eitaa logo
اَتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی)
677 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
774 ویدیو
22 فایل
برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی نیاز به ملت تمدن ساز داریم و ملت تمدن ساز در بستر آموزش های لازم به وجود می آیند. آموزشهایی در زمینه های اقتصاد سیاست فرهنگ و... لینک کانال👇👇 https://eitaa.com/joinchat/186318869C9e216c3ff1 پل ارتباطی @sadra59
مشاهده در ایتا
دانلود
☀️ (تربیت فرزند) 🔷انگشت مکیدن کودک سوال: دختر 3 ساله‏ ام انگشت می‏مکد، دلیل این رفتار چیست و آیا لازم است او را منع کنم؟ جواب: انگشت مکیدن کودک طبیعی است و بررسی‏ها نشان می‏دهد که گاهی جنین نیز در رحم مادر انگشت می‏مکد و علت این رفتار، نیاز غریزی شیرخواره به مکیدن است؛ البته این نیاز در کودکان یکسان نیست و علت آن تا 6 ماهگی، گرسنگی نوزاد و عدم ارضای مکیدن است. کودک از 6 ماهگی به بعد، برای آرامش، انگشت می‏مکد؛ زیرا از فضای رحم، وارد دنیای خارج شده و به سبب عدم همگونی این دو فضا، تا مدتی دچار فشار روحی است. علل انگشت مکیدن فرزند 3 ساله‏ ی شما چنین است: 1. عدم استفاده از شیر مادر: چه بسا دوران شیرخوارگی، به طور کامل از شیر مادر استفاده نکرده است. 2. تسکین و دلداری: او با این رفتار، خاطره‏ های خوش دوران نوزادی را زنده می‏کند و تسکین می‏یابد. این علت در صورتی اهمیت بیشتری می‏یابد که خداوند، اخیرا به شما فرزند دیگری عطا کرده باشد. 3. فضای ناآرام خانه: فشارهای روحی ناشی از فضای ناآرام خانه (اختلاف والدین، آزار اطرافیان و...) می‏تواند عامل مؤثری در انگشت مکیدن او باشد. 4. خجالتی بودن: کودکان خجالتی، زمانی که بازی و فعالیت‏های گروه همسالان را می‏بینند و به جهت کمرویی در آن فعالیت‏ها شرکت نمی‏کنند، انگشت می‏مکند. چـنـد توصیـه ا. به فرزند خود بیشتر توجه کنید و نیازهای او را برآورید. در آغوش کشیدن، سخن گفتن، آواز خواندن، بازی کردن و...، نشانه‏ های توجه افزون‏تر است. ب. در برابر این مسأله، حساسیت فراوانی نشان ندهید؛ چرا که ممکن است راهی برای جلب توجه شود یا او را به موضع لجبازی بکشاند. ج. او را به ویژه برای این مسأله کتک نزنید و با خشونت برخورد نکنید. د. او را به تنبیه بدنی یا قطع علاقه و محبت، تهدید نکنید. هـ. فلفل زدن به انگشت یا باندپیچی آن، کار جالبی نیست. و. او را با اسباب‏ بازی سرگرم کنید تا دستانش مشغول باشد و کمتر به سمت دهان ببرد. سعی کنید با راه کارهای پیش گفته، این رفتار را از بین ببرید؛ زیرا در مهد کودک، آمادگی و دبستان، سبب تمسخر همسالان می‏شود و آثار منفی روحی خواهد داشت؛ افزون بر این، انگشت مکیدن دراز مدت، روی دندان‏ها و تکلم کودک، اثر منفی می‏گذارد و در جویدن، دچار مشکل خواهد شد. به این نکته هم توجه داشته باشید که 50 درصد کودکان، این رفتار را تا 5 سالگی، و بقیه تا 8 سالگی ترک می‏کنند و در تعداد بسیار اندکی، بیش از این سن ادامه می‏یابد. 👈کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی ) @atna_ir
☀️سبک زندگی (تربیت فرزند) 🔷میزان بازی کودک سوال: کودک 9 ساله چقدر در روز بازی کند تا به درس‏هایش هم لطمه نخورد؟ جواب: برای کودکان زیر 7 سال، محدودیتی در بازی نیست. رسول خدا (ص) فرمود: دع ابنک یلعب سبع سنین. فرزندت را رها کن تا 7 سالگی بازی کند؛ اما میزان بازی کودک 9 ساله باید محدود شود؛ البته این محدودیت به شرایطی (تفاوت‏های فردی کودکان) بستگی دارد. در برخی کودکان، پتانسیل و نیروی نهفته بیشتر است؛ بنابراین، به بازی بیشتری نیاز دارند. برخی کودکان در سنین زیر 7 سال، تحت آموزش‏های رسمی قرار گرفته و از جهت بازی، اقناع و ارضا نشده‏ اند؛ پس برای جبران آن محدودیت‏ها، پس از 7 سالگی، نیاز افزون‏ تری به بازی دارند. کودکان دارای خواهر و برادر، به جهت رابطه با آنان، بیش از تک فرزندها اشباع می‏شوند؛ از این رو، زودتر احساس بی‏ نیازی می‏کنند. با توجه به این تفاوت‏های فردی کودکان، میزان مشخصی را نمی‏توان برای بازی کودکان 9 ساله تعیین کرد. به طور کلی (به جهت رهایی والدین از سردرگمی (می‏توان یک پنجم وقت فراغت کودک را پیشنهاد کرد؛ یعنی با جدایی زمان حضور در مدرسه و خواب، حدود 10 ساعت وقت فراغت دارد که می‏تواند 2 ساعت آن را به بازی و بقیه را به انجام تکالیف درسی، کلاس‏های هنری یا ورزشی، تلویزیون، قصه، مهمانی، نظافت شخصی و... بپردازد. پی نوشت ها ـ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 21، ص 473. 👈آموزشهای تمدن ساز @atna_ir
☀️سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷بازیهای مفید سوال: برای کودکان و نوجوانان چه نوع بازی‏هایی مفید است؟ جواب: بازی انواعی دارد که کودکان و نوجوانان در سنین گوناگون می‏توانند از آن‏ها استفاده کنند: 1. بازی فعال: نشستن، سینه‏ خیز رفتن، ایستادن، دویدن، بالا رفتن، پریدن، پرتاب کردن، الله‏ کلنگ، سرسره، تاب، طناب، دوچرخه، توپ و.... در صورت استفاده‏ ی کودکان از بازی فعال، متوجه باشید که با خشونت همراه نشود و خطرساز نباشد. 2. بازی تقلیدی: خاله بازی، دکتر بازی، حمام کردن عروسک، مهمانی رفتن، جنگ، پلیس بازی، آتش‏نشانی و.... 3. بازی سازنده: خانه سازی با گل و گچ و خمیر، خاک و ماسه، اسباب بازی‏های چند تکه و.... به کودکان خود اجازه دهید با خاک و گل تمیز بازی کنند. 4. بازی قاعده‏ مند: عمو زنجیرباف، گرگم به هوا، قایم‏ باشک، عمو رنگی، بالا بلندی و.... 5. بازی فکری: نخ کردن مهره‏ ها، جورچین (پازل) ، کیت، نقاشی و.... 6. بازی الکترونیکی: سگا، پلی استیشن، رایانه و.... توجه داشته باشید که زیاده روی در این نوع بازی، آثار سویی دارد. 7. بازی با بزرگ‏ترها: اسب سواری، دوچرخه، تنیس و.... پی نوشت ها ـ Puzzle وسیله‏ های برای سرگرمی است که کودک تکه‏ های به هم ریخته را مرتب کرده، کنار هم می‏چیند و تصویر خاصی را پدید می‏آورد. 👈آموزشهای تمدن ساز @atna_ir
☀️سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷بددهنی سوال: پسر 13 ساله‏ ام سخنان زشتی را بر زبان جاری می‏کند. علت آن چیست و چگونه می‏توانم با او برخورد کنم؟ جواب: این رفتار، عللی دارد: 1. الگوها: اگر والدین و نزدیکان، با خود او یا با دیگران این گونه برخورد کنند و سخنان زشتی را بر زبان جاری سازند، او نیز چنین خواهد کرد؛ پس باید محیط اصلاح شود. 2. نمایش استقلال: گاهی نوجوان برای تثبیت استقلال خود، به این کار دست می‏زند که باید با راهکارهای ذیل، او را متوجه زشتی این عمل کرد. 3. عصبانیت: با توجه به اهمیت و تأثیر فراوان این عامل در بد دهنی نوجوان، بکوشید زمینه‏ های عصبانیت او را از بین ببرید. 4. همسالان: نوجوان، از همسالان فحاش تأثیر جدی می‏پذیرد؛ بنابراین، با نرمی و عطوفت و آگاهی غیر مستقیم دادن درباره‏ی رفیقان بد، رابطه‏ اش را با آنان قطع کنید. چـنـد توصیـه أ. برای مصونیت فرزندان از این رفتار نابهنجار، از دوران کودکی باید توجه شود. وقتی فرزند خردسال و شیرین زبان شما، کلمه‏ ی زشتی را بر زبان جاری می‏کند، شادمانی نکنید و مغلوب احساسات خود نشوید و همان لحظه، با آرامش به او بفهمانید که سخنش ناپسند است. ب. در مقابل سخنان زشت نوجوانتان داد و فریاد نکنید و ادای شوکه شدن را در نیاورید. ج. هنگام مواجهه با بد دهنی نوجوان فقط رو ترش کنید و در موقعیت‏های عاطفی، با سخنی نرم، او را از این عمل باز دارید (کودک و نوجوان، هر از چند گاهی، احساس عاطفی شدیدی به پدر و مادر می‏یابد؛ آنان را در آغوش می‏گیرد و می‏بوسد و اظهار محبت می‏کند. این رفتار به این دلیل است که شاید شب قبل کابوسی درباره‏ی از دست دادن پدر یا مادر دیده یا در مدرسه شنیده است که یکی از همسالان، پدر یا مادرش را از دست داده و یا فیلمی عاطفی را دیده است. این موقعیت عاطفی، بهترین زمان برای نهی فرزند از رفتارهای ناپسند است؛ زیرا مقاومت روانی‏اش به پایین‏ترین حد می‏رسد). به او بگویید فحش دادن و بد دهنی، احساسات دیگران را جریحه‏ دار می‏کند و ممکن است به او آسیبی برسد. د. هنگام نهی نوجوان، از روش استدلال خود محوری (وقتی فحش می‏دهی، به شخصیت تو لطمه می‏خورد و در جامعه بی‏ ارزش می‏شوی)، و استدلال دیگر محوری (وقتی ناسزا می‏گویی، به شخصیت من لطمه می‏خورد؛ چون مادر تو هستم)، استفاده کنید. هـ. اگر ناسزاگویی برایش عادت شده است، به او بیاموزید که تا مدتی، واژه‏ ی زشت را در ذهن خود یا زیر لب و آرام بگوید. و. می‏توانید الفاظی مناسب‏تر را جایگزین واژگان زشت کنید تا هنگام عصبانیت، با آن واژگان تخلیه شود؛ برای مثال، به جای «بی‏شعور» می‏تواند از «واژه‏ی بی‏ منطق» استفاده کند. ز. در صورت استمرار بد دهنی، از ساز و کارهای بازدارنده و به ویژه کاستن از پول توجیبی استفاده کنید. به او بگویید که در برابر هر کلمه‏ ی زشت، مقداری از پول توجیبی‏ اش کم خواهد شد. ح. در صورت پیشرفت، از تحسین و تشویق غافل نشوید. 👈آموزشهای تمدن ساز @atna_ir
☀️سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷بدرفتاری-ملاک جلوگیری از بدرفتاری سوال: ملاک منع کودکان و نوجوانان از رفتارهای نابهنجار چیست و از چه زمانی باید آنان را منع کرد؟ جواب: ملاک ما برای منع کودکان و نوجوانان از رفتارهای نابهنجار، باید شرع مقدس باشد و ملاک دین، واجب و حرام است. برخورد سلیقه‏ ای والدین در این مسأله، پسندیده نیست. برخی والدین براساس سلیقه‏ ی شخصی خود، کودکان را از اموری منع می‏کنند؛ حال آن که از دیدگاه دین، منعی برای آن‏ها نیست. بازی کودکان (اگر مزاحمتی برای دیگران ایجاد نکند)؛ سر و صدای آنان (اگر دیگران را نیازارد)؛ تحرک بیش از حدشان (اگر ضرر و خطری را در پی نداشته باشد)؛ قدم زدن با دوستان، حضور در منازل دوستان یا دعوت آنان (اگر همسالان مورد اعتمادند)؛ خرید کفش و لباس مورد علاقه و...، هیچ گونه اشکالی ندارد و نباید کودکان را از این امور منع کرد. هرگاه کودک مرتکب حرامی شد، باید او را بازداشت. «کودکی» نمی‏تواند دلیل بر بی‏ توجهی به گناهان او باشد؛ همان گونه که اگر مقداری هروئین مصرف کند، به دلیل سن پایین او از آن چشم نمی‏پوشید. اقدام به موقع شما در برابر اعمال خلاف کودک، او را از رفتارهای نابهنجار بعدی مصون خواهد کرد. پرمود بترا (Permuda Betra)، روان‏شناس غربی، سخن هشدار دهنده‏ای دارد: جلو بسیاری از آتش‏سوزی‏های بزرگ جهان را با یک فنجان آب می‏توان گرفت؛ البته اگر به موقع انجام شود . متأسفانه برخی خانواده‏ها به سبب عدم اقدام به موقع در برابر گناهان کودک، در دوران نوجوانی‏ اش با فرزندی مواجه می‏شوند که رفتار نابهنجار در او نهادینه شده است و اصلاح او، کار بسیار سختی خواهد بود. پی نوشت ها ـ حسین سیدی، یک شاخه گل مینا، ص 122. 👈کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir
☀️سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷بد رفتاری-تهدید با چاقو سوال: پسر پیش دبستانی‏ ام با چاقو دیگران را تهدید می‏کند. با او چگونه برخورد کنم؟ جواب: این رفتار، ریشه‏ هایی دارد: 1. تثبیت و تقویت رفتار در کودکی: این احتمال وجود دارد که در 2 یا 3 سالگی، چاقویی را برداشته و به سوی شما حمله کرده است و شما با اظهار خوشحالی و خنده، این رفتار را در او تثبیت کرده‏اید. به پدران و مادران عزیز توصیه می‏کنم در این گونه موقعیت‏ها، مغلوب احساسات خود نشوند و فرزند خود را با نرمی و عطوفت، از عمل ناپسند باز دارند. 2. جلب توجه: با توجه به نیاز فطری کودک به توجه، احتمال می‏دهم با این کار می‏خواهد خود را نشان دهد و توجه شما و دیگران را به خود جلب کند. در چنین موقعیتی به او بی‏ توجهی کنید. مطمئن باشید چاقو را در قلب شما فرو نخواهد کرد و به شما یا دیگران صدمه نمی‏زند (البته اگر مشکلی در سیستم عصبی و مغزی نداشته باشد). اگر احتمال خطر، جدی است، به شکل فیزیکی و بدون سخن، چاقو را از او بگیرید. 3. فیلم‏های خشن: در موارد بسیاری، کودکان از فیلم‏های خشن تقلید می‏کنند؛ پس زمینه‏ ی دیدن این گونه فیلم‏ها را از بین ببرید. 4. احساس ناتوانی و جبران: گاهی برای اثبات قدرت و پوشاندن ناتوانی‏ها، چنین رفتاری را نشان می‏دهد. او را سرزنش نکنید و القائات منفی بی‏ ارزشی، ناتوانی، بی‏ عرضگی و... را از بین ببرید. چـنـد توصیـه أ. چاقوها را از دسترس او دور کنید. ب. در موقعیت‏های مناسب و عاطفی ، زشتی این رفتار را به او گوشزد کنید. ج. از طریق داستان، او را با پیامدهای این عمل آشنا سازید. د. در صورت قطع رفتار، از تشویق و تحسین او غافل نشوید. نگویید از این که چاقو را کنار گذاشتی متشکرم؛ بلکه بگویید: خوشحالم که خواسته‏ ات را آرام می‏گویی. ه. در صورت استمرار این رفتار، با قاطعیت، او را تهدید کنید. و. محرومیت از دیدار همسالان، ساز و کار باز دارنده‏ی خوبی است. 👈کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir
☀️سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷بدرفتاری-بد رفتاری با کودک تازه متولد شده سوال: پسر 5 ساله‏ ام، با برادر کوچک تازه متولد شده‏ اش بسیار بد رفتاری می‏کند. علت چیست و چگونه باید این مشکل را از بین برد؟ جواب: علت این بد رفتاری، حسادت شدید به فرزند دوم است که در کودکان زیر 5 سال و با فاصله‏ ی سنی کمتر از 3 سال بیشتر به چشم می‏خورد (از 6 سالگی به بعد، به جهت ارتباط بیشتر کودک با همسالان در آمادگی و مدرسه، حس حسادت کمتر می‏شود؛ ولی از بین نمی‏رود). ای کاش پیش از تولد فرزند دوم، فرزند اول خود را آماده می‏کردید و اگر چنین نکرده‏ اید، برخوردهای شما در حال حاضر بسیار اهمیت دارد. برخوردهای نسنجیده می‏تواند از فرزند دوم رقیب هولناکی بسازد و آثاری منفی داشته باشد و برخورد درست، حسادت فرزند اول را کاهش خواهد داد. چـنـد توصیـه 1. خود و نزدیکانتان به فرزند دوم (به ویژه در حضور فرزند اول) کمتر توجه کنید. 2. اگر می‏خواهید فرزندانتان را ببوسید، اول بزرگ‏تر و بعد فرزند تازه متولد شده را ببوسید. 3. با اعطای مسؤولیت به فرزند بزرگ‏تر، حس بزرگ شدن را در او تقویت کنید. فرزند شما علاقه‏ مند است برخی کارهای برادر کوچکش (آوردن شیشه‏ی شیر، آوردن وسایل حمام، پوشک و مراقبت از او) را به عهده گیرد (البته توجه داشته باشید که چون سیندرلا، خدمتکار برادرش نشود). 4. اجازه دهید گاهی در جاهای بی‏خطر، برادر کوچکش را بغل کند. 5. سعی کنید در حضور او به فرزند شیرخواره‏ی خود، شیر ندهید. اوج حسادت کودکان اول، زمانی است که مادر، فرزند دوم را شیر می‏دهد. 6. ممکن است از شما بخواهد شیر صبحانه را با شیشه بخورد. در این صورت مقاومت نکنید. چون شیر، آرام به دهانش می‏رسد و مزه‏ی پلاستیک سر شیشه بد است، این عمل دوامی نخواهد داشت. 7. وقتی پدر به خانه باز می‏گردد، اول سراغ فرزند دوم نرود؛ بلکه دقایقی را با فرزند بزرگ‏تر بگذراند و پس از آن به فرزند دوم توجه کند (توصیه می‏شود حال فرزند کوچک را از بزرگ‏تر نپرسد). 8. اگر برادر کوچک‏تر را کتک زد، با او با خشونت برخورد نکنید؛ بلکه با لحنی محکم و قاطع بگویید: اجازه نمی‏دهید به او صدمه بزند. 9. اگر خواست از برادر کوچکش شکایت کند، اجازه دهید حرف بزند. او به شدت به تخلیه‏ی احساسات نیاز دارد. پی نوشت ها ـ والدین می‏توانند پیش از تولد فرزند جدید، با جمله‏ هایی مانند از تنهایی در می‏ آیی؛ دوست خوبی پیدا می‏کنی؛ در آینده، عمو یا دایی می‏شوی؛ به کمک تو خیلی امیدواریم و... فرزند قبلی خود را آماده کنند 👈کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir
☀️سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷بیش فعالی همراه با اختلال در تمرکز سوال: پسر 7 ساله‏ ای دارم که گمان می‏کنم بیش فعال است و اختلال در تمرکز دارد. این مشکل را چگونه از بین ببرم؟ جواب: خوب است نشانه‏ های بیش فعالی همراه با اختلال در تمرکز (adhd) را بدانید تا مطمئن شوید که فرزند شما، چنین مشکلی دارد یا نه. نشانه‏ های این رفتار چنین است: عدم اتمام کار، بی‏ توجهی به سخنان دیگران، حواس‏ پرتی، عدم تمرکز طولانی، خستگی زودرس از کار، تغییر فعالیت‏های مورد علاقه، قطع سخنان معلم، عدم رعایت نوبت، دویدن دائم و بالا رفتن از ارتفاعات، و در مواردی، مشکل خوابیدن و ضعف اعتماد به نفس. این مشکل، درمان قطعی ندارد؛ اما می‏شود آن را تخفیف داد. با بالا رفتن سن، بیش فعالی از بین می‏رود و اختلال در تمرکز تخفیف می‏یابد. توجه داشته باشید که در این مشکل، خانواده تقصیری ندارد و مادرزادی است. احتمال ابتلای کودکانی که پدران آن‏ها چنین مشکلی داشته‏ اند، 35 درصد از کودکان دیگر بیشتر است. بیش فعالی همراه با اختلال در تمرکز، ممکن است علل پزشکی (کم خونی، اختلالات غده‏ ی تیروئید یا مشکلات عصبی) نیز داشته باشد که باید به متخصص مراجعه کرد. چـنـد توصیـه 1. به این مسأله، حساسیت فراوان نشان ندهید؛ زیرا احتمال دارد برای جلب توجه باشد. 2. محیط (خانه و مدرسه) را آرام کنید. کودکان بیش فعال در محیط پر سر و صدا و شلوغ، تحریک‏ پذیری بیشتری دارند. 3. هنگام صرف غذا، رادیو و تلویزیون را خاموش کنید و با او حرف نزنید. 4. کودک بیش فعال همراه با اختلال در تمرکز حتما باید در زندگی برنامه داشته باشد. 5. رفتار او را محدود کنید؛ به این گونه که تعداد رفتار خاصی را در یک روز بشمرید و از کودک بخواهید تا تعداد آن را روز بعد کمتر کند. 6. از بازی استفاده کنید. از او بخواهید «رادار» خود را روی شما قفل کند و چند لحظه شما را از نظر دور نسازد (بازی رادار). نگاه خود را به چشمان او بدوزید و بگویید می‏خواهیم ببینیم چه کسی بیشتر مقاومت می‏کند و نگاهش را دیرتر بر می‏گرداند (بازی نگاهتو برنگردون). هنگامی که مشغول بازی است، به او بگویید می‏خواهم حواست را پرت کنم. مقاومت کن تا حواست پرت نشود (بازی حواس پرت کردن). در صورتی که احساس کردید با راه کارهای پیش گفته، فعالیت او کم، و تمرکزش بیشتر شد، از تحسین و تشویق غفلت نورزید. 👈کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir
☀️سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷بی علاقه گی به نام سوال: دختر 5 ساله‏ ام نام خودش (اعظم) را دوست ندارد و دوست دارد، او را با اسم‏های دیگری چون «سپیده» صدا بزنیم. با این مشکل چگونه برخورد کنم؟ جواب: به خانواده‏های عزیز توصیه می‏کنم در نامگذاری کودک خود دقت کنید. یکی از حقوق فرزند بر والدین، انتخاب نام زیبا و دارای مفهوم خوب است. رسول خدا (ص) فرمود: حق الولد علی والده ان یحسن اسمه. حق فرزند بر پدرش این است که بر او نام نیک نهد. نام‏های نامأنوس و بدگویش خودی و نام‏های غربی و ناسازگار با فرهنگ خودی، آثار روانی منفی دارد و کودک را در آینده دچار مشکلاتی خواهد کرد. در انتخاب نام برای فرزند خود، از اسم‏های زیبا و ارزشی استفاده کنید. نام زیبا و خوب، حس ارزشمندی و شخصیت را در کودک بارور می‏سازد؛ بدین سبب، رسول خدا (ص)نام‏های زشت کودکان را تغییر می‏داد. درباره‏ ی فرزند شما (اعظم) با توجه به زیبایی و ارزشمندی مفهوم آن (به معنای بزرگ و از صفات الاهی)، باید در پی ریشه‏ یابی این بی‏ علاقگی باشید. ممکن است نام‏هایی چون سپیده را از تلویزیون آموخته، می‏خواهد همانند سازی کند یا از هم اسم خود، خاطره‏ ی بد و ناخوشایندی دارد و یا تمسخر برخی از همسالان سبب این بی‏ علاقگی شده است. این مسأله در این سن، مشکل چندانی نیست؛ اما اگر ادامه یابد، ناشی از ضعف اعتماد به نفس و عدم حس ارزشمندی است که باید اعتماد به نفس او را تقویت کنید در حال حاضر، درباره‏ ی مفهوم نام او و این که از صفات اللهی است، توضیح دهید. او را با شخصیت‏های هم نامش در عرصه‏ ی علم، صنعت، هنر و ورزش آشنا کنید. صدا زدن او با پسوند جان (اعظم جان) یا خانم (اعظم خانم)، به ویژه در حضور دیگران می‏تواند در علاقه‏ مندی وی به نامش مؤثر باشد. پی نوشت ها ـ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 21، ص 389. 👈کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir
☀️سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷پرخاشگری با پدر و مادر سوال: پسری 4 ساله دارم که من و پدرش را به ویژه در حضور دیگران کتک می‏زند و پرخاشگری می‏کند. جواب: پرخاشگری، رفتار خصمانه‏ ای است که در قالب کتک زدن، لگد زدن، دعوا کردن، آزار دادن، داد و فریاد و از بین بردن وسایل دیگری جلوه می‏کند؛ بنابراین، گریه کردن و اخم کردن، پرخاشگری نیست. علل پرخاشگری کودکان حدود چهار سال عبارتند از: 1. گرسنگی: هرگاه زمان غذای کودک بگذرد، پرخاشگر می‏شود و در موارد بسیاری، گرسنگی خود را به مادر نمی‏گوید. به مادران عزیز توصیه می‏کنم به ویژه در مهمانی‏ها و زمانی که مهمان دارند، از غذای کودک خود غافل نشوند. 2. خستگی: اگر فعالیت کودک بیش از حد باشد و در پیاده‏ روی و بازی زیاده‏ روی کند، با کوچک‏ترین بهانه‏ ها به مرحله‏ ی فروپاشی می‏رسد و پرخاشگری خواهد کرد. اعتدال در فعالیت‏های جسمی برای کودک مطلوب است. 3. بی‏خوابی: طبیعی است که هرگاه زمان خواب کودک به تأخیر افتد، پرخاشگر می‏شود. این مشکل بیشتر در مهمانی‏ها و زمانی که مادر و پدر مشغول پذیرایی از مهمان‏ها هستند، پیش می‏آید. 4. بی‏ توجهی به کودک: وقتی کودک چهار ساله‏ ی شما، خواسته‏ ای دارد، به خواسته‏ ی او توجه کنید. در صورت بی‏ توجهی (به ویژه در حضور دیگران)، ممکن است با کتک و داد و فریاد، نظر شما را به خود جلب کند. برخی والدین، هنگام صحبت با دوستان و نزدیکان، از پاسخگویی به کودک خود غافل می‏شوند. 5. بیماری: یکی دیگر از عوامل پرخاشگری کودک، بیماری (تب) است. در این حالت باید با او مدارا کرد. 6. انگل: برخی انگل‏ها روی اعصاب کودک اثر می‏گذارند. در این صورت باید به پزشک مراجعه کرد. 7. در تنگنا قرار دادن کودک: کودکان در این سنین، دوست داشتنی‏ اند؛ به همین جهت، نزدیکان و دوستان خانواده، به رغم میل کودکان، آنان را در آغوش می‏گیرند؛ می‏فشارند و می‏بوسند. با این گونه اعمال، کودک در تنگنا قرار می‏گیرد و پرخاشگری می‏کند؛ به ویژه اگر بزرگسالی او را به زور بگیرد و با لب‏های خیس ببوسد. بزرگسالانی که می‏خواهند با کودکان ارتباط برقرار کنند، به هیچ وجه نباید از زور استفاده کنند. نرمی، آغاز ارتباط با بازی، شعر، قصه و... می‏تواند زمینه‏ ی ارتباط عاطفی بعدی را فراهم سازد. درصد کمی از کودکان وجود دارند که در برابر رفتارهای خشن بزرگسالان، مقاومت چندانی از خود نشان نمی‏دهند؛ اما اگر کودکی، هنگام حرکت بزرگسال به سویش، خود را پشت سر پدر یا مادر پنهان می‏کند؛ وحشت زده می‏شود و اخم می‏کند، نشان می‏دهد که تجربه‏ ی ناخوشایندی از بزرگسالان دارد که در این صورت باید از راه‏های پیش گفته با او ارتباط برقرار کرد. پی نوشت ها ـ می‏گویند مردی زشت رو، کودکی را در آغوش گرفته بود و می‏بوسید و آن کودک فریاد می‏زد و گریه می‏کرد. آن مرد می‏گفت: عزیزم! گریه نکن؛ از چی می‏ترسی؟ خودم این جا هستم!! لطیفی گفت: آقای عزیز! مشکل آن کودک، خود شما هستید. او را رها کنید، مشکلش حل می‏شود. پ.ن؛یکی دیگر از علل پرخاشگری کم خونی و فقر آهن است که بهتر است با مواد غذایی مثل بادام درختی، سبزی تره وبرگ چغندر، عسل و میوه هایی مثل سیب و انار آن را برطرف کنید 🇮🇷کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir
@atna_ir☀️ ✍سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷تاخیر در سخن گفتن سوال: کودک 5 ساله‏ ام سخن نمی‏گوید، مشکل چیست؟ جواب: کودکان به طور معمول تا 18 ماهگی، 30 تا 50 لغت؛ در 2 سالگی عبارت‏های 2 واژه‏ای و گاهی 3 واژه‏ ای، و تا 3 سالگی، هزار کلمه را می‏توانند بر زبان جاری سازند. در 4 سالگی، مهارت نسبی در دستور زبان می‏یابند و در 5 سالگی، مشابه بزرگسالان سخن می‏گویند. این، حد متوسط و طبیعی است و اگر کودکی، کمتر از حد متوسط باشد، به معنای عقب‏ ماندگی نیست و می‏تواند تأخیر را پس از 6 ماه تا یک سال، جبران کند. آلبرت انیشتین و امیل زولا چنین بوده‏ اند. علل کم حرف زدن و اندک بودن ذخیره‏ ی واژگانی کودک، کم سخن گفتن با او، محرومیت‏های عاطفی، و اضطراب و نگرانی است. برای رفع این مشکل، مراجعه به گفتار درمانگر مفید خواهد بود. درباره‏ ی فرزند 5 ساله‏ ی شما، اگر تاکنون سکوت مطلق داشته است، احتمال مشکل جسمی او را مشخص کنید. در صورتی که مشکل، مربوط به شنوایی یا هوش او نبود، لازم است به متخصص اعصاب کودکان مراجعه کنید تا احتمال آسیب‏دیدگی خفیف مغزی (MBD) یا اوتیسم را که تأخیر شدید در رشد زبان است، بررسی کند. در هر صورت، به دلیل سخن نگفتن کودک، او را سرزنش نکنید؛ فرصت حضور در جمع را به او بدهید و وی را با عصبانیت به سخن گفتن وا ندارید. پی نوشت ها ـ Autism . امروزه، اوتیسم را اختلالی در رشد می‏دانند که ممکن است نتیجه‏ ی عوامل عصبی شیمیایی (عصبی - فیزیولوژیک) باشد که در بردارنده‏ی مکانیزم مغزی هستند (جان آیزسون، اختلالات زبان و گفتار در کودکان، ص 172). 🇮🇷کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir
@atna_ir☀️ ✍سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷شیوه های تداعی معانی در تربیت دینی سوال: شیوه‏ ی تداعی ـ معانی در تربیت دینی چیست و چگونه می‏توان از آن استفاده کرد؟ جواب: تداعی ـ معانی، یعنی همراه شدن آموزش با یک خاطره که این خاطره می‏تواند خوشایند یا ناخوشایند باشد. پدری ممکن است هنگام آموزش نماز، آن را با تنبیه بدنی یا داد و فریاد همراه کند. در این صورت، هرگاه نوجوان، تنبیه بدنی شود یا داد و فریاد بشنود، نماز در ذهنش تداعی خواهد شد و هرگاه کسی از نماز بگوید، تنبیه بدنی را به یاد خواهد آورد؛ بدین سبب خواهد کوشید هرگز به نماز نیندیشد. پدری دیگر، هنگام هدیه دادن یا خاطره‏ های خوش دیگر، فرزندش را به نماز می‏خواند. از این پس، هرگاه نوجوان به نماز بیندیشد، خاطره‏ های خوش او تداعی می‏شود و هرگاه خاطره‏ های خوشی برایش پیش آید، نماز را به یاد می‏آورد؛ پس ناخودآگاه از شنیدن واژه‏ ی نماز لذت می‏برد و به سوی نماز کشیده خواهد شد. توصیه می‏شود آموزش ارزش‏های دینی را با خاطره‏ های خوش همراه کنید. اولیای محترم مدارس نیز به خوبی نمی‏توانند از شیوه‏ ی تداعی ـ معانی استفاده کنند. زمانی که در حضور تعداد بسیاری دانش‏ آموز، به دانش‏ آموزی درس خوان جایزه می‏دهید، بهترین موقعیت، برای القای درگوشی ارزش‏ها است؛ زیرا او بهترین موقعیت و شیرین‏ترین خاطره را سپری می‏کند، و هیچ گونه مقاومتی نخواهد داشت. اردوهای دانش‏ آموزی، بهترین موقعیت است؛ البته بدان شرط که در القای مطالب دینی زیاده‏ روی نشود. 🇮🇷کانال اتنا(اندیشکده تمدن نوین اسلامی) @atna_ir