اگر تنبل و کار کن نیستید که هیچ اما اگر اهل کار و زحمت هستید، هر وقت خرج لازمی داشتید و ترسیدید خرج کنید، چک بدهید، زیر بدهکاری بروید، وامی بگیرید. این آیه را با خود بخوانید و با توکل بر خدا خرج کنید: «ٱلشَّيۡطَٰنُ يَعِدُكُمُ ٱلۡفَقۡرَ وَيَأۡمُرُكُم بِٱلۡفَحۡشَآءِۖ وَٱللَّهُ يَعِدُكُم مَّغۡفِرَةٗ مِّنۡهُ وَفَضۡلٗاۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ» تجربه کنید ضرر نمی‌کنید. مکرر در زندگی خودم و اطرافیانم این را دیده‌ام که وقتی خرج می‌کنی و اسراف نیست، پولش به هر شکلی بوده جور شده، هرچه توکل دارید چاله بکنید، پر کردنش با خداست. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

به عنوان مکمل بحث رزق و مخارج یاداشتی در مورد تجربه خرید خانه‌ام در کانال عمومی شرح حال نوشته‌ام که لینک‌هایش را می‌گذارم:👇 https://eitaa.com/sharhe_hal/4606 https://eitaa.com/sharhe_hal/4607 https://eitaa.com/sharhe_hal/4608 https://eitaa.com/sharhe_hal/4609

از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است: «عَلَى قَدْرِ اَلْمَؤُنَةِ تَكُونُ مِنَ اَللَّهِ اَلْمَعُونَةُ» هرچه خرج و هزینه کردید، همانقدر کمک الهی (رزق) می‌آید. ..... متکفل روزی ما خداست، ما باید تلاش کنیم و بعدش دیگر بدون نگرانی هر خرج لازمی داشتیم انجام دهیم. پشتش پر می‌شود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از رحمت‌‌های خداوند به بندگان این است که برای بقاء نعمت و افزایش آن شاکر بودن کافی است اما برای کیفر شدن و عقوبت کفور بودن لازم است. شاکر بودن یعنی کم هم شکر کنی شاکر هستی و همین کافی است اما کفور صیغه مبالغه است، یعنی بسیار کفران کردن، همه ما کمی کفران داریم اما خداوند با کم کفران کردن عقاب نمی‌کند تا کسی بسیار کفران نکند، عقاب نمی‌شود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت است: «دَعْ مَا يُرِيبُكَ إِلَى مَا لاَ يُرِيبُكَ فَإِنَّكَ لَنْ تَجِدَ فَقْدَ شَيْءٍ تَرَكْتَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.» آنچه را شبهه‌ناک است ترک کن و به گونه‌ای عمل کن که شبهه‌ای در آن نباشد. اگر چنین کردی هرگز کمبود آنچه برای خدا ترک کرده‌ای رت احساس نخواهی کرد. .... همه ما در طول زندگی موقعیت‌های اقتصادی خوبی که شبهه‌ناک است به تورمان می‌خورد. همه‌اش نگرانیم اگر احتیاط کردیم و آن عمل شبهه نام را ترک کنیم منفعت‌هایی از ما سلب شود و ضرر کنیم. اما در این روایت مجرب وعده‌ای داده شده که اگر آنجایی که شبهه‌ناک بود را لله ترک کردی خداوند به نحوی برایت جبران می‌کند که نبود آن منفعت را هیچ احساس نکنی. امتحان کنید ضرر ندارد، از موارد کوچک شروع کنیم، ایمان که بیاوریم موارد بزرگ را هم می‌شود لله ترک کرد. .... تذکر: البته یک آسیب هم این وسط در موارد نادر ممکن است رخ دهد؛ اگر احساس کردیم به وسواس افتاده‌ایم با یک مؤمن عاقل مشورت کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

یکبار خدمت یکی از اساتید بودیم، دوستان بحث‌های طلسم و دعا و اجنه را پیش کشیدند، آن استاد همیشه در این مواقع می‌گفت اگر به خداوند پناه ببریم و به او اتکا کنیم مشکلی پیش نمی‌آید، اما این بار برای اینکه دل دوستان قرص شود ماجرایی را گفت. گفت: یک‌بار در منزل دراز کشیده بودم یک لحظه دیدم دو موجود واقعا وحشتناک و سیاه هی تلاش می‌کنند به سمت بچه‌هایم حمله کنند وآسیبی به آنها بزنند، خیلی صحنه وحشتناکی بود اما یک لحظه به قلب آمد که بگویم: «حسبنا الله و نعم الوکیل»، همینکه این را گفتم، هر جفتشان در لحظه دود شدند و رفتند هوا. الغرض اینکه در مواجه با این فضاها عوض اینکه ماهم بیافتیم در بازی دعا و طلسم نویسی، به خدا پناه ببریم و تکیه کنیم، چرا که خود خداوند به قدرتمندترین و رهبر همه شیاطین، گفته است: «إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٞۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلٗا» [ آگاه باش كه] يقيناً تو را بر بندگانم هيچ تسلّطى نيست، و كافى است كه پروردگارت نگهبان و كارساز [آنان] باشد. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در حدیث شریفی مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ از امام رضا(ع) سوال می‌کند، برترین چیزی که بنده به واسطه آن به خداوند تقرب می‌جوید چیست؟ حضرت(ع) پاسخ می‌دهند: طاعت صاحبان ولایت است که بیشترین تقرب الی الله را حاصل می‌کند. 👈«أَفْضَلُ مَا یَتَقَرَّبُ بِهِ الْعِبَادُ إِلَى اللَّهِ- عَزَّ وَ جَلَ- طَاعَةُ اللَّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِهِ وَ طَاعَةُ أُولِی الْأَمْرِ، قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: حُبُّنَا إِیمَانٌ، وَ بُغْضُنَا کُفْرٌ.» مضامین این روایت با اختلافاتی در روایت دیگری از فضیل آمده است و طاعة اولی الامر حذف شده و در ادامه این فراز اضافه شده که: «وَ حُبُّ اَللَّهِ وَ حُبُّ رَسُولِهِ وَ أُولِي اَلْأَمْرِ» اما از بحث سند هم که بگذریم این اطاعت از صاحبان ولایت است که بعد از رسول محل اختلاف و قوام بخش جامعه است وگرنه محبت امری قلبی و هرکسی می‌تواند ادعایش کند. کما اینکه در آیه ۵۹ سوره مبارکه نساء امر به اطاعت شده است: «يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡۖ» در روایت دیگری سوالی مشابه از امام صادق (علیه السلام) می‌شود و حضرت پاسخ می‌دهند: «مَا أَعْلَمُ شَيْئاً بَعْدَ اَلْمَعْرِفَةِ أَفْضَلَ مِنْ هَذِهِ اَلصَّلاَةِ» حضرات در مقام معرفی با فضلیت‌ترین چیزی که ما را به خدا نزدیک می‌کند نماز و اطاعت از ولی خدا را معرفی کرده‌اند و وجه جمع‌های مختلفی می‌تواند داشته باشد از جمله اینکه مجموع این موارد حب و اطاعت و نماز همه باهم هستند و هیچ کدام بدون دیگری فضیلتی ندارد و مجموعشان باهم با فضیلت‌ترین موجب تقرب به خداوند است.

خیلی از دعواها و اختلافات در گفتگوها مال چیست؟ درست حرف نزدن، مودبانه حرف نزدن. نفس انسان می‌خواهد علو طلبی کند، بزرگی کند، با حرف‌هایش مخاطب را تحقیر می‌کند، مسخره می‌کند. اما خداوند تبارک و تعالی چه می‌گوید؟ «وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ ٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ يَنزَغُ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٗا مُّبِينٗا» و به بندگانم بگو: سخنى را كه نيكوتر است، بگويند؛ زيرا شيطان ميان آنان دشمنى و نزاع مى‌افكند، زيرا شيطان همواره براى انسان دشمنى آشكار است. ..... امتحان کنید با کسانی که مخالفت عقیدتی، سیاسی و... دارید، هنگام بحث و صحبت، مودبانه و محترمانه صحبت کنید، تحقیر و تمسخر نکنید، تیکه نیاندازید. خواهید دید علقه و ارتباط خوب با مخالفانتان هم پیش می‌آید و حتی برخی مخالفت‌ها هم حل می‌شود. ..... البته این قاعده استثناء هم دارد، کسی که مسلما از دشمنان خدا و ظالمان است را باید تحقیر و تمسخر کرد، باید با او شدت داشت جز وقتی تقیه می‌کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

سنت‌ها و حساب الهی برای مؤمن و جامعه ایمانی با کافر و جامعه کفر فرق می‌کند. در آیه ۷۴ سوره مبارکه اسراء خداوند به پیامبر اکرم می‌گوید: اگر ما تو را ثابت قدم نمی‌کردیم نزدیک بود به کافران رکون پیدا کنی یعنی اعتماد و تکیه کنی. این اتفاق به لطف و مراقبت خداوند نمی‌افتد اما خداوند برای بیان یک قاعده و سنت خود، این مقدمه را می‌آورد، تا بگوید اگر چنین می‌کردی: دوبرابر در دنیا و دوبرابر در آخرت تو را عذاب می‌کردیم. پس معلوم می‌شود: اولا این یک سنت خداست که اگر مومن عادی هم به کافران اعتماد و تکیه کند در دنیا و آخرت هر دو عذاب می‌شود. ثانیا حساب شما بسته به جایگاه و نسبت شما با خداوند است، اگر مؤمنی باشد که ادعا و انتسابی دارد و گناهی کند حساب او سخت‌تر از بقیه است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات مربوط به خروج سفیانی روایتی است که پیش از خروج سفیانی زلزله‌ای در شام می‌آید و ۱۰۰ هزار نفر در آن کشته می‌شوند و این زلزله رحمتی بر مؤمنان و عذابی برای کافران است. «رَجْفَةٌ يَكُونُ بِالشَّامِ يَهْلِكُ مِائَةُ أَلْفٍ يَجْعَلُهُ اَللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً لِلْكَافِرِينَ» رجفة به معنای زلزله است و ۱۰۰ هزار عدد کثرت است. بنای تطبیق قطعی بر شرایط موجود یا نفی قطعی آن ندارم اما نشانه‌های موجود در روایات در باب نزدیک بودن زمانه ظهور که منطبق بر شرایط فعلی است بسیار زیاد است‌. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

معنای رجفة

📌روایت مذکور در مورد زلزله در شام از کتاب الغیبة شیخ طوسی با کمی تفاوت در عبارات از روایت قبل. 👈 معاوية بن سعيد از امام باقر عليه السّلام نقل مى‌كند كه فرمودند: على بن ابى طالب عليه السّلام فرمودند: وقتى كه در شام دو نفر كه مدعى حكومت هستند باهم درافتادند، اين مخالفت آيه‌اى از نشانه‌هاى خداوند است. عرض شد بعد چه مى‌شود؟ فرمودند: «ثُمَّ رَجْفَةٌ تَكُونُ بِالشَّامِ يَهْلِكُ فِيهَا مِائَةُ أَلْفٍ يَجْعَلُهَا اَللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى اَلْكَافِرِينَ» بعد از آن، شام دچار زلزله‌ای مى‌شود كه يكصدهزار نفر در آن به هلاكت مى‌رسند و خداوند عالميان اين ماجرا را براى مؤمنان رحمت و براى كفار عذاب قرار مى‌دهد. زمانى كه اين اتفاق مى‌افتد، نگاه كنيد به اصحاب براذين و سواران نيرومند و سريع و بيرق‌هاى زرد كه از سمت مغرب مى‌آيند و وارد شام مى‌شوند، پس در اين حال منتظر فرو رفتن يكى از دهات‌های شام در زمين باشيد كه نامش [حرستا] است. وقتى كار به اينجا كشيد، منتظر خروج پسر زن جگرخوار از منطقۀ خشك باشيد [كه همان سفيانى است]. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1