#خاطرات_قرآنی(۱)👇 ☀️امام خمینی و انس با قرآن 🌷انقلاب در پرتو قرآن 👈 «می دانید که نهضت و انقلاب، برای پیاده کردن احکام اسلام است. ما مقصد دیگری غیر از این نداشتیم. آخر شما که نمی خواستید قدرت کسب کنید، بلکه می خواستید قرآن را احیا کنید.»(۱) به اعتقاد امام راحل هرگاه قرآن مهجور شود، اسلام نیز مظلوم خواهد شد و دلیل مهجور بودن قرآن بی اعتنایی به احکام سیاسی اسلام است. ایشان بر حضور قرآن در تمام شئون زندگی انسان تأکید می ورزد و بر این باور است که عمل به احکام سیاسی اسلام - که در قرآن منعکس شده است- موجب سیادت مسلمانان خواهد شد و اگر دولت ها و ملت های مسلمان به جای تکیه بر قدرت های استعمارگر بر اسلام تکیه می کردند و تعالیم نورانی و رهایی بخش قرآنی را به کار می بستند، امروز اسیر تجاوزگران صهیونیستی و آمریکایی نبودند.(۲) 🌷استفاده از فرصت ها👈 امام برای کارهای روزانه خود جدولی تهیه کرده بودند که در آن، کارهایی که می بایست در همه ساعات شبانه روز انجام شود، درج شده بود.(۳) با توجه به برنامه ریزی ایشان در زندگی می توان گفت که در تمام شبانه روز حتی یک دقیقه وقت تلف شده و بدون برنامه نداشتند.(۴) هنگامی که در پاریس بود، وقتی خبرنگارها برای مصاحبه به محضرش می آمدند، معمولا حدود ده دقیقه، یا یک ربع برای آماده کردن دوربین هایشان معطل می شدند، امام در همین فرصت به تلاوت قرآن مشغول می شد. بعضی از حاضران می گفتند: خود را برای مصاحبه آماده کنید (یعنی فعلا قرآن نخوانید!) در پاسخ می فرمود: «آیا در این چند دقیقه، عمرم و وقتم ضایع شود؟»(۵) یکی از نزدیکان امام(س) می گوید: «امام در روز چند نوبت قرآن می خواند؛ بعد از نماز صبح، قبل از نماز ظهر و عصر، قبل از نماز مغرب و عشاء و یا در هر فرصت دیگر، به این عمل مستحب پای بند بود. ما بارها در طول روز که خدمت ایشان می رسیدیم، امام را مشغول خواندن قرآن می دیدیم.» (۶) 🌷سلامتی جسم برای خواندن قرآن 👈در زمانی که امام در نجف بود، از ناحیه چشم دچار ناراحتی شده بود. هنگامی که پزشک چشم، ایشان را معاینه کرد، توصیه نمود که چند روزی قرآن نخوانند و استراحت نمایند. امام لبخند زدند و فرمودند: «دکتر! من چشمم را برای خواندن قرآن می خواهم! چه فایده ای دارد اگر چشم داشته باشم و قرآن قرآن نخوانم؟ شما کاری بکنید که من بتوانم قرآن بخوانم.»(۷) 🌷سفارش به تلاوت قرآن👈 امام راحل در نامه ای خطاب فرزندش، حاج سیداحمد نوشته است: «فرزندم! با قرآن، این کتاب معرفت آشنا شو، اگرچه با قرائت آن، و راهی از آن به سوی محبوب بازکن و تصور نکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد که این وسوسه شیطان است. آخر، این کتاب از طرف محبوب است برای تو و برای همه کس، و نامه محبوب، محبوب است اگر چه عاشق و محب، مفاد آن را نداند و با این انگیزه، حب محبوب، که کمال مطلوب است، به سراغت آید و شاید دست گیرد.»(۸) 🌷احترام به قرآن👈 قرآن کتاب بزرگی است که عظمت آن از عظمت خداوند نشأت گرفته است؛ زیرا قرآن تجلی آشکار پروردگار است. امام علی(ع) می فرماید: «فتجلی سبحانه لهم فی کتابه من غیر ان یکونوا رأوه؛(۹) خدای سبحان در کتابش خود را آشکار کرد، بی آنکه او را ببینند.» قرآن کریم به مقتضای آسمانی و الهی بودن، شایسته احترام و تکریم است. امام(س) ضمن بزرگ شمردن قرآن همواره آن را در ظاهر و باطن حفظ می کرد؛ «گاهی به دلایلی قرآن هایی را در کیف دستی به محضر امام می بردیم. در دفعات اولیه اتفاق افتاد که بدون توجه، قرآن را نیز همراه با چیزهای دیگر از کیف بیرون آورده، روی زمین می گذاشتیم. امام که مراقب بودند، فرمودند: «قرآن را روی زمین نگذارید! » و بلافاصله دست شان را جلو آوردند، آن راگرفتند و روی میز گذاشتند.»(۱۰) 🌷مصداق کامل آیه قرآن👈 مقام معظم رهبری می فرماید: «فردای آن شبی که امام عزیز به جوار رحمت الهی پیوسته بودند، سحرگاه در حالت التهاب و حیرت، تفألی به قرآن زدم؛ آیه 88 سوره کهف آمد: «و اما من آمن و عمل صالحا فله جزاء الحسنی و سنقول له من امرنا یسراً» دیدم واقعاً مصداق کامل این آیه، همین بزرگوار است. ایمان و عمل صالح و پاداش نیکو، بهترین پاداش برای او است.»(۱۱) #کتاب_شهداو_انس_به_قرآن #ناصرکاوه نمایش پی نوشت ها: 1) صحیفه نور، ج16، ص.27 2) ر.ک: صحیفه نور، ج 16، ص 39و ج 1، .186 3) حجه الاسلام انصاری کرمانی، روزنامه رسالت،97.2.3. 4) فرشته اعرابی، سیره 1، ص .19 5) مجله حوزه، شماره 96، ص .208 6) مصطفی وجدانی، سرگذشت های ویژه از زندگی امام خمینی، ج2، ص.52 7) مجله حضور، شماره 3، فاطمه طباطبایی. 8) مجله حوزه، شماره 96، ص .225 9) نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبه .147 10) سرگذشت های ویژه از زندگی امام خمینی، ج 5 ص .69 11) حدیث ولایت، ج1، ص 6؛ قرآن کتاب زندگی درآینه نگاه رهبر انقلاب، ص .191

📢 سخنرانی من مقدمه تلاوت قرآن بود ✏️ من در سالهای ۵۱ و ۵۲ و ۵۳ در مشهد سخنرانی می‌کردم؛ می‌ایستادم سخنرانی می‌کردم. بعد هم که حرف من تمام می‌شد، روی زمین می‌نشستم. سپس صندلی می‌گذاشتیم، تا قاری قرآن تلاوت کند. آقای فاطمی و بعضی از برادران دیگر، روی صندلی می‌نشستند و قرآن می‌خواندند. من می‌گفتم که حرف من مقدمه‌ی تلاوت قرآن است. من ایستاده صحبت می‌کردم؛ اما صندلی بلند و قشنگی - مثل منبر - گذاشته بودیم و اینها روی آن می‌نشستند و بعد از صحبت من قرآن می‌خواندند؛ همان آیاتی که من قبلاً تفسیر کرده بودم. فکر من این است. من می‌گویم که در جامعه، قرآن اصل است. 🔹️ بیانات در دیدار جمعی از قاریان قرآن ۱۳۷۰/۰۱/۲۲ 🔹️ بخش فقه و معارف رسانه KHAMENEI.IR در بهار معنویت -ماه مبارک رمضان- مجموعه خاطرات زندگی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای پیرامون آشنایی، انس با قرآن کریم و جلسات تفسیر ایشان را در قالب مجموعه #خاطرات_قرآنی مرور میکند. 💻 Farsi.Khamenei.ir