و امّا در خصوص #سخنان_لغو_بيهوده و كلمات زشت ناشايسته نيز بايد دانست كه آن‌ها بسيار مضرّ به حال روح است، و نفس را از صفا و صلاح و سلامت و وقار و طمأنينه و سكونت ساقط می‌كند، و جِلافت و كدورت و قساوت و غفلت و ادبار آورد، و ذكر خدا را از نظر بيندازد، و حلاوت عبادت و ذكر اللَّه را از ذائقه روح ببرد! و ايمان را ضعيف و ناچيز كند، و دل را بميراند، و لغزش و خطا از آن زياد شود، و پشيمانى بسيار بارآورد، و كدورت بين دوستان و دشمنى بين مردم ايجاد كند، و مردم را به انسان بدبين كند، و او را از نظر آنان بيندازد، و اطمينان و وثوق از او ساقط شود، و او را در نظر مردم بی‌مقدار و بی‌وزن كند. و اين‌ها در صورتى است كه بر كلام او مترتّب نشود معصيت‌هاى گوناگون لسانى. و خيلى كم اتفاق افتد كه انسان كه به لغو و باطل اشتغال پيدا كرد و زبان را در تحت ميزان صحيح در نياورد، از معاصى و گناهان محفوظ ماند! و به همان لغو و بيهوده تا آخر به سر برد. از اين جهت، درباره‌ی سكوت و صمت سفارش بسيار شده است. #امام‌_خمینی‌