﷽؛ #یا_مسلم_بن_عقیل (علیه آلاف التحیة و الثناء) ✅ طوعه زنی جوانمرد 👈 مسلم ، غریب و تنها در کوچه های کوفه می گشت . نمی دانست کجا برود . افزون بر تنهایی ، هر لحظه بیم آن می رفت او را دستگیر کرده ، به شهادت برسانند . به ناگاه در کوچه ای ، زنی را دید که بر درِ خانه ایستاده است . 👈 تشنگی بر مسلم غلبه کرد . نزد آن زن رفته ، آبی طلبید . زن که طوعه نام داشت ، کاسه آبی برای مسلم آورد . مسلم بعد از آشامیدن آب همانجا نشست . طوعه ظرف آب را به خانه برد و بعد از لحظاتی بازگشت و دید که مرد از آنجا نرفته است . به او گفت : ای بنده خدا ! برخیز و به خانه خود ، نزد همسر و فرزندانت برو و دوباره تکرار کرد و بار سوم ، نشستنِ مسلم را بر در خانه اش حلال ندانست . مسلم از جای خویش برخاست و چنین گفت : من در این شهر کسی را ندارم که یاری ام کند . 👈 طوعه پرسید : مگر تو کیستی ؟ و پاسخ شنید : من مسلم بن عقیل هستم . طوعه که از دوستداران خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) بود ، در خانه را به روی مسلم گشود و از او پذیرایی کرد . ✅ سخنان عبیداللّه برای دستگیری مسلم 👈 با آنکه مسلم تنها شده بود ، ولی باز عبیداللّه از ترس او و یارانش از قصر بیرون نمی آمد . لذا به افراد خویش دستور داد همه جای مسجد را بگردند تا مبادا مسلم در آنجا مخفی شده باشد . آنان نیز همه مسجد را زیر و رو کردند و مطمئن شدند که مسلم و یارانش آنجا نیستند . 👈 سپس عبیداللّه وارد مسجد شد ، بزرگان کوفه را احضار کرد و گفت : « هر کس که مسلم در خانه او پیدا شود و او خبر ندهد ، جان و مالش بر دیگران حلال است و هر کس او را نزد ما بیاورد ، به اندازه دیه اش پول خواهد گرفت ». تهدید و تطمیع عبیداللّه کارساز شد و بلال، فرزند طوعه ، به دلیل ترس و به طمع رسیدن به جایزه ، صبح زود وارد قصر شده ، مخفی گاه مسلم را لو داد . عبیداللّه با شنیدن این خبر ، به محمد بن اشعث دستور داد به همراه هفتاد نفر مسلم را دستگیر کنند . ✅ امان دادن به مسلم و دستگیری او 👈 مسلم در درگیری با سربازان عبیداللّه ، حدود 45 نفر از آنان را از پای درآورد تا آنکه ضربه شمشیری صورتش را درید . با اینکه مسلم زخمی بود ، باز هم کسی یارای مقابله با او را نداشت . آنان بر پشت بام ها رفته و سنگ و چوب بر سر مسلم ریختند و دسته های نی را آتش زده بر روی او انداختند . ولی مسلم دست از جدال برنمی داشت و بر آنها یورش می برد . وقتی ابن اشعث به آسانی نمی تواند مسلم را دستگیر کند ، دست به نیرنگ زد و گفت : ای مسلم ! چرا خود را به کشتن می دهی ؟ ما به تو امان می دهیم و ابن زیاد تو را نخواهد کشت . 👈 مسلم جواب داد : چه اعتمادی به امان شما عهدشکنان است ؟ ابن اشعث بار دیگر امان دادنش را تکرار کرد و این بار مسلم به دلیل زخم هایی که برداشته و ضعفی که در اثر آنها بر او چیره شده بود ، تن به امان داد. مرکبی آورده مسلم را دست بسته بر آن سوار کردند و نزد عبیداللّه بردند .  ✅ چگونگی شهادت حضرت مسلم 👈 کشتن مسلم را به «بکربن حمران احمری » سپردند ، کسی که در درگیریها از ناحیه سر و شانه با شمشیر مسلم بن عقیل مجروح شده بود . مامور شد که مسلم را به بام «دارالاماره » ببرد و گردنش را بزند و پیکرش را بر زمین اندازد . 👈 مسلم را به بالای دارالاماره می بردند ، در حالی که نام خدا بر زبانش بود ، تکبیر می گفت ، خدا را تسبیح می کرد و بر پیامبر خدا و فرشتگان الهی درود می فرستاد و می گفت : خدایا ! تو خود میان ما و این فریبکاران نیرنگ باز که دست از یاری ما کشیدند ، حکم کن ! 👈 جمعیتی فراوان ، بیرون کاخ ، در انتظار فرجام این برنامه بودند. مسلم را رو به بازار کفاشان نشاندند . با ضربت شمشیر ، سر از بدنش جدا کردند ، و... پیکر خونین این شهید آزاده و شجاع را از آن بالا به پایین انداختند و مردم نیز هلهله و سروصدای زیادی به پا کردند . #أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی #مُحَمَّدٍ وَ #آلِ‌مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ @Javanmardi_langarudi 🌐 کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سید شمس الدین جوانمردی لنگرودی 🌐

👆👆👆 👈 امام باقر عليه‌السلام فرمود : « إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ إِطْعامَ الطَّعامِ وَ إِراقَةَ الدِّماءِ بِمِنىً خداوند غذا دادن به مستمندان و ريختن خون قربانى در منى را دوست دارد » .  #ممكن‌است همين علاقه خداوند به خاطر بهره‌مندى گرسنگان و محرومان از گوشت قربانى باشد و به صورت سيره و سنّت نبوى در جامعه اسلامى رواج داشته باشد . 👈 سالار شهيدان #امام‌حسين عليه‌السلام از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه ، در سال شصت هجرى كه قصد عمره مفرده داشت و نيّت حج تمتّع نا تمام ماند . گرچه به منى نرفت ، ولى قربانى هاى گرانقدرى داد و سرانجام وجود مبارك خويش را هم قربانى اسلامى كرد ، تا مكّه و منى بماند . از اين رو امام سجّاد عليه السلام در احتجاجات خود بر يزيد لعين ، فرمود : « أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ عَرَفَنى فَقَدْ عَرَفَنى وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنى فَأَنا اعَرِّفُهُ بِنَفْسى ، أَنَا ابْنُ مَكَّةَ وَ مِنى وَ أَنَا ابْنُ الْمَرْوَةِ وَ الصَّفا #اى‌مردم ! هر كه مرا مى‌شناسد كه مى‌شناسد و هر كه مرا نمى شناسد خود را معرفى مى‌كنم ، من فرزند مكه و منى هستم و من فرزند مروه و صفا هستم » . 👈 در #روزعاشورا ، صحنه كربلا نيز شاهد قربانى شدن هفتاد و دو شهيد در آستان قرب و رضاى حق بود و #حضرت‌زينب عليها‌السلام به خاطر اين جانفشانى برادرش در ميدان جنگ ، هنگامى كه به بدن مطهّر #حضرت‌سيّدالشهدا عليه‌السلام رسيد ، دست و نگاه خويش را رو به آسمان برد و عرضه داشت : « اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنَّا هذَا الْقُرْبانِ #خدايا ! اين قربانى اندك را از ما بپذير » . 👈 بنابراين كسى كه جانش را فداى دوست حقيقى مى‌كند ، او از منى و عرفات و مشعر ارث مى‌برد ، زيرا اصل زمين مال خداست و آن را به هر كس صلاح بداند واگذار مى‌كند و سالار شهيدان و شهيدان در راه خدا ، همگى وارثان مشعر و منى هستند و آنان با اهداى جان و فدا كردن فرزند و خانواده ، وارث اسرار نهفته در سرزمين مكّه شوند . 👈 در زيارتنامه‌ها و خطابه‌هاى اسيران اهل‌بيت از شهيد مظلوم كربلا ، به ذبيح و قتيل ياد شده است . او وارث اسماعيلى بود كه در مناى كربلا ، قربانى حيات دين شد و پيام شرف و عزّت را به انسان ها ابلاغ كرد . 👈 حقيقت دين و حيات باطنى هر مكتبى در اهداى قربانيان و فداكاران حق است و خون آنان ريشه درخت دين را آبيارى مى كند. ملت هايى كه در راه آزادى و استقلال گام برداشته اند ، همواره قربانيان بسيارى را تقديم كرده اند و قربانى دادن و شهادت، رمز پيروزى و عزّت آنان بوده است . 👈 امام سجّاد عليه‌السلام در حقّ قربانى چنين فرمود : #حق‌قربانى آن است كه نيّت آن را براى خدا خالص كنى و خود را در معرض رحمت و قبول الهى قرار دهى و در پى نگاه بينندگان نباشى . اگر چنين بودى ، خود را بيهوده به رنج نيفكنده‌اى وظاهر سازى نكرده‌اى و مقصودت ، خدا بوده است . 👈 امام على عليه‌السلام فرمود : شنيدم #رسول‌خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله روز #عيدقربان ، خطبه مى‌خواند و مى‌فرمود : #امروز روز #ثَجّ و #عَجّ است . #ثَجّ خون قربانى‌هاست كه مى‌ريزد ، پس نيّت هر كه صادق باشد ، اوّلين قطره خون قربانى او ، كفّاره همه گناهان اوست . #عَجّ دعاست پس به درگاه خداوند دعا كنيد ، قسم به آن كه جان #محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله در دست اوست ، از اينجا هيچ كس بر نمى‌گردد ، مگر آمرزيده شود ، جز كسى كه گناه كبيره انجام داده و بر آن اصرار مى‌ورزد و در دل خود تصميم بر ترك آن ندارد . بنابراين حقيقت سنّت عيد قربان و قربانى كردن حيوان ، تقرّب به خدا و پرهيزكارى است ؛ زيرا روح و قلب آدمى در دنيا با آرزوها و هوس ها آلوده مى گردد و با قربانى كردن حيوانى ، در حقيقت ، حيوانيّت هواى نفس و ديو طمع را از بين مى برد . 👈 همانگونه كه امام صادق عليه‌السلام در آداب مراقبين حجّ فرمود : « وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ إِلَى الْمَلَإِ الْاعْلى بِصُعُودِكَ إِلى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَواتِ وَ الخَساسَةَ وَ الدَّناءَةَ وَ الْافْعالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْىِ الْجَمَراتِ با فراز آمدن بر كوه مشعر روحت را نيز به سوى ملأ اعلى بفرست. هنگام قربانى گلوى هوس و طمع را نيز ببر ، و در رمى جمرات به خواهش ها و پستى و فرومايگى و كردارهاى زشت و ناپسند سنگ بيانداز » .  #أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی #مُحَمَّدٍ وَ #آلِ‌مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ #برگرفته از کتاب تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، #نوشته حضرت استاد حسین انصاریان http://www.erfan.ir/farsi/87967.html ┈┉┅━❀💌❀━┅┉┈ https://eitaa.com/Javanmardi_langarudi 🌐 کارشناس احکام و مسائل شرعی حجت الاسلام والمسلمین سید شمس الدین جوانمردی لنگرودی 🌐

✅ معلم پیامبران که بود؟ 🌷 سخن خدا در قرآن: 1️⃣ خدا اسمها را به #آدم یاد داد. 2️⃣ ما به #نوح وحی کردیم که زیر نظر ما و طبق آموزش ما کشتی بساز. 3️⃣ ای #عیسی! این من بودم که به تو، کتاب و حکمت و تورات انجیل یاد دادم. 4️⃣ خدایا تو به من (#یوسف) حکومت دادی و تعبیر برخی از خوابها را به من یاد دادی. 5️⃣ #سلیمان وارث داود بود و به مردم گفت: ای مردم از طرف خدا به ما حرف زدن پرندگان یاد داده شده. 6️⃣ #یعقوب علمی داشت که ما به او یاد داده بودیم و مردم نمی دانستند. 7️⃣ ما علمی از جانب خودمان به #خضر یاد داده بودیم. 8️⃣ ما به #داوود، صنعت زره سازی یاد دادیم. 9️⃣ ای #محمد! خدا به تو چیزهایی یاد داد که از هیچ کس نمی توانستی یاد بگیری. 🔻 متن آیات: 1️⃣ و عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ كُلَّها (بقره، 31) 2️⃣ فأَوْحَيْنا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا (مؤمنون، 27) 3️⃣ علَّمْتُكَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ (مائده، 110) 4️⃣ ربِّ قَدْ آتَيْتَني‏ مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَني‏ مِنْ تَأْويلِ الْأَحاديثِ (یوسف، 101) 5️⃣ و وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ وَ قالَ يا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّيْرِ (نمل، 16) 6️⃣ إنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِما عَلَّمْناهُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ (یوسف، 68) 7️⃣ علَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً (کهف، 65) 8️⃣ و عَلَّمْناهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ (انبیاء، 80) 9️⃣ و عَلَّمَكَ ما لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ (نساء، 113)