🔅 تشویق فقط شکلات دادن نیست! 🔻 شما پیوسته واژه‌هایی مانند «تشویق» و « پاداش» را برای تقویت کارهای خوب کودک می‌شنوید. در وهله‌ی نخست به ذهن بسیاری از والدین خطور می‌کند که منظور از #تشویق و #پاداش، استفاده از #مادیات است؛ مانند دادن یک اسباب‌بازی یا شکلات؛ در حالی که بی‌زحمت‌ترین اما موثرترین و پایدارترین تشویق، دادن #حس_افتخار به کودک است. 🔸 وقتی سلمان کوچولوی سه‌ساله به پدرش که تازه از سر کار برگشته بود سلام کرد، مادر به او گفت: «وقتی به بابا سلام می‌کنی، خیلی خوشحال می‌شوم. با خودم می‌گویم چه پسر خوب و فهمیده‌ای دارم. من به داشتن پسری مثل او افتخار می‌کنم». در این‌جا مادر نخست رفتار سلمان را توصیف کرد( وقتی به بابا سلام می‌کنی)؛ سپس احساس درونی خود را شرح داد( خیلی خوشحال می‌شوم)؛ و در ادامه او را تکریم کرد( با خودم می‌گویم چه پسر خوب وفهمیده ای دارم. من به داشتن پسری مثل تو افتخار می‌کنم). 🔸 در واقع مادر سلمان طی عبارتی کوتاه، سه نوع از بهترین و موثرترین اصول تربیت کودک را به کار گرفت: ۱. توصیف رفتار مطلوب کودک؛ ۲.بیان احساس خود درباره‌ی آن؛ ۳.دادن حس افتخار به او. 📕 برگرفته از کتاب «یک قدم تا باور» 📖 صفحات ۴۵و۴۶ 👤 مبین صالحی، معصومه قلی زاده #⃣ #تربیت_فرزند #عزت_نفس ❤️

#عزت_نفس ۲۶ 💠 *«توقع از دیگران، مانع عزت نفس»* 💢 *یکی از موانع عزت نفس، طمع و توقع از دیگران است.* 🔆 * «اَلطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ»* 🔆 *«طمع، بردگی جاویدان است.»* 📘 نهج البلاغه، حکمت ۱۸۰ 💢 هنگامی که انسان از کسی توقع داشته باشد، بردۀ او می‌شود و یک برده هیچ‌گونه عزت و احترامی ندارد. ✅ *یکی از راه‌های دستیابی به عزت نفس، قطع توقع از دیگران است. ما باید همۀ نیازهایمان را به درگاه بی‌نیاز اظهار کنیم.* 🔆 *«أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِعِ»* 🔆 «بیشترین لغزشگاه‌های عقل زمانی است که طمع در انسان می‌درخشد.» 📘 نهج البلاغه، حکمت ۲۱۹ 💢 هر چقدر طمع درخشان‌تر شود، عقلانیت کمرنگ‌تر می‌شود و کارآیی آن کاهش می‌یابد. کسی که از عقلانیت بی‌بهره شود، نمی‌تواند به خودش احترام بگذارد و یا احساس توانمندی کند. 🔆 «الطّامِعُ فى وِثاقِ الذُّلِّ» 🔆 « کسی که طمع می‌کند همیشه اسیر ظلمت است» 📘 نهج البلاغه، حکمت ۲۲۶ 💢 طمع ریسمانی است که دست‌و‌پای اسیر را محکم می‌بندد. *با طمع، بیشترین توهین و بی‌احترامی را نسبت به خود روا می‌داریم* و موجبات ذلت خویش را فراهم می‌کنیم. ✅ *در عوض، بی‌نیازی از مردم عزت‌آور است.* 🔆 «الغِنَى الأكبَرُ اليَأسُ عَمّا في أيدي النّاسِ» 🔆 «بزرگترين توانگرى، چشم نداشتن به مال مردم است» 📘 نهج البلاغه، حکمت ۳۴۲ 🟩 *باید یاد بگیریم که در همۀ امور فقط به خدای سبحان امیدوار باشیم. اگر می‌خواهیم معیشت‌مان تأمین باشد، اگر نیاز به مشاورۀ فکری داریم و...، حتی اگر قصد مراجعه به پزشک را داریم، نباید به تجربۀ او امیدوار باشیم، بلکه از خداوند یک پزشک خوب و حاذق طلب کنیم.* ✅ وقتی انسان غنی و ثروتمند باشد، هرگز خود را محتاج مال و ثروت اطرافیانش نمی‌بیند. 🟩 *قناعت در مقابل طمع است.* وقتی خود را بی‌نیاز از همه و محتاج خالق ببینیم؛ چون می‌دانیم که تمام زندگی‌مان تأمین است، بسیار خوشحالیم.