🔶 ای خوش آنروز که در کوی توام منزل بود 🔹سروده ای از استاد حسن رمضانی: ای خوش آنروز که در کوی توام منزل بود نور رویت سبب روشنی محفل بود گرچه من هیچ نگفتم به تو از دلبریت ولی ای دوست بدان کآشتی ام در دل بود محو در روی تو بودم خبری از خود نی چو دلم زآنچه بجز تو همگی غافل بود عجب این نیست که من از همگان بُبریدم بلکه برداشتن چشم زتو مشکل بود هر که بُد شیفته عقل و خرد سود نکرد متنعّم ز تو آن بود که لایعقل بود بردم از عالم عشاق بسی نامه به عقل چه کنم عقل در این مسئله پا در گل بود «سحرا» دوست نگهدار و مهل دامن وی کانچه غیر از رخ او بود همه باطل بود حسن رمضانی #استاد_حسن_رمضانی #اشعار حدیث سهر (بیانات و خاطرات استاد حسن رمضانی) @hadisesahar