در منطقه‌ای که برای تبلیغ آمده‌ام یک روستای نسبتا پر جمعیت هست که بخش زیادی از آنها کلا دین را کنار گذاشته‌اند و باستان‌گرا شده‌اند. روحانی مبلغ ماه رمضان آنجا می‌گفت با اینکه با دین و مسجد و نمادهای مذهبی رسما مخالفت و دشمنی می‌کنند اما از نظر فرهنگی هیچ مشکلی نیست، کلاه‌برداری، دزدی، اختلافات خانوادگی و... نداریم و اداب اجتماعی را رعایت می‌کنند. برخی برایشان سوال می‌شد که چطور است در فضاهای مذهبی این مشکلات فرهنگی بیشتر از چنین جاهایی است؟! پاسخ این سوال در روایات زیاد آمده که شیطان اختلاف اندازی‌‌ و گمراه‌ کنندگی‌اش برای شمای اهل ولایت است. در قرآن نیز همین مطلب از زبان شیطان چنین آمده است: «لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ» من برای کسانی که در صراط مستقیم تو هستند کمین می‌کنم. در روایات صراط مستقیم را راه امیرالمؤمنین دانسته است، شیطان اگر در غیر اهل ولایت نیز انحرافی ایجاد می‌کند برای این است که به واسطه آنها ضربه‌ای به مؤمنین بزند و گاهی در غیر اهل ولایت اصلاحی بوجود می‌آورد و مثلا حال عبادت و گریه به آنها می‌دهد تا مؤمنین در راه خود شک کنند. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

و قیل للنبی: اِنْ اَدْرَکْتُ لَیْلَةَ الْقَدْرِ فَمَا اَسْاَلُ رَبِّی؟ قَالَ: صلی الله علیه و آله اَلْعافِیَةَ. از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سؤال شد اگر شب قدر را درک کردم، از خدا چه بخواهم؟ حضرت فرمود: سلامتی بعضی اعمال لیلة القدر ۱-نماز ۲-دعا ۳-استغفار ۴-صدقه ۵-زیارت امام حسین علیه السلام https://eitaa.com/ostovarmeymandi

امسال ۱۳ بدر در ماه مبارک رمضان و مصادف با شهادت امیرالمؤمنین(علیه السلام) است. من در چنین روزی به خاطر تعظیم شهادت مولایم به تفریح نمی‌روم، نه مخالف تفریح هستم، نه دور همنشینی؛ ولی همزمانی این خوشی‌‌ها با شهادت حضرت موجب سبک کردن این مناسبت است. روزهای خدا برای تفریح زیاد است، تعظیم شهادت حضرت مصداق تعظیم شعائر الهی است. «وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَآئِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ» (حج:۳۲) هر كس شعایر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دل‌هاست. من می‌ترسم در این چنین مناسبت‌‌هایی خدا و دینش را فراموش کنم و در روزی که دستمان خالی است و وقت حساب، مصداق این آیه شریفه شوم که: «الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنْسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَآءَ يَوْمِهِمْ هَٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ» (اعراف:۵۱) آنان كه دینشان را سرگرمی و بازی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریفت، پس ما امروز آنان را از لطف و رحمت خود محروم می‌كنیم چنانكه آنان دیدار امروزشان را به فراموشی سپردند و همواره آیات ما را انكار می‌كردند. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

امشب شب قدر است، ما می‌خواهیم خیر دنیا و آخرت مقدرمان شود. دستور العمل مقدر شدن خیر دنیا و آخرت را خداوند در آیه ۱۵۶ اعراف آورده است، در این آیه ابتدا دعای حضرت موسی علیه سلام می‌آید: «وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنَآ إِلَيْكَ» برای ما در این دنیا و آن دنیا، نیكی مقرّر كن، ما به سوی تو بازگشته‌ایم. خداوند پاسخ می‌دهد: «عَذَابِيٓ أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَآءُ ۖ وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ ۚ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ» عذاب من عمومی نیست بلکه به هر كس بخواهم می‌رسانم اما رحمتم عمومی است و همه چیز را فرا گرفته است، پس به زودی آن خیر دنیا و آخرت را برای كسانی كه تقوا به خرج می‌دهند و زكات می‌پردازند و به آیاتم ایمان می‌آورند، مقرّر می‌دارم. خیر دنیا و آخرت با تقوا و پرداخت حقوق مالی به عنوان مصداق کاملی از تقوای حقیقی که جای فیلم بازی کردن در آن نیست رقم می‌خورد، با اهل ایمان شدن رقم می‌خورد. حالا عزم با تقوا و ایمان شدن را نداشته باشیم صدتا شب قدر هم ضجه بزنیم خبری نمی‌شود. عزم داشته باشیم زمین هم بخوریم اشکال ندارد چون برمی‌گردیم ولی وقتی عزم با تقوا و ایمان شدن نداریم خدا فریب ناله و دعای ما را نمی‌خورد. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

در مورد نزول دفعی همه قرآن در شب قدر، خداوند در سور قدر می‌گوید: «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» و در سوره دخان می‌گوید: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ». نزول دفعی هرساله بر پیامبر از ظاهر فعل ماضی «أَنْزَلْناهُ» فهمیده نمی‌شود و دلیل خاص روایی دارد. اما در مورد نزول ملائکه در این شب خود لفظ قرآن ظاهر است که هر سال در شب قدر ملائک و مخلوق اعظم از ملائک که روح باشد به اذن الهی تنزل به سوی عالم ماده پیدا می‌کنند، یعنی پایین می‌آیند: «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ» چون تَنَزَّلُ فعل مضارع است و معنای ظاهر آن تکرار و استمرار است. اما این تنزل برای چیست؟ در سوره قدر می‌گوید: «مِنْ كُلِّ أَمْرٍ» از تمام امور، ملائک برای شناسایی تقدیرات امور مختلف نازل نمی‌شوند، بلکه برای ابلاغ تقدیرات تمام امور نازل می‌شوند. در سوره دخان می‌گوید: «فِيهَا يُفْرَقُ كلُ‏ُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ» در این شب تکلیف هر امر حکیم یعنی استواری مشخص می‌گردد. پس معلوم می‌شود، منظور از «كُلِّ أَمْرٍ» همه امور نیست، بلکه امور اساسی است. برخی امور روزمره هستند و تفاوتشان فرقی نمی‌کند، مثلا امروز شما این پیراهنت را بپوش یا آن یکی یا این تعداد قدم بردار یا آن تعداد، اما گاهی برخی امور اساسی و سرنوشت‌ساز می‌شوند حتی اگر ساده باشند، جمع دو آیه، ظاهرش ابلاغ امور مهم و تاثیر گذار در زندگی تک تک افراد و همچنین کل بشر است. اما این امور به چه کسی ابلاغ می‌شود؟! امام معصوم یعنی کسی که در سطح پذیرش ملائک و روح و دریافت ابلاغ تقدیرات الهی عالم است. عضویت کانال؛

. 🔸 هرگز کسی را استثناء نمی‌کنم ... ! 🌹 به کانال «طلبگی» بپیوندید. 👇👇👇 @talabegi1

حکم دروغ در بازی مافیا چیست؟! از امیرالمؤمنین (ع) روایت است: «لَا يَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ الْإِيمَانِ حَتَّى يَتْرُكَ الْكَذِبَ هَزْلَهُ وَ جِدَّهُ». هیچ بنده‌ای طعم ایمان را نمی‌چشد، مگر این که دروغ را چه شوخی و چه جدی ترک کند. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

در روایتی یکی از یاران امام صادق علیه السلام به حضرت می‌گوید: «إنَّ النّاسَ يَقولونَ: إنَّ المَغفِرَةَ تَنزِلُ عَلى مَن صامَ شَهرَ رَمَضانَ لَيلَةَ القَدرِ.» مردم مى‌گويند: براى آنان كه ماه رمضان را روزه گرفته اند، در شب قدر، آمرزش نازل مى‌شود. حضرت پاسخ می‌دهند: «يا حَسَنُ، إنَّ القاريجارَ إنَّما يُعطى اُجرَتَهُ عِندَ فَراغِهِ، ذلِكَ لَيلَةُ العيدِ»؛ «اى حسن! كارگر، مزد خودش را هنگام پايان كارش مى‌گيرد، و آن، شب عيد است». https://eitaa.com/ayat_va_revayat

از امام باقر (علیه السلام) روایت است: «قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِذَا كَانَ أَوَّلُ يَوْمٍ مِنْ شَوَّالٍ نَادَى مُنَادٍ أَيُّهَا اَلْمُؤْمِنُونَ اُغْدُوا إِلَى جَوَائِزِكُمْ ثُمَّ قَالَ يَا جَابِرُ جَوَائِزُ اَللَّهِ لَيْسَتْ بِجَوَائِزِ هَؤُلاَءِ اَلْمُلُوكِ ثُمَّ قَالَ هُوَ يَوْمُ اَلْجَوَائِزِ.» پيامبر صلّى اللّه عليه و اله فرمود: هرگاه نخستين روز شوّال فرا رسيد منادى ندا كند: اى مؤمنان! بامدادان براى دريافت جايزه‌هايتان بشتابيد. آن‌گاه فرمود: اى جابر! جايزه‌هاى خدا،(مانند) جايزه‌هاى اين پادشاهان نيست. سپس فرمود: آن، روز جايزه‌هاست. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

اللّٰه اكبر لا اله الا اللّٰه و اللّٰه اكبر اللّٰه اكبر و للّٰه الحمد اللّٰه اكبر على ما هدانا و الحمد للّٰه على ما اولانا. عید همه دوستان عزیز مبارک طاعات و عباداتتان قبول درگاه حق. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

یک قاعده عمومی داریم که «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا» (طلاق:۴) هرکس تقوای خدا را رعایت کند در کارش آسانی قرار می‌دهد. جای دیگری می‌گوید هیچ وقت به بن بست نمی‌خورد و همیشه یک راه گشایشی در کارش قرار می‌دهیم. «وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا» (طلاق:۲) وقتی این چیزها را می‌گویی و توصیه به تقوا می‌کنی، ثمره‌اش برای مخاطب روشن شده است اما عموم مردم درست متوجه اینکه این تقوا دقیقا یعنی چه نمی‌‌شوند. «اوصیکم و نفسی به تقوی الله» شما و خودم را به تقوا توصیه می‌کنم، دقیقا یعنی چه؟! تقوا به زبان عامیانه یعنی دست و پا را جمع کردن و حواست به کارت بودن، چون جلو فلانی است، تقوای مادر شوهر یعنی آنطور که جلو مادر شوهرت رفتار می‌کنی، تقوای میهمانی یعنی آنطور در میهمانی مؤدبی، تقوای جمع در صحبت با بچه یعنی آنطور که با بچه‌ات در جمع حرف می‌زنی، تقوای دوربین، تقوای پلیس، تقوای استاد و معلم و... همه اینها یک تقوای خاص و خود و آبرویت را مقابلشان حفظ کردن، دارند. حالا تقوای خدا یعنی حواست باشد خدا هست و می‌بیند، هرکار می‌خواهی بکنی جلو چشم خداست و خلوت نداری. خدا در گوشی تلفن، در اتاق، در بیابان، در شب و روز، در ذهن و صدای ضعیف و قوی و خلاصه همیشه ناظر بر ماست. اگر حواسمان به این مطلب بود کارمان آسان می‌شود، هیچ وقت هم به بن بست نمی‌خوریم. https://eitaa.com/ayat_va_revayat