🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸وسواس در اثباتِ حق‌به‌جانب بودن!🔸 بعضی‌ها وسواس دارند. مثل وسواس در جارو کردن. اینقدر جارو می زند که ریشۀ قالی از بین می‌رود. یکی وسواس در شستن صورت دارد. اول اذان پا می‌شود و می‌رود برای وضو گرفتن. هی آب می ریزد روی صورتش، هی می گوید: «نشد» تا نمازش قضا می شود! یکی هم #وسواس دارد که #حق‌به‌جانب بودنِ خودش را ثابت کند. می‌گوید ... می‌گوید .... می‌گوید ... باز می‌گوید «نشد». دوباره از اول. آدم وقتی وسواس در وضو دارد، به کسی کار ندارد. صورت خودش را زخم می کند، اما وقتی وسواس در حق به جانب کردن خودش دارد، هرکه به او گوش می‌دهد را #خسته می‌کند. او خیال می کند که اگر باز یک دور دیگر قضیه را تعریف کند، بهتر می شود، اما بدتر می شود! خانه و زندگی که جای #مباحثه نیست! زن، هم‌مباحثۀ مرد نیست که بنشیند با او بحث بکند. نه زن، شاگرد مرد است که مرد بخواهد بشود استاد اخلاق او، و نه مرد، شاگرد زن است که هی صبح تا شب نصیحت و مباحثه کنند. زن، #مونس مرد است. مرد هم مونس زن است. قانون انس، بحث کردن نیست. با یک محبتی باید بحث را کوتاه کرد. کسانی که بلدند اظهار محبت کنند، یک ساعت بحث را با یک اظهار محبت تمامش می کنند. زن و مرد را خدا جوری قرار داده که به کمترین محبتی به هم جوش بخورند. حتی وقتی طرف اشتباه کرده، اگر به او محبت کنند و بعد از محبت، یک تذکر آرامی بدهند، تمام شود.