از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت است: عبادت ده جزء دارد و نه جزء آن در کسب و کار حلال است. ..... خیلی‌ها وقتی می‌گویی عبادت، اعمال تعبدی دین که قصد قربت در آنها شرط است مانند نماز و روزه و خمس به ذهن‌شان می‌آید، مقابل این نوع از اعمال، اعمال توصلی است مانند معاملات، طهارت و نجاست و دیگر اعمالی که قصد قربت در صحت آنها شرط نیست ولی آنها را هم از جهات دیگر می‌توان به قصد تقرب الهی انجام داد. عبادت در آیات و روایات معنای بندگی و اطاعت از خداوند دارد که اعم از اعمال تعبدی و توصلی است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در آیه ۳۶ نحل خداوند تبارک و تعالی می‌گوید در هر امتی رسولی را فرستادیم، شعارش یک چیز واحد بود: «أَنِ ٱعبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجتَنِبُواْ ٱلطَّـٰغُوتَۖ» خداوند را بندگی کنید و از طاغوت اجتناب کنید. وقتی این شعار همیشگی همه انبیاء و خلاصه دین در همه ادیان بوده است، اگر ما قرار است دین‌دار باشیم باید به دنبال تحقق این دو شعار اصلی باشیم. اما آنچه زیاد گفته و تکرار شده است بخش اول است یعنی خدا را عبادت کنید بوده است و بس و بخش دوم که موجب چالش با طاغوت است، سانسور شده است. تحریف دین از اینجا آغاز می‌شود، «دین غیر سیاسی و عبادی صرف» از این سانسور نشأت می‌گیرد، دینی که مؤمنانش اصلا تعریفی از طاغوت ندارند و نمی‌دانند چیزی به نام طاغوت است که عین عبادت کردن موظف به اجتناب از او هستیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از مواردی که در روایات توصیه شده است و پیامبر اکرم و اهل بیت (سلام الله و صلواته علیهم اجمعین) به عمل به آن توجه زیاد داشتند خوش پوشی است. طوری که لباس‌های ذکر شده برای این بزرگواران فاخر و با قیمت‌های بسیار عجیب برآورد شده است. البته امیرالمؤمنین میان اهل بیت سیره خاصی داشته‌اند که متفاوت از بقیه حتی حضرت رسول(ص) بوده است و در مورد چرایی آن تأمل و بحث خود را می‌طلبد. یکی از وجوه گفته شده شرایط زمانی حضرت بوده است و در روایت زیر بخشی از این شرایط معلوم می‌شود. امير مؤمنان على عليه السّلام عبد اللّه بن عبّاس را برای گفتگو با گروهی از خوارج که علیه حضرت بودند و اجتماع کرده بودند، فرستاد. سردسته آنها ابن كوّاء نام داشت. ابن عباس در حالى‌كه پيراهنى نازك(غیرخشن) و يك حلّه(پارچه‌ای بلند و منسوب به یمن که دور خود می‌پیچند) بر تن داشت، نزد آنها رفت. هنگامى كه آنان ابن عباس را مشاهده كردند گفتند: اى ابن عبّاس! تو بهترين ما در بين خودمان هستى و تو اين لباس را مى‌پوشى‌؟! عبد اللّه بن عباس گفت: اين نخستين موردى است كه دربارۀ آن با شما مخاصمه مى‌نمايم؛ چرا كه خدا مى‌فرمايد: «بگو چه كسى زينت‌هاى الهى را كه براى بندگان خود آفريده و روزى‌هاى پاكيزه را حرام كرده است». و هم‌چنين مى‌فرمايد: «زينت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود برداريد». https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در معاملات و روابط روزانه زندگی گاهی افرادی را در کاری امین قرار می‌دهیم و به آنها اعتماد می‌کنیم. در روایت است اگر کسی را امین قرار دادی و مشکلی پیش آمد حق نداری او را متهم کنی، از طرفی هم اگر کسی را امتحان کرده‌ای یا از خیانت‌کاری او در جایی اطلاع داری دیگر او را امین قرار نده. «لَيْسَ لَكَ أَنْ تَتَّهِمَ مَنِ اِئْتَمَنْتَهُ وَ لاَ تَأْتَمِنَ اَلْخَائِنَ وَ قَدْ جَرَّبْتَهُ» .... در قوانین جزایی اگر برای کسانی که در اموال دیگران خیانت می‌کنند علاوه بر لزوم جبران خسارت، محرومیت‌های سنگین از اعتبارات حقوقی و مالی تا وقتی که احراز شود او مجددا امین شده است، وضع کنیم، دیگر خیلی از کسانی که فکر خیانت در اموال مردم به ذهنشان می‌زند حتی فکر آن را هم نخواهند کرد. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

عمر بن يزيد از امام صادق-عليه السّلام-روايت كرده است كه فرمود: «من اگر از خدا حاجت طلب كنم،از او مى‌خواهم كه به من قدرت كار كردن و روز را در طلب حلال سپرى نمودن،عنايت كند (نه اينكه يك جا بنشينم و روزى طلب كنم) مگر قول خداوند عزيز و جليل را نشنيدى كه فرمود: «فَإِذٰا قُضِيَتِ‌ اَلصَّلاٰةُ‌ فَانْتَشِرُوا فِي اَلْأَرْضِ‌ وَ اِبْتَغُوا مِنْ‌ فَضْلِ‌ اَللّٰهِ‌»؟ يعنى: «وقتى نماز انجام شد، در زمين متفرق شويد و به دنبال روزى خدا باشيد» اگر كسى وارد اطاقش شود و در اطاق را گل بگيرد، پس از آن بگويد: روزى من مى‌آيد، او جزء يكى از سه گروهى است كه دعايشان مستجاب نمى‌گردد». https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

روایت بسیار زیبایی در کتاب کافی است که یکی از اصحاب امام کاظم (علیه السلام) با ایشان در مورد امام بعد از ایشان صحبت می‌کند، حدیث طولانی است و ماجراهایی دارد و خلاصه زمان می‌گذرد و این فرد در زمان امامت امام رضا (علیه السلام) ایشان را زیارت می‌کند. حضرت رضا (علیه السلام) به او می‌گویند میایی باهم به سفر عمره برویم؟ آن فرد که پولی برای سفر نداشته شرمنده می‌شود و با خجالت می‌‌گوید آقا جان امر با شماست ولی من خرجی سفر ندارم. حضرت ناراحت می‌شوند و به شکل عجیبی استبعاد می‌کنند که یعنی چه این حرف؟ سبحان الله معلوم است وقتی من دارم به تو امر می‌کنم خرجت را هم تکفل می‌کنم. «فَقَالَ لِي يَا يَزِيدُ مَا تَقُولُ فِي اَلْعُمْرَةِ فَقُلْتُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي ذَلِكَ إِلَيْكَ وَ مَا عِنْدِي نَفَقَةٌ فَقَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ مَا كُنَّا نُكَلِّفُكَ وَ لاَ نَكْفِيكَ» این حکایت و قاعده همه‌جا هست، کافی است در مسیر امر امام باشیم، آنگاه تکفل ما با خود امام است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

آیه ۵۶ الذاریات را همه بارها شنیده‌ایم و حفظ هستیم: خلق نکردم جن و انس را جز برای عبادت. اما اگر این آیه را با دو آیه بعدش ببینیم معنای جدیدی به آن اضافه می‌شود. من اگر همه‌اش عبادت کنم رزق و روزیم چه می‌شود؟ عبادت در فرهنگ دینی صرف نیایش مثل نماز و روزه و دعا نیست و منظور از آن بندگی است. آیه می‌گوید همه دغدغه‌ات بندگی‌ات باشد نه پول و خانه و ... خب پس پول و خانه و زن و... چه می‌شود؟ خداوند تبارک و تعالی در آیات بعد می‌گوید: من که از شما نمی‌خواهم رزق کسی را بدهید و کسی را اطعام کنید. «مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ» «مِّن رِّزۡق» را اصطلاحا نکره در سیاق نفی می‌گویند یعنی هیچ رزقی هیچ اطعامی چه خودت چه دیگران. بعد در آیه بعد می‌گوید قطعا این خداست که رزاق است و صاحب قدرت متین. «إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ» ٱلرَّزَّاقُ یعنی بسیار رزق دهنده هم همه را رزق می‌دهد هم زیاد و خوب. ٱلۡمَتِينُ هم یعنی استوار، چیزی که کسادی و کم شدن در آن نیست. حالا دوباره این ۳ آیه را بخوانیم: بی‌خیال دنیا، برای پول کار نکن، به فکر بندگی‌ات باش، رزق خودت و زن و بچه‌ات و هرکه که فکر می‌کنی تو باید رزقش را بدهی با من. رزقش را می‌دهم زیاد و خوب هم می‌دهم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در حدیث قدسی روایت شده که خداوند به وسیله جبرائیل به حضرت رسول نکاتی را می‌گوید یک حرز خوب معرفی شده است: «يَا أَحْمَدُ إِنَّ اَلْعِبَادَةَ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةٌ مِنْهَا طَلَبُ اَلْحَلاَلِ فَإِذَا طَيَّبْتَ مَطْعَمَكَ وَ مَشْرَبَكَ فَأَنْتَ فِي حِفْظِي وَ كَنَفِي» ای احمد عبادت (بندگی) ده جزء دارد که نه جزء آن کار کردن و پول حلال درآوردن است، اگر خوراک و نوشیدنیت را از حلال قرار دادی در پناه و حفاظ من هستی‌. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۷۴، ص ۲۱ https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

امروز روایت جالبی پشت سر حضرت آقا بود، روایت از امام صادق (علیه السلام): «أَكْثَرُ اَلْخَيْرِ فِي اَلنِّسَاءِ» بيشتر خير و نيكى در زنهاست. ..... در یکی از شروح وجه این خیر بودن زن را حفظ نظام و آرامش خانواده به برکت زن دانسته بود چرا که خانواده مهم‌ترین رکن جامعه و زن محور حفظ و رشد آن است. در شرح دیگری به حفظ نوع بشر و کیفیت آن توسط زنان به عنوان وجه «بیشترین خیر در زنان بودن» اشاره شده بود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در خاطرات مربوط به امام خمینی نقل است وقتی سرمایه‌دارهای بزرگ پول‌های درشت به عنوان کمک یا وجوهات نزد ایشان می‌آوردند نمی‌پذیرفتند. مثلا در زمان حضور ایشان در پاریس فردی ۸۶ میلیون تومان می‌آورد که به پول آن زمان پول بسیار زیادی بوده است: 👈«در آن ایام بسیار قابل توجه و کارساز بود، ولی امام آن را نپذیرفتند و از وی تشکر کردند؛‏‎ ‎‏من با تعجب به امام عرض کردم چرا نپذیرفتید؟ امام فرمودند: «ما پولی از‏‎ ‎‏سرمایه دارها نگرفته‌ایم، ما و نهضت ما را متهم می‌کنند که اینها با پولدارها و زمیندارها‏‎ ‎‏مرتبطند، وای به وقتی که پولی از آنها گرفته شود!» ضمناً بعد از پیروزی انقلاب اسلامی‏‎ ‎‏هرگاه فردی مبلغی قابل توجه می‌آورد امام نمی‌پذیرفتند و می‌فرمودند اینها وجوه شرعی‏‎ ‎(حقوق الله و حقوق الناس) خود را پرداخت نکرده‌اند و بدین وسیله می‌خواهند از حساب‏‎ ‎‏شرعی فرار کنند.» 📝(به نقل از حاج احمد آقا، برداشت‌هایی از سیره امام ج ۲، ص ۳۵۷) 📌از امام باقر عليه السّلام روایت است: هركس ثروت خود را از چهار راه به‌دست آورد مصرف‌كردن آن در چهار مورد پذيرفته نيست. كسى‌كه از اختلاس، دزدى و رباخوارى و خيانت در امانت ثروتى فراهم سازد، اگر زكات دهد يا صدقه دهد و يا حج و يا عمره برود، هيچ‌كدام مقبول نخواهد افتاد. خداوند هرگز ثروت حرام را در راه حج و عمره نخواهد پذيرفت. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از نعمت‌های خداوند که در سوره نحل ذکر شده است گوشت ماهی و جواهراتی مثل مروارید است که از دل دریا در می‌‌آید. اولی برای خوردن و دومی برای زینت کردن‌. برایم سوال است چرا جریان‌های با نام طب اسلامی حداقل بنده با وجود بررسی‌ها و مراجعات فراوان ندیده‌ام به خوردن ماهی سفارش کنند؟! معمولا به خوردن گرمی و مصلح سفارش می‌کنند و چون طبع ماهی را سرد می‌دانند به آن توصیه نمی‌کنند. شیر گاو هم به عنوان یکی دیگر از نعمت‌های خاص ذکر شده در قرآن است که باز به آن و محصولات مشتق از آن توصیه‌ای نمی‌شود چون طبع آن را سرد می‌دانند! در مورد مروارید هم برخی که مطلقا با زینت و تجملات مخالف هستند، این نام بردن از این زینت‌ها به عنوان نعمت خداوند، شاهدی بر نفی آن است و مثبت این است که حدی از زینت و تجمل در دین مورد پسند است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از نکات جالب که در طبیعت وجود دارد، خلافیت و تنوع است که هرچه سیر کنی و بگردی باز هم صحنه جدید و شکل و رنگ جدید می‌بینید و هیچ چیز تکراری نیست. از جمله برکات این تنوع هم خاص بودن هر چیزی است و می‌توان هر فرد و شخص و مکانی را خاص و متمایز کرد و او را به راحتی یافت. اما محصول دست بشر که می‌شود سری سازی و خسته کننده می‌شود، وارد یک کوچه و یا محله می‌شوی یک سری خانه‌های مشابه می‌بینی با یک معماری و نقشه ثابت، تجهیزاتی که در خط تولید ساخته می‌شود همه سری سازی شده‌. حداکثر با یک چیزیهایی مثل عدد آنها را متمایز می‌کنند تا شناخته شود. این تفاوت در مصنوع بشر و مخلوق خداوند هم به خلاق بودن خداوند و محدود بودن بشر برمی‌گردد. خداوند تبارک و تعالی خلاق است یعنی هم چیزی که نبود را خلق می‌کند و هم تکراری خلق نمی‌کند، برخلاف بشر که آنچه هست را نظم جدید می‌دهد و معمولا سری سازی می‌کند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

✅ حدیث بسیار مهمی در منابع معتبر و مختلف شیعه آمده است و درس بسیار مهمی در حفظ سرمایه در آن وجود دارد. اینکه: ملک و زمین و آب را نفروشید الا اینکه در همان زمینه سرمایه‌گذاری کنید. 👈«مَنْ بَاعَ أَرْضاً أَوْ مَاءً وَ لَمْ يَضَعْهُ فِي أَرْضٍ أَوْ مَاءٍ ذَهَبَ ثَمَنُهُ مَحْقاً» از امام صادق (عليه السّلام) روایت است: در تورات نوشته شده است كه هركس زمين يا چاه آب خود را بفروشد و با بهايى كه از آن مى‌گيرد زمين يا آبى نخرد، پولى كه گرفته است از بین می‌رود. ..... شنیده‌ام در روایت دیگری با همین مضمون است که خداوند ملکی را مأمور تلف شدن آن مال می‌گذارد. و باز شنیده‌ام چنین مضمونی برای دام نیز وجود دارد اما این دو روایت را خودم نخوانده‌ام. همه در اطرافمان کسانی را می‌شناسیم که خدا نعمت خانه خوب به آنها داده بود ولی به هوای اینکه مثلا سود بیشتر کنند همه را فروختند و هیچ بخش آن را هم با زمین و ملک حفظ نکردند و بی‌خانه و آواره شدند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایتی امام صادق (علیه السلام) به غلام آزاد شده خود می‌گویند برای خودت یا باغ و بستان و یا حرفه و صناعتی (احتمالا منظور روایت دام‌داری باشد) راه بیانداز چرا که مرد وقتی مشکل یا مصیبتی(ظاهرا مرگ) برایش پیش بیاید و بداند پشت سر خود چیزی گذارده که اهل و عیالش را تامین کند آن مشکل و مصیبت بر او راحت می‌شود. «فَإِنَّ اَلرَّجُلَ إِذَا نَزَلَتْ بِهِ اَلنَّازِلَةُ أَوِ اَلْمُصِيبَةُ فَذَكَرَ أَنَّ وَرَاءَ ظَهْرِهِ مَا يُقِيمُ عِيَالَهُ كَانَ أَسْخَى لِنَفْسِهِ» https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از جمله چیزهایی که با نظم منطقی طبیعت جور در نمیاد حجم زیاد شیر گاو و عسل زنبورها است که خیلی خیلی بیشتر از مصرف خودشان تولید می‌کنند. این تولید بیشتر از نیاز و مصرف تا یک حدی منطقی است اما وقتی حجم چند برابری نسبت به نیاز شد معلوم می‌شود اینها مأموریت بالاتری دارند مأمورند تولید کنند برای جای دیگری، مصرف کننده دیگری. در اینجور موارد خداوند هدایت کننده و رزاق و مهربان خیلی خوب جلوه‌گری می‌کند. الحمد لله علی کل النعمة. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در آیه ۶۰ سوره مبارکه نحل آمده است: صفات بد برای کسانی است که ایمان به آخرت ندارند. یعنی اگر شما به آخرت و حساب و کتاب دقیق آنها و نتایج ابدی آن فکر کنی صفات اخلاقی شما هم درست می‌شود. به همین جهت در سفارشات اخلاقی به رفتن به قبرستان که یادآور مرگ و آخرت است زیاد توصیه شده است. قبرستان بروید تا یاد آخرت کنید و اخلاقتان خوب شود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات است که خداوند در هر قریه‌ای یکی از دوستان و اولیاء خود و یکی از دشمنان خود و اولیائش قرار داده است. در آیه ۸۹ سوره مبارکه نحل آمده است در آخرت از هر امتی شاهدی مبعوث می‌شود. امت یعنی یک جماعتی که تحت یک شرایط واحد از پیوند اجتماعی مانند جغرافیا یا فرهنگ و زبان و دین زندگی می‌‌کنند. شاهد هم یعنی کسی که بر دیگران حجت را تمام می‌کند که با این شرایط هم می‌شد به قرب الهی و کمال رسید. با توجه به این دو معنا، در آخرت خداوند در هر قریه و قومیت و عشیره و صنفی یک ولی خود از آنها را معرفی می‌کند و او را شاهد بر آن امت می‌گیرد. به قولی عالم پر از ولی خداست فقط توفیق و چشم دیدن می‌خواهد، معمولا اولیاء خدا هم معمولی‌تر و بی‌سر و صداتر از آن هستند که فکرش را بکنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

تا به حال به اداره‌ای رفته‌اید که برخورداری متفاوت مدیر با کارمندان عادی (چه رسد به امثال آبدارچی) را از امکانات اداری و پذیرایی مشاهده کنید؟! قرآن سفارشی دارد که بر اساس آن نه در مورد شرکت دولتی و بیت‌المال بلکه در مورد شرکت خصوصی و اموال خصوصی هم می‌توان گفت: شما هرچه دارید از نعمت و تفضل خداوند است نه اینکه از خودتان باشد و از نعمت‌هایتان است پس با آنان که زیر دست شما هستند به طور مساوی برخوردار شوید. اصطلاحا سر یک سفره بنشینید، مثل هم بپوشید و همه در برخورداری یکسان باشید و مقامات و مالکیت‌ها موجب عدم تساوی در برخورداری نشود که اگر شود انکار نعمت بودن آن تفضل و نعمت خداوند است. وقتی شما بیشتر برخوردار باش که از استحقاق و توان خودت بوده است اما هرچه هست از خداوند است. ...... البته این مطلب کلی را در مقام فتوا اگر باشد باید با تفصیلاتش دقیق‌تر گفت که این سفارش واجب است یا مستحب؟حدود آن چیست؟ و... کار به جایی نکشد عده‌ای با این چنین مواردی مالکیت خصوصی و انتفاع خصوصی از اموال شخصی را به کلی نفی کنند که مسلما این مورد هم باز با قیودی در دین تایید شده است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

رهق به معنی سختی و رنج است. در قرآن دو مرتبه این تعبیر آمده است و هر دو هم در سوره جن و از زبان مؤمنین از اجنه است. در آیه ۱۳ از سوره جن می‌گویند: «وَأَنَّا لَمَّا سَمِعۡنَا ٱلۡهُدَىٰٓ ءَامَنَّا بِهِۦۖ فَمَن يُؤۡمِنۢ بِرَبِّهِۦ فَلَا يَخَافُ بَخۡسٗا وَلَا رَهَقٗا» ما وقتی هدایت را از کلام الله شنیدیم به آن ایمان آوردیم و هرکس به خداوند که رب العالمین است ایمان بیاورد نه ترسی دارد و نه سختی و رنجی. آیه دیگر آیه ۶‌ام است و یک قاعده را بیان می‌کند: کسانی از انسان که برای حل مشکلات خود به جنیان پناه می‌برند جز بر رهق آنها یعنی سختی و مشکلاتشان افزوده نمی‌شود. در زندگی کسانی که به دنبال ارتباط با اجنه می‌روند مشکلات ایجاد می‌شود و اگر هم یک مشکل ساده را اصلاح کنند، مشکلات بزرگ‌تر و پیچیده‌تری درست می‌کنند. ..... یکی از اساتید از باب مشاهدات و تجربه تاکید می‌کردند که این قاعده مربوط به مطلق استفاده از جن حتی اجنه خوب است. پیشنهاد ایشان ارتباط گرفتن با اولیاء الله و ملائک بود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از چیزهایی که خداوند به آن امر می‌کند عدالت ورزیدن، احسان کردن و بخشش کردن به خویشاوندان است. یک نکته اینکه: یأمر یعنی این امر همیشگی و پیوسته است و همیشه باید چنین بود، با یک بار کفایت نمی‌کند و باید دنبال بهانه بود برای انجام آن. نکته بعد: ظهور اولیه امر کردن خداوند به چیزی، در واجب بودن آن چیز است و اگر انجام ندادیم در مسیر کمال میزان زیادی عقب خواهیم ماند و در آخرت مؤاخذه و در واقع محروم خواهیم شد. نکته آخر اینکه: مصداق تام و کامل بخشش به خویشان خود، هدیه دادن به پدر و مادر و همسر است که عناوین ثواب دیگر هم بر آن صادق است و عملا با یک تیر چند نشان زدن است‌. 😊🌷پیشاپیش میلاد بانوی دو عالم و روز زن مبارک.🌷😊 https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

تذکر این نکته هم خوب است که در این متن‌ها: ۱. بنده نه شأنیت فتوا را دارم و نه در مقام آن هستم. ۲. زبان آیات و روایات در تخاطب با توده توصیه توامان اخلاقی و فقهی و تفکیک نکردن مستحب و واجب است. این تفکیک اگرچه واقعا هست اما در تخاطب آیات و روایات نه اخلاق و فقه جدا است و نه واجب و مستحب. این تفکیک‌ها برای رسالت علم فقه و اخلاق و دقت تخصصی آن لازم است اما در تبلیغ سفارش‌های دین، با توجه به سیره علما استفاده از همین سبک آیات و روایات خوب است.

در روایتی از امام رضا (علیه السلام) آمده است: بخدا خوش گمان باشيد. زيرا خداى «عز و جل» مي‌فرمايد: من نزد گمان بنده مؤمن خويشم، اگر گمان او خوبست، رفتار من خوب و اگر بد است، رفتار من هم بد باشد. «أَحْسِنِ اَلظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ أَنَا عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِيَ اَلْمُؤْمِنِ بِي إِنْ خَيْراً فَخَيْراً وَ إِنْ شَرّاً فَشَرّاً» .... کتاب‌های موفقیت پر است از توصیه مثبت اندیشین و امیدوار بودن. دین می‌گوید مثبت اندیش و امیدوار باش اما نه همینطوری بلکه به خدایی که همه چیز در دست او است و عالم و قادر مطلق است، امیدوار باش و هرچه شد تفال به خیری بزن که خدا برایت کنار گذاشته. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در آیه ۹۱ سوره مبارکه نحل خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید به عهد خود عمل کنید و قسم خود را نشکنید. بعد از این توصیه معنای قسم و این نکته که چرا باید مقید به نشکستن قسم بود را توضیح می‌دهد: «وَقَدۡ جَعَلۡتُمُ ٱللَّهَ عَلَيكُمۡ كَفِيلًاۚ» کفیل یک اصطلاح خاص در فقه و حقوق است، وقتی کسی نیاز به ضامن دارد کسی ضامن او می‌شود که اگر این فرد به عهد خود وفا نکرد من ضامن جبران آن هستم، این فرد ضامن را کفیل می‌گویند، وقتی کسی ضامن ندارد قسم می‌خورد و آنچه را به آن قسم خورده است ضامن وفای به عهدش قرار می‌دهد. وقتی کسی به خداوند قسم می‌خورد تا به عهدش وفا کند، یعنی اگر من به این عهد خود وفا نکردم طرف حساب من خداوند باشد و طرف حساب شما هم خداوند باشد. کسی که قسم می‌خورد و کسی که قسم را به عنوان تضمین وفای به عهد او، قبول می‌کند، عوض کفیل، خداوند را وارد معامله می‌کنند، پذیرنده قسم می‌پذیرد جبران شکسته شدن عهد با خداوند باشد و دومی می‌پذیر طرف مقابلش خداوند باشد که می‌داند او نتوانست و ناخواسته قسمش را شکست یا دانسته و با وجود توان شکست و در این صورت عقوبتش با خداوند باشد. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایتی از امیر المؤمنین (علیه السلام) آمده است: «إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ اَلنِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ اَلشُّكْرِ.» وقتی حواشی و جوانب نعمت به شما رسید آن متن و اصل نعمت را با کمی شکر فراری ندهید. ..... نعمت‌ها و عقوبت‌های الهی مانند باران و طوفان است، قبل از اینکه خودش بیاید نشانه‌هایش می‌آید، ابرها نشانه باران یا طوفان هستند. وقتی نعمت بزرگی در تقدیر انسان است قبلش نعمت کوچکی نسبت به آن، می‌آید اگر قدردانی کردی و شاکر بودی آن نعمت بزرگ هم نصیبت می‌شود. عقوبت هم همینطور است، قبل از عقوبت بزرگتر یک نشانه‌هایی می‌آید اگر استغفار کردی و صدقه دادی آن عقوبت بزرگتر دفع می‌شود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

عامل اصلی بدبختی و سقوط هر کس خودش است، عوامل محیطی فقط بستر ساز است که همان عوامل هم اگر به خدا اتکا کنیم نمی‌تواند موجب سقوط شوند. مهم‌ترین عامل سقوط و انحراف بیرونی شیطان و حزب او هستند که خداوند در آیات ۹۹ و ۱۰۰ سوره مبارکه نحل در مورد آنها می‌گوید آنها هیچ تسلطی بر اهل ایمان، ندارند، سلطه شیطان بر کسانی است که خودخواسته از او تبعیت می‌کنند و به خداوند مشرک می‌شوند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1