‌ ‌ - ‌برگشت عذاب از قوم موسی نقل است که حضرت موسی(ع) هر چه امتش را به پرستش خداوند یکتا دعوت می‌کرد، آن‌ها نافرمانی می‌کردند؛ پس از مدتی آن حضرت به خداوند شکایت کرد و از او خواست که بر کافران عذاب نازل کند. خداوند فرمود: ای موسی! به امت خود بگو اگر ایمان نیاورید و به یکدیگر ظلم کنید تا یک ماه دیگر عذابی سنگین بر شما نازل خواهم کرد و همگی از گرسنگی هلاک خواهید شد. حضرت موسی وحی الهی را به امت خود منتقل کرد. امّا مردم برای اینکه خلاف گفته‌های او ثابت شود و به حضرت موسی نشان دهند که وعده‌های او عملی نخواهد شد، خانه‌های خود را به هم سوراخ کردند تا آن حضرت متوجه کارهای آن‌ها نشود و از این طریق هر چه مواد غذایی و خوراکی داشتند با یکدیگر تقسیم کردند و اجازه ندادند که حتی یک نفر از مردم در فقر و گرسنگی به سر ببرد. وعدهٔ عذاب الهی فرا رسید امّا هیچ عذابی نازل نشد؛ یک هفته، یک ماه، دو ماه از موعد نزول عذابی که حضرت موسی وعده آن را داده بود گذشت اما خبری از عذاب الهی نشد. مردم که حالا می‌دیدند عذابی نازل نشده است، حضرت موسی را تحت فشار قرار داده و سرزنش می‌کردند که خدای موسی به گفته‌های پیامبر خود اهمیت نمی‌دهد. حضرت موسی به کوه طور رفت و شکوه به خداوند برد که بارالها! من در میان امت خود خجل شدم؛ خداوندا بعد از یک ماه وعده نزول عذاب بر این مردم را دادی اما حالا چند ماه گذشته و هیچ خبری نشده است؟ خداوند به حضرت موسی فرمود: هدف از رسالت تو ایجاد اتحاد، همبستگی و نوع‌دوستی بین مردم بود که این خواست الهی تحقق یافته است؛ از سوی دیگر حالا که بندگان من به یکدیگر رحم کرده و با هم مهربان شده‌اند، چرا من که رئوف و رحمان و رحیم هستم به بندگان خود عذاب نازل کنم؟ برای همین من هم عذاب را از آنان دور گرداندم؛ بنابر این به بندگانم بگو به یکدیگر رحم کنید تا خداوند هم به شما رحم کند.                  ‌ #علامه‌مجلسى ‌ ‌