از امام موسی کاظم علیه السلام روایت است که ایشان به یکی از یارانشان به نام سماعة در مورد شیعیانی که اهل تقیه نبودند فرمودند: ای سماعه، آنها روى بسترهاى خود آرميدند و مرا بترس انداختند (زيرا تقيه نكردند) هان بخدا زمانى بود كه در اين دنيا جز يك تن خدا را نمى‌پرستيد، و اگر مي‌بود خداى عز و جل او را هم اضافه مي‌كرد در آنجا كه مي‌فرمايد:«همانا ابراهيم امتى بود مطيع خدا و با روش مستقيم و از مشركين نبود» تا خدا خواست (زمانى طولانى) بدين روش گذرانيد، سپس خدا اسماعيل و اسحاق را انيس او ساخت و سه تن شدند، همانا بخدا مؤمن كم است و اهل كفر بسيارند، ميدانى چرا چنين است‌؟ چون آنها که شبيه مؤمنين هستند با مؤمنان رفت و آمد دارند و مؤمنان اسرار خود را با آنها در ميان مى‌گذارند و مؤمنين خيال مي‌كنند اينها هم با آنها هم عقيده هستند و دلگرم مى‌شوند و با آنها مأنوس مى‌شوند متوجه تعداد كم خود نمى‌شوند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در خانه‌ات بلند اذان بگو. امام رضا (علیه السلام) عَلِيُّ بْنُ مَهْزِيَارَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ رَاشِدٍ قَالَ حَدَّثَنِي هِشَامُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ : أَنَّهُ شَكَا إِلَى أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ سُقْمَهُ وَ أَنَّهُ لاَ يُولَدُ لَهُ فَأَمَرَهُ بِأَنْ يَرْفَعَ صَوْتَهُ بِالْأَذَانِ فِي مَنْزِلِهِ قَالَ فَفَعَلْتُ فَأَذْهَبَ اَللَّهُ عَنِّي سُقْمِي وَ كَثُرَ وُلْدِي. ..... این سفارش مجرب، از علمای مختلف توصیه شده است و برکات آن را محسوس دیده‌ام. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

ما معمولا در مسیر بندگی همیشه دنبال آخر مسیر هستیم، آخرش چه می‌شود؟ دنبال مقصد نهایی هستیم، اما در مسیر بندگی آخری و مقصد نهایی نیست، به تعبیر آیات: «إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ» خداوند آخر مسیر هدایت نیست بلکه در مسیر است. باید از مسیر لذت برد، لحظه لحظه بندگی همان نتیجه‌ و مقصدی است که دنبالش هستیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات این مضمون که وقتی محبت انسان به پیامبر و اهل بیت علیهم السلام افزایش می‌یابد باید خود را برای فقر و مشکلات آماده کند، آمده است. مثلا در روایتی آمده است: «جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنِّي وَ اَللَّهِ لَأُحِبُّكَ فِي اَللَّهِ فَقَالَ اَلنَّبِيُّ فَإِنْ كُنْتَ تُحِبُّنِي فَأَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً فَإِنَّ اَلْفَقْرَ أَسْرَعُ إِلَى مَنْ يُحِبُّنِي مِنَ اَلسَّيْلِ إِلَى مُنْتَهَاهُ» اما یک تحلیل تاریخی این است که این روایات یا این بخش از روایات به این علت در زمان اهل بیت و غیبت، میان شیعیان پر رنگ شد که شیعیان تحت حکومت ظالمانه اهل سنت و محرومیت‌ها بودند و نیاز به تشفی داشتند و عملا تلازمی میان محبت به اهل بیت و پیامبر اکرم با فقر وجود ندارد بلکه برعکس این محبت موجب عافیت و آسایش زندگی است و آن دسته از روایات نیز توسط خود اهل بیت به معنایی غیر از فقر در زندگی مادی معنا شده است. مثلا در روایتی فردی از امام صادق (ع) پرسید: در روایتی به ما گفته شده است که کسی به أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) گفت: من شما را دوست دارم و حضرت پاسخ دادند روپوشی از فقر برای خود آماده کن. 👈«إِنِّي أُحِبُّكَ فَقَالَ لَهُ أَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً» امام صادق (ع) پاسخ دادند: 👈«لَيْسَ هَكَذَا قَالَ إِنَّمَا قَالَ لَهُ أَعْدَدْتَ لِفَاقَتِكَ جِلْبَاباً يَعْنِي يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ» حضرت امیر فرموده‌اند برای تنگدستی خود یعنی قیامت روپوشی فراهم کرده‌ای. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از سفارش‌های امیرالمؤمنین به مالک است که: «الْفَقْرُ یُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ» فقر زبان استدلال شخص زیرک لال می‌کند! عجیب نکبت و بلایی است فقر که آدم را کوچک و بی‌عزت می‌کند. از نصایح حضرت امیر به محمدبن حنفیه آمده است: «يَا بُنَيَّ، إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ الْفَقْرَ، فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ؛ فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّينِ، مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ، دَاعِيَةٌ لِلْمَقْتِ» ای فرزندم من از تو بر فقر میترسم پس از آن به خدا پناه ببر به سه دلیل: فقر دین را از بین میبرد، عقل را زایل میکند، مردم را نسبت به تو دشمن می‌کند! ...... بنده خدایی می‌گفت: من و فلانی با هم رفیقیم و هم دوره‌ایم، بچه من و او هم هم دوره‌اند، بچه من کاری و فرمان‌بر است اما بچه او صبح تا شب در مسجد و هیات می‌چرخد نه شغلی دارد نه درس می‌خواند. پدرش می‌گفته من این را بچه که بود فرستادم هیات تا تربیت شود حالا شده بی‌کاره! فکر کار و زندگی نیست، پسر عمویش را هم کرده مثل خودش. حرفی نداشتم، این جور موارد را هم زیاد دیده‌ام که می‌آیند جذب هیات و بسیج و مسجد می‌شوند و فکر کار و درآمد نیستند و سنشان بالا می‌رود نه زن و نه بچه و نه شغل درست و حسابی هیچ که هیچ و عوض اینکه کمک خرج پدر و مادرشان باشند، خرجشان را باید پدر و مادر دهند. ما اگر می‌خواهیم دین و مذهبمان را ترویج کنیم باید قدرت اجتماعی در دست ما باشد و لازمه قدرت اجتماعی عزیز بودن و الگو بودن است، وقتی بی‌کاره و «کل علی الناس» باشیم عملا بدترین تخریب دین و مذهبمان هستیم حتی اگر زبانا از دین و مذهب بگوییم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

«يَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ» وقتی به خودمان نگاه کنیم هیچ امیدی نیست؛ اما وقتی به خدا نگاه کنیم امید هر خیری است؛ وقتی امید بود حرکت هم می‌آید؛ سرمایه ما فقط امید است، توان و توفیقش هم خودش می‌دهد. پس امیدمان را زیاد کنیم. امید برای رسیدن به بهترین و بالاترین خوبی‌ها. https://virasty.com/hamidrezabagheri/1674415722747290391

انسان همانطور که خیر را طلب می‌کند، شر را طلب می‌کند، انسان عجول است. عجله موجب می‌شود خیر و شر و درست و غلط را درست تشخیص ندهیم. عجله باعث می‌شود بدون شناخت درست و انتخاب اطمینانی خیر، عمل کنیم یعنی عجله با رعایت تقوا منافات دارد. چیزی که رسانه امروز بر پایه آن بنا شده است. هرکه زودتر خبر را کار کند او برنده است و در صدر خبرها است و شما می‌خواهید در صدر باشید. همین می‌شود که در ظاهر جریان حق نتواند در رسانه مانند باطل در صدر باشد و دست برتر را پیدا کند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ إِمَامِ اَلْمُسْلِمِينَ وَ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ ضَاعِفِ اَلْعَذَابَ عَلَى مَنْ ظَلَمَهُ @sharhe_hal

در روایات به تعابیر مختلف سفارش به تجارت کردن شده است، برخی می‌گویند این روایات ناظر به شرایط حجاز است اما این روایات منحصرا از پیامبر اکرم و حضرت امیر (صلوات الله علیهما) نیست و در دورانی که اسلام در عراق و ایران هم حاکمیت داشته و امکانات کشت و زرع و دامداری هم فراوان وجود دارد. در برخی روایات خصوص دامداری و کشاورزی که بسیار هم مورد سفارش هستند با تجارت مقایسه شده‌اند و گفته شده است: رزق ۱۰ قسمت دارد که نه‌تا در تجارت و یکی در دامداری است. در برخی دیگر مطلق بقیه کارها را مقابل تجارت گذاشته است مثلا از امیرالمؤمنین (ع) روایت است: 👈«اِتَّجِرُوا بَارَكَ اَللَّهُ لَكُمْ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ «إِنَّ اَلرِّزْقَ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةٌ فِي اَلتِّجَارَةِ وَ وَاحِدٌ فِي غَيْرِهَا» تجارت کنید که خدا به شما برکت دهد، من از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیدم رزق ده جزء است و نه جزء آن در تجارت و یک جزء باقی در بقیه کارهاست. در روایت دیگری تجارت را موجب کامل شدن عقل دانسته. 📌البته تجارت آن روز به معنای دلالی امروز نبود بلکه یک کالا را از تولید کننده خریداری می‌کردند و به دست کسانی که نیاز داشتند می‌رساند و عملا کامل کننده حلقه توزیع بودند نه اینکه در بنگاه بنشینند از کسی که ساده است یا پول لازم، با تنقیص جنس، آن را مفت بخرند بعد با کلی زبان‌بازی و تعریف بی‌خود با کلی اضافه به نفر بعد بفروشند. عملا پول آنها کار می‌کند و زبانشان نه اینکه کامل کننده حلقه تولید و مصرف باشند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸 کسانی که کم معاشرتند، بعد از مدتی عقلشان تحلیل می رود🔸 یک نفر #تجارت را رها کرده بود. حضرت احوالش را پرسیدند. گفتند ایشان عاقبت به خیر شده! فرمودند چه جوری عاقبت به خیر شده؟ گفتند که طلب هایش را وصول کرده، بدهی‌هایش را پرداخته،با همه تسویه حساب کرده و الآن دیگر به عبادت رو آورده است. حضرت فرمودند: «بئس ما صنع»: بسیار کار بدی کرده! سپس فرمودند «الیَّ به». (بیاوریدش پیش من). او را آوردند. حضرت فرمودند: چه کار کردی؟ گفت: خدا عاقبتمان را به خیر کرده، حالا دیگر استخوان سبک می‌کنیم، دیگر از کسی طلب نداریم، به کسی بدهی نداریم و حالا فارغ البال به عبادت مشغولیم. حضرت فرمودند: بد کاری کردی. گفت: چرا؟ فرمودند: نمی‌دانستی که «أنّ عقل الرجل بالتجاره»؟ (عقل انسان با تجارت رشد می‌کند) و ارزش عبادت انسان به مقدار عقل اوست؟ حضرت چرا تجارت را می‌فرمایند؟ زیرا تجارت، اصطکاکِ انسان به انسان است، آنهم نه اصطکاک یک انسان به یک انسان، بلکه اصطکاک یک انسان به هزار انسان. آدمی که تاجر است باید صد تا تاجری که رقیب هست از وسط دست اینها توپ را در بیاورد. اگر در بازی ها ۱۱ تا هستند، در اینجا ۳۰۰-۲۰۰ تا هستند. چه جوری بخرد از وسط اینها، چه جوری بفروشد، چه جوری مشتری جذب کند. پس مرتباً باید تدبیر کند. این حضور و فعالیت و رشد می‌دهد به عقل. زمینه رشد عقل، #اصطکاک_دائم است. یعنی انسان به مجردی که تعطیل کند اصطکاک را، تحلیل می‌دهد عقل و فهمش را. کسانی که کم معاشرتند بعد از مدتی انسان احساس می‌کند عقلشان تحلیل رفته. هر چه که میزان #معاشرت انسان کمتر می‌شود میزان حضور انسان در مسائل هم کمتر می‌شود. چرا؟ چون باید بیاید در میدان تا ورزیده شود. چگونه است که وقتی انسان ورزش می‌کند قوه می‌گیرد؟ یعنی اضطرار پیدا می‌کند به نیرو داشتن. وقتی نیرو خرج نکند نیرو کسب نمی‌کند. باید «خرج» کند تا بتواند «کسب» کند. پس عقلش را باید به کار بیندازد، «خرج» کند. این می‌شود #ورزش_عقل. پس تکلیف شرعی ورزش کردن و ورزیده کردن عقل است. یعنی انسان عقلش را همیشه ورزیده نگه بدارد. @haerishirazi

هر کس تشکر می‌کند «لنفسه» به نفع خودش است، برای خودش است. نه فقط شکر، هرکس بینا شود، تزکیه نفس کند، عمل صالح کند، هدایت شود، خوبی کند، تلاش کند، به نفع خودش است، خداوند از همه شکر و بینایی و تزکیه و عمل صالح و هدایت و نیکی و تلاش ما، بی‌نیاز است. 👈 «فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ» (۱۰۴ - انعام) 👈 «مَنْ تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفْسِهِ» (۱۸ - فاطر) 👈 «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ» (۴۶ - فصلت) 👈 «مَّنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِ» (۱۵ - اسراء) 👈 «إِنۡ أَحۡسَنتُمۡ أَحۡسَنتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡۖ» (۷ - اسراء) 👈 «وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِٓ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ» (۶- عنکبوت) خداوند غنی از عالمیان است. خدا به چه زبان و ادبیاتی بگوید: هرکار می‌کنید، برای خودتان است و من بی‌نیازم؟ اگر این را فهمیدیم که ما به خدا نیاز داریم، نه خدا به ما و هرچه کرده‌ایم برای خودمان بوده است و منتی بر خدا نداریم و بلکه خدا بر ما منت دارد که توفیق این کارها را به ما داده است، آن وقت عجب نمی‌گیریم، طلبکار نمی‌شویم. اللهم وفقنا بالعلم و العمل به. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت است: «كافر سخيّ أرجى إلى الجنّة من مسلم شحيح» کافر سخا‌وتمند از مسلمان بخیل به بهشت امیدوارتر است. این مضمون در روایات دیگر نیز آمده است مثلا: «اَلسَّخىُّ قَریبٌ مِنَ اللّه ، قَریبٌ مِنَ النّاسِ ، قَریبٌ مِنَ الجَنَّهِ» سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزدیک است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1