-وَمَا بِكُم مِّن نِّعۡمَةٖ فَمِنَ ٱللَّهِۖ «پس احدی به درگاه حق، با دست پر نمی‌رود.»

امام صادق(ع)💚 مونس دل را جست‌و‌جو کردم و آن را در قـرائت قرآن یافـتم.

بخشي از مصاحبه فرزند استاد فاطمي نيا: سیدحسین فاطمی نیا : پدر در تخت بیمارستان هم مطالعه و کارهای علمی خود را ترک نمی کنند. علی رغم ابتلای حاج آقا به بیماری سرطان و مشکلات ناشی از آن ، ایشان حتی در تخت بیمارستان هم برنامه علمی و مطالعاتی خود را تعطیل نکردند و مدتی که در بیمارستان بستری بودند ، کتابهایی را سفارش میکردند تا از منزل برای ایشان ببرم. بارها در آخر شب و هنگام استراحت حاج آقا دیده ام درحالی که کتاب در دستشان است، به خواب رفته اند. 🔹غرق در نعمت هستيم و شرمنده خدا می باشیم! حدود ۲۰ سال است یکی از برادرانم دچار یکی از سخت‌ترین بیماری هاست، بیماری مادر نیز مدتی است شدت گرفته و وضعیت بيماري پدر نیز مشخص است. یک شب خدمت حاج آقا عرض کردم چرا دچار چنین وضعیتی شدیم ؟ با شنيدن اين سوال رنگ صورت پدر برافروخته شد و فرموند: غرق در نعمتیم! شرمنده خدا هستیم و هیچ طلبی هم نداریم.

#یواشکی خداوند حکیم داده ها را بی‌جهت نمیدهد و بی‌جهت نمیگیرد و این داده ها را ملاک برتری نمی‌شمارد. پس ناچار داده‌های او بازدهی می‌خواهند و در این بازدهی و در این بازگرداندن و در این کوشش‌هاست که برتری‌ها تحقق می‌یابند. و مسئولیت از همین‌جا ریشه می‌گیرد. هرکس که دارد مسئول است و هرکس که بیش‌تر دارد مسئولیتی بزرگ‌تر خواهد داشت. #علی_صفایی_حائری

ای وصالت چاره سازِ دردِ بی درمانِ ما ..

#خدایا_شکرت من همیشه دیر می فهمم که تو چقدر همه چی رو درست چیدی

حاج‌آقا حق‌شناس: انسان به یک رفیق بیدار یا یک استاد احتیاج دارد که به او مشکلاتش را بگوید و اگر نسیان کرد به او تذکر بدهد و اگر در راه حق رفت، کمکش کند. اگر مسأله را بلد نیست، رفیقش به او یاد بدهد! مثلاً به انسان بگوید: دیشب نماز جماعت کجا بودی...؟ چرا درس اخلاق نیامدی...؟ چرا فلان جا آن حرف را زدی...؟

آیت‌الله مجتهدی تهرانی میگفتند هیچگاه خودتان را خوب مپندارید! و در نماز‌های شب پیش خود بگویید که هنوز بد هستید. #امام_سجاد (علیه‌السلام) با آنکه معصوم است در دعای ابوحمزه‌ثمالی می‌فرماید؛ خدایا آیا بین بندگان کسی از من بدتر وجود دارد؟

برای انسان گِرد هم آمده‌ایم [امام موسی صدر]

هر دلی، سِرّی دارد. - عین‌ القضات -

‎ مشکل و گیر ما این است، که خودمان را نشناخته ایم. ما داریم در این دنیا خودمان را خرج می کنیم و بی خیال هم هستیم‌‌‌ درست مثل کسی که در شب ، یک اسکناس و یک چک ارزشمند را به خیال این که کاغذ است به آتش بکشد تا فضا را روشن کند و یک قِرانی اش را پیدا کند، صبح می فهمد چیزی را شمع راه رسیدن به یک قِرانی کرده که یک میلیارد ارزش داشته است. این جاست که فریاد (یاحَسْرَتَا) سر می دهد. پس دقت كنيم که عمر خود را، هستی خود را در این دنیا خرج چه چیزی کرده ایم؟! #استاد_علی_صفائی_حائری