بسمه تعالی فهم بنده از قرآن و روایات این است که دنیا و موجودات آن و از جمله انسان ها ریشه ی اینجایی ندارن بلکه ریشه ی عالم و آدم در ملکوت و آسمان های باطنی و در عرش است و شاخه و برگ آن در دنیاست. یعنی دو شجره در عالم وجود هست یکی شجره طیبه و پاک و بهشتی و دیگری شجره خبیثه و ناپاک و جهنمی. ریشه این دو درخت در ملکوت است و شاخه های آن به صورت انسان های خاکی در دنیا. البته در دنیا شاخه های شجره طیبه و خبیثه در هم می آمیزد و به ظاهر و موقتی از هم متأثر می شوند یعنی شاخه طیب موقتا خباثت پیدا می کند و بالعکس(یخرج الحیَّ من المیّت و یخرج المیّتَ من الحیّّ) اما در نهایت این شاخه ها از هم جدا خواهند شد. هر انسان خاکی که ریشه اش به شجره طیبه اهلبیت علیهم السلام و انبیاء وصل باشد در دنیا در نهایت امر به دنبال آنها خواهد رفت و متمایل به آنها خواهد شد ولو ممکن است موقتا از همنشینی با شاخه های شجره خبیثه متأثر شود و غفلت و گناهی از او سر زند و بالعکس اگر انسان خاکی ریشه در شجره خبیثه داشته باشد میل به خباثت و شیطنت و کفر و نفاق دارد و آخرش کفر او بیرون می ریزد و دشمن نابکار علیه شجره طیبه می شود و به جنگ با شاخه و ریشه شجره طیبه می پردازد ولو به صورت موقتی از همنشینی با شاخه های شجره طیبه متأثر شود و از او خوبی و ایمان و فداکاری در راه حق سر بزند. حج برود نماز بخواند گریه کند عبادت کند انفاق کند. در قرآن از ریشه های شجره طیبه و خبیثه به عنوان #امام یاد شده به معنای مادر (از ریشه امّ) و فرموده (لیمیز الله الخبیث من الطیب: خداوند با امتحانات دنیا عاقبت شاخه های درخت خبیثه را از شاخه های درخت طیب جدا و متمایز می کند) کسی که ریشه اش خبیثه است و لو در دنیا با همنشینی پاکان ایمان و عمل صالحی داشته باشد موقتی خواهد بود که قرآن از آن به #ایمان_مستودع یاد می کند یعنی ایمان امانتی و موقتی و ودیعه ای که از خودشان نیست بلکه از دیگران و متأثر از دیگران است. و از ایمان کسی که از شجره طیبه است تعبیر به #ایمان_مستقر می کند یعنی ایمان ریشه دار، عمیق و مستقر و مدام(فمستقرٌ و مستودعٌ) نتیجه: امثال شمر که روزی در رکاب امام علی علیه السلام در جنگ صفین جهاد کرده و جانباز شده، پیاده حج رفته اند نماز خوانده اند و عاقبت به شرّ شده اند علتش این است که ریشه خبیثه داشته اند و ایمان عاریتی و موقتی و امانتی. و کسی مثل حر ابن یزید که در لشکر دشمن بوده اند و در نهایت از شهدای کربلا شده اند علتش همان اتصال ریشه ای به شجره طیبه بوده. خلاصه در باطن و ملکوت همه چیز ریشه ای معلوم است اما در دنیا چون این شاخه و برگ ها دیر ظهور می کند حالت خوف و رجا به انسان خاکی دست می دهد و از عاقبت خود نگران می شود. نکته ای لطیف: ریشه ی پاک و طیب باعث ایمان می شود ولی این ریشه باید میوه و ثمره بدهد که این ثمره در دنیا به صورت عمل صالح ظهور می کند و در آخرت به صورت اجر و پاداش. لذا نباید به پاک بودن ریشه و ذات اکتفا کرد بلکه باید عمل صالح انجامدهید تا ثمرات ایمان از ما ظهور کند(ثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ وَ أَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَ لَهُمْ فِيهَا مِنْ کُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ کَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَ سُقُوا مَاءً حَمِيماً فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ‌ (۱۵) توصیف بهشتی که به متّقین وعدّه داده شده چنین است: در آنجا نهرهایی است از آبی که رنگ و بویش برنگردد، و نهرهای شیری که مزه‌‌اش تغییر نکند، و نهرهای شرابی لذتبخش برای نوشندگان، و نهرهایی از عسل خالص. و در آنجا برایشان هر میوه‌ای فراهم است. و البته از همه اینها والاتر، آمرزشی از طرف خداست! آیا اینها یکی‌اند با آنهایی که در جهنم ماندنی‌اند و آبی جوشان به آنها مینوشانند که دل و روده‌شان را تکه تکه میکند؟!)