عوامل مختلفی می‌توانند مانع از استجابت دعای انسان شوند. در ادامه به چهار عامل اشاره می‌کنیم: اول، می‌دانیم كه هر ارتباطی، دو سو و دو سر دارد. در دعا نیز چنین است. یك سوی این ارتباط كه از دعا حاصل می‌شود، بنده است و دیگری خداوند. اولین مانع در این ارتباط، نبود استعداد و آمادگی برای ایجاد ارتباط در خواننده و خواهنده است. دعا ریسمان رابطه با پروردگار است؛ اما گاه در وجود آدمی آمادگی نیست كه به‌صدق دعا كند و با خداوند ارتباط برقرار كند. دوم، نبود خلوص در دعاست: در ادب دعا، بسیار مهم است كه انسان خالصانه و از سویدای دل خدا را بخواند و حاجت نزد او ببرد. سوم، گاه انسان با خدا سخن می‌گوید و حاجت نزد او می‌برد، اما حضور قلب لازم را در پیشگاه او ندارد. نمونۀ آشنای این حالت، نماز است كه فرد در پیشگاه پروردگار می‌ایستد اما فكر و یادش دنبال مسائل خُرد و كلان دنیایی است. چهارم، نبود «إِنْقِطَاع إِلَی الله» از موانع اجابت دعاست. انسانی كه ذهن و فكرش متوجه اسباب و شیوه‌های مختلف است و از سر عادت یا برای عبادت، دستی هم به دعا بلند می‌كند و حاجت می‌خواهد، دعایش به اجابت نمی‌رسد. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۳، صص ۲۳۷‌-۲۳۹. #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد3