؛ بعد رودربایستی به‌وجود می‌آید. آن‌وقت، اوّلِ شروعِ تحمیلات است. بدبختیهای انقلابهای دنیا و تسلّط و نفوذ آمریکا از همین جا شروع شد. مثل کشورهایی که بنده نمی‌خواهم اسم آنها را بیاورم. امروز هم آن کشورهای بیچاره، غالباً چهره‌های بسیار بدی دارند. این است که روی #مذاکره فشار می‌آورند. اصرار می‌کنند که «ایران چرا نمی‌آید با ما مذاکره کند؟» عدّه‌ای هم که آدمهایی #ساده‌لوحند، یا نمی‌دانم، #مرعوبند، یا بی‌اطّلاعند، یا غیر سیاسی‌اند، در داخل خودمان این حرفها را #تکرار می‌کنند. من نمی‌دانم می‌فهمند چه دارند می‌گویند؟!... خیال می‌کنند حرف زدن دو نفر آدمِ معمولی است که گوشه‌ای بنشینند و صحبت کنند. نمی‌فهمند این مذاکره‌ای که دشمن این قدر روی آن اصرار می‌کند، چه خطرات بزرگی برای جمهوری اسلامی دارد. بنده معتقدم که تکرار این حرفها از طرف آنها هم، کار بدی است. من این را عرض می‌کنم. این نظر بنده است. بنده معتقدم: برای رایج کردن یک گناه در عمل، یکی از راههایش این است که آن گناه را در زبانها رایج کنند. آن قدر بگویند که قبحش از بین برود!»