از امام باقر (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) روایت است: گوئی می‌بینم قومی را که «قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ» از سمت شرق خارج می‌شوند. (آن زمان حضرت در مدینه هستند و مشرق می‌شود: ایران، هند و...) «يَطْلُبُونَ اَلْحَقَّ فَلاَ يُعْطَوْنَهُ ثُمَّ يَطْلُبُونَهُ فَلاَ يُعْطَوْنَهُ» این قوم حق را مطالبه می‌کنند اما به آنها داده نمی‌شود. سپس دوباره مطالبه می‌کنند و باز نمی‌دهند. (اینکه دوباره مطالبه می‌کنند ظاهرش این است که این وسط یک مدتی از گرفتن حقشان کوتاه آمده‌اند.) «فَإِذَا رَأَوْا ذَلِكَ وَضَعُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَيُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوهُ فَلاَ يَقْبَلُونَهُ» وقتی می‌بینند حقشان را نمی‌دهند شمشیرهایشان را برهنه می‌کنند و بر شانه می‌گذارند یعنی سلاحشان را آشکار و آماده می‌کنند، از قدرت و مقاومت استفاده می‌کنند. وقتی چنین می‌کنند حقشان را می‌دهند ولی دیگر نیازی به آن ندارند، خودکفا شده‌اند و می‌گویند نمی‌خواهیمش. «حَتَّى يَقُومُوا وَ لاَ يَدْفَعُونَهَا إِلاَّ إِلَى صَاحِبِكُمْ» این شرایط ادامه می‌یابد تا اینکه اینها قیام می‌کنند و قدرت یا قیام خود را به کسی ندهند جز صاحب ولایت (امام زمان). بعد حضرت ادامه می‌دهند: کشتگانشان شهید هستند و اگر آنها را درک می‌کردم خودم را حفظ می‌کردم برای حضرت حجت(عج). برخی بر اساس روایات می‌گویند هر قیامی قبل از ظهور امام زمان باطل است اما به چنین روایاتی توجه ندارند. برخی این روایت را بر انقلاب اسلامی ایران تطبیق می‌دهند چون حاکمیتی که گفتمان شیعه معتقد به مهدویت داشته باشد فقط ایران است. @ayat_va_revayat

برخی که این روایت را بر انقلاب اسلامی و شرایط کنونی تطبیق می‌دهند، در مورد کسانی که در حوادث مختلف وارد فضای جهاد می‌شوند، می‌گویند ما باید خودمان را حفظ کنیم تا امام زمان بیاید. گفتم شما می‌خواهی چهره و لباس امام زمان را درک کنی یا راه و مسیرش را؟! می‌خواهی امام زمان را درک کنی که به کمال برسی و کدام کمال بالاتر از شهادت؟! خدا بخواهد ما را برای آن زمان حفظ می‌کند ما که نمی‌توانیم از یک تکلیف واجب امروزمان دست برداریم برای درک امام زمان در آینده! این خودش پشت کردن به امام زمان است و مطمئنا وقتی هم حضرت بیاییند بهانه‌ای برای همراهی نکردن با ایشان خواهیم داشت. تازه خیلی هم نگران نباش همانطور که شهید حججی گفتند موقع ظهور این شهدا بر می‌گردند. گاهی دل‌ها ترسان است، برایش فلسفه بافی معنوی و عاشقانه می‌کنند! 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

یکی از چیزهایی که در دعاها و اذکار رسیده از اهل بیت (علیهم السلام) وجود دارد، ضریب دادن به اذکار و ستایش‌هایشان است. شاید همین یک عمل بتواند دنیا و آخرت انسان را آباد کند، چون در دستگاه خداوند هرچه ببخشد با هر ضریبی چیزی کم نمی‌شود و خداوند رحمة للعالمین دنبال بهانه برای بخشش به بندگان است‌. امام سجاد علیه السلام در دعای اول صحیفه خداوند را چنین حمد می‌کند و به آن ضریب می‌دهند: 👈 «حَمْداً يَفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ كَفَضْلِ رَبِّنَا عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ» ستایشی که از دیگر ستایش‌ها، برتری جوید، مانند برتری پروردگار، به همه مخلوقاتش. 👈 «حَمْداً لَا مُنْتَهَى لِحَدِّهِ، وَ لَا حِسَابَ لِعَدَدِهِ، وَ لَا مَبْلَغَ لِغَايَتِهِ، وَ لَا انْقِطَاعَ لِأَمَدِهِ» ستایشی که مرزش را پایانی و شمارۀ آن را حسابی و پایانش را نهایتی و مدّتش را سرآمدی، نباشد. در تسبیح ماه ذی‌الحجه از امیرالمؤمنین (علیه السلام) پس از ضریب دادن‌های مختلف به ذکر «لا اله الا الله» آمده است: 👈 «لاَ إلَهَ إلاَّ اللَّهُ مِنَ الْيَوْمِ إلَي يَوْمِ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ» «لاَ إلَهَ إلاَّ اللَّهُ» از امروز تا روز دميده شدن در صور. خداند ملکی را موکل می‌کند تا قیامت این اذکار را برای ما ثبت و حساب کند. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

در آیات مختلفی صحبت از رحمت و یا غضب خداوند بر بندگان شده است. مثلا در آیه ۹۳ نساء می‌گوید: 👈 «وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ...» هرکس مؤمنی را از روی عمد بکشد جزای او جهنم است و در آن تا ابد می‌ماند و خداوند بر او غضب می‌کند. قدر متیقن آیه کسی است که دیگری را از جهت مؤمن بودنش از روی عمد بکشد. حالا خداوند بر او غضب می‌کند یعنی چه؟! خداوند عصبانی می‌شود و او هم به زندگی عادی خود ادامه می‌دهد؟! خیر. در مباحث خداشناسی توضیح می‌دهند که انفعال از عوامل بیرونی، نوعی نقص است و خداوند منفعل نمی‌شود، پس غضب کردن برای خداوند معنا ندارد بلکه یعنی خداوند کاری با او می‌کند که نشانه غضب خداوند بر او باشد. مثل اینکه می‌گوییم فلان پرستار با مریض مهربانی کرد، این بیان حس پرستار به مریض نیست بلکه منظور کارهایی است که نشان مهربانی است. افعال انفعالی یعنی افعالی که حاصل و پاسخ یک اتفاقی در بیرون است و برای خداوند معنا ندارد، رحمت و غضب و... قانون ثابت خداوند است. مائیم و آینه خلقت. «اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ» معنی آیه این نیست که خداوند مثلا به آنها تمسخر آمیز می‌خندد بلکه یعنی خداوند کاری با آنها می‌کند که نشان مسخره شدنشان است. «عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يَرْحَمَكُمْ» امید واثق باشد که پروردگارتان بر شما رحم کند. یعنی کاری با شما کند که نشانه رحمت خداوند است. خداوند بر خلاف خیلی از ماها تعارف زبانی و اظهار محبت و رحمت و یا غضب و ناراحتی زبانی صرف نمی‌کند بلکه همه چیز در ارتباط با خداوند نقد و عملی است. @ayat_va_revayat

مادر امام سجاد(ع) شهربانو یا شاه زنان دختر یزدگرد سوم آخرین پادشاه ساسانی بود که در زمان فتوحات اسلامی به اسارت درآمد و امیرالمؤمنین(ع) وی را برای انتخاب شوهر از میان مسلمانان آزاد گذاشت و او هم بر اساس خوابی که پیش از آن دیده بود امام حسین(ع) را انتخاب کرد. در روایتی امیرالمؤمنین(ع) از شهربانو سوال می‌کند از پدر در مورد (وقعة الفیل) ماجرای فیل چه آموختی؟! شاید وقعة الفیل اشاره به یک جنگ خاص بین سپاه اسلامی و لشکر ساسانی بوده است شاید هم مربوط به ماجرای شکست لشکر ابرهه نزدیک به زمان تولد پیامبر اکرم(ص) بوده، که خبرش به ایرانیان هم رسیده بوده است. بانو شهربانو می‌گوید: پدرم می‌گفت: وقتی خدا بخواهد کاری کند تمام نیروها در برابر خواست خداوند ناتوان و بی‌اثر می‌شوند و هرگاه مدت انسان به پایان رسد انسان با چاره‌جویی‌های خودش مرگش فرا می‌رسد. امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: چقدر پدرت خوب گفته است: «تَذِلُّ الاُْمُورُ لِلْمَقَادِیرِ، حَتَّى یَکُونَ الْحَتْفُ فِی التَّدْبِیرِ» امور در مقابل تقدیرها چنان کوچک و مطیع می‌شوند که گاهی بلا و نابودی در چاره‌جویی‌هایی است که افراد می‌کنند. ... چه بسیار کسانی که علت مرگشان بستن کمربند ایمنی بود! ما اجازه نداریم بیکار باشیم و فکر و تدبیر نکنیم، باید تلاش و چاره‌جویی کنیم اما باید بدانیم کار دست خداست نه ما. برای پیاده شدن خواست خدا هم نه دیر می‌شود نه چیزی مانع آن است. نتیجه اینکه غصه و حرص و جوش هیچ چیز را نخوریم، کارمان را به بهترین شکل بکنیم، کاری هم به اینکه چه شد و می‌شود، نداشته باشیم چون نقشه خداست که بالاخره پیاده می‌شود. @ayat_va_revayat

از امام رضا (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) روایت است: «لاَ قَوْلَ إِلاَّ بِعَمَلٍ وَ لاَ عَمَلَ إِلاَّ بِنِيَّةٍ وَ لاَ نِيَّةَ إِلاَّ بِإِصَابَةِ اَلسُّنَّةِ» حرف بدون عمل باد هواست هیچ ارزشی ندارد. عمل بدون نیت هم باز هیچ ارزشی ندارد. نیت بدون تطابق با سنت هم ارزشی ندارد. برخی هستند مثل ماشین شده‌اند صبح دکمه آنها را می‌زنی شروع به خوردن و کارکردن می‌کنند و همینطور روشن هستند تا شب شود و موتورشان خاموش شود و صبح دوباره استارت بخورند! اسلام چیزی را به عمل افزوده است به نام نیت، هرجا عملی را می‌خواهی برای خدا باشد و به خدا تحویل دهی بدون نیت پذیرفته نیست. نیت یعنی به کارت فکر کن، من این کار را در این نظام آفرینش و خلقت برای چه انجام می‌دهم؟! اگر ته این فکر به خدا رسید و کار را انجام دادی به قصد مقرب خداوند شدن، خداوند آن را از تو می‌خرد. با آن به کمال می‌رسی، رشد می‌کنی. این فرصت به انسان داده شده است که اعمال معمولی روزانه‌اش را هم با نیت لله بیامیزد و بابتش ثواب ببرد. نیت نه بهترین تمرین برای فکر کردن بلکه خود فکر کردن است. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

از امام هادی علیه السلام روایت است: «مَنْ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ فَلاَ تَأْمَنْ شَرَّهُ» هرکس پیش خودش عزیز نباشد از شر او ایمن نباشید. از مهم‌ترین چیزها در تربیت، دادن عزت نفس و شخصیت، به افراد است و به قول شهید مطهری این مطلب ریشه و مبنای اخلاق اسلامی است. (ر.ب: تعلیم و تربیت در اسلام، ص ۱۴۱) در نگاه اسلامی اگر می‌خواهیم بچه درستکار باشد بایست به او شخصیت داد، کسی که برای خود شخصیت قائل نیست دست به هر پستی می‌زند اما کسی که برای خود عزت و شخصیت قائل است، تن به حقارت و کارهای پست که فطرتا مخالف عزت نفس است، نمی‌دهد. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است: «أَكْرِمْ نَفْسَكَ عَنْ كُلِّ دَنِيَّةٍ وَ إِنْ سَاقَتْكَ إِلَى اَلرُّعْبِ فَإِنَّكَ لَنْ تَعْتَاضَ بِمَا تَبْذُلُ مِنْ نَفْسِكَ عِوَضاً» نفس خودت را عزیزتر از هر کار پستی بدان اگرچه این عزیز داشتن موجب ترس تو شود چرا که آنچه از نفس خودت می‌بخشی جایگزینی ندارد. از حضرت روایت دیگری است: «إِنَّ أَعْظَمَ اَلنَّاسِ قَدْراً اَلَّذِي لاَ يَرَى اَلدُّنْيَا لِنَفْسِهِ خَطَراً» با ارزش‌ترین مردم کسی است که تمام دنیا را قیمت خود نداند. وقتی می‌گوئیم کار پست انجام ندهیم، یعنی خود را عزیزتر از تحمل حقارت برای دنیا ببینیم، قدر و ارزش خود را پول نبینیم، «لاَ يَرَى اَلدُّنْيَا لِنَفْسِهِ خَطَراً» اما این منافات ندارد که کسی گاهی موقتا برای خدا مجبور شود کوچک شود و مطمئنا اگر در مسیر خدا باشد خدا نمی‌گذارد او کوچک بماند. ممکن است مؤمن مجبور شود دستفروشی کند، کارگری کند و خلاصه کارهای ظاهرا سطح پایین جامعه را انجام دهد اما اگر این کار کردنش در راه اطاعت خدا و جهاد برای تامین مخارج اهلش و سربار جامعه نبودن باشد، خدا او را عزیز خواهد کرد. «مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا» هرکس عزت می‌خواهد همه عزت پیش خداست. «وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ» عزت برای خدا و رسولش و مؤمنین است. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

از امام صادق علیه السلام روایت است: «الْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إِلَی اللَّهِ فِی رَاحَهًِْ الْأَبَدِ وَ اَلْعَيْشِ اَلدَّائِمِ اَلرَّغَدِ» هرکس امور خود را به خداوند تفويض كرد، در راحتی ابدی خواهد بود و روزى او آماده و وسيع است. حدیث ادامه دارد: و تفویض کننده واقعی، كسى است كه نفس خود را باز دارد از هر قصدى و مطلبى كه آن غير خدا باشد. همانگونه که امير المؤمنين عليه السّلام مى‌فرمايد كه: من راضى‌ام به آنچه خداوند عالم و تقسیم کننده قسمت‌ها قسمت كرده است براى من، و من كار خود را به كسى تفویض کرده‌ام که مرا خلق كرده است و چنان كه در زمان‌هاى گذشته، چشم برهم زدنی از احسان او فارغ نبوده‌ام و هميشه از خوان احسان او متنعّم بوده‌ام، در زمان آينده نيز چنين خواهد بود، چرا كه كريم على الاطلاق و رحيم بالاستحقاق، وظيفۀ روزى‌خواران را كم و قطع نمى‌كند. ما در دستگاه الهی تکالیفی داریم، اگر به دنبال روزی هستیم هم از این جهت باید باشد که تکلیف داریم برای کسب روزی تعقل و تلاش کنیم. اما این تعقل و تلاش وقتی زیبا و با آرامش و راحتی است که امور خود را به خداوند تفویض کنیم. پول مدرسه بچه‌ام چه می‌شود؟ اجاره خانه چه می‌شود؟ فلان قسط! مرغ و گوشت گران شده است، هیچ اهمیتی ندارد، شما دنبال انجام تکالیفت هستی؟! تلاش می‌کنی؟! پس خودش حل می‌شود همه‌اش؟! نه اکثرش ۹۵ درصدش حل می‌شود و آنی هم که حل نشد مطمأن باش که خیر شما در حل نشدنش بوده است. اگر تفویض کرده‌ای به خدا خودش خوب می‌داند چطور کارها را پیش ببرد. @ayat_va_revayat

یه بار دو نفر که مشکلاتشون زیاد یا توکل و ایمانشون کم بود، داشتن با هم صحبت می‌کردن و من اون ورتر می‌شنیدم. یکیش به اون یکی گفت دیدی اینها که هرچی بهشون میگی میگن خدا داده! خدا هست و... اون یکی گفت: آره، دیدی؟! اینها پشتشون گرمه الکی افه خدا میان. 😄😄 منم می‌شنیدم ولی انصافا خدا هست فقط باید باهاش باشی و توکل کنی و حسن ظن بهش داشته باشی. بعضی‌ها تا جاده صافه به خدا توکل می‌کنند ولی یه کم که پیچ خطرناک آمد میگن خدا برو کنار اینجا رو خودم هستم.😄 خدا همه جا و همیشه هست هر مشکلی هست از ماست باید مشکل خودمون رو پیدا کنیم.

در روایت است روزی امیرالمؤمنین داشتند کمک فاطمه زهرا عدس پاک می‌کردند و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وارد منزل ایشان شد، وقتی حضرت را مشغول کمک به حضرت زهرا سلام الله دیدند فرمودند بشنوید این سخنی که می‌گویم و جز سخن خداوند نیست: نيست مردى كه به زن خود در خانه کمک کند الاّ اینکه مساوی هر موئى كه در بدن اوست ثواب عبادت يك ساله كه روز آن روزه باشد و شب آن قائم، بدهد و مثل ثواب صابران و داود پيغمبر و يعقوب و عيسى عليهم السّلام. هر کس در کمک به عيال باشد و اظهار ننگ نکند، خداوند بنويسد نام او را در ديوان شهيدان و براى وى بابت هر روز و شب ثواب هزار شهيد و براى هر قدمى ثواب حج و عمره و معادل هر رگى كه در بدن اوست شهرى در بهشت. يا على يك ساعت در خدمت خانه بهتر است از عبادت هزار ساله و هزار حج و هزار عمره و بهتر است از آزاد كردن هزار بنده و هزار جهاد و عيادت هزار بيمار و هزار جمعه و هزار جنازه و هزار گرسنه را سير كردن و هزار برهنه را پوشيدن و هزار اسير آوردن در راه خدا و بهتر است او را از هزار دينار صدقه دادن بر فقرا و خواندن تورات و انجيل و زبور و قرآن و از هزار اسير كه بخرد و آزاد کند و هزار شتر كه به فقرا دهد و از دنيا نرود تا آنكه جاى خود را در بهشت ببیند يا على هرکس برخود خدمت به عیال را ننگ نداند، خداپند او را داخل گرداند، در بهشت بي‌حساب. يا على خدمت به عيال كفاره گناهان كبيره است و باز مي‌نشاند غضب پروردگار را و مهر حور العين است و حسنات و درجات را زياد مي‌گرداند. يا على خدمت نميكند عيال را مگر صديق يا شهيد يا مردي كه خداوند برایش خير دنيا و آخرت را بخواهد. @ayat_va_revayat

حدیث طولانی بود و مجالی برای شرح آن پیدا نکردم، اما پیشنهاد می‌کنم کتاب تعلیم و تربیت در اسلام از شهید مطهری بحث توسعه «خودی» در باب اهمیت ازدواج و خانواده در تربیت انسان را مطالعه کنید. حوصله بفرمایید کل یک جلسه را مطالعه نمایید.😊👇 http://www.mortezamotahari.com/fa/BookView.html?BookId=8202&BookArticleID=130069 مختصر عرض کنم که ظاهرا این چنین ثواب‌هایی برای کسی که به خاطر ترس از زنش یا چاپلوسی یا عشق مجازی به عیالش خدمت کند نیست بلکه از این جهت که انس و الفت خانوادگی برای خداوند مهم است و کار منزل کردن برای مرد سخت است و متاسفانه از شان خود پایین می‌بینند اگر از باب خدمت به خدا مرد مشغول خدمت به عیالش و کارهای خانه و بچه شود و خودش را بکشد این ثواب‌ها را دارد. شاید برای برخی عجیب باشد که مؤمن زن و بچه‌اش را خیلی دوست دارد اما برای خدا به آنها خدمت می‌کند و خداوند هم محبت و مودت را در قلب او و خانواده‌اش بیشتر و بیشتر می‌کند. اینکه مؤمن برای خدا به اهلش خدمت می‌کند جایی ثابت می‌شود که مؤمن در مسیر واجبات به راحتی از اهل و خانواده خود هم می‌گذرد. می‌گویند شهید زین‌الدین وقتی فرزندش به دنیا آمده بود عکسش را برایش فرستاده بودند و آن را در جیب گذاشته بود اما نگاه نکرده بود. پرسیدند عکسش را دیده‌ای گفته بود خیلی دوست دارم ببینمش ولی می‌ترسم ببینم و نتوانم در جبهه جلو بروم.

✍ توضیحی در مورد لقب امیرالمؤمنین... 📝طبق آنچه در روایات ذکر شده است، لقب امیرالمؤمنین خاص حضرت امیر(علیه السلام) می‌باشد و حتی به سایر اهل بیت نیز گفته نشده است. 👈در روایتی یکی از اصحاب امام صادق(علیه السلام) از ایشان سؤال می‌کند آیا قائم اهل بیت با لقب امیرالمؤمنین سلام داده می‌شود؟ حضرت پاسخ می‌دهند: «لَا ذَاكَ اسْمٌ سَمَّى اللَّهُ بِهِ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع لَمْ يُسَمَّ بِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ- وَ لَا يَتَسَمَّى بِهِ بَعْدَهُ إِلَّا كَافِرٌ» 🔹نخیر این اسمی است که خداوند امیرالمؤمنین (علیه السلام) را به آن نامیده است و هیچ کس را قبل از آن به این نام ننامیده است و بعد از ایشان هم، کسی به این نام نامیده نشود الا اینکه کافر باشد.(۱) 📝معمولا ما تصورمان این است که لقب امیرالمؤمنین به معنای فرمانده و أمیر مؤمنان است و در توضیح علت اتصاف این عنوان برای امیرالمؤمنین گفته‌اند چون ایشان جانشین بلافصل پیامبر می‌باشند و در مقابل کسانی که سایر خلفای چهارگانه را امیرخود می‌دانسته‌اند، این لقب به ایشان تعلق گرفته است. اما باید گفت اگرچه حضرت، فرمانده و زعیم مؤمنان هستند ولی سایر اهل بیت نیز چنین هستند و آنچه در روایات گفته شده است، اشاره به معنای دیگری است. ⁉️اما معنای خاص امیرالمؤمنین که لقب حضرت شده است، چیست؟ 👈 در روایتی از کتاب شریف کافی یکی از اصحاب امام صادق(علیه السلام) از ایشان می‌پرسد: «لِمَ سُمِّيَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (ع)» 🔹چرا امیرالمؤمنین به این لقب نامیده‌ شده‌اند؟ حضرت پاسخ می‌دهند: «لِأَنَّهُ يَمِيرُهُمْ الْعِلْمَ أَ مَا سَمِعْتَ فِي كِتَابِ اللَّهِ- وَ نَمِيرُ أَهْلَنا» 🔹چون حضرت روزی می‌دهد، علم را، آیا در قرآن نشنیده‌ای «نمیر أهلنا».(۲) 📝 «میر» به معنای روزی است و در سوره مبارکه یوسف برادران یوسف وقتی می‌خواهند به حضرت یعقوب بگویند ما به واسطه کمک‌های عزیز مصر خانواده‌ خود را روزی می‌دهیم، عبارت «نَمِيرُ أَهْلَنا» را بکار می‌برند. بنابراین صیغه متکلم وحده ماده «میر» می‌شود «أَمِیِرُ» یعنی روزی می‌دهم. 👈در روایت دیگری نیز در مورد چرایی نامیده شدن حضرت به این لقب گفته شده است: «لِأَنَّ مِيرَةَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ عِنْدِهِ يَمِيرُهُمُ الْعِلْمَ.» چون حضرت روزی می‌دهد مؤمنین را از نزد خودش، روزی می‌دهد علم‌ را.(۳) ...... 📝منابع: 1. الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج ۱؛ ص: ۴۱۱. در روایت دیگری گفته شده است هرکس به این لقب نامیده شود و راضی باشد در سرونوشتت چنین می‌شود که مفعول واقع خواهد شد. 2. الكافي (ط - الإسلامية) ؛ ج ۱؛ ص: ۴۱۲. 3. همان. ...... @ayat_va_revayat

✍️ و اللَّهُ‏ يَعْصِمُكَ‏ مِنَ‏ النَّاس‏... ✅ در آیه ۶۷ سوره مبارکه مائده: 👈«يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرين‏» خداوند به نبی مکرم اسلام (ص) دستور می‌دهد که آنچه بر تو نازل شده است را ابلاغ کن و اگر چنین نکنی رسالت خود را تمام نکرده‌ای. ✅ در مورد ارتباط این آیه با ابلاغ ولایت امیرالمومنین (ع) در غدیر، زیاد گفته‌اند اما آخر آیه نکته مهمی است که چندان مورد توجه قرار نگرفته است. 👈«وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ» خداوند تو را از آسیب مردم حفظ خواهد کرد! از این عبارت معلوم می‌شود آنچه پیامبر اکرم(ص) مأمور به ابلاغ آن بوده‌اند، امری معمولی مثل احکام عبادی و اجتماعی مرسوم نبوده است چرا که تا پیش از آن این احکام بارها گفته شده بود و مشکل و بیمی وجود نداشت، بنابراین آنچه مأمور به ابلاغ بوده‌اند هم از سویی آنقدر مهم بوده‌است که ابلاغ یا عدم ابلاغ رسالت با آن محک می‌خورد و هم برخی آنقدر روی آن حساس بوده‌اند که ممکن بوده است کودتا کرده و مردم را علیه پیامبر بشورانند و حتی پیامبر را به علت آن ترور کنند. ✅ قطعا پیامبر اکرم(ص) چنین نبوده‌اند که به علت بیم بر جان خود در اجرای فرمان الهی نگرانی و درنگی داشته باشند، چراکه ایشان بارها پیش از آن در مسیر اجرای فرامین الهی تا یک قدمی مرگ رفته بودند و بیمی نداشتند بنابر این نگرانی واقعی پیامبر از فتنه‌هایی بوده است که بعد از ابلاغ این پیام و ترور ایشان بوجود می‌آمده است. ✅ نکته دیگری که با این عبارت معلوم می‌شود، اینکه برخی اصحاب پیامبر(ص) نه تنها عصمت یا عدالت نداشته‌اند بلکه قابلیت ترور و آسیب رساندن به شخص نبی مکرم را نیز داشته‌اند و همچنین این اصحاب جزو منافقان شناخته شده نیز نبوده‌اند بلکه دارای نفاق پنهانی بوده‌اند که پس از ابلاغ دستور الهی می‌توانسته‌اند فتنه انگیزی کنند و حتی مردم را علیه پیامبر بشورانند. ✅ بعد از ابلاغ این مأموریت، پیامبر اکرم اعلام کردند که امسال آخرین سالی است که به حج مشرف می‌شوند و این خبر به گوش همگان رسید و از سراسر سرزمین‌های اسلام مردم برای درک آخرین سفر حج با پیامبر و آموختن احکام و معارف دین از ایشان، به سوی حج شتافتند اما پیامبر تا پایان مراسم حج پیام الهی را ابلاغ نکردند. کاروانیان بارها را بسته و راه افتادند و باز پیامبر صبر نمودند تا خیلی‌ها رفتند و حتی خود ایشان نیز عازم مدینه شدند اما به یکباره در برکه غدیر یعنی شاه‌راهی که بعد از آن هر کاروانی به سویی و مقصدی می‌رفت، فرمان دادند همه از مسیری که رفته‌اند بازگردند و صبر کردند آنها که نرسیده‌اند بیایند، آنگاه پیام خود که عهد ولایت و جانشینی امیرالمومنین(ع) بود را ابلاغ نمودند. با این ترفند پیامبر(ص) دیگر مجالی برای تحریف خبر باقی نبود، کاروانیان بلافاصله پس از پایان خطبه پیامبر(ص) به سوی مناطق خود راهی می‌شدند و پیام بدون تحریف به همه نقاط سرزمین‌های اسلام می‌رسید. ✅ بدین واسطه دست جریان منافق پنهان که بر امر ولایت و جانشینی پیامبر اکرم(ص) آنقدر حساس بودند که قابلیت فتنه انگیزی بزرگ و حتی آسیب رساندن به پیامبر را داشتند موقتا بسته ماند و سند متواتر خطبه غدیر برای تاریخ اسلام و مسلمانان ماندگار شد اما همان جریان نفاق پنهان بی‌کار ننشست و مدتی بعد فتنه سقیفه را راه انداخت. https://eitaa.com/sharhe_hal

«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ» @ayat_va_revayat

دو جا معمولا اکثر افراد کم می‌آورند و تبعیت می‌کنند، یکی وقتی اکثریت چیزی را می‌گویند و یکی وقتی چیزی سنت اجتماعی شده باشد. وقتی سنتی غلط باشد یا اکثریت در اشتباهی باشند، مبارزه با آن سنت غلط یا اشتباه پذیرفته شده توسط اکثریت، خیلی سخت است و انسان‌های ضعیف با اینکه عقل یا وجدان آنها می‌گوید اشکالی وجود دارد، ساکت می‌شوند و با جماعت خود همراهی می‌کنند. «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» قرآن هر دو گزاره تبعیت از اکثریت و سنت‌های گذشته بدون تعقل را نقد می‌کند. 👈 «وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَآ أَنْزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَآ أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَآءَنَآ ۗ أَوَلَوْ كَانَ آبَآؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا» 👈 «وَ إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ» افراد معمولا هویت خودشان را از همان جمعی که در آن هستند می‌گیرند و به همین خاطر به جنگ هویت خودشان نمی‌روند. اما کسانی که از آن هویت گذشته یا جماعتی که ظاهرا در آن زیست دارند، فاصله می‌گیرند، خیلی راحت‌تر با چیزهایی که از سنت گذشته یا پذیرفته‌های جمعشان، غلط می‌دانند، مبارزه می‌کنند. برخی به واسطه اهل ایمان شدن و گرفتن هویت جدید خود از خداوند و دستورات دین راحت مطالب اشتباه اجتماع خود را نقد می‌‌کنند، برخی نیز با جذب گروه‌ها یا اندیشه‌های جدید شدن و هویت جدید گرفتن از آنها، راحت مطالب اجتماع خود را نقد می‌کنند. هر هویت جدیدی نظم سابق را برهم می‌زند اما برخی به سوی کمال یافتن و نظمی کامل‌تر و برخی به سوی سقوط یا نظمی مساوی سابق. @ayat_va_revayat

✍ زندگی طلبه‌ها... چند وقت پیش یک دورهمی با طلبه‌های سطح داشتم، اول از همه بهشون گفتم شما چقدر شهریه می‌گیرین؟! رقم‌ها از آنچه انتظار داشتم خیلی پایین‌تر بود. بعد قیمت یک خانه معمولی را گفتم، قیمت ماشین و گوشت و مرغ و میوه و... پرسیدم به نظرتان با این شهریه می‌شود خانه و ماشین خرید؟! می‌شود یک زندگی حداقلی را داشت؟! شهریه متاهل‌ها را هم گفتم و همه تصدیق کردند با این شهریه، حتی زندگی حداقلی اجاره نشینی هم نمی‌توان داشت. بعد خاطرات خودم و دوستانم را گفتم تا باورشان شود گرانی همیشه بوده است، شهریه طلبه‌ها هم همیشه کفاف یک زندگی حداقلی را نمی‌داده است، نه اینکه الان خیلی اوضاع خراب شده باشد، الان تازه خوب هم شده است. همه تصدیق کردند که با حساب و کتاب دو دوتا هیچ کدامشان آینده روشنی نخواهند داشت. بعد گفتم خب زندگی طلبه‌هایی که ۱۵ تا ۲۰ سال در حوزه هستند و خوب درس می‌خوانند تبلیغ می‌روند و خلاصه اهل زحمت کشیدن هستند را بروید ببینید، من که هرچه دیده‌ام همه در کیفیت خوب و متوسط به بالای جامعه زندگی می‌کنند، غذای خوب، ماشین متوسط جامعه، معمولا خانه هم یا از خودشان است یا به هرحال در خانه نسبتا خوبی زندگی می‌کنند. حداقل مسافرت مشهد و عراق هرسالشان هم به راه است. معمولا چندتا هم بچه دارند که لباس و ظاهر خوبی دارند. بله اوضاع ظاهری آنها طوری هم نیست که مردم به طمع دنیا به حوزه بیایند ولی واقعیت زندگی آنها خوب و رضایت بخش است. خب پس آن دو دوتاها کجا رفت؟! چرا ما چشمانمان را باز نمی‌کنیم؟! همه چیز به حساب و کتاب‌های ما نیست. «الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَآءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ» (۲۶۸ - البقره) هر وقت در این دو دوتا چهارتاها و ترس از آینده افتادیم، بدانیم در بازی شیطان افتاده‌ایم. شیطان وعده فقر می‌دهد و خدا وعده مغفرت و فضل، استحقاقی از ما نیست اما از فضل خداوند روزی خواهیم خورد، خدا هم ندار نیست. باید چشم‌ها را باز کرد، درست دید، خدا را دید، این داستان فقط مربوط به طلبه‌ها هم نیست، همه همینطور هستند. 📌به شرح حال بپیوندید. @sharhe_hal #پویش_خدا_هست.

خداوند ما را دوست دارد هزاران برابر بیشتر از پدر و مادرمان، از عذاب شدن ما هم نه سودی می‌برد و نه خوشخال می‌شود. پس اگر خداوند بنده‌ها را عذاب می‌کند فقط به خاطر خودشان است یا امکان ادب شدنشان هست و عذاب می‌شوند که ادب شوند یا امکانش نیست و عذاب می‌‌شوند تا بقیه عبرت بگیرند و ادب شوند. اما از لطف خداوند تبارک و تعالی عذاب خداوند یک مرحله‌ای نیست بلکه دو مرحله‌ای است. 👈 «وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» بی‌تردید آنان را غیر از عذاب بزرگ‌تر از عذاب کوچکتر می‌چشانیم، باشد كه برگردند. اول خداوند یک پس کله‌ای می‌زند تا آدم شویم، اگر فهمیدیم و درست شدیم که تمام می‌شود ولی اگر به اشتباه خود ادامه دادیم آن وقت کتک می‌خوریم تا پشیمان شویم. بلکه شاید بشود تدریج همیشگی نیز از آیه فهمید. پس هر وقت کارمان گیر کرد و مشکلی پیدا کردیم، صبر کنیم و فکر کنیم اشتباهمان کجا بود؟ کجا مشرک شدیم؟! ادامه ندهیم و برگردیم، آن وقت همه چیز درست می‌شود‌. @ayat_va_revayat

🔰در روایت است، «كَانَ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يُنْشِدُ كَثِيراً» امام رضا (علیه السلام) زیاد این نکته را یادآوری می‌فرمودند که: «إِذَا كُنْتَ فِي خَيْرٍ فَلاَ تَغْتَر بِهِ و لَكِنْ قُلِ اَللَّهُمَّ سَلِّمْ و تَمِّمْ» اگر در خیری بودی، به این حالت خود و اینکه خیری به تو رسیده است مغرور نشو و فریب نخور ولی از خدا بخواه که خداوندا آن را کامل و بی نقص و تمام کن. .... اگر خیری به ما می‌رسد فکر نکنیم این خیر به خاطر استحقاق ما یا نتیجه کار ما است و همیشه برایمان می‌ماند ولی اگرچه نتیجه گرفتن را از خدا می‌دانیم به همان مقدار از نتیجه هم اکتفاء نکنیم و از خدا بخواهیم آن را کامل و بی‌نقص و تمام کند. چقدر این دستور العمل می‌تواند در اصلاح امور زندگی ما تاثیر گذار باشد. @ayat_va_revayat

در روایتی که مرحوم سید بن طاووس (اعلی الله مقامه) در ابتدای لهوف آن را آورده، همسر عباس عموی پیامبر (صلی الله علیه و آله) خواب می‌بیند قطعه‌ای از بدن پیامبر(ص) قطع می‌شود و در دامان او قرار می‌گیرد. همسر عباس خواب خود را به پیامبر(ص) می‌گوید و ایشان خواب را تعبیر می‌کنند که فاطمه دخترم (سلام الله علیها) فرزندی به دنیا می‌آورد (امام حسین علیه السلام) که شیر دادن به او را به شما می‌سپارند. ..... زمانی در مدرسه علمیه معصومیه دوستان ما دنبال این بودند که شهید گمنام در مدرسه دفن کنند و این کار چندان سابقه نداشت. پیش یکی از مسئولان که مخالف بوده بود رفته بودند، گفته بود اینجا جای درس خواندن است، مداد العلماء افضل من دماء الشهدا، دوستان ما خیلی ناراحت بودند. زمان گذشت و چند سال بعد موافقت شد تا شهید در مدرسه دفن کنند، بنده خدایی که خبر نداشته بود، خواب دیده بود پاره‌های تن امام حسین(ع) را به مدرسه آورده‌اند و بعد که ماجرای آوردن شهدا را دیده بود تعبیر خواب را فهمیده بود. دوست دیگری در ساعتی بالای سر قبور شهدای گمنام شهر کوار برای جمعی روضه خوانده بود، فردایش کسی به او گفته بود فلانی خواب دیده‌ام داشته‌ای در داخل ضریح امام حسین(ع) روضه می‌خوانده‌ای. رؤیای صادقه سیر روح در عالم مثال است و دریافت‌های روح از صورت‌هایی از آن واقعیت بالا است. هرچه در عالم ملک (ماده) است تنزل یافته آنچه در عالم ملکوت (مثال) است. ان شاء الله شهداء شفیعمان باشند و به جمع مبارک آنها بپیوندیم و از دست ابا عبدالله روزی بخوریم. @ayat_va_revayat

در روایت است امام حسین (علیه السلام) فردی به نام فرزدق را در مسیر کوفه دیدند. از او پرسیدند: چه خبر فلانی؟ پاسخ داد: راستش را بگویم؟ (کنایه از اینکه اگر راستش را بگویم ناراحت خواهید شد.) حضرت گفتند: راستش را می‌خواهم. فرزدق می‌گوید گفتم: «أَمَّا اَلْقُلُوبُ فَمَعَكَ وَ أَمَّا اَلسُّيُوفُ فَمَعَ بَنِي أُمَيَّةَ وَ اَلنَّصْرُ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ» قلب‌هایشان با شماست اما شمشیرهایشان با بنی‌امیه و پیروزی با خداست. حضرت پاسخ دادند: «مَا أَرَاكَ إِلاَّ صَدَقْتَ. اَلنَّاسُ عَبِيْدُ اَلْمَالِ وَ اَلدِّينُ لَعِقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ بِهِ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلاَءِ قَلَّ اَلدَّيَّانُونَ» همین است که می‌گویی؛ مردم بندگان مالند و دين لقلقه زبانشان است، تا وقتی زندگی‌هاشان بر محور دین بگردد، در پی آنند، امّا وقتی به وسیلۀ «بلا» آزموده شوند، دینداران اندک می‌شوند. ...... الحمد لله در همین زمانه خودمان یک امتحان پیش آمد و معلوم نشد این کسانی که موقع لخت شدن و قمه زدن و شعار دادن و عشق حرم! همه‌جوره پای کار هستند، همان‌ها وقتی حرم خانم زینب داشت به دست داعش می‌افتاد و کربلا و نجف کم مانده بود اشغال شود، کجا خودشان را خاک کرده بودند و پیدایشان نبود! احتمالا داشتند بر مظلومیت حضرت زینب حتی در زمان کنونی اشک می‌ریختند و ثواب می‌بردند! 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

در داستان حضرت موسی علیه السلام، وقتی حضرت به کمک یکی از شیعیانش رفت و فرعونی ظالم به شیعه حضرت، با ضربه ایشان کشته شد. نزدیک صبح برای موسی (ع) خبرآوردند که فروعونی‌ها از کار شما خبر شده‌اند و دارند برای دستگیری شما می‌آیند و موسی (ع) فرار کرد. 👈 «فَأَصْبَحَ فِي الْمَدِينَةِ خَآئِفًا يَتَرَقَّبُ» صبح کرد موسی با حالت ترس و نگران. در زیارت حضرت حجت (عج) و روایات، تعبیری مشابه آنچه برای حضرت موسی(ع) در قرآن آمد، برای ایشان نیز گفته شده است: «اَلْمُتَرَقِّبِ اَلْخَائِفِ» نگران و ترسان. حضرت حجت از چه کسانی نگران و بیم‌ناک هستند؟! از کافران و دشمنان؟! آنها که بعد از ظهور حضرت هم هستند و تلاش دارند حضرت را به شهادت برسانند، پس قبل از ظهور و بعدش فرقی نمی‌کند. ظاهرا ترس حضرت از خود شیعیانش است، آنها که حق دیگران را خورده‌اند و حضرت بعد از ظهور، اول از همه با آنها کار دارند. آقایی که حق خواهر و برادرت را خورده‌ای، مال مردم را بالا کشیده‌ای! دقیقا امام زمان از شما خائف است! حضرت پس از اینکه بتوانند در میان شیعیان خود یک حکومت قوی داشته باشند، دیگر ترسی ندارند. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

منتظر این اشکال بودم که: موسی(ع) از فرعونی‌ها ترسان بود و نه شیعیانش و بعدا هم با وجود باقی بودن این ترس، به امر خداوند تبارک و تعالی برای دعوت فرعون به سوی مصر بازگشت. وقتی خداوند عز و جل به موسی و هارون(علیهما السلام) دستور داد به سمت فرعون بروید: 👈«اذْهَبَآ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ» آنها گفتند: «رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَنْ يَفْرُطَ عَلَيْنَآ أَوْ أَنْ يَطْغَىٰ» پروردگارا! ما می‌ترسیم كه [پیش از دعوت كردنش به حق‌] با سخت‌گیری و شكنجه بر [ضد] ما پیشی گیرد یا بر سركشی خود بیفزاید. خداوند به آنها پاسخ داد: «لَا تَخَافَآ ۖ إِنَّنِي مَعَكُمَآ أَسْمَعُ وَ أَرَىٰ» نترسید من با شما هستم می‌شنوم و می‌بینم. پس همینطور حضرت حجت(عج) هم خائف و نگران از جان خود از حاکمان کافر زمان در غیبت می‌مانند تا به امر خداوند زمان ظهورشان فرا برسد در حالی که همچنان خائف هستن، خوف ایشان که موجب عدم قیامشان است ربطی به شیعیانشان ندارد. ولی پاسخش روشن است: موسی (ع) یک انقلاب جهانی نداشت، برای دعوت فرعون رفت و وقتی هم فرعون به استکبار خود ادامه داد، ایشان شبانه با بنی اسرائیل از مصر گریختند. اما حضرت حجت(عج) در زمانی قیام می‌کنند که مجالی برای گریختن نیست بلکه ابتدا یک حکومت منطقه‌ای بزرگ تشکیل می‌دهند و طبق روایات بعد از ۹سال جنگ‌های بزرگ ایشان با دولت‌های خارج از سرزمین‌های اسلامی با حمله آنها به سرزمین‌های اسلامی آغاز می‌شود. اقتضای حکومت ایشان در همان منطقه قیام، وجود پذیرش عمومی و مقدمات یک قیام بزرگ است. @ayat_va_revayat

در کتاب لهوف سید بن طاووس (رحمة الله علیه) لحظات پیش از رفتن اباعبدالله به میدان نبرد را بر اساس روایتی از امام باقر (علیه السلام) چنین نقل می‌کند: «وَ قَالَ اَلْحُسَيْنُ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) اِبْغُوا لِي ثَوْباً لاَ يُرْغَبُ فِيهِ أَجْعَلْهُ تَحْتَ ثِيَابِي لِئَلاَّ أُجَرَّدَ مِنْهُ» حضرت فرمودند پیراهنی برایم بیاورید که کسی تمایلی به آن نداشته باشد و آن را در زیر لباسم بپوشم و کسی آن را از من جدا نکند. «فَأُتِيَ بِتُبَّانٍ فَقَالَ لاَ ذَاكَ لِبَاسُ مَنْ ضُرِبَتْ عَلَيْهِ اَلذِّلَّةُ» برای حضرت تُبَّان آوردند. تُبَّان معرب تنبان به معنای شلوارک یا شرت است ولی حضرت توجه داشتند که موظف هستند طوری عمل کنند که حتی ظاهر جنازه مبارکشان هم طوری نباشد که با عزت نباشد، فرمودند: نه این لباس کسی است که ذلیل شده باشد. «فَأَخَذَ ثَوْباً خَلَقاً فَخَرَقَهُ وَ جَعَلَهُ تَحْتَ ثِيَابِهِ» پس حضرت لباس کهنه‌ای را گرفتند و آن را پاره کردند و بعد زیر لباس خود پوشیدند. اما در ادامه می‌آورد: «فَلَمَّا قُتِلَ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ» جَرَّدُوهُ مِنْهُ.» وقتی حضرت به شهادت رسیدند آن را هم از بدن مبارک ایشان جدا کردند و بدن برهنه ایشان چند روز در بیابان باقی ماند.😭😭 ..... برخی را دیدم این غارت کردن لباس کهنه پاره پاره شده حضرت را نشان فقر مردم کوفه دانسته بودند و بعد شواهدی می‌آوردند که چون بنی‌امیه مردم شیعه را فقیر کرد دین اینها را گرفت و همینطور داستان بافی خود را ادامه می‌دادند. 📌با آیات و روایات کاربردی همراه شوید. @ayat_va_revayat

اینها که برای اثبات تحلیل‌های مادی خود و ارتباط دادن هر جنایتی به سختی و فقر، اینچنین داستان بافی می‌کنند، توجه ندارند که یک لباس کهنه و پاره و خونین، حقیقتا قابل استفاده یا فروش نیست که کسی بخواهد برای منفعت خود لباس، این جنایت را بکند، بلکه آنها به طمع گرفتن پاداش‌های بزرگ از بنی‌امیه و سند افتخار این کار را می‌کردند، اینها کوفی هم نبودند و واقعا تصور می‌کردند با یک نا مسلمان چنین می‌کنند. بعد از جنایت اهل شام و قتل فجیع اباعبدالله و اصحاب ایشان، جماعت‌هایی در شام نسل در نسل نام خود را «بنو السراویل» نامیدند، یعنی کسانی که شلوار از تن اباعبدالله درآوردند. برخی خود را «بنو السرج» نامیدند یعنی کسانی که اسب‌ها را آماده کردند برای تاختن بر بدن اباعبدالله. برخی خود را «بنوسنان» و «بنوالرمح» نامیدند، یعنی کسانی که سر اباعبدالله را بر نیزه حمل کردند. برخی «بنو القضیبی» یعنی چوب حمل کردند برای یزید برای جسارت به سر اباعبدلله، برخی «بنو الطشتی» یعنی طشتی که سر اباعبدالله در آن بود را حمل کردند. اینها همه اسباب افتخار و امتیاز مادی برای اهل شام و بنی امیه بود آنها به روز عاشورا برای خود تبرک می‌جستند. اصلا این قضایا ربطی به فقر ندارد. اینها می‌خواهند همه چیز را به فقر ربط بدهند و علت تامه هر جنایتی را فقر بدانند از این حرف‌ها می‌زنند و از روضه اباعبدلله هم خرج می‌کنند اما شیعه و مؤمنین همیشه در مسیر حفظ ایمان خود و مبارزه با طاغوت‌ها مراحلی تحت فشار و مبتلی به فقر شده‌اند اما هیچ وقت جانی نشده‌اند. @ayat_va_revayat